Συγκλονιστικό: Μὲ δάκρυα στὰ μάτια Ἕλληνας Ὁμογενὴς στὴν Αὐστραλία μιλᾶ ρωμαίικα γιὰ τὴν ΠΡΟΔΟΣΙΑ τῆς Μακεδονίας!

Γιὰ μᾶς τὸ χῶμα ἔχει ψυχή... Μιλάει... Κλαίει... Ἐξιστορεῖ τὴν ἀληθινή μας ἱστορία. Ἐξιστορεῖ πῶς γίναν τὰ βουνὰ καὶ πῶς μείναν ἀδούλωτα. Μὲ πόσα δάκρυα καὶ αἵματα!

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Μαρίας Μουρζᾶ "Ἐν μέσω κρίσης"

Καὶ ξαφνικὰ ἕνα πρωὶ βρεθήκαμε νὰ ἐπιλέγουν ἄλλοι γιά μᾶς. Νὰ ἀποφασίζουν ἄλλοι γιά μᾶς. Νὰ νοιάζονται νὰ ἐκσυγχρονίσουν ὄχι τὴ ζωὴ ἀλλὰ τὸ θάνατό μας. Ξαφνικὰ ἕνα πρωὶ βρεθήκαμε ὑπὸ ζυγόν, περικυκλωμένοι ἀπὸ "σωτῆρες" ποὺ ψάχνουν μὲ σπουδὴ νὰ βροῦν τρόπους ἐξόντωσης, ὥστε ἀπὸ τὴν κατηγορία τῶν ὄντων νὰ περάσουμε σὲ κείνη τῶν μὴ ὄντων. Τῶν ἀπαθῶν καὶ ἀνέραστων καὶ ἄβουλων πλασμάτων, ποὺ πρῶτα τὰ τρομοκρατεῖς καὶ μετὰ τὰ μεταχειρίζεσαι καὶ τὰ διαχειρίζεσαι ὅπως θέλεις. Ξαφνικὰ χωρὶς νὰ ἀκουστοῦν ἔκτακτα δελτία εἰδήσεων, χωρὶς νὰ φανοῦν ἐχθροί, χωρὶς ὑποψία πολέμου, διαπιστώσαμε ὅτι εἴμαστε ὑπὸ κατοχή. Εἶχαν ἐπιλέξει γιὰ μᾶς τὸν ἀργὸ θάνατο.
Εἶχαν ἐπιλέξει γιὰ μᾶς μία σωρεία ἐντολῶν, ἀπειλῶν, συμβιβασμῶν, περικοπῶν πάσης φύσεως, ἱκανῶν νὰ πλήξουν ἀποτελεσματικὰ τὸ κέντρο τῆς ζωῆς, δηλαδὴ τὴν Καρδιά μας. Ἔτσι ἔγινε: ἕνα πρωὶ μὲ ἑωσφορικὴ ἀλαζονεία μᾶς φορέσανε τὸ ἑωσφορικὸ σχέδιο: ἀπὸ τὴν τάξη τῶν ὑγιῶν νὰ περάσουμε στὴν ἄλλη, τῶν κλινικὰ νεκρῶν. Ἔτσι τοὺς βόλευε: κλινικὰ νεκροὶ οἱ πολίτες, κλινικὰ νεκρὴ ἡ χώρα. Καὶ ἡ ζωή μας στὰ σκοτεινὰ σκοτεινιασμένη, στὰ....

Ἡ Παναγία προειδοποιεῖ ἁγιορείτη μοναχὸ ποὺ ἀπήγγειλε συνεχῶς τοὺς Χαιρετισμούς, ὅτι ἔρχονται οἱ ἐχθροί τοῦ Υἱοῦ Της, οἱ παπικοί, γιὰ νὰ ὑποτάξουν τὸ Ἅγιον Ὅρος στὸν Πάπα

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῆς Παναγίας», Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου

Ἐπειδὴ τὸ Ἅγιον Ὅρος ἀποτελοῦσε ἀνέκαθεν τὸ προπύργιο καὶ τὸ στήριγμα τῆς Ὀρθοδοξίας  στὴν Ἀνατολή, οἱ Λατίνοι (παπικοὶ) θέλησαν νὰ τὸ καταστρέψουν καὶ νὰ ἐγκαθιδρύσουν  καὶ σ΄ αὐτὸ τὴν ἐξουσία τοῦ Πάπα. Μπῆκαν λοιπὸν τὸ 1280 στὸ Ὅρος μὲ στρατιωτικὴ δύναμη, κι ἐπιδόθηκαν στὸ ἔργο τους ἄλλοτε μὲ ὑποσχέσεις καὶ χρήματα, κι ἄλλοτε μὲ ἀπειλές, βιαιότητες καὶ μαρτύρια.
Μερικοὶ δειλοὶ ὑπέκυψαν. Οἱ περισσότεροι ὅμως μοναχοὶ ἀρνήθηκαν τὴν ἐξουσία τοῦ Πάπα ὡς τοποτηρητοῦ τοῦ Χριστοῦ, καθὼς καὶ τὰ σαθρά του δόγματα, γι΄ αὐτὸ ἐπισφράγισαν μὲ τὸ αἷμα τὴν ὁμολογία τους. Σ΄ αὐτὴ τους τὴν προσπάθεια οἱ Λατίνοι εἶχαν δυστυχῶς συνεργοὺς τὸν αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Παλαιολόγο καὶ τὸν πατριάρχη Ἰωάννη Βέκκο.
Ἀφοῦ ἔκαναν ὅ,τι ἔκαναν στὶς ἄλλες μονές, πέρασαν τελευταία κι ἀπὸ τὴ μονὴ τοῦ Ζωγράφου. Ἐκείνη τὴν περίοδο ἀσκήτευε κοντὰ στὸ μοναστήρι ἕνας μοναχός, ποὺ εἶχε τὴ συνήθεια νὰ διαβάζει πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα τοὺς Χαιρετισμοὺς τῆς Θεοτόκου μπροστὰ στὴν εἰκόνα της.
Κάποια μέρα, ἐνῶ στὰ χείλη τοῦ γέροντα ἠχοῦσε ὁ ἀρχαγγελικὸς ἀσπασμός, ἀκούει ξαφνικὰ ἀπὸ τὴν....

Παρελάσεις: Ἡ θέλησή μας νὰ ὑπάρχουμε μετὰ τὸ διαρκὲς ἑλληνικὸ ὁλοκαύτωμα!

Ὑπάρχει μιὰ Ἑλληνικὴ ἰδιαιτερότητα. Ἄλλη ἡ σημειολογία, οἱ συμβολισμοὶ μιᾶς παρέλασης στὴν Γερμανία, τὴν Ἀγγλία, τὴν Γαλλία, τὴν Ἰταλία καὶ ἄλλο στὴν Ἑλλάδα. Πολὺ περισσότερο, ἄλλο στὴν Τουρκία καὶ ἄλλο στὴν Ἑλλάδα. Οἱ δικοί μας συμβολισμοὶ δὲν εἴναι οι ἀποικιοκρατικοὶ πόλεμοι, τὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης στὴν Γερμανία, τὴν Πολωνία, τὴν Λιβύη, τὸ Βιετνάμ. Οἱ γενοκτονικὲς ἐπιδρομὲς καὶ πόλεμοι στὴν Πελοπόννησο, στὸν Πόντο, στὴν Ἰωνία, στὴν Φώκαια, τὴν Σμύρνη, τὴν Ἀρμενία, τὴν Κουρδία.  Τα πογκρὸμ στὴν Κωνσταντινούπολη, οἱ ληστρικοὶ πόλεμοι καὶ οἱ ληστρικὲς ἐπιδρομές. Οἱ πυρπολήσεις καὶ καταστροφὴ πόλεων. Ἐμεῖς ἐκδηλώνουμε τὴν χαρὰ τῆς ἐπιβίωσης, τῆς διάσωσής μας καὶ τῆς θέλησής μας νὰ συνεχίσουμε νὰ ὑπάρχουμε μετὰ τὸ διαρκὲς Ἑλληνικὸ ὁλοκαύτωμα. Τὸ λέει καὶ ὁ Σολωμὸς «Ἀπὸ τὰ κόκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ Ἱερά». Ἐμφανίζονται διάφοροι σκοπευτὲς εἴτε Ἐπαρχιῶτες, μορφωτικὰ χιμπατζῆδες – μπορεῖ νὰ αἰσθάνονται ἔνοχοι γιὰ τὰ ἐγκλήματα τῶν Γερμανῶν, τῶν Ἰταλῶν, τῶν μελανοχιτώνων εἴτε πραιτωριανοί, οἱ ὁποῖοι τραυλίζουν, βαρβαρίζουν γιὰ τὶς παρελάσεις τῆς 28ηςΟκτωβρίου καὶ τῆς 25ης  Μαρτίου.
Νὰ σημειώσω ἐπίσης ὅτι....

Ὅσιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου εἶναι κάτι τὸ ὑπερφυσικό, ἔξω τῆς λογικῆς»

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου «Πάθη καὶ Ἀρετὲς Λόγοι E΄», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Βασιλικὰ Θεσσαλονίκης
Ἡ Παναγία ἔφερε στὸν κόσμο τὴν χαρὰ
– Γέροντα, μπορεῖτε νὰ μᾶς ψάλετε τὸ Μεγαλυνάριο ποὺ εἴχατε γράψει γιὰ τὴν Παναγία;
– Ἔλα νὰ τὸ ψάλουμε μαζί. «Εὗρες πολλὴν Χάριν παρὰ Θεοῦ, Μῆτερ τοῦ Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, ἀληθῶς, Κεχαριτωμένη, ὡς Γαβριὴλ ἐβόα, Βασίλισσα Ἀγγέλων, φρούρει τοὺς δούλους σου». Νὰ σοῦ πῶ τώρα καὶ ἕνα δογματικό: Ἡ Παναγία ἦταν Κόρη καὶ Μητέρα, Δούλη καὶ Βασίλισσα, Βασίλισσα ὅλου τοῦ κόσμου. Χωράει στὸν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου αὐτό; Καὶ ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου εἶναι κάτι τὸ ὑπερφυσικό, ἔξω τῆς λογικῆς.
Εὔχομαι ἡ Παναγία νὰ σοῦ δώση τὴν χαρὰ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καὶ ὁ Ἄγγελος νὰ σὲ εὐλογήση, γιὰ νὰ ἔχης πνευματικὴ πρόοδο. Ἀμήν.
– Γέροντα, ἕνα τροπάριο λέει: «Χαῖρε ἡ τῆς Εὔας χαρά· ἡ γὰρ ἐκείνης λύπη διὰ τοῦ τόκου σου πέπαυται, Ἁγνή» .
– Ὅ,τι καλὸ κι ἂν βρῆ ὁ ἄνθρωπος νὰ πῆ γιὰ τὴν Παναγία, δὲν θὰ μπορέση νὰ ἐκφράση τὸ μεγαλεῖο Της. Ἡ Παναγία μὲ τὴν ὑπακοή Της ἄνοιξε πάλι γιὰ μᾶς τὸν Παράδεισο, ποὺ τὸν εἶχε κλείσει ἡ παρακοὴ τῆς Εὔας.
Ἡ Εὔα ἔσπασε τὸν κρίκο ποὺ μᾶς ἕνωνε μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἔφερε στὸν κόσμο λύπη καὶ...

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς γίνεται δείκτης πορείας γιὰ τὴν θέση καὶ εὐθύνη τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν σύγχρονο κόσμο

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωγρίου Δ. Μεταλληνοῦ

Τὸ μήνυμα τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

1. Ὁ Ἠσυχασμός1 εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως, ταυτιζόμενος μὲ αὐτὸ ποὺ περικλείει καὶ ἐκφράζει ὁ ὅρος ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Ἔξω ἀπὸ τὴν ἡσυχαστικὴ παράδοση ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἀνύπαρκτη καὶ ἀδιανόητη. Ἡ ἡσυχαστικὴ πράξη, ἐξ ἄλλου, εἶναι ἡ «λυδία λίθος» γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικότητας. «Νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχὴ» -μὲ τὶς ἡσυχαστικὲς πρακτικὲς- ἀποκτῶνται τὰ οὐράνια χαρίσματα στὴν ὀρθοδοξοπατερικὴ παράδοση. Πρέπει δὲ νὰ ἀποσαφηνισθεῖ ἐξ ἀρχῆς, ὅτι ὡς ἡσυχασμὸς νοεῖται κυρίως...

Ὑπάρχουν καὶ σήμερα λεβέντες

«Αὐτὸ μία μέρα θὰ γίνει ρωμαίικο»

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΡΑΣΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ‘21

Η συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γενικά όλου του Ρά­σου στον πανεθνικό Αγώνα του '21 ήταν αδύνατη χωρίς μία πολύ δύσκολη αυθυπέρβαση. Και η αυθυπέρβαση αυτή δεν έχει σχέση, όπως θα δεχόταν η αντικληρική προπαγάνδα, με κάποια εθελοδουλία ή αδιαφορία για το Γένος. Αντίθετα, σχετιζόταν άμεσα με την γνήσια και αυθεντική αποκατάστα­σή του. Ας θυμηθούμε εδώ το βα­θύτερο στόχο της Εθναρχίας και του Κλήρου μέσω της «περιορισμέ­νης συνεργασίας» με τον κατακτη­τή. Ήταν η ανάσταση όλου του Ρωμαίικου, δηλαδή της αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, με την παλαιά έκταση και εύκλειά της. Αυτό εννοούσε ο Πατροκοσμάς λέγον­τας συχνά: «αυτό μια μέρα θα γίνει ρωμαίικο». Αυτό εννοούσε και ο Ρήγας Βελεστινλής, έστω και σε ένα άλλο ιδεολογικό πλαίσιο, όταν έλεγε στο «Θούριό» του: «Βούλγα­ροι κι Αρβανίτες και Σέρβοι και Ρωμηοί, αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή, για την....

Al Jazeera: Ἡ Ἀλβανία παραβιάζει τὰ δικαιώματα τῶν Ἑλλήνων τῆς Χειμάρρας

Τὸ Al Jazeera φιλοξενεῖ ἀφιέρωμα γιὰ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἀλβανίας νὰ ἐνισχύσει τὸν τουρισμὸ στὴ Χειμάρρα ἁρπάζοντας τὶς περιουσίες τῶν Ἑλλήνων – Τοὺς ἔδωσαν 2,5 δολάρια ἀνὰ τμ, ἐνῶ ἡ ἐκτίμηση τῆς Deutsche Bank κάνει λόγο γιὰ 60-120 δολάρια ἀνὰ τετραγωνικὸ. Στὴν ἁρπαγὴ τῶν περιουσιῶν ποὺ διαθέτουν οἱ Ἕλληνες ὁμογενεῖς της Χειμάρρας ἀναφέρεται ρεπορτὰζ τοῦ Al Jazeera μὲ τίτλο «Τὸ σχέδιο τῆς Ἀλβανίας νὰ ἐνισχύσει τὸν τουρισμὸ “παραβιάζει τὰ δικαιώματα στὴν ἰδιοκτησία”». Ἡ ἱστορία ξεκίνησε ὅταν ἡ κυβέρνηση τοῦ Ἔντι Ράμα ἀποφάσισε τὴ μετατροπὴ τῆς Χειμάρρας σὲ τουριστικὸ θέρετρο. Ἡ ἀπόφαση, ὅπως ἀναφέρει καὶ τὸ ρεπορτὰζ ἐλήφθη μὲν ἀπὸ τὴν κυβέρνηση, ὅμως οὐδέποτε ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὴ Βουλὴ ἢ ὑπογράφηκε ἀπὸ τὸν πρόεδρο τῆς χώρας.
Στὸ ρεπορτὰζ μιλᾶ ἡ Ἐρμιόνη Μπρίγκο, ποὺ ἐξηγεῖ ὅτι ἡ ἴδια ἔχει χαρτιὰ ποὺ δείχνουν ὅτι κατέχει νόμιμα τὴν ἰδιοκτησία. Ὁ πατέρας τῆς ἀγόρασε οἰκόπεδο τὸ 1933 ἀνταλλάσσοντας μία ἄλλη ἰδιοκτησία. Κι ἐπειδὴ ἡ γῆ ποὺ....

Ἡσυχαστής Φανούριος Καψαλιώτης

Ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

Ο γε­ρω–Φα­νού­ριος γεν­νή­θη­κε στίς 12–7–1898 στό Τε­κό­στλ Ρου­μα­νί­ας. Οἱ γο­νεῖς του ὠ­νο­μά­ζον­ταν Στέ­φα­νος (Μαν­τράς) καί Ἑ­λέ­νη. Στήν βά­πτι­ση πῆ­ρε τό ὄ­νο­μα Βα­σί­λει­ος. Ἦ­ταν πρω­τό­το­κος πο­λυ­με­λοῦς οἰ­κο­γε­νεί­ας 14 παι­δι­ῶν. Οἱ πο­λύ εὐ­λα­βεῖς γο­νεῖς του ἐ­πει­δή πί­στευ­αν ὅ­τι τό πρῶ­το παι­δί ἀ­νή­κει στόν Θεό­ –κα­τά τό γρα­φι­κό– «πᾶν ἄρ­σεν δι­α­νοῖ­γον μή­τραν ἅ­γιον Θε­ῷ» ὅ­ταν ἔ­γι­νε 15 χρό­νων τόν ἔ­στει­λαν στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος, καί­τοι τόν ὑ­πε­ρα­γα­ποῦ­σαν, στήν Ρου­μα­νι­κή Σκή­τη τοῦ Τιμίου Προ­δρό­μου, ὅ­που εἶ­χε θεῖ­ο μο­να­χό, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἦ­ταν καί γραμ­μα­τέ­ας στήν Σκή­τη. Τό ἔ­τος 1913 ἦλ­θε στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος καί τό ἔ­τος 1915 ἔ­γι­νε...

ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Α’ – ιδ΄. Τατιανή Σαββίδου

Η ἀ­εί­μνη­στη Τα­τια­νή Σαβ­βί­δου γεν­νή­θηκε τό ἔ­τος 1905 στό Κάρς τῆς Μ. Ἀ­σί­ας. Ἡ οἰ­κο­γέ­νειά της ἦ­ταν πο­λυ­με­λής καί ἐκ πα­ρα­δό­σε­ως πι­στή καί εὐ­λα­βής. Λό­γῳ τοῦ Ρωσ­σοτουρ­κι­κοῦ πο­λέ­μου ἀ­να­γκά­στη­καν νά κα­τα­φύ­γουν στά μέ­ρη τῆς Οὐ­κρα­νί­ας. Ἐ­κεῖ ἡ Τα­τια­νή τε­λεί­ω­σε τό Δη­μο­τι­κό σχο­λεῖ­ο καί ἔ­μα­θε ρωσ­σι­κά ἄ­πται­στα. Ὅ­ταν ὅ­μως ἐ­πε­κρά­τη­σαν οἱ κομ­μου­νι­στές, ἦλ­θε ἡ οἰ­κο­γέ­νειά της στήν Ἑλ­λά­δα τό ἔ­τος 1922. Ἡ Τα­τια­νή ἦ­ταν τό­τε πε­ρί­που 17 ἐ­τῶν. Ὁ πρῶ­τος τό­πος πού στάθ­μευ­σαν ἦ­ταν ἡ Μα­κρό­νη­σος ὅ­που τούς κρά­τη­σαν σέ «κα­ραντί­να». Ἐ­κεῖ ἀ­πε­βί­ω­σαν οἱ γο­νεῖς της καί τά ἀ­δέλ­φια της. Αὐ­τή μέ τά δυ­ό με­γα­λύ­τε­ρα ἀ­δέρ­φια πού ἐ­πέ­ζη­σαν με­τά ἀ­πό πε­ρι­πέ­τει­ες δυό μη­νῶν σέ διά­φο­ρα μέ­ρη τῆς Ἑλ­λά­δος, ἦρ­θαν στήν Πτο­λε­μα­ΐ­δα. Παντρεύ­τη­κε μέ τόν Ἡ­ρα­κλῆ Σαβ­βί­δη καί ὕ­στε­ρα ἐγ­κα­τα­στά­θη­καν μο­νί­μως στήν Βέ­ροι­α. Ἀ­πέ­κτη­σαν δέ­κα παι­διά ἐκ τῶν ὁ­ποί­ων...

Διδάσκων στή Θεολογική Σχολή ΑΠΘ ὁ Τοποτηρητής τῆς Μουφτείας Κομοτηνῆς Τζιχάτ Χαλήλ

Σέ Ἀπόφασή του ὁ Ὑπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου ἀναφέρει: "Ἐπιτρέπουμε στόν κ. Τζιχάτ Χαλήλ τοῦ Μπιλάλ, Τοποτηρητῆ τῆς Μουφτείας Κομοτηνῆς, τήν παράλληλη ἄσκηση διδακτικῶν καθηκόντων, ὡς συμβασιοῦχος διδάσκων τοῦ π.δ.407/80 μέ σχέση ἐργασίας ΙΔΟΧ στήν «Εἰσαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν» τοῦ Τμήματος Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέ τά καθήκοντα τοῦ...

Οἱ Νεομάρτυρες ἦταν τὸ μόνο ἀνάχωμα στόν ἀφελληνισμό τῶν Ρωμηῶν τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου «Ἁγιασμένες μορφὲς τῶν Καυσοκαλυβίων»

Κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, τὸ μόνο ἀνάχωμα καὶ ἡ μόνη δύναμη ποὺ μποροῦσε νὰ ἀνακόψει τὸ συνεχῶς διογκούμενο κύμα τοῦ ἀφελληνισμοῦ -ἀποτέλεσμα τῆς μακραίωνης σκλαβιᾶς, βίας καὶ παντοδαποὺς καταπίεσης τῶν Ρωμηῶν ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς κατακτητὲς- ἦταν οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες. Αὐτοὶ ἀναζωογονοῦσαν τὴν κλονιζόμενη πίστη τῶν συγχρόνων τους χριστιανῶν, ἐπισφραγίζοντας καὶ ἀνακαινίζοντάς την.
Τὰ Νεομαρτυρολογικὰ κείμενα, ὅπως αὐτὰ ποὺ συνέταξε ὁ Ἰωνάς, ὠφέλησαν πνευματικά τούς μοναχοὺς καὶ ταυτόχρονα συνέβαλαν στὴ διάσωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἡ συγγραφὴ καὶ ἡ ἀντιγραφὴ αὐτῶν, μαρτυροῦν τὴ μεγάλη συμβολὴ τῶν ἁγιορειτῶν μοναχῶν στὴ διατήρηση ἀκμαίου...

«Οἱ "σωτῆρες" μας δὲν ξέρουν τὴν ἀληθινὴ καταγωγή μας. Δὲν ξέρουν ὅτι εἴμαστε ἀπὸ κείνη τὴ γενιὰ τῶν Ἀθανάτων»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Μαρίας Μουρζά "Ἐν μέσω κρίσης"

Καὶ ξαφνικὰ ἕνα πρωὶ βρεθήκαμε νὰ ἐπιλέγουν ἄλλοι γιά μᾶς. Νὰ ἀποφασίζουν ἄλλοι γιά μᾶς. Νὰ νοιάζονται νὰ ἐκσυγχρονίσουν ὄχι τὴ ζωὴ ἀλλὰ τὸ θάνατό μας. Ξαφνικὰ ἕνα πρωὶ βρεθήκαμε ὑπὸ ζυγόν, περικυκλωμένοι ἀπὸ "σωτῆρες" ποὺ ψάχνουν μὲ σπουδὴ νὰ βροῦν τρόπους ἐξόντωσης, ὥστε ἀπὸ τὴν κατηγορία τῶν ὄντων νὰ περάσουμε σὲ κείνη τῶν μὴ ὄντων. Τῶν ἀπαθῶν καὶ ἀνέραστων καὶ ἄβουλων πλασμάτων, ποὺ πρῶτα τὰ τρομοκρατεῖς καὶ μετὰ τὰ μεταχειρίζεσαι καὶ τὰ διαχειρίζεσαι ὅπως θέλεις. Ξαφνικὰ χωρὶς νὰ ἀκουστοῦν ἔκτακτα δελτία εἰδήσεων, χωρὶς νὰ φανοῦν ἐχθροί, χωρὶς ὑποψία πολέμου, διαπιστώσαμε ὅτι εἴμαστε ὑπὸ κατοχή. Εἶχαν ἐπιλέξει γιὰ μᾶς τὸν ἀργὸ θάνατο.
Εἶχαν ἐπιλέξει γιὰ μᾶς μία σωρεία ἐντολῶν, ἀπειλῶν, συμβιβασμῶν, περικοπῶν πάσης φύσεως, ἱκανῶν νὰ πλήξουν ἀποτελεσματικὰ τὸ κέντρο τῆς ζωῆς, δηλαδὴ τὴν Καρδιά μας. Ἔτσι ἔγινε: ἕνα πρωὶ μὲ ἑωσφορικὴ ἀλαζονεία μᾶς φορέσανε τὸ ἑωσφορικὸ σχέδιο: ἀπὸ τὴν τάξη τῶν ὑγιῶν νὰ περάσουμε στὴν ἄλλη, τῶν κλινικὰ νεκρῶν. Ἔτσι τοὺς βόλευε: κλινικὰ νεκροὶ οἱ πολίτες, κλινικὰ νεκρὴ ἡ χώρα. Καὶ ἡ ζωή μας στὰ σκοτεινὰ σκοτεινιασμένη, στὰ εὐτελῆ ἐξευτελισμένη! Κι ἐμεῖς φοβισμένοι καὶ μουγγοί...

Ὁ Ἀββὰς Ἰσσὰκ γιὰ τοὺς πειρασμοὺς στὸν πνευματικὸ ἀγώνα

Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος

«Γνώριζε ὅτι χωρὶς πειρασμοὺς εὑρίσκεσαι μακριὰ ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι δὲν περπατᾶς στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων. Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς. Ὅποιος δὲν πιστεύει στὸ Θεό, φοβεῖται καὶ τὴ σκιὰ του ἀκόμη. Ὅποιος ἔχει τὸν ἔπαινο τῆς συνειδήσεως, ἔχει τὴν ἐπιθυμία τοῦ θανάτου!... Οἱ πειρασμοὶ μᾶς χαλιβδώνουν στὴν ἀρετή. Ἀλλιῶς οἱ ἀρετὲς εἶναι ἀδόκιμες καὶ ψεύτικες. Οἱ πειρασμοὶ ὁδηγοῦν στὴν ἀπόκτηση τῆς σοφίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ Πίστη στὸ Θεὸ ὁδηγεῖ στὴν περιφρόνηση τῶν πειρασμῶν».

Ἀπάντηση στὰ ψέματα γιὰ τὸ 1821

Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς γράφει γιὰ τὸν πανεθνικὸ ἀγώνα ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας

 «Δυστυχῶς, ὑπάρχουν ὁρισμένοι δέσμιοι της ἰδεολογίας τους, ποὺ ἀρνοῦνται τον χαρακτήρα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης»
Ὑπάρχουν, δυστυχῶς, δέσμιοί της ἰδεολογίας τους καὶ ἐγκλωβισμένοι στὴν προκατάληψη καὶ στοὺς ἐρασιτεχνισμούς τους ποὺ ἀρνοῦνται τὸν ἐθνικὸ χαρακτήρα τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, θεωρώντας τὴν ἕνα ἐσωτερικὸ κοινωνικὸ γεγονὸς καὶ ὄχι ἀγώνα γιὰ τὴν ἐθνική μας παλιγγενεσία. Καὶ ὅμως ὑπάρχουν πάμπολλες μαρτυρίες γιὰ τὸν ἀληθινὸ χαρακτήρα της, δύο ἀπὸ τὶς ὁποῖες, λόγω τῆς σημασίας τους, θὰ παρουσιαστοῦν στὴ συνέχεια. Ἡ σημασία τοὺς ἔγκειται στὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι σύγχρονες μὲ τὴν ἔκρηξη τοῦ Ἀγώνα καὶ ἀποτελοῦν αὐθόρμητες καὶ ἀβίαστες δηλώσεις δύο προσώπων ποὺ ἀνήκουν σὲ διαφορετικοὺς χώρους καὶ κινοῦνται ἀπὸ διαφορετικὲς προϋποθέσεις. Ἡ πρώτη προέρχεται ἀπὸ τὸν Ἀγγλο προτεστάντη μισιονάριο (ἱεραπόστολος) Ἰσαὰκ Λάουντς (Lowndes), ἄριστο γνώστη τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, ποὺ βρισκόταν τότε στὴ...

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: Οἰκουμενιστικὴ ἀγάπη καὶ τὸ τέλειο μίσος

Μόρφου Νεόφυτος: «Τώρα πλέον πρέπει νὰ διακρίνει τοὺς πολιτικούς του σὲ πατριῶτες καὶ προδότες. Καὶ οἱ ἐπίσκοποι θὰ πρέπει νὰ τολμήσουν νὰ τοποθετηθοῦν»

Ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος μιλά εφ’ όλης της ύλης: Ο μακαριστός Σισανίου Παύλος, η Συμφωνία των Πρεσπών, οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στον κ. Γιάννη Ν. Ζαννή και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» στις 13 Μαρτίου 2019.
 Λίγες μέρες μετά την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από την Βουλή, εξεδήμησε προς Κύριον ένας Μητροπολίτης με ήθος και λόγο, που είχε αντισταθεί στην συμφωνία. Ο λόγος για τον Σισανίου και Σιατίστης Παύλο. Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου αποδέχθηκε ευγενικά την πρόσκληση της Ορθόδοξης Αλήθειας να μιλήσουμε για τον μακαριστό Μητροπολίτη.
 Η  συζήτηση επεκτάθηκε και σε άλλα θέματα, όπως η συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και οι πριν 60 χρόνια υπογραφείσες  συμφωνίες Ζυρίχης –Λονδίνου, που οδήγησαν στην ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και αφού έγινε λόγος για τις συμφωνίες εκείνες, δεν ήταν δυνατόν να μη....

ΠΡΟΔΟΣΙΑ: Ἡ ΝΔ ὑπέρ τῆς εἰσαγωγῆς τουρκικῆς γλώσσας στὰ σχολεῖα τῆς Θράκης!

Οἱ νῦν παρέδωσαν τὴν Μακεδονία μας, οἱ δὲ ἐρχόμενοι στὴν ἐξουσία ἑτοιμάζουν τὴν παράδοση τῆς Θράκης μας!
Κατὰ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὴν Θράκη καὶ συγκεκριμένα στὴν Ξάνθη, πρὶν τὴν ὁμιλία τοῦ ὁ Πρόεδρος τῆς Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, παραχώρησε συνέντευξη τύπου σὲ τοπικὰ καὶ περιφερειακὰ ΜΜΕ, ἡ ἔτσι τουλάχιστον ἀνέφερε τὸ δελτίο τύπου τῆς ΝΟΔΕ Ξάνθης.
Στὴν συνέντευξη τύπου ὅμως ἀποκλείστηκαν ὅλα τὰ τοπικὰ ΜΜΕ καὶ ἐπιτράπηκε ἡ εἴσοδος μόνο σὲ Ἀθηναϊκὰ ΜΜΕ καὶ κάποια τοπικὰ ἐλεγχόμενα ἀπὸ τὸ κόμμα τῆς Πειραιῶς. Ὁ λόγος τοῦ ἀποκλεισμοῦ ἔγινε προφανὴς ὅταν ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε στοὺς μουσουλμάνους τῆς Θράκης, καὶ ἦταν βέβαιο πὼς τὰ τοπικὰ ΜΜΕ θὰ ἀντιδροῦσαν μὲ ἀνάλογες ἐρωτήσεις.Τὰ «Δίγλωσσα Σχολεῖα» ἡ πάγια ἀπαίτηση τῆς Τουρκίας ἱκανοποιεῖται ἀπὸ τὴν Νέα Δημοκρατία

Ἡ πρώτη βόμβα γιὰ τὰ δίγλωσσα σχολεῖα καὶ τὴν ἀρχὴ τοῦ κακοῦ εἶχε γίνει πρὶν τὶς βουλευτικὲς ἐκλογὲς του 2009 ὅταν ὁ Γιῶργος Παπανδρέου εἶχε πεῖ στοὺς κατοίκους τοῦ Δημαρίου (πομακοχώρι στὴν Ξάνθη) «θὰ δίνεται ἐξετάσεις γιὰ δίπλωμα αὐτοκινήτου στὴν Τουρκικὴ μητρική σας γλώσσα» καὶ αὐτὸ ἦταν μία ἀπαίτηση ἀπὸ τὰ τοπικὰ στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ που....

Ὅσιος Νήφων Κωνσταντιανῆς: Ὁ μισθός τῆς ἐλεημοσύνης

Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου 

Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Κάποια μέρα- ἥμουνα κι ἐγώ ἐκεῖ, καθώς καί δυό-τρεῖς ἀκόμα – τόν ἐπισκέφθηκε στό κελλί του ἕνας ἄλλος ἀδελφός γιά ν’ ἀκούσει λόγο ὠφέλιμο. Μετά τόν συνηθισμένο ἀσπασμό, ὁ ἐπισκέπτης κάθισε καί ρώτησε τόν ὅσιο:

-Σέ παρακαλῶ, πάτερ, πές μου, ποιός εἶναι ὁ μισθός αὐτῶν πού μοιράζουν τά πλούτη τους ἐλεημοσύνη στούς φτωχούς;

-Δέν ἔχεις ἀκούσει τί λέει τό Εὐαγγέλιο; τοῦ λέει ὁ ἅγιος.

Πολλά ἔχω ἀκούσει καί διαβάσει. Ἀλλά νά, θέλω ν’ ἀκούσω κάτι κι ἀπό τό στόμα σου.

-Ὁ Θεός τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς νά σοῦ δώσει ἀπόκριση μέ τό στόμα μου, σύμφωνα μέ τήν πίστη σου. Γιατί ἐγώ εἶμαι ἀδύναμος καί ἀνάξιος. Ἄκουσε λοιπόν...

Ἔκανε μία παύση καί συνέχισε:

-Στά χρόνια τοῦ ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων Κυριακοῦ*, ζοῦσε ἕνας πολύ εὐσεβής καί ἐλεήμων ἄνθρωπος, ὁ Σώζων. Αὐτός, περνώντας κάποτε ἀπό τό κεντρικό δρόμο τῆς πόλης, βλέπει ἕνα φτωχό, πού ἦταν σχεδόν γυμνός κι ἔτρεμε ἀπό τό κρύο. 

Τόσο τόν ψυχοπόνεσε, πού ἔβγαλε τό πανωφόρι του καί τοῦ τό φόρεσε. Ὅταν γύρισε στό σπίτι του, εἶχε πιά βραδιάσει, κι ἔπεσε νά κοιμηθεῖ. 

Μόλις τόν πῆρε ὁ ὕπνος, εἶδε στ’ ὄνειρό του ὅτι βρέθηκε σ’ ἕναν θαυμαστό φωτόλουστο κῆπο. Ἦταν γεμάτος λουλούδια ὑπέροχα καί μοσχομυριστά, τριαντάφυλλα καί κρίνα καί...

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας: Ἡ νίκη τῆς ἀληθοῦς Πίστεως

π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

Στὶς 11 Μαρτίου 843 - πρώτη Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστῆς τότε - μία σύνοδος στὴν Πόλη «ἀναστήλωσε», ἀναρτησε καὶ πάλι στοὺς στύλους τῶν ναῶν, τὶς ἅγιες εἰκόνες, δίνοντας ἔτσι τέλος στὴν πολιτικοθρησκευτικὴ ἀναστάτωση τῆς εἰκονομαχίας (726 - 843). Πρωτοστάτησε μία γυναίκα, ἡ αὐτοκράτειρα Θεοδώρα, ἐπιβεβαιώνοντας τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ γυναῖκες, ὡς μόνιμος φορέας τοῦ πολιτισμοῦ, σώζουν τὴν πίστη! Ἡ Θεοδώρα εἶχε ὀσιακὰ τέλη στὴ Μονὴ τῶν Γαστρίων καὶ ἴσως κάποιοι νὰ μὴ γνωρίζουν ὅτι τὸ λείψανό της βρίσκεται ἀκέραιο καὶ ἄφθαρτο στὴν Κέρκυρα. 

Ὀνομάστηκε «ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» ὡς «νίκη τῆς ἀληθοῦς Πίστεως», ποὺ προσφέρεται στὸν ἄνθρωπο ὡς δυνατότητα σωτηρίας, δηλαδὴ θέωσης. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι, σύμφωνα μὲ τὸν ἁγιοπατερικὸ χαρακτηρισμό, «ἐργαστήριον ἁγιότητος», δηλαδὴ «ἐργοστάσιο παραγωγῆς Ἁγίων», ἀνθρώπων μεταμορφωμένων μέσα στὴ Θεία Χάρη, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ζοῦν ὡς σὺν - ἄνθρωποι, ἱκανοὶ νὰ δημιουργήσουν σχέσεις ἰσότητας καὶ ἀδελφοσύνης. Ὅπου δὲ σώζεται αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, οὔτε αὐθεντικὴ κοινωνία μπορεῖ νὰ ὑπάρξει. Στὴν Ὀρθοδοξία - ὅταν καὶ ὅπου ὑπάρχει - σώζεται ἕνα...

«Μᾶς ἔρχονται ἀπ᾽ ἔξω ξένα δόγματα καί θρησκεῖες καί θέλουν νά τίς ἀναμίξουν γιά μιά τάχα ἑνότητα μέ τούς ξένους καί εἰρήνη μέ ὅλους. Ὄχι, χριστιανοί μου, ὄχι!»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, Ἀριθμ. 12
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

1. Τό ἀνώτερο ἀπ᾽ ὅλα, ἀγαπητοί μου, τό ἀνώτερο καί τό πιό σπουδαῖο ἀπ᾽ ὅλα, εἶναι ἡ πίστη μας. Ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας! Αὐτή εἶναι ἡ περιουσία μας καί ὁ θησαυρός μας, αὐτή εἶναι ἡ προῖκα μας! Τήν πήραμε ὡς θεία κληρονομιά ἀπό τούς πατέρες μας καί τίς μητέρες μας καί πρέπει λοιπόν νά τήν διαφυλάξουμε σάν ἱερό φυλακτό μας καί νά τήν παραδώσουμε, σάν κληρονομιά καί ἐμεῖς, στά παιδιά μας. Στήν νέα γενεά. Ἡ πίστη μας, ἀγαπητοί μου, λέγεται «παράδοση», «ἱερή παράδοση». Μεταφέρεται ἀπό χέρι σέ χέρι, ἀπό γενεά σέ γενεά, χωρίς νά παραλλαγεῖ καθόλου, παρά τό ὅτι τήν διώκουν καί τήν πολεμοῦν. Αὐτό εἶναι ἕνα θαῦμα! Γιατί, φανταστεῖτε κάποιον νά κρατάει στά χέρια του μία γυάλα γεμάτη πολύτιμο μύρο. Καί νά περπατάει αὐτός σέ ἕνα δρόμο πού γλιστράει εὔκολα·καί ἀκόμη νά τόν σπρώχνουν οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι γύρω του. Καί ὅμως νά μήν χύνεται οὔτε σταγόνα ἀπό τό πολύτιμο μῦρο!... Αὐτό εἶναι θαῦμα, ξαναλέγω. Καί τό θαῦμα αὐτό φανερώνει ὅτι ἡ πίστη μας δέν εἶναι....

Μητροπολίτης Αἰτωλίας Κοσμᾶς: Μὲ κάθε τρόπο ὁ Οἰκουμενισμὸς πολεμεῖ τὴ θεότητα τοῦ Χριστοῦ

«Κράτει ο έχεις, ίνα μηδείς λάβη τον στέφανόν σου…» (Αποκ. Γ 11)

Η προτροπή αυτή, είναι προτροπή του Αγίου Πνεύματος προς τον Επίσκοπο της Φιλαδελφείας και περιέχεται στο τρίτο (Γ ) κεφάλαιο του Ιερού βιβλίου της Αποκαλύψεως. Προτρέπει, το Πανάγιο Πνεύμα, τον Επίσκοπο να διαφυλάξη θερμή, ακεραία και αμόλυντη την πίστι του. Κράτα καλά την πίστι που έχεις, για να μην πάρη κανείς το στεφάνι σου και την ανταμοιβή των αγώνων σου.

Σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας, η προτροπή αυτή είναι κατ’εξοχήν επίκαιρη, αξιοπρόσεκτη και σωτήρια για όλους μας, κληρικούς και λαϊκούς. Μιλάει και στον καθένα μας το Πανάγιο Πνεύμα: Χριστιανέ της συγχρόνου εποχής, «κράτει ο έχεις…». Μένε στις επάλξεις του ορθοδόξου αγώνος σου. Κράτησε καλά, δυναμικά στο νου και την καρδιά σου, την ορθόδοξη αλήθεια και πίστι, κράτησέ την καθαρή, αμόλυντη, ακαινοτόμητη και ζέουσα. Φύλαξέ την ως κόρη οφθαλμού, γιατί υπάρχει κίνδυνος μεγάλος, να σου την μολύνουν, να την αλλοιώσουν, να την παραχαράξουν και συ να χάσης τη σωστή πορεία για τη σωτηρία σου.

Η ορθόδοξη άλήθεια, η ορθοδοξία μας, αγαπητοί, είναι μοναδικός θησαυρός, ουράνιος, θείος. Δεν την εφεύρε ούτε....

Ἕνα ἀκόμη ἐπεισόδιο στὴν περιπέτεια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν

τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου

Σύμφωνα μὲ δηλώσεις στελεχῶν τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας σὲ ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα, τὸν προσεχῆ Μάιο ἀναμένεται ἡ δημοσίευση νέας ἀπόφασης τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (ΣτῈ) γιὰ τὰ Θρησκευτικά.

Ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου γιὰ νὰ παρακάμψει τὶς δύο περσινὲς ἀποφάσεις τοῦ ΣτῈ ποὺ ἔκριναν ἀντισυνταγματικὰ τὰ «νέα Θρησκευτικά» του Νίκου Φίλη, ὑπέγραψε νέα Ὑπουργικὴ Ἀπόφαση χωρὶς ὅμως νὰ ὑπάρξουν οὐσιώδεις ἀλλαγὲς στὸ περιεχόμενο. Ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων καὶ γονεῖς μαθητῶν ἔσπευσαν ἄμεσα νὰ ζητήσουν τὴν ἀκύρωση καὶ τῆς νέας Ὑπουργικῆς Ἀπόφασης Γαβρόγλου. Ἡ συζήτηση ἔγινε στὸ ΣτῈ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2018 καὶ τώρα ἀναμένεται ἡ ἀπόφαση.

Ἀπὸ νομικῆς ἀπόψεως τὸ λογικὸ εἶναι νὰ ὑπάρξει ἀκυρωτικὴ ἀπόφαση καὶ τῆς Ὑπουργικῆς Ἀπόφασης Γαβρόγλου στὸ πνεῦμα τῶν ἀποφάσεων ἀκύρωσης τῶν «νέων Θρησκευτικῶν» Φίλη, καθὼς ἡ οὐσία, τὸ κυρίως περιεχόμενο καὶ ὁ προσανατολισμὸς τῶν δύο Ὑπουργικῶν Ἀποφάσεων, Φίλη καὶ Γαβρόλγου, εἶναι ἀκριβῶς τὰ ἴδια. Ἀπόφαση διαφορετικὴ θὰ ἀποτελέσει σίγουρα....

Πῶς θὰ βιώσουμε τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας

Βόμβα από Μητσοτάκη: ΝΑΙ στὴν διδασκαλία τῆς τουρκικῆς ὡς δεύτερης γλώσσας στὴν Θράκη

Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε σὲ ἐπιμέρους ζητήματα τοῦ προγράμματός του ἐνῶ μίλησε καὶ γιὰ τὶς πολιτικὲς ποὺ θὰ ὑλοποιήσει γιὰ τὴν μειονότητα σὲ συνέχεια τῶν ὅσων εἶχε πράξει ὁ πατέρας τοῦ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης. Μάλιστα ἀποκάλυψε πὼς θὰ δημιουργήσει «Μουσουλμανικὸ Συμβούλιο παρὰ τῷ Πρωθυπουργῶ. Ὥστε ἡ μειονότητα νὰ μπορέσει νὰ ἔχει ἐπίσημη ἔκφραση στὸ ἀνώτατο δυνατὸ ἐπίπεδο καὶ ὁ διάλογος αὐτὸς κεντρικῆς πολιτείας μὲ μειονότητα, νὰ ἀποκτήσει θεσμικὰ χαρακτηριστικά».
«Ἡ Θράκη εἶναι ἕνα ὑπόδειγμα εἰρηνικῆς συνύπαρξης χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων. Καὶ αὐτὸ τὸ ὑπόδειγμα εἰρηνικῆς συνύπαρξης, παρὰ τὶς δυσκολίες ποὺ ὑπάρχουν, καὶ στὶς ὁποῖες θὰ ἀναφερθῶ στὴ συνέχεια, εἶναι ἕνα κεκτημένο τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ...

«Ἡ προ­σκύ­νη­ση τῶν ἁ­γί­ων εἰ­κό­νων ἐκ­φρά­ζει ὄ­χι ἁ­πλῶς τι­μή, ἀλ­λά καί φι­λί­α, φορ­τι­σμέ­νη μέ ὑ­ψη­λό βαθ­μό ἀ­γα­πη­τι­κοῦ πό­θου πρός τά εἰ­κο­νι­ζό­με­να πρό­σω­πα»

ΚΗ­ΡΥΓ­ΜΑ ΤΗΝ ΚΥ­ΡΙΑ­ΚΗ ΤΗΣ ΟΡ­ΘΟ­ΔΟ­ΞΙΑΣ (17/3/2019)
κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη

Τήν πρώ­τη Κυ­ρια­κή τῶν Νη­στει­ῶν τῆς Μ. Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ἑ­ορ­τά­ζει τήν Ἀ­να­στή­λω­ση τῶν εἰ­κό­νων της (843). Στήν Ἀ­να­στή­λω­ση αὐ­τή, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας βλέ­πει τήν συμ­πυ­κνω­μέ­νη καί ἀ­λά­θη­τη ἔκ­φρα­ση τῆς ταυ­τό­τη­τάς της. Βλέ­πει δη­λα­δή τήν ταυ­τό­τη­τά της, ὡς βι­ω­μέ­νη ἀ­λή­θεια καί Ἁ­γι­ο­πνευ­μα­τι­κή ζω­ή, στά εἰ­κο­νο­γρα­φη­μέ­να πρό­σω­πα τό­σο τῆς Θε­αν­θρώ­πι­νης Κε­φα­λῆς της, ὅ­σο καί στά πρό­σω­πα τῶν δο­ξα­σμέ­νων με­λῶν της, τῶν ἁ­γί­ων της.
Στήν εἰ­κο­νο­γρα­φί­α τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ἔ­χου­με τήν εἰ­κα­στι­κή ἔκ­φρα­ση τοῦ δο­ξα­σμέ­νου θε­αν­θρω­πί­νου σώ­μα­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Γι’ αὐ­τό καί δέν εἶ­ναι κα­θό­λου τυ­χαί­α ἡ ση­με­ρι­νή Εὐ­αγ­γε­λι­κή πε­ρι­κο­πή. Στήν πε­ρι­κο­πή αὐ­τή ἀ­κού­σα­με τήν ἐν Ἁ­γί­ῳ Πνεύ­μα­τι Ὁ­μο­λο­γί­α τοῦ Ἀ­πο­στό­λου Να­θα­να­ήλ πρός τόν Χρι­στό: «Σύ εἶ ὁ Υἱ­ός τοῦ Θε­οῦ» (Ἰ­ω. 1,50). Ἐκ­πλησ­σό­μα­στε καί κα­τα­νυσ­σό­μα­στε πραγ­μα­τι­κά ἀ­πό τήν με­γα­λει­ώ­δη τα­πεί­νω­ση τοῦ Υἱ­οῦ τοῦ Θε­οῦ, ὁ ὁ­ποῖ­ος, ἀ­φοῦ ἐ­πι­βε­βαί­ω­σε τήν Ὁ­μο­λο­γί­α τοῦ ἀ­γα­θοῦ ὄν­τως Ἀ­πο­στό­λου, ὀ­νό­μα­σε τόν ἑ­αυ­τό Του «Υἱ­ό τοῦ ἀν­θρώ­που» (Ἰ­ω. 1,52). Ἐ­πι­βε­βαί­ω­σε αὐ­τό ἀ­κρι­βῶς πού καί ἐ­μεῖς σή­με­ρα ἑ­ορ­τά­ζου­με μέ τήν....

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία καί Ζηλωτισμός

Ἡ ψυχή σου, ἡ Πατρίδα μας!

Γράφει ὁ Μανώλης Μπούχλης

Μὲ συγκίνηση βαθιὰ καὶ ἔντονα συναισθήματα, θέλω νὰ πῶ σὲ ὅλους ἐσᾶς ποὺ στέλνετε τὰ μηνύματά σας πρὸς τὸ πρόσωπό μου, ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ. Ἕνα εὐχαριστῶ ποὺ μπορεῖ καὶ κλείνει μέσα τοῦ ὅλα ὅσα νιώθω γιὰ τὸν τόπο μου τὴν Κρήτη, γιὰ τὴν Πατρίδα μου τὴν Ἑλλάδα, γιὰ τοὺς συνανθρώπους μου καὶ γιὰ τοὺς συντρόφους μου στὶς Εἰδικὲς Δυνάμεις καὶ τοὺς τιμημένους Ἀλεξιπτωτιστές. Θέλω νὰ σᾶς ἐνημερώσω, ὅτι ἡ ἐκπαίδευσή μου ἔχει ὁλοκληρωθεῖ καὶ μοῦ ἔχει ἀπονεμηθεῖ τόσο τὸ πτυχίο ὅσο καὶ ἡ ἀκριβῆ μας Πουλάδα, τὸ σῆμα τῶν Ἀλεξιπτωτιστῶν. Σέβομαι καὶ τιμῶ τὶς ἔνοπλες Δυνάμεις, σέβομαι καὶ τιμῶ τοὺς ἀξιωματικοὺς καὶ ἐκπαιδευτές μου, σέβομαι καὶ τιμῶ ὅλα ὅσα προσφέρουν στὴν πατρίδα τὴν κοινωνία καὶ τὴν κάθε οἰκογένεια ξεχωριστά, ἡ ὕπαρξη καὶ τὸ ἔργο τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων σὲ ὅλα τὰ σώματα καὶ τὰ ὄπλα. Ὁ σεβασμὸς αὐτὸς ὅμως, εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν ἀρχῶν καὶ τῶν ἀξιῶν τῆς οἰκογένειάς μου, ὅλων ὅσων διδάχτηκα ἀπὸ τοὺς παπποῦδες μου καὶ τοὺς δασκάλους μου στὴ γῆ μου τὰ Σφακιά. Ποτὲ δὲ σκέφτηκα τίποτε ἄλλο πέρα ἀπὸ τὸ ὄμορφο, τὸ δίκαιο καὶ τὸ συνετό. Διότι εἶναι ὄμορφο νὰ βρίσκεσαι στὸν ἀέρα, στὸν οὐρανὸ τῆς χώρας μας, εἶναι δίκαιο νὰ....

Ἡ Σαρακοστὴ εἶναι ἡ προετοιμασία μας γιά τὴν ἐπιστροφὴ, τὴν δική μας «διάβαση», τὸ «Πάσχα» μας στὴ νέα ἐν Χριστῷ ζωή

Πατήρ Ἀλέξανδρος Σμέμαν - Μεγάλη Σαρακοστή, πορεία πρὸς τὸ Πάσχα, ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μεγάλη Σαρακοστή», ἐκδόσεις Ἀκρίτας, Ἀθήνα 1999

Ὅταν κάποιος ξεκινάει γιὰ ἕνα ταξίδι θὰ πρέπει νὰ ξέρει ποῦ πηγαίνει. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὴ Μεγάλη Σαρακοστή. Πάνω ἀπ᾿ ὅλα ἡ Μεγάλη Σαρακοστὴ εἶναι ἕνα πνευματικὸ ταξίδι ποὺ προορισμός του εἶναι τὸ Πάσχα, ἡ Ἑορτὴ Ἑορτῶν». Εἶναι ἡ προετοιμασία γιὰ τὴν «πλήρωση τοῦ Πάσχα, ποὺ εἶναι ἡ πραγματικὴ Ἀποκάλυψη». Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε μὲ τὴν προσπάθεια νὰ καταλάβουμε αὐτὴ τὴ σχέση ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὴ Σαρακοστὴ καὶ τὸ Πάσχα, γιατὶ αὐτὴ ἀποκαλύπτει κάτι πολὺ οὐσιαστικὸ καὶ πολὺ σημαντικὸ γιὰ τὴ Χριστιανικὴ πίστη καὶ ζωή μας.

Ἄραγε εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἐξηγήσουμε ὅτι τὸ Πάσχα εἶναι κάτι πολὺ περισσότερο ἀπὸ μία γιορτή, πολὺ πέρα ἀπὸ μία ἐτήσια ἀνάμνηση ἑνὸς γεγονότος ποὺ πέρασε; Ὁ καθένας πού, ἔστω καὶ μία μόνο φορά, ἔζησε αὐτὴ τὴ νύχτα «τὴ σωτήριο, τὴ φωταυγὴ καὶ λαμπροφόρο», ποὺ γεύτηκε ἐκείνη τὴ μοναδικὴ χαρά, τὸ ξέρει αὐτό.

Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὴ ἡ χαρά; Γιατί ψέλνουμε στὴν ἀναστάσιμη λειτουργία: νῦν πάντα...