Τίποτα καινούργιο δὲν συμβαίνει. Ὅλα τα ἔχουμε ξαναδεῖ! Ὁ καθένας μόνος του καὶ ἕνας-ἕνας δὲν θὰ καταφέρουμε τίποτα. Τώρα ποὺ ἡ ἐπίθεσή τους θὰ ἐνταθεῖ, τώρα ποὺ οἱ ἀπάτριδες κυβερνῆτες σκοπεύουν νὰ δώσουν τὸ αἷμα, τὸ δικό μας αἷμα ποὺ ἔχουν τάξει ὅτι θὰ δώσουν στοὺς τοκογλύφους, τώρα εἶναι ἡ ἀνάγκη νὰ βρεθοῦμε ὅλοι μαζί!
Δὲν χρειάζεται νὰ συμφωνοῦμε μὲ τὸν διπλανό μας σὲ ὅλα. Οὔτε καν σὲ πολλὰ ἢ λίγα. Σὲ δυὸ-τρία βασικὰ ἂν συμφωνοῦμε, ἀρκεῖ! Δὲν χρειάζεται σχεδὸν οὔτε καν νὰ συμπαθοῦμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον! Ἃς ἀγαπᾶμε τὴν πατρίδα καὶ τὰ παιδιά μας, κι αὐτὸ φτάνει.
Ὅλα αὐτὰ ἔχουν συμβεῖ δεκάδες φορές. Μὲ ἄλλο τρόπο, μὲ ἄλλο πρόσωπο. Καὶ κάθε φορᾶ ἡ λύση ἦταν μία: γενικὸς ξεσηκωμός. Πάντα ὑπῆρξε ἡ ἀπογοήτευση πὼς τίποτα δὲν κινεῖται, κανεὶς δὲν ἀντιδρᾶ, κι ὅμως πάντα βρισκόταν ὁ ''τρελός'', ἢ ἡ ''κακιά στιγμὴ'' ποὺ θὰ ξεσήκωνε, ἢ μᾶλλον θὰ....