Τὸ μαρτύριο τῆς ἐν Χριστῷ μαρτυρίας

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης

Δὲν ἔχουμε δικαίωμα σήμερα νὰ ἐγείρουμε λόγο διαμαρτυρίας γιὰ τὴ διαμορφωθεῖσα κατάσταση. Ὄχι. Θὰ εἶναι μία μορφὴ ὑποκρισίας καὶ ἀποποίησης τῶν εὐθυνῶν μας. Λὲς καὶ ὅ,τι συνέβαινε καὶ συμβαίνει γύρω μας τόσα χρόνια ἦταν ξένο, κρυφὸ καὶ ἄγνωστο. Σὰν νὰ μὴ συνέβαινε στὸ συγγενῆ μας, στὸ συμμαθητή μας, στὸ συνάδελφό μας, στὸ γείτονά μας. Ὄχι, δὲν ἔχουμε λόγο, διότι, ἂν στραφοῦμε ἔνδον καὶ κοιτάξουμε εἰλικρινὰ τὸν ἑαυτό μας, θὰ δοῦμε πὼς εἴμαστε συνένοχοι, ὁ καθένας μὲ τὸ μερίδιο ποὺ τοῦ ἀναλογεῖ. Δὲν ἔχουμε λόγο νὰ παραπονούμαστε γιὰ τὴν ἄρδην  ἀνατροπὴ τῶν πραγμάτων στὴν πατρίδα μας.

Αὐτὰ δὲ γίνονται μόνα τους, ἔτσι ἀπὸ τὴ μία στιγμὴ στὴν ἄλλη. Καλλιεργήθηκε τὸ ἔδαφος καὶ προετοιμάστηκε ἀπὸ τοὺς ἀντίχριστους, τοὺς ἐχθρούς τῆς πίστεως, ποὺ πλάνεψαν τεχνηέντως καὶ μὲ δαιμονικὴ μαεστρία ἀκόμη καὶ τοὺς καλοπροαίρετους. Σιγὰ σιγὰ καὶ λίγο λίγο νὰ ρίχνουν τὸ δηλητήριο  καὶ νὰ προωθοῦν ταυτόχρονα τὴ δικαιολογία ἐκ τοῦ προχείρου καὶ ἐκ τοῦ πονηροῦ: «Ε, δὲν πειράζει, δὲν εἶναι καὶ τόσο σοβαρό». Ἔτσι, μέσα σὲ λίγα χρόνια διαμορφώθηκε ἡ κατάσταση αὐτή, ἡ ὁποία δὲ θὰ σταματήσει, φυσικὰ ἐδῶ. Ὑπάρχει πολὺ ἔργο ἀκόμη γιὰ τοὺς ἐχθρούς τῆς πίστεως. Καὶ θὰ συνεχίσουν διότι δὲ συναντοῦν μπροστά τους ψυχὲς ποὺ νὰ τοὺς ἐμπνέουν, ἀποφασισμένες γιὰ τὴν κατάθεση τῆς μαρτυρίας τῆς πίστεως καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ἀναμονὴ τῶν συνεπειῶν τοῦ μαρτυρίου, ποὺ ἐμπεριέχεται σ` αὐτήν, κατὰ τὰ εὐαγγελικό: «ἀποβήσεται δὲ ὑμὶν εἰς μαρτύριον». (Λουκᾶ, 21,13)

Χωρισμένος πλέον ὁ κόσμος σὲ δύο στρατόπεδα, ἀφήνει μία ξεκάθαρη...

Ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία στὸν Οἰκουμενισμὸ, ἡ μεγάλη ἀνατροπὴ τοῦ 20ου αἰώνα

Γράφει ὁ πατήρ Θεόδωρος Ζήσης,

Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

1. Ἐξαπλώνεται ἀνεμπόδιστα ὁ Οἰκουμενισμός

Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, προελαύνει ἀκάθεκτη· 

διαβρώνει συνειδήσεις κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, χωρὶς ἀποτελεσματικὴ ἀντίσταση. Ἐμφανίζεται μὲ ἔνδυμα προβά­του, ὡς δῆθεν ἀγάπη, εἰρήνη, καὶ ἑνότητα πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ αἱρετικούς, ἐνῶ πρόκειται γιὰ βαρὺ καὶ ἄγριο λύκο ποὺ κατασπαράσσει τὸ ποίμνιο. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες ἔχουν ἀσπασθῆ τὴν αἵρεση καὶ ἔχουν μεταβληθῆ σὲ λύκους· οἱ περισσότεροι εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν θέλουν νὰ διώξουν τοὺς λύκους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καλοπέραση, τὶς τιμὲς καὶ τὶς δόξες, ἄλλοι εἶναι δειλοὶ καὶ φοβοῦνται τοὺς λύκους, καὶ μόνον ὀλίγοι ἀγωνίζονται νὰ τοὺς διώξουν.

Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι τὸ ποίμνιο ἀκατήχητο καὶ ἀκαθοδήγητο, ἀνυπο­ψίαστο, δὲν διακρίνει τοὺς λύκους κάτω ἀπὸ τὸ ἔνδυμα τοῦ προβάτου, καὶ ὄχι μόνο δὲν προφυλάσσεται, ἀλλὰ τοὺς τιμᾶ καὶ τοὺς δοξάζει. Στὶς ἐνορίες οἱ ἱερεῖς διστάζουν νὰ ὁμιλήσουν ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκου­μενισμοῦ καὶ νὰ ἐνημερώσουν τοὺς πιστούς, διότι οἱ μὲν ἐξ᾽ αὐτῶν ἄγαμοι ἐπιθυμοῦν νὰ φορέσουν ἀρχιερατικὴ μίτρα, ποὺ δίδεται κατὰ κανόνα σὲ οἰκουμενιστὲς ἢ σὲ καλοπερασάκηδες τῶν συμποσίων καὶ τῶν πολυτελῶν ἀμφίων, οἱ δὲ ἔγγαμοι πρεσβύτεροι...

Ὁ πατήρ Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης γιά τήν Κυριακὴ ΙA΄ Λουκᾶ καὶ τήν Μεγάλη Σύνοδο

Ἐκπομπὴ ἀπὸ τὸν ὀσιολογιώτατο Μοναχὸ πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, ἀναπτύσσει μὲ τὸν γνωστό του πατερικὸ λόγο, τὴν Κυριακὴ ΙA΄ Λουκᾶ καὶ τὴν θεματολογία τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου

Δήλωση γιὰ τὸ Σύμφωνο Ἐλεύθερης Συμβίωσης τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς πατρός Νικολάου

Γιὰ ἄλλη μία φορά, λίγες μέρες πρὶν ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα, μάλιστα μὲ τὴν μορφὴ τοῦ κατεπείγοντος, ἐπιχειρεῖται ἡ ψήφιση ἑνὸς νομοσχεδίου παντελῶς ξένου πρὸς τὰ ἐπικρατοῦντα ἤθη, ἐντελῶς ἀσυμβίβαστου πρὸς τὴν κοινὴ λογική, ἰδιαίτερα προκλητικοῦ γιὰ τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογένειας καὶ τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.

Ὁ σεβασμὸς στὸν κάθε ἄνθρωπο καὶ τὰ βασικὰ δικαιώματά του εἶναι ὀφειλὴ τῶν δημοκρατικῶν καὶ πολιτισμένων κοινωνιῶν.  Ἡ συμπάθεια σὲ ὅποιον δυστυχεῖ μέσα στὴν ἀσάφεια τῆς ταυτότητας τοῦ φύλου του εἶναι οὐσιώδης ἔκφραση τῆς γνήσιας ἐκκλησιαστικῆς ἀγάπης καὶ ἀντίληψης.

Κάθε ὅμως προσπάθεια νομιμοποίησης ἢ πολὺ περισσότερο θεσμοθέτησης ἀντίθετων μὲ τὴν φύση ἐπιλογῶν πού προσβάλλουν τὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία, πού ὑποτάσσουν...

Τὸ διαμαντένιο βουνὸ: βίος ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Συγγραφέας: Ἄννα Μαρίνη Κωστάκου

Εἰκονογράφηση: Εὕα Καραντινοῦ

Ἐκδόσεις: Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μὴλεσι

Δεκέμβριος 2015. Σελ. 118

Πῶς μπορεῖ νὰ γραφεῖ ὁ βίος ἑνὸς σύγχρονου ἁγίου γιὰ ἐφήβους ἀλλὰ καὶ γιὰ μεγάλους, χωρὶς τὸν κίνδυνο νὰ ἀποβεῖ ἡ διήγηση μία ἁπλὴ ἐξιστόρηση γεγονότων, μία ἄψυχη παράθεση πληροφοριῶν;

Πῶς μπορεῖ ὁ βίος ἑνὸς ἁγίου νὰ συγκινήσει τοὺς ἀναγνῶστες του καὶ συγχρόνως νὰ μὴ προδώσει τὴν ἀλήθεια τῶν πραγματικῶν γεγονότων ἀποκλείοντας τὸν συγγραφέα νὰ καταφύγει σὲ συναισθηματικές, φανταστικὲς καὶ ἄλλες παρεμβολές;

Πῶς μπορεῖ τέλος ἡ συγγραφικὴ εὐκολία (ταλέντο) ἑνὸς συγγραφέα νὰ τοῦ ἐξασφαλίσει τὴν ποιότητα τοῦ καλοῦ βιβλίου εἴτε αὐτὸ εἶναι παιδικό, ἐφηβικὸ ἢ γιὰ μεγάλους;

Ἡ ἀπάντηση τῶν παραπάνω ἐρωτημάτων δημιουργεῖ ἕνα εἶδος συνταγῆς τοῦ καλοῦ βιβλίου καὶ τὰ ὑλικά τῆς συνταγῆς αὐτῆς εἶναι ἁπλά:

Πρῶτον ὁ συγγραφέας πρέπει νὰ γνωρίζει ὁ ἴδιος τὸ θέμα του κατὰ τρόπο βαθιὰ ὑπαρξιακό, κι ἐπειδὴ ἀναφερόμαστε στὸ πρόσωπο ἑνὸς ἁγίου, αὐτὸ σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ ἔχει προηγηθεῖ μία προσωπικὴ γνωριμία τοῦ συγγραφέα μὲ τὸν ἅγιο. (Κοινὲς Λειτουργικὲς ἐμπειρίες, πολύωρες συζητήσεις, πνευματικὴ καθοδήγηση, κοινὰ ταξίδια καὶ προσκυνήματα κ.α.) Δεύτερον νὰ προϋπάρχει τὸ λογοτεχνικὸ χάρισμα. Καὶ τρίτον ἡ πίστη καὶ ὁ σεβασμὸς στὸ πρόσωπο τοῦ ἁγίου ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὸν προσωπικὸ πνευματικὸ ἀγώνα τοῦ...

O Μητροπολίτης Αἰτωλίας Κοσμᾶς γιά τό σύμφωνο συμβίωσης

Ἀνησυχητικὲς θέσεις Σχολικῶν Συμβούλων Θεολόγων γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου

Οἱ δεκατέσσερις ἀπὸ τοὺς συνολικὰ δεκαοκτὼ Σχολικοὺς Συμβούλους Θεολόγων τῆς πατρίδας μᾶς κυκλοφόρησαν πρόσφατα κείμενο ποὺ ἀφορᾶ στὸ περιεχόμενο τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Στόχος τοῦ κειμένου ἡ προώθηση τῶν νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ στὸ Δημοτικό, Γυμνάσιο καὶ Λύκειο. Ὡς γνωστόν τα Προγράμματα αὐτὰ ὁδηγοῦν σὲ μιὰ ἐκ βάθρων ἀλλαγὴ τοῦ περιεχομένου τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος καὶ γιὰ τοῦτο ἔτυχαν τὰ τελευταῖα χρόνια αὐστηρῆς κριτικῆς ἀπὸ θεολόγους, κληρικούς, ἀκόμη καὶ ἐπισκόπους

λόγω τῆς ὑποβάθμισης τῶν ἀναφορῶν στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ τοῦ «ἀνοίγματος» στὶς ἄλλες χριστιανικὲς ὁμολογίες καὶ τὶς ξένες θρησκεῖες ποὺ ἐπιχειροῦν, ἤδη μάλιστα ἀπὸ τὶς πρῶτες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ σχολείου. Μολονότι μετὰ τὴ διετῆ πιλοτική τους ἐφαρμογὴ εἶχαν τεθεῖ στὸ συρτάρι, κάποιοι ἐπιχειροῦν νὰ τὰ ξαναφέρουν στὴν ἐπιφάνεια ἐκμεταλλευόμενοι τὴν εὐνοϊκή, ὅπως ἐκεῖνοι κρίνουν, στάση τῆς ἡγεσίας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας πρὸς τὸ ἔργο τοὺς καθὼς καὶ τὸ «ξεπάγωμα» τῶν κονδυλίων τοῦ ΕΣΠΑ γιὰ τὴν ἐκπαίδευση, μέσω τῶν ὁποίων φιλοδοξοῦν νὰ....

Βουλευτὴς καθυβρίζει ξεδιάντροπα τὴν ΑΣΠΕ καὶ ὅλους τούς Πολυτέκνους μὲ ἀφορμὴ τὸ σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφύλων ζευγαριῶν!

Τά σχολεῖα τοῦ Πατροκοσμᾶ καὶ ἡ σημερινὴ ἐκπαίδευση

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός, 
Δάσκαλος-Κιλκίς

Σ’ ἕνα βιβλίο τοῦ Φάνη Μιχαλόπουλου γιὰ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ, ἀπὸ τὰ πρῶτα ποὺ γράφτηκαν γιὰ τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία του, τὸ 1940, διαβάζουμε στὸν ἐπίλογο: «Ρώτησαν κάποιον 100χρονίτη, εὐσεβῆ γέρο Ἠπειρώτη, ποὺ ξεψυχοῦσε στὸ Γηροκομεῖο τῶν Ἰωαννίνων, τὸ 1872 τί χαράχτηκε βαθύτερα στὴν ψυχή του ἀπ’ ὅσο ἔζησε. Ἀπάντησε ὁ πολιὸς γέροντας: «Ὅταν μικρὸς ἄκουσα τὴ διδαχὴ τοῦ πάτερ Κοσμᾶ καὶ φίλησα τὸ χέρι του».

Μὲ τὸ στόμα του, νομίζω, μιλοῦσε ὅλη ἡ Ρωμηοσύνη, ἐκφραζόταν ἡ εὐγνωμοσύνη τοῦ Γένους στὸν μεγάλο ἐθναπόστολο. Ἂς μὴν τὸ ξεχνοῦμε αὐτό, τὰ λιοντάρια τοῦ ’21 ἦταν, μὲ τὸν ἕναν ἢ τὸν ἄλλο τρόπο, πνευματικοπαίδια τοῦ Ἁγίου. Ὁ Κατσαντώνης μαρτύρησε ἔχοντας τὸ ὄνομά του στὰ χείλη του. Ὁ καλόγερος Σαμουήλ, ὁ μπουρλοτιέρης τοῦ Σουλίου ὑπῆρξε μαθητής του. Ἀλλὰ καὶ Νεομάρτυρες, τὸ καινὸν καύχημα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, μαθήτευσαν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Δασκάλου τοῦ Γένους, ὅπως ὁ ἐκ Σαμαρίνης νεομάρτυς Δημήτριος, τὸν ὁποῖο....

Ὁ Τζόναθαν Τζάκσον μιλᾶ γιὰ τὸ νέο δίσκο τῶν Enation’s: «Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανών»

Ὁ καλλιτεχνικὸς ἀστέρας τοῦ Χόλιγουντ Jonathan Jackson, σὲ συνέντευξη ποὺ ἔδωσε στὴν «Πεμπτουσία» κατὰ τὴ διάρκεια τῆς πρόσφατης ἐπίσκεψής του στὴν μετόχι τοῦ Πόρτο Λάγος τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου, μιλάει γιὰ τὴ νέα ψηφιακὴ ἔκδοση τῶν Εnation’s: «Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». 

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Νὰ ἐμπιστευθοῦν οἱ γονεῖς τὰ παιδιά τους στὸν Θεὸ»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου «Οἰκογενειακὴ Ζωὴ Λόγοι Δ΄», ἔκδοση Ἡσυχαστήριου Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Σουρωτῆς 

Ὁ  Θεός ἔδωσε στοὺς Πρωτοπλάστους, στὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα, τὴ μεγάλη εὐλογία νὰ γίνονται συνδημιουργοί Του. Στὴ συνέχεια οἱ γονεῖς, οἱ παπποῦδες κ.λπ. εἶναι καὶ αὐτοὶ συνδημιουργοὶ μὲ τὸν Θεό, γιατί δίνουν τὸ σῶμα.

Ὁ Θεὸς εἶναι κατὰ κάποιον τρόπο ὑποχρεωμένος νὰ νοιαστεῖ γιὰ τὰ παιδιά. Ὅταν βαπτιστεῖ τὸ παιδάκι, ὁ Θεὸς διαθέτει καὶ ἕναν Ἄγγελο, γιὰ νὰ τὸ προστατεύει, ὁπότε τὸ παιδὶ προστατεύεται ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὸν φύλακα Ἄγγελο καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς. Ὁ φύλακας Ἄγγελος εἶναι συνέχεια κοντά του καὶ τὸ βοηθάει. Ὅσο μεγαλώνει τὸ παιδί, τόσο οἱ γονεῖς ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὶς εὐθύνες. Ἂν οἱ γονεῖς πεθάνουν, ὁ Θεός, καὶ ἀπὸ ψηλὰ καὶ ἀπὸ κοντά, ἀλλὰ καὶ ὁ φύλακας Ἄγγελος ἀπὸ κοντά, συνεχίζουν γιὰ πάντα νὰ προστατεύουν τὸ παιδί.

Οἱ γονεῖς πρέπει νὰ βοηθοῦν πνευματικὰ τὰ παιδιά, ὅταν εἶναι μικρά, γιατί τότε καὶ τὰ ἐλαττώματά τους εἶναι μικρὰ καὶ εὔκολα μποροῦν νὰ κοποῦν. Εἶναι ὅπως ἡ φρέσκα πατάτα λίγο ἂν τὴν ξύσεις, ξεφλουδίζεται. Ἂν ὅμως παλιώσει, πρέπει νὰ πάρεις μαχαίρι νὰ τὴν καθαρίσεις καί, ἂν ἔχει καὶ κανένα μαυράκι, πρέπει νὰ προχωρήσεις καὶ πιὸ βαθιά. Ἂν τὰ παιδιὰ βοηθηθοῦν ἀπὸ μικρὰ καὶ γεμίσουν Χριστό, θὰ εἶναι κοντά Του γιὰ πάντα. Καὶ νὰ ξεφύγουν λίγο, ὅταν μεγαλώσουν, λόγω τῆς ἡλικίας ἢ μίας κακῆς συναναστροφῆς, πάλι θὰ συνέλθουν. Γιατί ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ εὐλάβεια, ποὺ πότισαν τὶς καρδιές τους στὴ μικρὴ...

Γιατί δίδονται στὶς Στοὲς οἱ φοβεροὶ ὅρκοι; Ποιὰ εἶναι τὰ «βαρύτιμα» μυστικὰ πού θέλουν νὰ «κρύψουν» οἱ μασόνοι;

Φρικτοὶ ὅρκοι – Ἐρεβώδη μυστικὰ Γ΄

Α΄ μέρος ΕΔΩ καί Β΄ μέρος ΕΔΩ

Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ πιστεύει ὅ,τι θέλει. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δὲν εἶχε ποτὲ “Ἱερὲς Ἐξετάσεις”, δὲν πιέζει κανέναν. Ἂν ὅμως οἱ διδασκαλίες στὶς ὁποῖες πιστεύει δὲν συμβιβάζονται πρὸς τὶς διδασκαλίες τῆς Ἐκκλησίας μας, τότε ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ - ἐκ τῶν πραγμάτων - νὰ δηλώνει πιστὸς Χριστιανός.

Οἱ διδασκαλίες, λοιπόν, τοῦ τεκτονισμοῦ, ἰδιαίτερα οἱ πλέον ἀπόκρυφες ἐξ αὐτῶν, οἱ βαθύτερες, ποὺ εἶναι ἡ καρδιὰ καὶ ὄχι ἡ φλούδα τῆς Μασονίας, εἶναι ὅλως ἀσυμβίβαστες, τί λέμε, εἶναι διαμετρικῶς ἀντίθετες καὶ ἐντελῶς βλάσφημες μὲ ἐκεῖνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἑπομένως οἱ συνάνθρωποί μας αὐτοὶ ἔχουν σοβαρὸ πνευματικὸ πρόβλημα. Τίποτα...

Πατήρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Ἐγώ, τὸ παιδὶ καὶ τὰ Χριστούγεννα»

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, ἀπό τήν ἱστοσελίδα floga.gr, ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 14ο, στίχοι 16 ἔως 24, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 14-12-2014.

Θά σᾶς περιγράψω ἕνα περιστατικό ἐπίκαιρο καί δημοσιογραφικό. Ὁ τίτλος του εἶναι: «Ἐγώ καί τό παιδί». Ἄν θέλετε στό «ἐγώ» βάλτε ὁποιονδήποτε ἀπό σᾶς. Κυριακή πρωί, κουρασμένοι καί τσακισμένοι ἀπ᾿ τόν κόπο καί τόν μόχθο τῆς ἑβδομάδας, μέ δεκάδες προβλήματα στίς πλάτες μας, μπαίνουμε στήν Ἐκκλησία νά πάρουμε μία ἀνάσα καί τήν παίρνουμε. Ὕμνοι, ἡσυχία, προσευχές καί αἰσθανόμαστε ὄμορφα καί μακάρι νά φθάναμε καί σέ μία κατάσταση, ὅπως λένε...

Ὑπὸ ἄκρα μυστικότητα ἡ προετοιμασία τῆς Συνόδου...

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ὑπὸ ἄκρα μυστικότητα προετοιμάζεται ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος. Χωρὶς νὰ ἔχει ἀνακοινωθεῖ ὀ,τιδήποτε στὰ ΜΜΕ θὰ συνεδριάσει  γιὰ τρεῖς ἡμέρες,  ἀπὸ τὴν προσεχῆ Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου, ἡ Εἰδικὴ Ἐπιτροπὴ ἐπὶ τοῦ κρισίμου θέματος τοῦ Κανονισμοῦ διεξαγωγῆς τῆς Συνόδου τὸ προσεχὲς ἔτος. Οἱ συνεδριάσεις θὰ διεξαχθοῦν σὲ πολυτελὲς ξενοδοχεῖο βορείου προαστείου τῶν Ἀθηνῶν.

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀπέστειλε δύο ἐπιστολὲς πρὸς τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες χωρὶς νὰ τὶς ἀνακοινώσει. Στὴν πρώτη ἐνημέρωσε γιὰ τὶς συνεδριάσεις καὶ Τὶς προσκάλεσε νὰ συμμετάσχουν μὲ ἐκπροσώπους Τους. Ἡ δεύτερη ἔχει σχέση  μὲ τὴ θεματολογία καὶ τὶς προτάσεις τοῦ Φαναρίου  ἐπὶ τοῦ τρόπου διεξαγωγῆς τῆς Συνόδου.

Τὰ μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μόλις στὶς συνεδριάσεις τοῦ Δεκεμβρίου (8-10/12) ἔλαβαν γνώση ὅτι στὸ Κανονικὸ ἔδαφός Της θὰ λάβουν χώρα οἱ συνεδριάσεις τῆς Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τοῦ Κανονισμοῦ καὶ ὅρισαν ἐκπροσώπους τους Μητροπολίτες Περιστερίου, Ἠλείας καὶ Δημητριάδος. Στὰ Δελτία Τύπου ποὺ ἐξέδωσε ἡ ΔΙΣ οὐδὲν ἀναφέρει περὶ τῆς συγκλήσεως τῆς Ἐπιτροπῆς καὶ περὶ τῶν Μητροπολιτῶν ποὺ...

Ἡ Ἱερωσύνη, οἱ Ποιμένες καὶ τὰ προσόντα αὐτῶν

Γέροντος Γεωργίου Καψάνη,

Καθηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους

α) Ἡ φύσις καὶ ἀποστολὴ τῆς Ἱερωσύνης

Τὴν εὐθύνην καὶ τὸ λειτούργημα τῆς διαποιμάνσεως τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἀναλαμβάνουν διὰ τῆς χειροτονίας των οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι ὁ Ἐπίσκοπος καὶ ὁ Πρεσβύτερος καὶ ὁ τούτων βοηθὸς ἐν τῇ διακονίᾳ τῶν Μυστηρίων διάκονος (ιη΄ τῆς Α΄ ), χαρακτηριζόμενοι καὶ ὡς «προεστῶτες» αὐτῆς (α΄ Ἀντιοχ.).

Οἱ ἱ. Κανόνες διακρίνουν τάς ἑξῆς τάξεις ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ: Ἱερωμένους ἤ ἱερατικοὺς (ἐπισκόπους – πρεσβύτερους – διακόνους), κληρικοὺς (ὑπηρέτας – ψάλτας – ἐφορκιστάς – θυρωροὺς – ἀναγνώστας), (κδ΄ Λαοδ.) καὶ λαϊκοὺς (οζ΄ ΣΤ΄, κζ΄ Λαοδ.). Πρὸς τούτοις ἕτεροι κανόνες προσθέτουν καὶ τοὺς ἀσκητάς. Ἡ διάκρισις αὕτη δὲν εἶναι ὀντολογική, καθ’ ὅσον πάντες διὰ τοῦ Βαπτίσματος καὶ τῶν ἁγίων Μυστηρίων κοινωνοῦν τῆς θείας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, καθιστάμενοι μέτοχοι τῆς σωζούσης χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀγαθῶν τῆς Βασιλείας Του, καὶ διάκονοι τοῦ θελήματός Του καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλὰ λειτουργικὴ λόγῳ τῆς ἰδιαιτέρας διακονίας ἑκάστου εἰς τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.

Τὸ ἱερατικὸν λειτούργημα ἀποτελεῖ «Θεοῦ δωρεάν» καὶ «χάρισμα» (στ΄ Μεγαλ. Βασιλείου), δωρηθὲν παρὰ τοῦ Σωτῆρος («παρ’ ἐμοῦ φησίν, ἐδέξασθε τὸ τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα» Ἐγκυκλ. Ἐπιστ. Γενναδίου Κων/λεως) μὴ ἐξαρτώμενον ἐκ τῆς δικαιοσύνης τοῦ λαμβάνοντος αὐτό, ἤ ἐκ τῆς κοινότητος ἀντιπροσωπευτικῶ δικαίῳ ἤ ἀκόμη καὶ ἐκ τοῦ χειροτονοῦντος, ὅστις δὲν ἐνεργεῖ ἐξ ἰδίας ἐξουσίας, ἀλλ’ ὡς ἐντελοδόχος τοῦ Ἀρχιποίμενος...

Η αἰχμὴ τοῦ δόρατος

Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερεμίου Γεωργαλῆ

Στὴν πρόσφατη Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κύριος Ἱερώνυμος, τόνισε, μεταξὺ τῶν ἄλλων σημαντικῶν, ποὺ εἶπε, στὴν εἰσηγητικὴ του ὁμιλία: «Φαινόμενα, ὅπως τὸ πρόσφατο ἐπεισόδιο τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, φοβᾶμαι ὅτι εἶναι ἡ αἰχμὴ τοῦ δόρατος. Φαίνεται ὅτι οἱ φίλοι μας, οἱ ἐδῶ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν δεινὴ μας οἰκονομικὴ κατάσταση, στὰ πλαίσια τῆς ρυθμίσεως τῶν οἰκονομικῶν μας σχέσεων, δὲν θὰ παραλείψουν ἀλλὰ, ἀντιθέτως, θὰ ἐπιδιώξουν μὲ κάθε τρόπο, τὴν ἀλλοίωση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μας, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν σχολικὴ μας ἐκπαίδευση. Τό τραγικὸ εἶναι ὅτι οἱ ἐχθροὶ μας δὲν εἶναι, πλέον, πέρα καὶ μακρυά, εἶναι ἐντὸς τῶν τειχῶν μας. Τὸ βλέπουμε, τὸ ὀσφραινόμαστε».

Ὁ συνετὸς καὶ διακριτικὸς Ἀρχιεπίσκοπος, μὲ τὸν πλέον ξεκάθαρο καὶ ἐπίσημο τρόπο, καταγγέλλει, ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας, τὸ ὀργανωμένο ἔγκλημα, ποὺ ἐμφανῶς, πλέον, ἐπιχειροῦν νὰ διαπράξουν, ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, οἱ παλαιοὶ μὰ καὶ γνωστοὶ ἐχθροὶ τοῦ Γένους.  Κυρίως ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ 1821 καὶ ἐντεῦθεν, δὲν ἔπαψαν νὰ ἀπεργάζονται σχέδια ἀποκοπῆς τοῦ λαοῦ μας ἀπὸ τὴν Μητέρα Ὀρθόδοξη...

Γράμματα σπουδάματα: "Τί εἶναι ἡ Γιόγκα"

"Γράμματα σπουδάματα" τοῦ Δημητρίου Νατσιοῦ στό 4Ε, μέ τόν Ἰωάννη Μηλιώνη. Θέμα: " Τί εἶναι ἡ Γιόγκα".

Ὁ Γέροντας Πορφύριος μᾶς μαθαίνει νὰ λέμε τὴν εὐχή

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν» Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου

Ἕνα ἀπόγευμα ξεκινήσαμε μιὰ παρέα γιὰ τὰ Καλλίσια. Ἔξω ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Γέροντα, στὴν αὐλή, συναντήσαμε πλῆθος προσκυνητῶν ποὺ περίμεναν. Ἤμασταν τελευταῖοι. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά μας, εἶχε νυχτώσει. Τὸν εἴδαμε ἕνας ἕνας κι ὅταν τελειώσαμε, ὁ Γέροντας μᾶς ξεπροβόδισε ὣς ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἂν καὶ κατάκοπος, ἔδειχνε εὐδιάθετος. Ἦταν μιὰ ὄμορφη καλοκαιρινὴ νύχτα. Τὸ ἀεράκι φυσοῦσε ἀνάλαφρα καὶ ἡ πανσέληνος εἶχε ἀνατείλει ἀπ’ τοὺς ἀντικρινοὺς πευκόφυτους λόφους.

Μέσα σ’ αὐτὸ τὸ εἰδυλλιακὸ τοπίο, ποὺ τὸ ἀσήμωνε τὸ ὠχρὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ καὶ μεταμόρφωνε ἀπόκοσμα ὅλα τὰ γύρω, ἔμψυχα καὶ ἄψυχα, ὁ Γέροντας θεώρησε κατάλληλη τὴ στιγμὴ νὰ μᾶς μιλήσει γιὰ τὴν προσευχή. Δὲ μᾶς μίλησε θεωρητικά, ἀλλὰ πρακτικά. Πάντοτε ὁ Γέροντας “πράττων ἐδίδασκε”. Ἤμασταν τέσσερις τῆς παρέας, κι ὁ Γέροντας πέντε. Μᾶς τοποθέτησε, μὲ μέτωπο στὴν ἀνατολή, δυὸ στὰ δεξιὰ καὶ δυὸ στὰ ἀριστερά του, στὸ μέσον ἐκεῖνος.

Καὶ μᾶς εἶπε: “Τώρα θὰ κάνουμε νοερὰ προσευχή. Θὰ λέω ἐγὼ πρῶτα τὰ λόγια κι ὕστερα θὰ τὰ ἐπαναλαμβάνετε ἐσεῖς. Ἀλλὰ προσέξτε, χωρὶς βία καὶ ἄγχος. Θὰ τὰ λέτε ἤρεμα, ταπεινά, μὲ ἀγάπη, μὲ γλύκα”.

Ἄρχισε ὁ Γέροντας, μ’ ἐκείνη τὴ λεπτή, τρυφερή, ἐκφραστικὴ φωνή του: “Κύριε, Ἰησοῦ, Χριστέ, ἐλέησόν με”. Τὸ ἔλεγε ἀργὰ ἀργά, μία μία λέξη, χωρὶς καθόλου βία, σὰν νὰ εἶχε...

Χριστούγεννα στὴν Χριστούπολη ἀπέναντι στὸν δαίμονα τοῦ νεοθωμανισμοῦ

Εἶναι δυνατὸν μιὰ μεγαλούπολη τῆς Αν. Μακεδονίας νὰ ἑορτάζει ἀνήμερά των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ μὲ τὴν ὀνομασία ποὺ τῆς ἔδωσαν ὡς ΧΡΙΣΤΟΥΠΟΛΗ  οἱ Ρωμιοὶ οἰκήτορές της καὶ νὰ διατηρεῖ τὴν ὀθωμανικὴ ὀνομασία τῆς Καβάλας; Σήμερα ὁ δαίμονας τοῦ νεοθωμανισμοῦ βγῆκε ἀπὸ τὸ καβούκι του καὶ κάνει "ἐγκληματικὲς τρέλες" δείχνοντας τὸ ἀποτρόπαιο ἀνθρωποκτόνο προσωπεῖο του στὰ πλάτη καὶ τὰ μήκη τῆς οἰκουμένης.

Ἀπέναντι στὸ "δολοφονικὸ στρατηγικὸ βάθος" τοῦ κ. Νταβούντογλου ποὺ θέλει νὰ "καβαλήσει" Ἔθνη καὶ φυλὲς στέκεται ἡ ΧΡΙΣΤΩΝΥΜΟΣ αὐτὴ πολιτεία δίνοντας τὸ δικό της μοναδικὸ μήνυμα.

Καὶ τὸ ξέρει αὐτὸ ὁ Νταβούντογλου καὶ ὁ Σουλτάνος Ἐρντογάν ποὺ τοὺς ἄνοιξε ἡ ὄρεξη ἀλλὰ μπουκιὰ στὸν στόμα τους δὲν θὰ βάλουν γιατί....

Καὶ ξαφνικὰ πᾶνε στὴν ἄκρη οἱ πολιτικὲς διαφωνίες: Τὸ πράσινο φῶς ἀπὸ τὴν ΝΔ γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης ὁμόφυλων ζευγαριῶν!

Σχόλιο: Εἶναι πραγματικὰ ἄξιον προβληματισμοῦ τὸ γεγονὸς πὼς παρὰ τὶς διαφωνίες τους σὲ πλεῖστα ζητήματα, τὰ κόμματα πάντα "τυχαίνει" νὰ συμφωνοῦν σὲ νομοσχέδια ποὺ πλήττουν τὶς ἀξίες αὐτοῦ του τόπου! Τὸ πρὸς ψήφιση σύμφωνο συμβίωσης ἴσως εἶναι ὅ,τι πιὸ ἀποκρουστικὸ ἔχει ψηφισθεῖ κατὰ τὴν μεταπολιτευτική περίοδο μαζὶ μὲ τὴν ἀποποινικοποίηση τῆς ἔκτρωσης!  Παρὰ τὶς μαζικὲς ἀντιδράσεις τῆς κοινωνίας οἱ ἰθύνοντες, πειθήνιοι στὰ κελεύσματα τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἀποδεικνύονται ἐπανειλημμένως ὄχι μόνο ἀντιδημοκρατικοὶ καὶ κενοὶ πνευματικοὶ ἀλλὰ καὶ ἐπικίνδυνοι γιά τόν τόπο μας!

"Ἡ Νέα Δημοκρατία ἀποφάσισε νὰ ψηφίσει τὸ σύμφωνο συμβίωσης, ποὺ θὰ ἔρθει πρὸς συζήτηση στὴ Βουλὴ τὴν ἐρχόμενη ἑβδομάδα. Αὐτὴ ἦταν, ἄλλωστε, καὶ ἡ εἰσήγηση τοῦ μεταβατικοῦ προέδρου τῆς ΝΔ Γιάννη Πλακιωτάκη πρὸς τοὺς βουλευτὲς τοῦ κόμματος.

Μάλιστα, ὁ κ. Πλακιωτάκης εἶχε συνάντηση μὲ....

Ποιὸς καὶ γιατί ἄλλαξε τὸν οἰκουμενικὸ χαρακτήρα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου;

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

1. Τὸν μητροπολίτη Μεσσηνίας καλύπτει ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, 

ἀλλὰ μένει ὁ ἴδιος ἀκάλυπτος

Σὲ προηγούμενο ἄρθρο μας μὲ τίτλο «Μεταλλαγμένη καὶ ἀλλοιωμένη ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος», εἴχαμε ἐπισημάνει ὅτι, ἐνῶ ἐξ ἀρχῆς ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἐξέλιξη τῆς προσυνοδικῆς διαδικασίας ὅλοι ἐπίστευαν καὶ ἔλεγαν ὅτι ἡ Σύνοδος ἐκαλεῖτο νὰ καλύψει ἐπὶ οἰκουμενικοῦ ἐπιπέδου τὸ κενὸ τῆς συνοδικότητος ποὺ ὑπῆρχε ἐπὶ αἰῶνες, εἴτε θεωρήσει κανεὶς ὡς τελευταία οἰκουμενικὴ σύνοδο τὴν Ζ´ (787) ἐναντίον τῶν εἰκονομάχων, εἴτε τὶς δύο ἄλ­λες ποὺ θεωροῦνται ὡς οἰκουμενικές, τὴν ἐπὶ Φωτίου (879-880) καὶ τὴν ἡσυχαστικὴ τοῦ 1351, αἰφνιδίως καὶ ἐνῶ βρισκόμαστε στὰ πρόθυρα τῆς συγ­κλήσεως τῆς Συνόδου προσπαθοῦν κάποιοι νὰ μᾶς μάθουν καὶ νὰ μᾶς διδά­ξουν ὅτι ἡ Σύνοδος δὲν συγκαλεῖται ὡς οἰκουμενική, ἀλλὰ εἶναι μία...

Ὁ πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς μιλάει γιὰ τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα

Ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν πρωτοπρεσβύτερος πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνός, μιλάει γιὰ τὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα, τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ λείψανό του εἶναι ἄφθαρτο καὶ γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου. Ἐκφωνήθηκε στὶς 11-12-1997.

Συμπληρώνονται σήμερα 12 Δεκεμβρίου, 21 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ Μητροπολίτου Κονίτσης Σεβαστιανοῦ († 1994)

Γράφει ὁ Χρύσανθος Σιχλιμοίρης, Ὀδοντίατρος

Ὑπάρχουν πράγματι στιγμὲς ποὺ ἡ γραφίδα ἀποδεικνύεται ἀδύναμη νὰ ἀποτυπώσει πιστὰ στὸ χαρτὶ ὅλες τὶς πτυχὲς μίας πολύπλευρης, χαρισματικῆς προσωπικότητας καὶ νὰ ἑρμηνεύσει ἀποτελεσματικὰ τὸ χαρακτήρα καὶ τὸ ὕψος τῆς μεγαλωσύνης της. Καὶ τοῦτο διότι τὸ μεγαλεῖο μίας ἁγιασμένης μορφῆς δὲν ὑπόκειται στοὺς συνήθεις κανόνες τῆς ψυχρῆς λογικῆς καὶ συνεπῶς, δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει ἀντικείμενο μίας κοινῆς ἁπλοϊκῆς ἑρμηνείας.

Ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸς Σεβαστιανὸς ὑπῆρξε μία τέτοια, ὄντως μεγάλη καὶ ἐξαγιασμένη, φυσιογνωμία ποὺ μὲ τὴν ὅλη βιοτὴ καὶ...

Μητροπολίτης Γλυφάδας Παῦλος: "Ἐρωτήσεις καὶ ἐπισημάνσεις περὶ τῆς προετοιμαζομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου»…"

Τοῦ Μητροπολίτου Γλυφάδας Παύλου

Ἡ προετοιμαζόμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, ἡ ὁποία ἀναμένεται νά συγκληθεῖ τό 2016, ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς Πανορθόδοξη, ἀλλά κάποιοι μελετητές ὑποστηρίζουν ὅτι θά ἔπρεπε νά χαρακτηρισθεῖ Οἰκουμενική. Παρακάμπτοντας αὐτή τήν ὑφιστάμενη διαφορά στή θεολογική θεώρηση, θά θέλαμε νά θέσουμε κάποια ἐρωτήματα.

1. Ἡ πρώτη καίρια ἐρώτηση εἶναι: πόσο σκόπιμη καί ἀναγκαία εἶναι σήμερα ἡ σύγκληση μιᾶς τέτοιας συνόδου; Ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς ἔγραφε τό 1971, πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μεταξύ ἄλλων, καί τά ἑξῆς: «...Εἰς τήν Ἐκκλησίαν, διά τήν ὁποίαν ὁ Θεάνθρωπος εἶναι τό πᾶν καί τά πάντα, οὐδέν ἐπιτρέπεται νά ρυθμίζεται “κατά ἀνθρωπον”, “κατά τήν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατά τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου καί οὐ κατά Χριστόν”... Ἐάν καί τά σύγχρονα προβλήματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δέν λύωνται μέ τόν Θεάνθρωπον καί κατά τόν θεανθρώπινον, ἀποστολικόν, ἁγιοπατερικόν τρόπον, εἶναι ἀδύνατον νά λυθοῦν ὀρθοδόξως καί θεαρέστως... Προσωπικῶς δέν βλέπω, ὅτι κατά τάς σημερινάς περιστάσεις ὑπάρχει πράγματι ἀναπόφευκτος ἀνάγκη διά τήν σύγκλησιν τῆς Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐάν ὅμως ὑπάρχη, ἡ παροῦσα στιγμή εἶναι ἡ πλέον ἀκατάλληλος εἰς τήν ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας μας... Πάσα νέα Οἰκουμενική Σύνοδος δέν θά εἶναι...

Πατὴρ Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Ἥψατό μού τις», τὸ Μυστήριο τῆς Πίστεως

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, ἀπό τήν ἱστοσελίδα floga.gr, ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 8ο, στίχοι 41 ἕως 56, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 7-11-2004.

Αὐτή ἡ εὐαγγελική περικοπή, ὅπως καί κάθε εὐαγγελική περικοπή, δέν μπορεῖ νά ἑρμηνευθεῖ ἄν ἁπλῶς τήν καταλάβουμε ἐξωτερικά. Χρειάζεται πάντα μιά βαθύτερη προοπτική πού ἔχει δύο πτυχές.

Εἶναι ἡ θεολογική προσέγγιση τοῦ κειμένου, ἡ ἑρμηνεία -μή σᾶς φοβίζει ἡ λέξη- καί ταυτόχρονα, μετά ἀπό τή θεολογική προσέγγιση, χρειάζεται πῶς ἡ καρδιά μας θά ἑρμηνεύσει, θά κάνει...

Λόγοι τοῦ Ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου γιὰ τὴν ζωὴ μέσα στὴν οἰκογένεια

Μοναχῆς Θεοξένης – Καθηγουμένης τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς - Χρυσοπηγῆς, Χανίων Κρήτης

Ὁ ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης εἶναι μία ἁγιασμένη μορφὴ τῶν καιρῶν μας, ποὺ ζοῦσε διαρκῶς μέσα στὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν κοινωνία τῶν ἁγίων, ἐνῶ παράλληλα εἶχε μέριμνα καὶ γιὰ ὅλους τούς ἀνθρώπους, γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους. Μὲ τὴν ἁγία ζωή, τοὺς θεοφόρους λόγους του καὶ τὴ χάρη ποὺ πλούσια τοῦ δώρισε ὁ Θεός, ὁ ὅσιος Γέροντας ἐνέπνευσε, παρηγόρησε καὶ θεράπευσε ψυχικὰ καὶ σωματικὰ χιλιάδες ἀνθρώπους σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.

Γεννήθηκε τὸ 1906 σ’ ἕνα χωριὸ τῆς Εὔβοιας καὶ κοιμήθηκε στὸ Ἅγιον Ὅρος τὸ 1991. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἀγάπησε τὸν Χριστὸ μὲ δυνατή, ἀποκλειστικὴ ἀγάπη καὶ κατανόησε καὶ ἔζησε βαθιὰ αὐτὸ ποὺ ἔλεγε σ’ ὅλη του τή ζωή, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν. Μὲ ζῆλο καὶ χαρὰ ἀφιερώθηκε στὸν Χριστὸ καὶ ἔγινε μοναχὸς στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἀργότερα, τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἔφερε τὸν Γέροντα Πορφύριο, νέο ἀκόμη, νὰ διακονήσει τὸν ἀνθρώπινο πόνο στὴν Πολυκλινικὴ Ἀθηνῶν, στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας. Ἐκεῖ, μὲ τὸ χάρισμα ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, ἀπέκτησε βαθειὰ γνώση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς. Πλησίασε κι ἀγάπησε ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς νὰ τοὺς διακρίνει σὲ δίκαιους καὶ ἁμαρτωλούς.

Ὁ Γέροντας Πορφύριος εἶχε ἀπέραντη ἀγάπη, ἀνοχὴ καὶ συγχωρητικότητα. Ἔλεγε ὅτι δὲν πρέπει νὰ στενοχωρούμαστε, ὅταν οἱ ἄλλοι δὲν κάνουν τὸ σωστό, ἀλλὰ νὰ προσευχόμαστε γιὰ νὰ ἐπικρατήσει τὸ καλύτερο γι’ αὐτοὺς μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν πήγαιναν γονεῖς καὶ...

Δικαστικὲς ἀποφάσεις, πολιτικοὶ σχεδιασμοὶ καὶ θεολογικὲς ἀντιλήψεις γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου

Ἤδη ἀπὸ τὶς πρῶτες μέρες ζωῆς τῆς νέας κυβέρνησης ξεκίνησε καὶ συνεχίζεται μέχρι σήμερα μὲ καθημερινὲς ἀναφορὲς ἡ συζήτηση γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὶς ἀπαλλαγὲς ἀπὸ αὐτὸ καὶ τὸ περιεχόμενό του.

Ἡ συζήτηση εἶναι παλιά, ἦρθε γιὰ πρώτη φορὰ μὲ ἔντονο τρόπο στὸ προσκήνιο τὸ 2008 μὲ τὶς ἐγκυκλίους Στυλιανίδη γιὰ τὶς ἀπαλλαγὲς καὶ ἀπὸ τότε ὅλοι οἱ διατελέσαντες μέχρι σήμερα Ὑπουργοὶ Παιδείας τὸ προσέγγιζαν ἀπὸ διαφορετικὲς ὀπτικὲς καὶ λάμβαναν ποικίλες καὶ πολλὲς φορὲς ἀντίθετες μεταξύ τους πολιτικὲς ἀποφάσεις. Οἱ συνεχεῖς δηλώσεις τοῦ νῦν Ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Νίκου Φίλη γιὰ τὸ θέμα δείχνουν ὅτι καὶ ἐκεῖνος προτίθεται νὰ παρέμβει μὲ τὸ δικό του τρόπο στὸ ζήτημα. Κανείς μας δὲν πρέπει βέβαια νὰ λησμονεῖ ὅτι οἱ πολιτικοὶ σχεδιασμοὶ καὶ ὁραματισμοὶ λαμβάνουν πέρας μὲ τὸ τέλος τῆς θητείας κάποιου πολιτικοῦ στὴν ἡγεσία ἑνὸς Ὑπουργείου καὶ ἡ ρευστὴ πολιτικὴ κατάσταση τῶν τελευταίων ἐτῶν δὲν ἐπιτρέπει πολλὲς φορὲς τὴν ὁλοκλήρωση καὶ ἐφαρμογὴ στὴν πράξη σχεδίων καὶ ὁραμάτων. Καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι ἀπαραίτητα πάντοτε κακό!

Ἂν θὰ ἐπεδίωκε κανεὶς μὲ νηφαλιότητα καὶ ὀρθὴ ἐπίγνωση τῶν πραγμάτων νὰ προσεγγίσει καταρχᾶς τὸ ζήτημα τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπὸ τὰ Θρησκευτικὰ θὰ κατέληγε...

Θανατηφόρο παιχνίδι μὲ τὴν Ἀλήθεια

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης, δάσκαλος

Πατριάρχες καὶ δεσποτάδες, ἱερεῖς, καθηγητάδες, πνευματικοὶ ὁδηγοὶ ποικίλων «θεολογικῶν ἀποκλίσεων», μακρόθεν ἱστάμενοι τῆς Πατερικῆς, τῆς γνήσιας Παραδόσεως καὶ τῆς ἅπαξ παραδοθείσης Πίστεως, ἔχουν ἐπιδοθεῖ σὲ ἕνα ἄνευ προηγουμένου παιχνίδι ἐπιβολῆς τῶν ἀπόψεών τους, τῶν ἐπιθυμιῶν τους καὶ  τοῦ θελήματός τους, πρὸς συνταυτισμὸ μὲ τὸ θέλημα τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως,  τῶν αἱρετικῶν, τῶν πάσης φύσεως «πίστεων», χωρὶς νὰ δίνουν λόγο σὲ κανέναν. Ἐρήμην τοῦ λαοῦ - σὲ ποιὸν νὰ δώσουν ἄλλωστε λόγο, ἀφοῦ ἔχουν τὴν πλήρη ὑποστήριξη τῶν ὑψηλὰ ἱσταμένων καὶ ἀφοῦ ὁ λαὸς ἀπέχει τῶν τεκταινομένων, ὄντας ἐν πολλοῖς ἀκατήχητος  καὶ σιωπᾶ λόγω τῆς ἐπιβληθείσης τρομοκρατίας.

Ἔχοντας στὸ θολωμένο τους νοῦ ὡς ἄθυρμα τῆς διεξαγωγῆς αὐτοῦ τοῦ παιχνιδιοῦ τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ ὡς ἐκτελεστικὸ μέσο τὴν ὑπερηφάνεια τους, ἀπαξιώνουν τὶς Ἁγιοπνευματικὲς ἐμπειρίες τῶν Ἁγίων καὶ ὅλη τὴν Ἀποστολικὴ Παράδοση καὶ προχωροῦν στὸ δικό τους «νέο δρόμο», τὸν μεταπατερικό, τὸν νεοπατερικό, κλπ., σχετικοποιώντας τὴν Ἀλήθεια καὶ θέλοντας νὰ....

Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος: Μὲ τὸ σύμφωνο συμφίωσης ὁμοφυλοφίλων ἐπιχειρεῖται ὁ ὑποβιβασμὸς τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς

Ἀνακοίνωση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης ὁμοφυλοφίλων

Ἀναφορικὰ μὲ τὴν ἐπικείμενη κατάθεση στὴ Βουλὴ τοῦ Νόμου γιὰ τὴν προέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης στὰ ὁμόφυλα ζευγάρια, ἡ Δ.Ι.Σ. ὑπενθυμίζει ὅτι ἐμμένει στὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Συνεδρίας τῆς 17ης Ὀκτωβρίου 2013, ὅταν ἀσχολήθηκε ἀναλυτικῶς μὲ τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογενείας στὸ πλαίσιο τῆς σύγχρονης κρίσης, τὴν ὁποία ἀπόφαση ἐπικαιροποίησε ἡ Δ.Ι.Σ. στὴ Συνεδρία τῆς 19ης Ἰουνίου 2015. Στὴν ἀπόφαση τότε μεταξὺ ἄλλων τονιζόταν:

«Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, κατὰ τὴν σημερινὴ Συνεδρίαση, ἐμμένει καὶ ἐπικαιροποιεῖ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Συνεδρίας τῆς 17.10.2013, κατὰ τὴν ὁποία ἐπεσημάνθη ὅτι:

‘’…σύγχρονα σχήματα ὀργάνωσης τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων – ἐναλλακτικὲς μορφὲς οἰκογενείας – γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν θεολογία της περὶ γάμου καὶ οἰκογενείας συνιστοῦν “ἐκτροπές” τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ, ὅπως αὐτὸς διαμορφώθηκε καὶ λειτούργησε ἐπὶ αἰῶνες στὴ ζωὴ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.

Ὁ γάμος καὶ ἡ οἰκογένεια, γεγονὸς κατ’ ἐξοχὴν ἐκκλησιαστικὸς καὶ κοινωνικὸς θεσμὸς θεμελιώδους σημασίας, γίνεται, ὅλο καὶ περισσότερο, ἀτομικὴ ὑπόθεση ποὺ ἐντάσσεται στὴν...

Σχόλιο στὴν ἀναφορὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου πρὸς αἱρετικοὺς παπικοὺς γιὰ τὴν «ἄρση τῶν ἀναθεμάτων»

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, Γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν

Μὲ αἰσθήματα πικρίας, ὀδύνης καὶ ἀπογοητεύσεως παρακολούθησε ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰ ΜΜΕ τὰ ὅσα κακόδοξα ἐλέχθησαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ὅσα ἀπαράδεκτα καὶ κατὰ παράβαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἐπράχθησαν γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ κατὰ τὴν φετινὴ «θρονικὴ ἑορτὴ» τοῦ Φαναρίου στὶς 30 Νοεμβρίου ε.ε. Δυστυχῶς κάθε χρόνο ἐπαναλαμβάνεται σχεδὸν τὸ ἴδιο σκηνικό, οἱ ἴδιες φιέστες, οἱ ἴδιες κακοδοξίες, μὲ πρωταγωνιστῆ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο.

Γιὰ πολλοστὴ ἤδη φορᾶ ὁ κ. Βαρθολομαῖος στὴ  προσφώνησή του πρὸς τὸν ἐπικεφαλής τῆς παπικῆς ἀντιπροσωπίας καρδινάλιο κ. Kurt Koch, ἐπαναλαμβάνει τὴν ἴδια οἰκουμενιστικὴ ἰδεολογία καὶ γλώσσα, ὅπως ἄλλως τε συνηθίζει νὰ τὸ πράττει κάθε φορᾶ, ποὺ ἀπευθύνεται πρὸς ἑτεροδόξους αἱρετικούς, Παπικούς, Προτεστάντες, ἢ Μονοφυσίτες, προφανῶς γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσει γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ στὸν κλῆρο καὶ στὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ τὴν ἀμετακίνητη προσήλωση στὶς αἱρετίζουσες θεωρίες του.

Θεωρήσαμε ὅτι δὲν ἔχει πλέον κανένα νόημα νὰ μποῦμε καὶ πάλι στὸν κόπο νὰ ἀνατρέψουμε τὶς ἴδιες κακοδοξίες καὶ νὰ ἐλέγξουμε τὶς ἴδιες παραβάσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων, διότι τὸ ἔχουμε πράξει πολλὲς φορὲς στὸ παρελθὸν σὲ παλαιότερα ἄρθρα μας. Εἶναι ὑπερβέβαιο, ὅτι ὅσα ἄρθρα καὶ ἂν γράψουμε, δὲν πρόκειται νὰ ἔχουν τὴν παραμικρὴ ἀπήχηση, διότι δὲν ὑπάρχει δυστυχῶς καμία διάθεση γιὰ διάλογο, ὅσο καὶ ἂν προσπαθεῖ ὁ Παναγιώτατος νὰ πείσει περὶ τοῦ...