Ἀξιότιμον
Κύριον Γεώργιον Καλαντζῆν
Γενικόν Γραμματέα Θρησκευμάτων
Εἰς Ἀθήνας
Ἀγαπητέ μου κ. Γενικέ,
Πρόσεξα ἀπό τό διαδίκτυο ὅσα εἴπατε στά «ΝΕΑ» γιά τήν πρόταση τοῦ ΚΕΠΕ πού ἀφορᾶ στήν περικοπή τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, τήν ὁποία χαρακτηρίσατε ὡς ἀσύμφορη.
Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά καταγράψω ἐδῶ κάποιες προσωπικές μου παρατηρήσεις γιά τό ἴδιο θέμα, ἀλλά ἀπό ἄλλη ὀπτική γωνία.
α) Τό φιλανθρωπικό καί κοινωνικό ἔργο πού ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία μέ τρόπο ἀξιοθαύμαστο δέν πρέπει νά τό συσχετίζουμε μέ τή μισθοδοσία τοῦ κλήρου. Εἶναι δυνατό οἱ κληρικοί μας, οἱ γενναῖοι αὐτοί συμπαραστάτες στόν πόνο καί στή δοκιμασία τοῦ λαοῦ μας, νά σκεφτοῦν ἐκδικητικά καί νά ἀποφασίσουν νά ἀναστείλουν τήν ὅποια προσφορά τους, ἐπειδή ἡ Πολιτεία μέ ἐνδεχόμενη -ἀχαρακτήριστη- ἀπόφασή της θά κόψει τόν μισθό τους;
Εἶναι δυνατό νά φανταστοῦμε ἕναν πατέρα νά στερεῖ ἀπό τό παιδί του κάθε ὑλική καί ἠθική βοήθεια, ἐπειδή τό παιδί του συμπεριφέρθηκε μέ σκληρότητα ἀπέναντί του; Ἄν αὐτό δέ γίνεται μέ ὁποιονδήποτε πατέρα καί ὁποιοδήποτε παιδί, ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, πῶς εἶναι δυνατό νά τό διανοηθεῖ καί νά τό κάνει ἡ πνευματική τροφός τοῦ λαοῦ μας καί στοργική Μητέρα του, ἡ Ἐκκλησία; Τό ἀκόμη χειρότερο εἶναι νά στερήσει ἀπό τά παιδιά της τή συμπαράστασή της χωρίς αὐτά νά φταῖνε σέ τίποτε, γιατί ἡ Πολιτεία ἔδειξε τό σκληρό...