Χριστιανικὴ θεώρηση τῆς ἔννοιας τοῦ χρόνου

Τοῦ Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου - Καθηγητοῦ

Εἰσήλθαμε ἤδη μὲ τὴ χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ στὸ νέο ἔτος. Μαζὶ μὲ τὶς ἐλπίδες καὶ τὶς προσδοκίες μας γιὰ τὴ νέα χρονιά, γεμίζει αὐτὲς τὶς ἡμέρες τὴν ψυχή μας εὔλογος προβληματισμὸς γιὰ τὴν ἔννοια τῆς ροῆς τοῦ χρόνου. Κι' αὐτὸ διότι ὁ χρόνος μαζὶ μὲ τὸν «δίδυμο ἀδελφό του τὸν χῶρο», κατὰ τὸ ἀείμνηστο Ἰουστῖνο Πόποβιτς ἀποτελοῦν τους δύο βαρεῖς ζυγοὺς τοῦ ἀνθρώπου σὲ ὅλη τὴν ἐπὶ γῆς ζωή του, οἱ ὁποῖοι τοῦ περιορίζουν τὸν διακαῆ τοῦ πόθο γιὰ τὴν ἀπολυτότητα. 

Ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου εἶναι μιὰ παμπάλαια μυστηριώδης ὑπόθεση γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Κανένα ἄλλο ὀν δὲν ἔχει τὴν αἴσθηση τῆς ροῆς τοῦ χρόνου, πολλῷ δὲ μᾶλλον δὲν ἔχει τὴν ἱκανότητα τῆς μέτρησής του, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μόνος αὐτὸς προικίσθηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ Δημιουργὸ μὲ λογική, χάρις στὴν ὁποία ὑπερβαίνει τὴν ἐνστικτώδη κατάσταση, κοινὴ σὲ ὅλα τὰ ἔμβια πλάσματα, καὶ ἀνάγεται ἔτσι στὴ σφαῖρα τοῦ φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦ. 

Αὐτός, ἀπὸ πολὺ παλιά, μὲ βάση τὴν ἀέναη κινητικότητα καὶ τὶς μεταβολὲς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, μέσα στὸ ὁποῖο ζοῦσε, συνέλαβε τὴν ἔννοια τῆς...

Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος, γεννημένος τὸ 330μ.Χ. στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου ἀπὸ γονεῖς εὐγενεῖς μὲ δυνατὸ χριστιανικὸ φρόνημα, ἔμελλε νὰ γίνει Μέγας πνευματικὸς διδάσκαλος καὶ κορυφαῖος θεολόγος καὶ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἡ χριστιανική του ἀνατροφὴ καὶ ἡ πνευματική του πορεία τὸν ὁδήγησαν στὴν Θεῖα θεωρεῖα τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, καὶ στὴν αὐστηρὴ ἀσκητικὴ ζωή, παράλληλα μὲ τὸ ποιμαντικό, παιδαγωγικὸ καὶ φιλανθρωπικό του ἔργο. 

Ὁ πατέρας του Βασίλειος ἦταν καθηγητὴς ρητορικῆς στὴ Νεοκαισάρεια καὶ ἡ μητέρα του Ἐμμέλεια ἀπόγονος οἰκογένειας Ρωμαίων ἀξιωματούχων. Στὴν οἰκογένεια ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Βασίλειο ὑπῆρχαν ἄλλα ὀκτὼ παιδιά. Μεταξὺ αὐτῶν, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, ὁ Ὅσιος Ναυκράτιος ἀσκητὴς καὶ θαυματουργός, ἡ Ὁσία Μακρίνα καὶ ὁ Ἅγιος Πέτρος, Ἐπίσκοπος Σεβαστείας. 

Τὰ πρῶτα γράμματα, τοῦ τὰ δίδαξε ὁ πατέρας του. Συνέχισε τὶς σπουδές του στὴν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας, στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ στὴν Ἀθήνα. Ἐκεῖ σπούδασε γεωμετρία, ἀστρονομία, φιλοσοφία, ἰατρική, ρητορικὴ καὶ...

Ἀρφανούλα - Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης

Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης, Διηγήματα, προλ. Βλ. Γαβριηλίδης, Ἀθήνα, Σιδέρης, 1921, σ.σ. 161−180.

    Καὶ τὴν πρωΐαν ἐκείνην, κατὰ τὴν συνήθειάν της ἡ Ἀρφανοῦλα, πρὶν μεταβῇ εἰς τὸ ἐργοστάσιον, διερχομένη, ἐμβῆκεν εἰς τὴν Καπνικαρέαν, κ' ἐλαφρὰ − ἐλαφρά, ὡς πτηνὸν βηματίζουσα, μὲ τὴν ἐλαιόχρουν κοντὴν μπερτίτσαν της καὶ μὲ τὸ ἐκ μαύρου ψαθίου καπελάκι της, ἤναψε κηρίον εἰς τὸ εἰκονοστάσιον, ἠσπάσθη εὐλαβῶς τὴν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καὶ ρίψασα βιαστικὰ βλέμματα πρὸς τὸ βάθος ὅπου ἐτελεῖτο ἡ Θεία Μυσταγωγία, ἔκαμε πεντέξ σταυροὺς ἀκόμη, βιαστικά, κ' ἐξῆλθε πάλιν, ἐλαφρὰ − ἐλαφρὰ βηματίζουσα ὡς πτηνόν, ἡ Ἀρφανοῦλα μὲ τὴν κοντὴν μπερτίτσαν της, κατευθυνομένη μὲ σπουδήν, πρὸς τὴν ὁδὸν Ἑρμοῦ, εἰς τὸ ἐργοστάσιον, ὡς...

Σκέψεις γιὰ τὴν Ἡμέρα τοῦ Ἀγέννητου Παιδιοῦ

Ἀπό τὸ κίνημα ΝΙΚΗ

Σήμερα, πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου μας, ἡ Ἐκκλησία μας ἀφιερώνει τὴν ἡμέρα στὸ Ἀγέννητο Παιδί. 

Ἀγέννητο Παιδὶ εἶναι ἐκείνη ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη ποὺ ἔχει ἤδη ἔρθει στὸν κόσμο, χωρὶς νὰ τῆς ἔχουμε ἀποδώσει ἡμέρα γενεθλίων. 

Βλέπετε, ἡ ἡμέρα τῶν γενεθλίων ἔχει νὰ κάνει μὲ ἐμᾶς τοὺς γύρω, τους ἐξωτερικοὺς μάρτυρες, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὴν πραγματικὴ ἔναρξη τῆς ζωῆς, ποὺ ἤδη ἔχει συμβεῖ πρὸ πολλοῦ, «ἐξ ἂκρὰς συλλήψεως». 

Τὸ Ἀγέννητο Παιδί, χωρὶς νὰ ἔχει ἀντικρύσει ἀπ' εὐθείας το φῶς τῆς ἡμέρας, βλέπει τις φωτοσκιάσεις. Ἀγάλλεται μὲ τὴν ἤπια μουσικὴ καὶ τρομάζει στοὺς ξαφνικοὺς θορύβους. Νιώθει τὰ αἰσθήματα τῆς κυοφορούσας μάνας, χαμογελᾶ ὅταν ἐκείνη ἡ εὐλογημένη τροφὸς εἶναι καλά, δυστροπεῖ μὲ τὶς στενοχώριες της. Χαίρεται τὸ χάδι κι ἂς μὴν τὸ ἀγγίζει κανεὶς ἀπ' εὐθείας. Καί, πῶς ἄραγε νὰ ἑρμηνεύσουμε ἐκεῖνο τὸ μικρὸ μυστήριο, τὴ μητρικὴ μυρωδιὰ ποὺ τὸ Ἀγέννητο Παιδὶ ἀντιλαμβάνεται...

Κυθήρων Σεραφείμ: «Νά ματαιωθοῦν τά σχέδια νομιμοποιήσεως τῶν "γάμων" τῶν ὁμοφύλων "ζευγῶν" καί τῆς τεκνοθεσίας. Νά εἶναι προαιρετική καί ὄχι ὑποχρεωτική ἡ παραλαβή τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων»!

    Ἐν Κυθήροις τῇ 1ῃ Ἰανουαρίου 2024

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος… ὁ ἐν τῇ ἀφάτῳ Σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυτὸν τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητός Σου εἰσελθεῖν, Αὐτός, Πανάγαθε Δέσποτα, τὴν εἴσοδον ταύτην τῇ Θείᾳ Σου Χάριτι εὐλόγησον…ἐλθέτω ἐφ’ ἡμᾶς, Κύριε, ἡ Βασιλεία Σου, Βασιλεία ἀγάπης, χρηστότητος, δικαιοσύνης καὶ εἰρήνης…λάλησον ἀγαθά ἐν ταῖς καρδίαις τῶν ἀρχόντων ἡμῶν, ἐνίσχυσον καί ἐνδυνάμωσον αὐτούς τε καί τόν φιλόχριστον ἡμῶν στρατόν…»  (Εὐχή ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου)...

Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων

«Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.῾Ως γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου·  φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ,  ἐγένετο ᾿Ιωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.  καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία χώρα καὶ οἱ ῾Ιεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ποταμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.  ἦν δὲ ὁ ᾿Ιωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον.  καὶ ἐκήρυσσε λέγων· ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. ἐγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι῾Αγίῳ». (Μάρκ. A΄ 1-8).

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος ξεκινάει τὸ εὐαγγέλιό του μέ τὴν ἔναρξη τῆς δημοσίας ζωῆς καὶ τοῦ κηρύγματος τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Καὶ μᾶς παρουσιάζει ἀμέσως...

Κάλαντα 2023 μὲ τὴν νεότητα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη

Ἡ νεότητα καὶ οἱ φίλοι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη στὴν Ἀθήνα, μὲ μουσικὰ ὄργανα ἔψαλλε καὶ φέτος τὰ Χριστουγενιάτικα κάλαντα στοὺς δρόμους τῆς Ἀκροπόλεως! Οἱ κάτοικοι ἄνοιξαν τὰ παράθυρά τους γιὰ νὰ δεχτοῦν ἀλλὰ καὶ νὰ ἐπιστρέψουν εὐχές, τραγούδια καὶ ἀγάπη. 

Τοποθεσία: Ἀκρόπολη Κουκάκι, Ἀθήνα, 24 Δεκεμβρίου 2023. Συντονισμός: πατήρ Ἀναστάσιος Σανιδάς 

Τὸ νόημα τῶν Χριστουγέννων καὶ ἡ συσκότισίς του

Τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Γεωργίου Μεταλληνοῦ

Μέ τήν ἐνανθρώπηση καὶ τὴ γέννησή Του ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς πραγματοποιεῖ τὸ σκοπὸ τῆς πλάσεως τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν Ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος μὲ τὸν Ἄκτιστο Πλάστη. Ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως εἶναι ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου. «Ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα Θεὸν τὸν Ἀδὰμ ἀπεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» (Μ. Ἀθανάσιος). «Ἄνθρωπος γὰρ ἐγένετο ὁ Θεὸς καὶ Θεὸς ὁ ἄνθρωπος» (Ἅγ. Ἰ. Χρυσόστομος). Στὴ λογικὴ ἑνὸς ἠθικιστοῦ ὁ ὅρος «θεοποιηθῶμεν», ποὺ χρησιμοποιοῦν Πατέρες, ὅπως ὁ Μ. Ἀθανάσιος, εἶναι σκάνδαλο. Γι᾽ αὐτὸ μιλοῦν γιὰ «ἠθικὴ θέωση».

Διότι φοβοῦνται νὰ δεχθοῦν ὅτι μὲ τὴ θέωση μεταβάλλεται «κατὰ χάριν», αὐτὸ ποὺ ὁ Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι «κατὰ φύσιν» (ἄκτιστος, ἄναρχος, ἀθάνατος). Τὰ Χριστούγεννα εἶναι, γι᾽ αὐτό, ἄμεσα συνδεδεμένα καὶ μὲ τὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάσταση, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀνάληψη καὶ τὴν Πεντηκοστή. Ὁ Χριστός – Θεάνθρωπος χαράζει τὸ δρόμο, ποὺ καλεῖται νὰ βαδίσει κάθε σωζόμενος ἄνθρωπος, ἑνούμενος μαζί Του. Ὁ Εὐαγγελισμὸς καὶ τὰ Χριστούγεννα ὁδηγοῦν στὴν Πεντηκοστή, τὸ γεγονὸς...

Κυριακὴ 31 Δεκεμβρίου 2023: Ἡμέρα Προστασίας τῆς ζωῆς τοῦ Ἀγέννητου Παιδιοῦ!

Σύμφωνα μὲ Ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχει καθιερωθεῖ, ἡ Κυριακὴ μετά την τοῦ Χριστοῦ θεία Γέννηση, «ὡς Ἡμέραν ἀφιερωμένην ἔἰς τὴν προστασίαν τῆς ζῶῆς τόῦ Ἀγεννήτου Παιδιοῦ». Ἐφέτος ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἡ Κυριακὴ 31 Δεκεμβρίου. 

Τὸ Κίνημα «Ἀφῆστε μὲ νὰ ζήσω!», ἐπ' εὐκαιρίᾳ αὐτῆς τῆς ἡμέρας, καλεῖ ὅλους μας νὰ ἀναλογισθοῦμε τὴν μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτη ἀξία τῆς κάθε ἀνθρώπινης ζωῆς, ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεως ἕως καὶ τὰ βαθιὰ γεράματα, καὶ νὰ ὑψώσουμε ἕνα πνευματικὸ τοῖχος προστασίας, ἰδιαίτερα τῆς ἀνυπεράσπιστης ἀγέννητης ζωῆς. 

Γι' αὐτὸ καὶ τὴν ἡμέρα αὐτή, ἀλλὰ καὶ κάθε ἡμέρα τοῦ ἔτους, ἂς κάνουμε τοὐλάχιστον μία προσευχὴ γιὰ ὅλες ἐκεῖνες τὶς ἀθῶες ψυχοῦλες, ποὺ γιὰ τὸν ἕνα ἢ ἄλλο λόγο δὲν μπόρεσαν ἢ δὲν τοὺς ἐπέτρεψαν νὰ πάρουν τὴν πρώτη τους ἀναπνοή! 

«Ἀφῆστε μὲ νὰ ζήσω!», www.afistemenaziso.gr 

Μαριάννα Ἀργυροῦ: Δέν ἔχω κἄν κατηγορία σάν πολύτεκνη, δέν ὑπάρχω ΠΟΥΘΕΝΑ, δέν ὑπάρχει καμία μέριμνα γιά τίς Πολύτεκνες Οἰκογένειες πλέον στήν Ἑλλάδα!

Δημογραφικό καί ὑποκρισία…  

Τό δίκαιο παράπονο μιᾶς Ὑπερπολύτεκνης μητέρας…!

Στήν προσπάθειά μου νά μάθω πόσες ἡμέρες ἀδείας δικαιοῦμαι μέσα στό ἔτος γιά παρακολούθηση σχολικῆς ἐπίδοσης τέκνου, βρέθηκα μέσα σέ ἕνα κυκεώνα πληροφοριῶν, δυσλειτουργίας τοῦ συστήματος καί ἀπαξιωτικῆς ἀντιμετώπισης πρός μία ὑπερπολύτεκνη μητέρα, σέ μία Χώρα, πού κατά τά ἄλλα, τό μεῖζον πρόβλημά της εἶναι τό δημογραφικό. Κυβερνῶντες, ἀντιπολιτευόμενοι πολιτικάντηδες, προϊστάμενοι, ἀκόμα καί ὁ ἁπλός ὑπάλληλος, ὑποκρίνονται μπροστά στό μικρόφωνο τοῦ δημοσιογράφου ὅτι τάχα κατανοοῦν τή σοβαρότητα τῆς κατάστασης μιᾶς χώρας, πού σέ λίγα χρόνια μέ αὐτούς τούς ρυθμούς θά ἀριθμεῖ κάτι λιγότερο ἀπό 7 ἑκατομμύρια Ἕλληνες. Στήν πραγματικότητα, ὅμως, οὐσιαστικά ἀδιαφοροῦν…!

Καί ἐξηγῶ: Εἶμαι ὑπάλληλος ΟΤΑ (Δήμου), μόνιμη στήν ὑπηρεσία καθαριότητας, παράλληλα εἶμαι καί μητέρα 8 ἀνηλίκων τέκνων: 1 στό Γυμνάσιο, 4 στό Δημοτικό, 2 στό Νήπιο & Προνήπιο καί 1 σέ Παιδικό Σταθμό, καί αἰτοῦμαι, ἀπό τήν...

Ἅγιος Σίμων ὁ Μυροβλύτης: Πῶς ἀντιμετώπισε τοὺς Σαρακηνοὺς πειρατὲς καὶ τί ἀπέγιναν

Ἂς δοῦμε ἕνα θαῦμα τοῦ ἁγίου Σίμωνα, τὸ ὁποῖο ἔκανε σὲ Σαρακηνοὺς ποὺ πῆγαν στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σίμωνος Πέτρα γιὰ νὰ τὴν λεηλατήσουν. Παρακαλῶ τὴν ἀγάπην σας νὰ μὴ ἀμελεῖτε καὶ νὰ νυστάζετε, ἀλλὰ νὰ προσέχετε στὰ κατορθώματα τοῦ Ἁγίου γιὰ νὰ λάβετε πλούσια χάρη ἀπὸ αὐτόν. 

Ὅταν ὁ ἅγιος Σίμωνας τέλειωσε τὴν οἰκοδόμηση τοῦ Μοναστηρίου τοῦ ἐπὶ τῆς θαυμαστῆς ἐκείνης πέτρας πρὸς τιμὴ καὶ δόξα τῶν Γενεθλίων τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τὴν ὀνόμασε Νέα Βηθλεέμ. 

Ἔτσι, πολλοὶ ἄνθρωποι ἀπὸ διάφορα μέρη ἔτρεχαν καὶ ὑποτάσσονταν σ' αὐτὸν ὡς μοναχοί. Ἀλλ' ἐπειδὴ τὴν περίοδο ἐκείνη (13ος αἱ.) κατὰ τὰ χρόνια τῆς βυζαντινῆς ἐποχῆς τὸ ταλαίπωρο βασίλειο τῶν Ἑλλήνων κατάντησε σὲ ἀθλία κατάσταση, ἔρχονταν οἱ Σαρακηνοὶ ἄφοβα μὲ τὰ πειρατικά τους πλοῖα, ἀκόμη καὶ στὸ...

Ἐπαναφορὰ τῶν διατάξεων περὶ κακόβουλης βλασφημίας καὶ καθύβρισης θρησκεύματος

Σχόλιο στὴ δημόσια διαβούλευση ἐπὶ τῶν παρεμβάσεων στὸν Ποινικὸ Κώδικα 

Γράφει ο Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Δικηγόρος 

Εἶναι ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη ἡ ἐπαναφορὰ σὲ ἰσχὺ τῶν ἄρθρων 198 καὶ 199 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα περὶ κακόβουλης βλασφημίας καὶ καθύβρισης θρησκευμάτων ἀντίστοιχα, γιὰ τὴ διασφάλιση τῆς θρησκευτικῆς καὶ κοινωνικῆς εἰρήνης. 

Μὲ τὴν κατάργησή τους ἀπὸ τὸ Ν. 4619/2019 ὁ πολίτης, ἀνεξαρτήτου θρησκεύματος δὲν ἔχει ποινικὴ καὶ ἀντιστοίχως ἀστικὴ προστασία ἀπὸ τὴν κακόβουλη ἐξύβριση τῶν ἱερῶν του. Γιὰ πολλοὺς πολῖτες, ἡ πίστη εἶναι ἱερότερη ἀπὸ τὴν προσωπική τους τιμή, οὐσιῶδες στοιχεῖο τῆς προσωπικότητάς τους, ἡ ὁποία προστατεύεται μὲν ἀπὸ ἄλλες διατάξεις τῶν ἐγκλημάτων κατὰ τῆς τιμῆς, ἀλλὰ ἀνεπαρκῶς ἀφοῦ δὲν περιλαμβάνει τὴ θρησκευτικὴ τιμή. 

Οἱ ὑβριστὲς τῶν θείων, σκοπὸ ἔχουν ὡς ἐπί των πλεῖστον τὴν ὑποτίμηση τῆς θρησκευτικῆς πίστης τοῦ συμπολίτη τους, τὸν ὁποῖο ἀντὶ νὰ προσβάλουν εὐθέως μὲ παράβαση τῆς ποινικῆς διατάξεως τῆς ἐξύβρισης, τὸν προσβάλλουν...

Ἔλεγχος τῶν σκανδάλων καὶ ὄχι ἀνοχή

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ὅταν ἕνα σκάνδαλο εἶναι συνεχές, πρέπει νὰ τὸ ἀνεχόμαστε; Τὰ μάτια μας καὶ τὰ αὐτιά μας νὰ μὴ λειτουργοῦν; Μέχρι πότε; Πρέπει νὰ φανερώνουμε τὴν ἐνόχλησή μας καὶ τὴ διαφωνία μας, ἤ πρέπει νὰ ἀφήνουμε νὰ ἐπιληφθεῖ τοῦ σκανδάλου κάποιος ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ μᾶς;

Προτοῦ νὰ ἀπαντήσουμε στὰ ἐρωτήματα αὐτά, εἶναι ἀνάγκη νὰ διευκρινίσουμε ὅτι ἄλλο εἶναι τὸ σκάνδαλο καὶ ἄλλο εἶναι ἕνα προσωπικὸ ἁμάρτημα. Τὸ πρῶτο εἶναι δημόσια περιφρόνηση κάποιας ἐντολῆς, ποὺ διαρκεῖ, ἐνοχλεῖ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς ὁδηγεῖ σὲ γενικεύσεις καὶ ἄδικα συμπεράσματα. Ὑπάρχει δὲ πάντα ὁ κίνδυνος νὰ ἀποτελέσει παράδειγμα πρὸς μίμηση σὲ πολλούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χαλαρὴ συνείδηση καὶ δὲν τὸ καταδικάζουν. Τὸ δεύτερο δὲν εἶναι εὐρέως γνωστὸ καὶ ἐπειδὴ στὴν ἐποχή μας πλεονάζει ἡ ἁμαρτία, οἱ περισσότεροι μένουν ἀπαθεῖς. Μόνο...

«Ἐκάλυψεν οὐρανοὺς ἡ ἀρετή Σου Χριστὲ»

Ἀρχιμανφρίτης Ζαχαρίας Ζάχαρου

Τὸ γεγονὸς τῶν Χριστουγέννων εἶναι θαυμαστὸ καὶ τέλεια ἡ χάρη τῆς ἑορτῆς ποὺ σκέπασε τὴ γῆ. Ἡ ἀρετὴ τοῦ Χριστοῦ κάλυψε τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἡ Ἁγία Ἐκκλησία λαμπρύνεται ἀπὸ τὴ χαρὰ τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Ὑψίστου πάνω στὴ γῆ. Πανηγυρίζει φαιδρῶς τὴ φανέρωση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ποὺ τόσο πολὺ ἀγάπησε τὸν κόσμο, ὥστε ἔδωσε τὸν Μονογενῆ Του Υἱό, γιὰ νὰ μὴ χάνεται στὸ σκοτάδι τῆς ἀνυπαρξίας ὅποιος πιστεύει, ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνια .

Ὁ Θεὸς ἔγινε Ἄνθρωπος, ὅπως λένε οἱ Πατέρες, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός. Κατέβηκε ὁ Ὕψιστος ἀπὸ τὸν Οὐρανό, γιὰ νὰ ἀνεβεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν πτώση του. Πτώχευσε ὁ Θεός, γιὰ νὰ πλουτίσει ὁ ἐνδεὴς ἄνθρωπος. Τὰ Χριστούγεννα γιορτάζουμε τὴν καινὴ δημιουργία, τὴν «παλιγγενεσία» , τὴν ἀναδημιουργία τοῦ ἀνθρώπου. Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Θεὸς γεννήθηκε καὶ ἔφερε τὴ χάρη πάνω στὴ γῆ, ἡ Ἐκκλησία, ὡς μητέρα τίκτουσα, ὠδινᾶται καὶ πάσχει μὲ τὸν πόθο νὰ γεννηθεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ στὴν καρδιὰ κάθε πιστοῦ.

Τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων ἑορτάζουμε τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλύτερο μυστήριο τῆς εὐσεβείας, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος, «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ» . Συγχρόνως, ἐπίσης, πανηγυρίζουμε καὶ ἀκόμη ἕνα γεγονός, τὸ ὅτι δόθηκε στοὺς ἀνθρώπους «χάρις ἀντὶ χάριτος». Δηλαδή, οἱ ἄνθρωποι ἔχουν πλέον τὴ δυνατότητα νὰ γεννηθοῦν ἐν Πνεύματι μαζὶ μὲ τὸν...

Ὁ βορειοηπειρωτικὸς ἑλληνισμὸς ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ τῆς πολιτικῆς τρομοκρατίας Ράμα

Δελτίου τύπου ΝΙΚΗΣ 

Συμπληρώνονται 33 χρόνια ἀπὸ τὸ Δεκέμβριο τοῦ 1990 ὅταν οἱ Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου γιόρτασαν τὰ πρῶτα ἐλεύθερα Χριστούγεννα μετὰ τὴν πτώση τοῦ τυραννικοῦ καθεστὼς ποὺ ἐγκαθίδρυσαν οἱ Ἐμβὲρ Χότζα καὶ Ραμὶζ Ἀλία. 

Ἡ γέννηση τοῦ Θεανθρώπου ἔφερε τότε τὴν ἀπέραντη χαρὰ σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου ποὺ ἐπὶ δεκαετίες διατηροῦσαν ἄσβεστη τὴν ἑλληνικότητα καὶ τὴν ἐλπίδα γιὰ ἕνα δημιουργικὸ μέλλον ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὴν προστασία τῆς Ἑλληνικῆς πατρίδας. 

Τὰ Χριστούγεννα τοῦ 2023 ὅμως στὴν περιοχὴ τῆς ἀρχέγονης καὶ ἑλληνικότατης Χιμάρας, ὁ βορειοηπειρωτικὸς ἑλληνισμὸς τελεῖ ἀκόμα ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ τῆς πολιτικῆς τρομοκρατίας τοῦ «δημοκρατικοῦ» καθεστῶτος Ράμα. 

Ἡ παρατεινόμενη παράνομη κράτηση τοῦ ἐκλεγμένου δημάρχου...

Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Γρηγοριάτης: Εἶναι γλυκὺ γλυκύτατον πρᾶος κανεὶς νὰ εἶναι!

Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Γρηγοριάτης, «Ὁ Γέροντάς μου» 

Εὐχαριστῶ καὶ δοξάζω τὸν Θεὸν διότι ὅταν ἦλθα σὲ ἡλικία 23 ἐτῶν νὰ μονάσω εἰς τὴν Ἱερὰν Μονήν μας [Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους] εὐτύχησα νὰ εὐρὼ ἅγιον Γέροντα, τὸν τότε καθηγούμενον π. Ἀθανάσιον, γνωστὸν καὶ ἀπὸ τὸ βιβλίον «Ἀθανάσιος Γρηγοριάτης» τῆς σειρᾶς «Ἁγιορειτικαὶ μορφαὶ» τοῦ Παρακλήτου [τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου]. 

Μόλις εἶδα τὸν μακαριστὸν Γέροντα μὲ συνεκλόνισε ἡ ἁγιότης τῆς μορφῆς του καὶ ἡ ἀκτινοβολοῦσα εἰς τὸ πρόσωπόν του θεῖα Χάρις. Καθὼς τὰ χρόνια περνοῦσαν τόσο καὶ περισσότερον μοῦ ἐδίδετο ἡ εὐκαιρία νὰ θαυμάζω τὴν ἀρετήν του καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἅγιου Πνεύματος, μὲ τὰ ὅποια ἦταν στολισμένος. 

Ἦταν ὑποδειγματικὸς κοινοβιάτης καὶ κοινοβιάρχης καὶ συγχρόνως ὑποδειγματικὸς νηπτικὸς καὶ θεωρητικός. 

Ζοῦσε μυστικὰ τὸν Χριστὸ στὴν σιωπὴ καὶ τὴν ἀδιάλειπτο νοερὰ προσευχὴ καὶ συγχρόνως μεριμνοῦσε πατρικὰ καὶ ἐνουθετοῦσε τοὺς ὑποτακτικούς του, ὅπως καὶ τοὺς πολλοὺς μοναχοὺς καὶ κοσμικοὺς ποὺ ἤρχοντο νὰ ἐξομολογηθοῦν. 

Δὲν χρειαζόταν ἄλλως τε νὰ σοῦ εἰπῇ πολλὰ διότι καὶ μόνο θεώμενος μὲ τὴν ἱλαρὰ καὶ ἁγία μορφή του σὲ δίδασκε καὶ σὲ ἐπροσανατόλιζε στὸν οὐρανό...

Ὁ Τολιάρας Πρόδρομος γιὰ τὸ ἔργο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Στὴν ἐκπομπὴ «Ἐπικαιρότητα» στὸ ραδιόφωνο τῆς Πεμπτουσίας Pemptousia FM, μὲ τὴ Μαρία Γιαχνάκη, τὴν Τετάρτη, 27 Δεκεμβρίου 2023, εἴχαμε τὴν δυνατότητα νὰ ταξιδέψουμε ἀπὸ τὴν Ἁγία Γῆ, στὴ Νότια Μαδαγασκάρη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὸ Κονγκὸ στὴν Κινσάσα. Ὁ Ἐπίσκοπος Τολιάρας καὶ Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Πρόδρομος ἀναφέρθηκε στὰ παιδιὰ τῆς ἀπομακρυσμένης περιοχῆς τοῦ χάρτη, ὅπου ἡ ἀγάπη τοῦ Εὐαγγελίου «ἀναθρέφει» τὶς παιδικές τους ψυχές. 

Πότε ἐμφανίσθηκε τὸ ἀστέρι καὶ πότε ἦρθαν οἱ Μάγοι κατὰ τὴ γέννηση τοῦ Κυρίου;

Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Ὅταν κάποιος μελετᾶ τὰ πρῶτα κεφάλαια τῶν ἱερῶν Εὐαγγελιστῶν Ματθαίου καὶ Λουκᾶ, νομίζει ὅτι ὑπάρχει διαφωνία μεταξύ τους. Προκύπτουν δὲ τρία ἀλληλοεξαρτώμενα ζητήματα, τὰ ὁποῖα ἀπαιτοῦν λύση καὶ ἀπάντηση:

1) Πότε ἐμφανίστηκε στὴν Ἀνατολὴ τὸ ἀστέρι ποὺ ὁδήγησε τοὺς Μάγους στὴν Βηθλεέμ; Ἐμφανίστηκε πρὶν τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ συμπέσει ὁ ἐρχομὸς τῶν Μάγων μὲ αὐτήν, ἢ ἐμφανίστηκε συγχρόνως μὲ τὴν Γέννηση, ὁπότε οἱ Μάγοι ἦλθαν ἀφοῦ πέρασε ἀρκετὸς χρόνος ἀπὸ τὴ Γέννηση;

2) Πῶς, ἐνῶ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριος γεννήθηκε σ’ ἕναν σταῦλο, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος ἀναφέρει, ὅτι οἱ Μάγοι ἦλθαν καὶ τὸν βρῆκαν «εἰς τὴν οἰκίαν» μὲ τὴν Μητέρα Του;

3) Πῶς ἐξηγεῖται ἡ διαφορὰ τῆς διηγήσεως τῶν δύο Εὐαγγελιστῶν, σχετικὰ...

«Γάμοι», τεκνοθεσίες, παραφωνίες...

Γράφει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου καὶ Σελίνου κ. Ἀμφιλόχιος 

Γνωστό μου πρόσωπο μοῦ ἔστειλε τὴν φωτογραφία αὐτὴ ἡ ὁποία, νομίζω, ἐκφράζει σὲ ἀπόλυτο βαθμὸ τὴν περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα τῶν καιρῶν μας. 

Τὰ σύμβολα τοῦ Ἔθνους: Ἡ Σημαία καὶ τὸ Κοινοβούλιο, μὲ τὸ μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτη, ὑπὸ τὸ κράτος ἑνὸς συννεφιασμένου, μουντοῦ οὐρανοῦ, ἕτοιμου γιὰ μπόρα καὶ καταιγίδα. 

Ἐνῶ οἱ καρδιὲς τῶν ἀπανταχοῦ Χριστιανῶν γεύονται τὴν μυστικὴ χαρὰ τῆς παρουσίας τοῦ Θείου Βρέφους, ἡ Χώρα μας, κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ, αἰῶνες τώρα προσανατολισμένη στὴν πίστη «τῷ Θεῷ» ποὺ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κήρυξε στὴν Πνύκα τὸ 51 μ.Χ., θέτοντας τὰ θεμέλια μεταξὺ τῆς Χριστιανικῆς καὶ τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς παράδοσης, φανερώνοντας τὸν Θεὸ τῆς Ἀποκάλυψης• ἡ Χώρα ποὺ μορφώθηκε, γαλουχήθηκε, τράφηκε καί, πλεῖστες φορὲς στὴν ἱστορική της πορεία, ἀναστήθηκε ἀπὸ τὴν τέφρα της, στηριγμένη σ΄ αὐτὴ τὴν πίστη στὸν γεννηθέντα Χριστό, ἀντὶ νὰ χαίρεται τὴν ἔλευση τοῦ Θεοῦ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς...

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Θά 'ρθεί ἐποχή πού θά κατασκευαστοῦν μηχανές οἱ ὁποῖες θά ἐλέγχουν τόν τρόπο σκέψης τῶν ἀνθρώπων. Ἐκείνη τήν ἐποχή μόνο ὅσοι κατέβασαν τον νοῦ τους στήν καρδιά θά μείνουν ἀνεπηρέαστοι ἀπό αὐτή τήν δικτατορία.

Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

Περιμένοντας τὰ Χριστούγεννα

Tοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη 

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κόσμος καλεῖται νὰ γιορτάσει ἢ μᾶλλον νὰ ζήσει ἀληθινὰ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς σωτηρίας καὶ τῆς λυτρώσεως τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῦ κόσμου ἀπὸ τὰ δεινὰ τῶν κακῶν καὶ τοῦ διαβόλου. Καλεῖται νὰ δεχθεῖ τὸ μυστήριο τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας καὶ νὰ γεμίσει θεία χάρη καὶ εὐλογία.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς καλοῦν νὰ ἀνοίξουμε τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς καὶ νὰ μελετήσουμε τὸ μεγάλο αὐτὸ μυστήριο, ποὺ κυριολεκτικὰ ἄλλαξε τὴ μορφὴ τοῦ κόσμου.

Ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου; Ὅλη ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων, γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου περιέχεται στὴ φράση τοῦ Μεγ. Ἀθανασίου: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, ἵνα τὸν ἄνθρωπον δεκτικὸν θεότητος ποιήσῃ». Ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε στὴ γῆ, γιὰ νὰ μᾶς φέρει ἁπλὰ μιὰ νέα διδασκαλία, ἀλλὰ...

Οἱ κλυδωνισμοὶ τῆς Κιβωτοῦ: π. Ἀντώνιος - π. Εὐάγγελος Παπανικολάου (1o μέρος)

Ὁ πρωτομάρτυρας Στέφανος: Ἡ ἀπαρχή τῶν μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας (27 Δεκεμβρίου †)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητοῦ

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία  εῖναι συνυφασμένη μέ τό διωγμό καί τό μαρτύριο. Εἶναι δομημένη μέ τό αἷμα ἑκατομμυρίων καλλίμαχων μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν καί τό μόνιμο καύχημά Της. Τό χρῶμα της εἶναι τό κόκκινο ἀπό τούς ποταμούς τῶν αἱμάτων κατά τῶν διαχρονικῶν πιστῶν. Οἱ εἰδικοί ὑπολογίζουν πώς μέ τούς μετριότερους ὑπολογισμούς περισσότεροι ἀπό ἕνδεκα ἑκατομμύρια Χριστιανοί ἔχυσαν τό τίμιο αἷμα τους γιά τή νέα πίστη. Εἶναι εὐνόητο πώς τά νήματα τοῦ πολέμου κατά τῆς Ἐκκλησίας κινεῖ ὁ θεομάχος καί ἀνθρωποκτόνος διάβολος, ὁ ὁποῖος μισεῖ θανάσιμα τό ἀνθρώπινο γένος καί ἐπιδιώκει τή ματαίωση τῆς ἐν...

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Ὁ ἐπιεικής θά τύχει ἐπιεικοῦς Κριτή καί θά λάβει τήν συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν του.

Ἅγιος Νεκτάριος

Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος: Γνωρίζεις τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς σου;

Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος 

Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας, διότι τὰ πάθη ἔχουν μεγάλη δύναμη. Μὲ τὴν χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ θὰ νικήσει ὁ γενναῖος ἀθλητὴς ποὺ ἀγωνίζεται μ᾿ ὅλες τὶς δυνάμεις του.

Ὁ σωματικὸς κόπος καὶ ἡ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν φυλᾶνε τὴν καθαρότητα τοῦ νοῦ. Ἀκόμη χρειάζεται καὶ πολλὴ προσευχή, ὥστε νὰ ἐπισκιάσῃ τὸν ἀγωνιστὴ ἡ Θεία Χάρη. Γιὰ ν᾿ ἀποκτήσῃ κανεὶς τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χρειάζεται μεγάλος πνευματικὸς ἀγώνας, διότι εὔκολα παρασύρεται ὁ ἄνθρωπος στὸ κακὸ καὶ χάνει σὲ μιὰ στιγμὴ αὐτὸ ποὺ ἀπέκτησε ὕστερα ἀπὸ μεγάλους ἀγῶνες..

Στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό. Ἀπὸ τὸν ἀγῶνα τὸ δικό μας θὰ ἐξαρτηθεῖ πιὸ ἀπὸ τὰ δύο θὰ ἐπικρατήσει. Ἂν ἀφήσουμε τὸν ἑαυτό μας ἐλεύθερο, χωρὶς νὰ τὸν βιάσουμε, θὰ ἐπικρατήσει τὸ κακό. Ἀντίθετα ὅταν ἀγωνισθοῦμε, θὰ νικήσει τὸ καλὸ καὶ ἡ ἀρετή.

Ὁ ἀγώνας αὐτὸς εἶναι σκληρός. Θὰ πέσεις καὶ θὰ ξανασηκωθεῖς καὶ πάλι θὰ πέσεις καὶ πάλι θὰ σηκωθεῖς. Εἶναι ἀγώνας ἰσόβιος. Διότι ὁ σατανᾶς δὲν μᾶς ἀφήνει ἀνενόχλητους οὔτε μία στιγμή. Μία στιγμὴ ἀμελείας περιμένει, γιὰ νὰ...

Χριστούγεννα: Μὴν ψάχνουμε ἀλλοῦ τὴν ἀγάπη – Σαρκώθηκε στὴν Βηθλεέμ

Χριστούγεννα: Σὲ ἕνα φτωχικὸ παχνὶ ποὺ δὲν θὰ καταδεχόταν κανένας βασιλιᾶς, καταδέχτηκε νὰ γεννηθεῖ ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων 

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης 

Σὲ ἕναν καιρὸ παλαβωμένο, ποὺ ἐρήμωσαν οἱ γιορτὲς ἀπὸ νοήματα καὶ ἀδειάσαν ἀπὸ οὐσιώδη μηνύματα, ὅσοι μένουμε γαντζωμένοι στὶς εὐαγγελικὲς ἀλήθειες ὄχι μόνο δὲν χάνουμε τὸν δρόμο μας, ἀλλὰ περπατῶντας τον, ἀνακαλύπτουμε ὅλο καὶ νέους θησαυροὺς νοημάτων. 

Κάθε χρόνο ποὺ μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς νὰ γιορτάσουμε Χριστούγεννα, μποροῦμε νὰ ἀνακαλύψουμε πολύτιμα μαργαριτάρια μὲ κάθε ἐσωτερικὴ ἐνατένιση σὲ ἐκεῖνο τὸ εὐλογημένο σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ ποὺ ἄλλαξε τὸν κόσμο. 

Πολὺς λόγος γίνεται στὶς μέρες μας περὶ ἀγάπης. Ἡ διαστρεβλωμένη ἀγάπη ἔχει φτάσει νὰ γίνει τὸ μεγαλύτερο ἄλλοθι γιὰ τὸ μῖσος, τὴν ἐγωμανία καὶ τὴν ὑπηρέτηση τῶν παθῶν. 

Ὅμως ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι μιὰ ἀφηρημένη ἔννοια, δὲν εἶναι μιὰ ὀρφανῆ...

π. Κ. Στρατηγόπουλος: «Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὶς ἀλήθειές της ποὺ εἶναι γενικότητα τῆς ἀλήθειας καὶ ὄχι τί λέει μόνο ἕνας τόπος. Κανένας τόπος δὲν εἶναι βατικάνειος στὴν Ὀρθοδοξία»!

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, στὰ πλαίσια τῶν μαθημάτων Ἁγιογραφίας τῶν Ἁγίων Εἰκόνων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ποὺ ἔγινε τὴν Παρασκευή, 11-11-2005. 

Ἀνάλυση τῆς θεολογίας τῆς εἰκόνας τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Συνεχίζουμε μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως ποὺ εἴχαμε ἀρχίσει τὴν προηγούμενη φορὰ καὶ δὲν εἶναι ἡ ἴδια ἀκριβῶς εἰκόνα. Ἡ σημερινὴ εἰκόνα ἔχει παραλλαγὲς καὶ στοιχεῖα ποὺ δὲν ἔχει ἡ προηγούμενη εἰκόνα. Ἁπλῶς ὑπενθυμίζω ὁρισμένα, σκιαγραφικῶς, πέρα ἀπὸ τὶς γενικὲς ἀρχὲς ποὺ σᾶς εἶχα δώσει. Μίλησα γιὰ τὸ σκοτάδι ποὺ ὑπάρχει μέσα στὴν εἰκόνα· μέσα σὲ αὐτὸν τὸ χῶρο ποὺ εἶναι τὸ σκότος καὶ ἡ σκιὰ τοῦ θανάτου, ὅπως περιγράφει ὁ προφήτης Ἠσαΐας, δηλαδὴ στὸν κόσμο στὸν ὁποῖο γεννήθηκε ὁ Χριστός. Θυμίζω τὰ δύο ζῶα ποὺ ἐκφράζουν τοὺς ἐξ ἐθνῶν καὶ ἐξ Ἰουδαίων Χριστιανούς, ὅπως περιγράφεται βιβλικὰ ἡ λέξη αὐτὴ ἀπὸ τὸν Ἀββακοὺμ καὶ ἀπὸ τὸν προφήτη Ἠσαΐα. Ὁ Χριστὸς ἁγιογραφεῖται πάντα...

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ στὴν καρδιά μας»

Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα: «Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ στὴν καρδιά μας», Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2023.

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Εἶναι βαρύ καί φοβερό νά διαστρέφει κάνεις τόν λόγο τοῦ Ζωντανοῦ Θεοῦ ,τοῦ Κυρίου του Θεοῦ μας! Ἀπόφυγε τό μικρόβιο τῆς κακίας, μίσησε τά δηλητηριώδη φάρμακα καί κράτησέ μέ μεγάλη προσοχή τήν κληρονομιά πού ἔλαβες ἀπό τούς πατέρες δηλαδή τήν πίστη καί τή διδασκαλία πού πηγάζει ἀπό τίς Θεῖες Γραφές!

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Λύτρωσιν ἀπέστειλε...», Μπαλασίου Ἱερέως, Ἦχος πλ. τοῦ Α'

Ὁ Κοινωνικός Ὕμνος τῶν Χριστουγέννων 

«Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ, Ἀλληλούια», 

σέ Ἦχο Πλάγιο του Α' 

καί σέ μέλος Μπαλασίου ἱερέως, Νομοφύλακος Μ.Χ.Ε. (ἀκμή 1660-1700).

Ἀπό τήν Ὁλονύκτια Ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων 2020, στήν Ἱερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: "Εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Κυρίου Ἡμῶν ‘Ιησοῦ Χριστοῦ"

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Μυστήριο παράξενο καὶ παράδοξο ἀντικρύζω. Βοσκῶν φωνὲς φτάνουν στ’ αὐτιά μου. Δὲν παίζουν σήμερα μὲ τὶς φλογέρες τοὺς κάποιον τυχαῖο σκοπό. Τὰ χείλη τοὺς ψάλλουν ὕμνο οὐράνιο.

Οἱ ἄγγελοι ὑμνολογοῦν, οἱ ἀρχάγγελοι ἀνυμνοῦν, ψάλλουν τὰ Χερουβεὶμ καὶ δοξολογοῦν τὰ Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν ὅλοι, βλέποντας τὸ Θεὸ στὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς.

Σήμερα ἡ Βηθλεὲμ μιμήθηκε τὸν οὐρανό: Ἀντὶ γι’ ἀστέρια, δέχτηκε τοὺς ἀγγέλους· ἀντὶ γιὰ ἥλιο, δέχτηκε τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Καὶ μὴ ζητᾶς νὰ μάθεις τὸ πῶς. Γιατί ὅπου θέλει ὁ Θεός, ἀνατρέπονται οἱ φυσικοὶ...

Γιά ποιό λόγο ἐνανθρώπησε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ὄχι ὁ Πατήρ ἤ τό Πνεῦμα· καί ποιές οἱ συνέπειες τῆς ἐνανθρώπησης

Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Πατήρ δέν μεταπίπτει στόν Υἱό, παραμένει πάντα Πατήρ· ὁ Υἱός δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα, παραμένει πάντα Υἱός· τό Πνεῦμα δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα ἤ τόν Υἱό, παραμένει πάντα Πνεῦμα ἅγιο. Ἡ ἰδιότητα καθενός προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι σταθερή καί ἀμετάβλητη. Πῶς, ἄλλωστε, θά παρέμενε ἰδιότητα ἄν ἐναλασσόταν συνεχῶς περνώντας κάθε φορά σέ ἄλλο πρόσωπο; Γιαυτό ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι πού γίνεται Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά παραμείνει ἀκριβῶς ἡ ἰδιότητα ἀμετακίνητη. Γιατί, ὄντας Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔγινε Υἱός τοῦ ἀνθρώπου παίρνοντας σάρκα ἀνθρώπου ἀπ’ τήν ἁγία Παρθένο, δέν ἀλλοτριώθηκε ἀπό τήν υἱική του ἰδιότητα.

Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε γιά νά χαρίσει ξανά στόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο γιά τό ὁποῖο δημιουργώντας τον τόν προόρισε. Τόν δημιούργησε σύμφωνα μέ τή δική του...

Ὅταν οἱ μάγοι ἔφθασαν στά Ἱεροσόλυμα

Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου 

Ὅταν ὁ ὁδοιπόρος βρεῖ κάποιον ἄλλο, καλό συνοδοιπόρο, χαίρεται τόν κόπο τῆς μακρινῆς ὁδοιπορίας, ἐπειδή ξεγελιέται ἀπό τή συντροφιά· καθώς στηρίζεται δηλαδή, σάν σέ ραβδί, στήν εὐχάριστη συζήτηση, ἔχει τήν αἴσθηση ὅτι συνοδοιπορεῖ μέ σκονισμένα τά πόδια, ἀλλά μέ ἀκούραστο τό στόμα. Μοιράζει ἔτσι τόν κόπο τῶν ποδιῶν καί ἐλαφρύνει μέ τή συνομιλία τήν κούραση τῆς μεγάλης πορείας. 

Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν −ὅταν κουράζονταν− μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.

Σ’ αὐτούς λοιπόν πού ρωτοῦσαν γιά τόν Βασιλιά, εὔλογα ἀπαντοῦν...

Ὁμιλία τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου στὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ

Μεγάλου Ἀθανασίου 

Βλέπω ἕνα παράδοξο μυστήριο, δηλαδὴ ἀντὶ γιὰ τὸν ἥλιο βλέπω τὸν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης μὲ ἀπερίγραπτο τρόπο νὰ ἔχει χωρέσει στὴν Παρθένο. Μὴ ρωτᾶς πῶς ἔγινε αὐτό, «ἀφοῦ ὅπου θέλει ὁ Θεὸς ὑποχωρεῖ ἡ τάξη τῆς φύσης». Γιατί θέλησε ὁ Θεός, μπόρεσε, κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανό, μᾶς ἔσωσε. Ὅλα ἂς συντρέχουν. Ὁ Θεὸς πού ὑπάρχει τώρα καὶ πού προϋπῆρχε, σήμερα γίνεται ὅπως δὲν ἦταν. Γιατί, ἐνῶ εἶναι Θεός, γίνεται ἄνθρωπος, χωρὶς νὰ παύει νὰ εἶναι Θεός.

Οὔτε πάλι ἔγινε ἄνθρωπος χάνοντας τὴ θεότητα, οὔτε ὅμως ἔγινε προοδευτικὰ Θεὸς ξεκινώντας ἀπὸ ἄνθρωπος, ἀλλά ὄντας ὁ Λόγος, γι’ αὐτό ἔγινε...

Α' Ὠδὴ κανόνων Χριστουγέννων, ἦχος α΄ - Γέρων Δανιὴλ - μον. Στέφανος Δανιηλίδης

Ψάλλουν ὁ Γέρων Δανιὴλ Δανιηλίδης καὶ ὁ μον. Στέφανος Δανιηλίδης (+2015). Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2003, ὁ Κωνσταντῖνος Μπουσδέκης καὶ ὁ Εἰρηναῖος Ἀθανασόπουλος, βρέθηκαν στὸ Κελλὶ τῆς ἱερᾶς Ἀδελφότητος τῶν Δανιηλαίων ὅπου καὶ συνεόρτασαν μὲ τοὺς πατέρες τὴν μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων (Χριστούγεννα 2002, μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο). Στὴν ἀγρυπνία ἔψαλε στὰ δεξιὰ ὁ νῦν...

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Μία μόνο ἀληθινὴ ἡδονὴ καὶ ἀνάπαυση ὑπάρχει: τὸ νὰ διατηρεῖ κανεὶς τὴν ψυχὴ του καθαρή.

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης

Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης: «Πρὶν γεννηθεῖ ὁ Χριστός, Ἄγγελος Κυρίου θανάτωσε ὅλους τούς ὁμοφυλόφιλους, καθὼς εἶναι Θεομίσητη ἁμαρτία»

Σὲ σημείωση τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, στὰ Προλεγόμενα τοῦ πεζοῦ Κανόνος τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, ἀπὸ τὸ Ἑορτοδρόμιο (τόμος Α’, σελ. 145), ἀναφέρονται τρία θαύματα ποὺ ἀκολούθησαν τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ.

Παραθέτουμε ἐδῶ τό τρίτο συγκλονιστικὸ θαῦμα: «Τρίτον δὲ καὶ τελευταῖον θαῦμα ἠκολούθησεν ἐν τῇ Χριστοῦ Γεννήσει· λέγει γὰρ ἕνας Διδάσκαλος, ὅτι τὴν νύχτα ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποία ἐγεννήθη ὁ Δεσπότης Χριστός, ἔστειλε πρῶτον ἕνα Ἄγγελον καὶ ἐθανάτωσεν ὅλους τούς ἀρσενοκοίτας, ὅπου ἤσαν εἰς τὸν Κόσμον, καὶ ἔπειτα ἐγεννήθη, διὰ νὰ μὴ εὑρεθῇ τότε εἰς τὴν γῆν μία τοιαύτη Θεομίσητος ἁμαρτία (παρὰ Ἱερονύμῳ)»...

Ὅσιος Παΐσιος, "Οἱ ποιμένες πού ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστὸ"

«Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ μεγάλη Του ἀγάπη καὶ μὲ τὴν μεγάλη Του ἀγαλλίαση ποὺ σκορπάει στὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν μὲ ὅλες τὶς ἅγιες γιορτὲς Του, μᾶς ἀνασταίνει ἀληθινὰ ἀφοῦ μᾶς ἀνεβάζει ψηλὰ πνευματικά. Ἀρκεῖ νὰ συμμετέχουμε καὶ νὰ ἔχουμε ὄρεξη πνευματικὴ νὰ τὶς πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τὶς γλεντᾶμε πνευματικὰ καὶ μεθᾶμε πνευματικὰ ἀπὸ τὸ παραδεισένιο κρασὶ ποὺ μᾶς φέρνουν οἱ Ἅγιοι καὶ μᾶς κερνοῦν.

Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες.

Νὰ σκεφτόμαστε τὰ γεγονότα της κάθε ἁγίας ἡμέρας καὶ νὰ λέμε τὴν εὐχὴ δοξολογῶντας τὸν Θεό. Ἔτσι θὰ γιορτάζουμε μὲ πολλὴ εὐλάβεια κάθε γιορτή.

Νὰ μελετάει καὶ νὰ ζεῖ τὰ θεῖα γεγονότα συνέχεια. Ὅταν κανεὶς μελετάει τὰ γεγονότα τῆς κάθε...

Τὰ δῶρα τῶν Μάγων καὶ ὁ συμβολισμός τους

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,

ἀπόσπασμα ἀπὸ: «Θεὸς ἐπὶ γῆς, ἄνθρωπος ἐν Οὐρανῶ», Ὁμιλίες Α΄

«Καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν» (Ματθ. Β΄11).

Τρία δῶρα ἔφεραν στὸ νεογέννητο Βασιλιά. Καὶ χωρὶς νὰ τὸ θέλουν συμβόλισαν τὴν ἁγία καὶ ζωοποιὸ Τριάδα, στὸ ὄνομα τῆς Ὁποίας ἦρθε στὸν κόσμο τὸ παιδὶ Ἰησοῦς, ἀλλὰ καὶ τὴν τριπλή διακονία τοῦ Κυρίου: τὴ βασιλική, τὴν ἱερατικὴ καὶ τὴν προφητική, γιατί ὁ χρυσὸς συμβολίζει τὴν αὐτοκρατορική, τὸ λιβάνι τὴν ἱερατικὴ καὶ ἡ σμύρνα τὴν προφητικὴ ἢ τὴ θυσιαστική. Τὸ νεογέννητο βρέφος θὰ γινόταν ὁ Βασιλιᾶς τοῦ ἀθάνατου βασιλείου, ὁ ἀναμάρτητος ἱερέας καὶ προφήτης καί, ὅπως οἱ περισσότεροι προφῆτες πρὶν ἀπ’ Αὐτόν, θὰ θανατωνόταν.

Ὅλοι τὸ γνωρίζουν πὼς ὁ χρυσὸς μαρτυρεῖ κάποιον βασιλιὰ καὶ τὴ βασιλεία του. Ὅλοι γνωρίζουν πὼς τὸ λιβάνι μαρτυρεῖ ἱερωσύνη καὶ προσευχή. Κι ἐπίσης ὅλοι γνωρίζουν ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ πὼς τὸ λιβάνι μαρτυρεῖ τὴ θνητότητα. Ὁ Νικόδημος ἄλειψε τὸ...

Φώτης Κόντογλου: Οἱ ἑλληνικὲς γιορτὲς καὶ τὰ ἁγνὰ ἔθιμά μας. Ἀθάνατη ἑλληνικὴ φυλή! Φτωχὴ μὰ ἀρχοντομαθημένη!

Τὰ Χριστούγεννα, τὰ Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κι ἄλλες γιορτές, γιὰ πολλοὺς ἀνθρώπους δὲν εἶναι καθόλου γιορτὲς καὶ χαρούμενες μέρες, ἀλλὰ μέρες ποὺ φέρνουνε θλίψη καὶ δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχὲς ἐκείνων ποὺ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ χαροῦνε, σὲ καιρὸ ποὺ οἱ ἄλλοι χαίρουνται. Παρεκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ εἶναι πικραμένοι ἀπὸ τὶς συμφορὲς τῆς ζωῆς, τοὺς χαροκαμένους, τοὺς ἀρρώστους, οἱ περισσότερο, πικραμένοι, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς στενεύει ἡ ἀνάγκη νὰ γίνουνε τοῦτες τὶς χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. Πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς μπορεῖ νὰ μὴ δίνουνε σημασία στὴ δική τους εὐτυχία, μὰ γίνουνται ζητιάνοι γιὰ νὰ...

"Ἄναρχος Θεός..." Βυζαντινά Κάλαντα Χριστουγέννων

"Ἄναρχος Θεός..." 

Βυζαντινά Κάλαντα Χριστουγέννων

Ψάλλει ὁ Μακαριστός Γέρων Σπυρίδων Μικραγιαννανίτης

Τά Χριστούγεννα τοῦ κύρ Μανώλη στήν Πόλη

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: «Τό σταυροδρόμι τῆς καρδιᾶς μου», 

τοῦ πατρὸς Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, σελίδα 85, ἐκδόσεις «Φιλοκαλία»

Τά Χριστούγεννα στήν Πόλη γιορτάζονται ταπεινά. Καί ὅταν λέμε ταπεινά, ἐννοοῦμε τήν ἀφαίρεση τῆς ἐξωτερικῆς λαμπρότητας καί τήν καλλιέργεια τοῦ ἐσωτερικοῦ κάλλους. Κάτι, τό μή χριστιανικό περιβάλλον, κάτι, ἡ βαριά κληρονομιά τῆς λειτουργικῆς παραδόσεως, ὁδηγοῦν σ᾽ αὐτό τό κατανυκτικό ἦθος.

Ἔτσι θά περνοῦσαν καί τά Χριστούγεννα ἐκεῖνα γιά τόν κύρ Μανώλη τό λουστραδόρο. Μάστορας στή δουλειά του. Δούλευε μέ μεράκι τά ἔπιπλα, σάν καλλιτέχνης πραγματικός, χωρίς νά βιάζεται καί χωρίς νά λογαριάζει τό κέρδος ἤ τή ζημιά. Ὅ,τι περνοῦσε ἀπό τό χέρι του ἔπρεπε νά λάμπει «ἡλίου φαεινότερον», ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος. Καί προσέθετε:

- Προπάντων, ὅμως, προσοχή στό βάθος τῆς λάμψης, μιᾶς καί εἶναι εὔκολο νά...

"Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου" μέλος Θεοφάνους Βατοπαιδινοῦ, Ἦχος πλ.β'

"Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου" 

μέλος Θεοφάνους Βατοπαιδινοῦ Ἦχος πλ.β' 

Ψάλλουν οἱ Δοχειαρίτες Πατέρες

Ἡ μεταστροφὴ ἑνὸς ἀπίστου, ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Ἀχμέτ ὁ ἐξ Ἀγαρηνῶν (24 Δεκεμβρίου †)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητοῦ

Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἐπισκιάζει συχνά καί ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν σέ ἄλλες θρησκεῖες, νά δοῦν τήν ἀλήθεια, μέ σκοπό πάντα τή σωτηρία τους. Μέσα στό ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπάρχουν πολλοί ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ἔλαμψε στήν ψυχή τους τό φῶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὁδηγήθηκαν στή σωτηρία καί στή θέωση, μέ τήν ἔνταξή τους στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Πολλοί ἀπό αὐτούς ἦταν μουσουλμᾶνοι. Κλασσική περίπτωση εἶναι αὐτή τοῦ ἁγίου Ἀχμέτ του ἐξ Ἀγαρηνῶν, ὁ ὁποῖος μεταστράφηκε θαυματουργικά στό Χριστό καί μαρτύρησε γιά τή μεταστροφή του, κατατασσόμενος στή χορεία τῶν....

Ἡ Ἁγία Εὐγενία ἡ Ὁσιομάρτυς (24 Δεκεμβρίου †)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητοῦ

Μιά κατηγορία ἁγίων γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἐκείνη τῶν Ὀσιοπαρθενομαρτύρων. Πρόκειται γιά χριστιανές, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὑποσχεθεῖ ἰσόβια παρθενία καί ὑπέστησαν βασανιστήρια γιά τήν πίστη τους. Μιά ἀπό αὐτές ὑπῆρξε ἡ Ἁγία Ὀσιοπαρθενομάρτυς Εὐγενία.

Ἔζησε τον 3ο μ. Χ. αἰῶνα, στά χρόνια πού αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ Κόμοδος (180-192). Τήν ἐποχή πού ἦταν φοβερά ἐπικίνδυνο νά εἶναι κάποιος Χριστιανός, ἀφοῦ οἱ Χριστιανοί θεωροῦνταν ἐγκληματίες καί διώκονταν ἀπηνῶς ἀπό τό Ρωμαϊκό Κράτος. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Φίλιππος καί ὑπηρετοῦσε ὡς ἔπαρχος τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ἦταν δέ εὐγενής καί πολύ πλούσιος. Ἡ μητέρα της ὀνομαζόταν Κλαυδία καί εἶχε δύο ἀδελφούς, τόν Ἀβίτα καί...

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Δὲν εὐχαριστεῖ τίποτα τόσο τὸν Θεό, ὅσο τὸ νὰ μὴν εἶσαι μνησίκακος, τοῦτο σοῦ συγχωρεῖ τὰ ἁμαρτήματὰ σου, τοῦτο σὲ ἀπαλλάσσει απ΄τις κατηγορίες.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Ἐπεθύμησε πόρνη…»

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου 

Πόρνη ἐπιθυμοῦσε ὁ Θεός; Ναὶ πόρνη. Ἐννοῶ τὴ δική μας φύση. Ἦταν τρανὸς καὶ αὐτὴ ταπεινή. Τρανὸς ὄχι στὴ θέση ἀλλὰ στὴ φύση. Πεντακάθαρος ἦταν, ἀνερμήνευτη ἡ οὐσία του, ἄφθαρτη ἡ φύση του. Ἀχώρητος στὸ νοῦ, ἀόρατος, ἄπιαστος ἀπὸ τὴ σκέψη, ὑπάρχοντας παντοτεινά, μένοντας ἀπαράλλακτος. Πάνω ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, ἀνώτερος ἀπὸ τὶς δυνάμεις τῶν οὐρανῶν. Νικώντας τὴ λογικὴ σκέψη, ξεπερνώντας τὴ δύναμη τοῦ μυαλοῦ, ἀδύνατο νὰ τὸν δεῖς, μόνο νὰ τὸν πιστέψεις. Τόν ἔβλεπαν ἄγγελοι καί τρέμανε. Τά χερουβείμ σκεπάζονταν μέ τά...

Τὰ Κάλαντα τῆς Ἠπείρου

Βυζαντινὰ Κάλαντα ἀπὸ τὸν 17ο αἰ. (ἦχος α΄ καὶ πλ. α΄)

Τὰ κάλαντα ὡς ἔκφραση θεολογίας

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἔχουν μιὰ πηγαία χαρά, ἕναν δυναμισμό. Ἀνανεώνονται καὶ ἀνακαινίζονται διαρκῶς. Ὁ πόθος κι ἡ λαχτάρα τοὺς μεγαλώνει ὅσο κι ἡ ἀναμονή τους. Ἡ πεποίθηση ὅτι ὁ Χριστὸς "γεννᾶται σήμερον" εἶναι ἔντονη. Δυστυχῶς, σταδιακὰ οἱ Χριστιανοὶ χάσαμε αὐτὴν τὴν ἔνταση τοῦ πόθου στὸν βωμὸ μιὰ ἐμπορευματοποίησης κι ἑνὸς κέρδους. Ἀκόμη καὶ τὰ κάλαντα σταδιακὰ ἔχουν χάσει τὴ γνησιότητά τους ὅσο καὶ τὰ παιδιὰ χάνουν τὴν παιδικότητά τους καὶ μπαίνουν στὸ καλούπι αὐτοῦ τοῦ κέρδους. Δὲν συνειδητοποιοῦν ὅτι...

Τά Χριστούγεννα τοῦ Παπαδιαμάντη

Τοῦ Κῶστα Βάρναλη

Ὁ οὐρανὸς ἔβρεχε διαρκῶς λεπτὸν νερόχιονον, ὁ γραῖος ἀδιάκοπος ἐφύσα καὶ ἦτο ψῦχος καὶ χειμὼν τὰς παραμονὰς τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους…

Ὁ κὺρ Ἀλέξανδρος εἶχε νηστεύσει ἀνελλιπῶς ὁλόκληρον τὸ Σαρανταήμερον καὶ εἶχεν ἐξομολογηθεῖ τὰ κρίματά του (Παπᾶ-Δημήτρη τὸ χέρι σου φιλῶ!). Καὶ ἀφοῦ ἐγκαίρως παρέδωσε τὸ χριστουγεννιάτικον διήγημά του εἰς τὴν “Ἀκρόπολιν” καὶ διέθεσεν ὁλόκληρον τὴν γλίσχρον ἀντιμισθίαν του πρὸς πληρωμὴν τοῦ ἐνοικίου καὶ τῶν ὀλίγων χρεῶν του, γέρων ἤδη κεκμηκῶς ὑπὸ τῶν ἐτῶν καὶ τῆς νηστείας, ἀποφεύγων πάντοτε τὴν πολυάσχολον τύρβην, ἀλλὰ φιλακόλουθος πιστός, ἔψαλεν, ὡς συνήθως, μὲ τὴν βραχνὴν καὶ σπασμένην φωνήν του, πλήρη ὅμως ἐνθέου πάθους, ὡς ἀριστερὸς ψάλτης, εἰς τὸ παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου τὰς Μεγάλας Ὥρας, σχεδὸν ἀπὸ στήθους, καὶ ὄτε ἐπανῆλθεν εἰς τὸ...

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Ὅπως δὲν τολμᾷς μπροστὰ σ᾽ ἕνα μικρὸ παιδὶ νὰ κάνῃς κάποια αἰσχρὴ πρᾶξι, ἔτσι καὶ μπροστὰ στὸν ἄγγελό σου νὰ ζῇς μία ζωὴ ἀκηλίδωτη.

Άγιος Κοσμάς ὁ Αιτωλός

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Ὁ ἀντίχριστος καί τά ἔσχατα

«Τά σημεῖα τοῦ ἀντιχρίστου πρῶτα θά ἐμφανιστοῦν στόν ἀέρα, γιατί ἐκεῖ εἶναι τό βασίλειο τῆς σατανικῆς δραστηριότητας (βλ. Ἐφεσ. β΄, 2, στ΄, 12). Τά σημεῖα αὐτά θά θαμπώσουν τά μάτια, θά τά πλανήσουν. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, πού εἶδε τά γεγονότα πού θά γίνουν πρίν ἀπό τό τέλος τοῦ κόσμου, γράφει στήν Ἀποκάλυψη πώς ὁ ἀντίχριστος θά κάνει «σημεῖα μεγάλα καί πῦρ, ἶνα,ἵνα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνη εἰς τήν γῆν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων» (Ἀποκ. ἴγ΄,13). Οἱ Γραφές ἐπισημαίνουν πώς τό φαινόμενο αὐτό εἶναι τό ὕψιστο σημεῖο τοῦ ἀντιχρίστου κι ὁ χῶρος πού θά γίνει εἶναι ὁ ἀέρας. Θά εἶναι ἕνα φαντασμαγορικό καί φοβερό θέαμα. Τά σημεῖα τοῦ ἀντιχρίστου θά συμπληρώσουν τά ἔργα...

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ἡ ἄσκηση στό νά παραδίνεσαι στή βούληση τοῦ Θεοῦ εἶναι τό πιό σημαντικό∙ πιό πολύ ἀπ' ὅλες τίς ἀσκήσεις στήν πίστη

Ἐσύ κατάλαβες τήν πίστη ὡς ἄσκηση καί ὀρθά τό κατάλαβες. Οἱ ἀσκήσεις σοῦ ἕως τώρα ἀναφέρονταν στήν νηστεία, τήν προσευχή καί τήν ἐλεημοσύνη. Καί τοῦτο εἶναι ὀρθό, καί τά τρία εἶναι μεγίστης σημασίας. Ἡ νηστεία, ἡ προσευχή, καί ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι ἡ πρακτική ἔκφραση τῆς πίστης, τῆς ἐλπίδας καί τῆς ἀγάπης. Μέσῳ ὅλων αὐτῶν καί μέσῳ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ δείχνεις πώς παραδίδεσαι στή βούληση τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὁλοκληρωτική μας παράδοση στή βούληση τοῦ Θεοῦ ἀποτελεῖ τήν πεμπτουσία ὅλων τῶν πράξεών μας καί τῶν κόπων γιά τήν πίστη ἀλλά...

Προεόρτια Χριστουγέννων

Σέ λίγες ἡμέρες θά ἑορτάσωμε τήν μεγάλην ἑορτή τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων. Τό γεγονός τῆς γεννήσεως τοῦ Κυρίου θά ξαναφέρῃ ἡ Ἐκκλησία μπροστά στά μάτια τῆς ψυχῆς μας καί θά μᾶς καλέσῃ νά προσκυνήσωμε μαζί μέ τούς ποιμένας καί μέ τούς μάγους τόν γεννηθέντα βασιλέα καί νά ὑμνολογήσωμε μαζί μέ τίς στρατιές τῶν οὐρανίων ἀγγέλων τήν ἐνανθρώπησι τοῦ Θεοῦ τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης. Τό «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», ὁ ἀγγελικός ὕμνος τῆς γεννήσεως (Λουκ. 2, 3), θά ἀντηχήσῃ καί πάλι στούς ναούς μας. Στό νεογέννητο βρέφος τῆς Βηθλεέμ θά ἰδοῦμε τόν τεχθέντα Σωτῆρά μας, τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό. Σ᾿ αὐτό τό βρέφος θά...

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Φαρμακολυτρία (22 Δεκεμβρίου †)

1. Καταγωγή καί δράση τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας

Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στή Ρώμη στό τέλος τοῦ 3ου μ.Χ αἰῶνος. Ἦταν κόρη ἀρχοντικῆς καί πλούσιας οἰκογένειας. Παρά τήν σκληρή ἐπαγρύπνηση τοῦ εἰδωλολάτρη πατέρα της Πραιτεξτάτου, ἡ Χριστιανή μητέρα της Φαύστα τήν ὁδήγησε στόν Χριστιανό διδάσκαλο Χρυσόγονο πού τῆς δίδαξε τό Χριστιανισμό καί ἄναψε τόν ἔρωτα καί τήν ἀγάπη της πρός τόν Χριστό. Ἀποφασισμένη νά ζήσει μοναχική ζωή διά βίου, ἐν ἁγνείᾳ καί παρθενίᾳ, ὑποχρεώθηκε ἐν τούτοις πιεζόμενη ἀπό τόν πατέρα της, νά παντρευτεῖ τόν εἰδωλολάτρη ἀξιωματοῦχο τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ Πούπλιο, τήν πρός τόν ὁποῖο ὅμως σαρκική συνάφεια ἀπέφευγε, ὅπως λέγει τό συναξάριο, διά τήν ἀπιστίαν αὐτοῦ, προφασιζόμενη ὅτι ἦταν ἀσθενής· «νοσεῖν ἀεί προφασιζομένη». Ὁ αἰφνίδιος καί θεόσταλτος θάνατος τοῦ συζύγου της ἐλευθέρωσε ὅλες τίς δυνατότητες τῆς Ἀναστασίας, πού διέθεσε στό...