Μιά κατηγορία ἁγίων γυναικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἐκείνη τῶν Ὀσιοπαρθενομαρτύρων. Πρόκειται γιά χριστιανές, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὑποσχεθεῖ ἰσόβια παρθενία καί ὑπέστησαν βασανιστήρια γιά τήν πίστη τους. Μιά ἀπό αὐτές ὑπῆρξε ἡ Ἁγία Ὀσιοπαρθενομάρτυς Εὐγενία.
Ἔζησε τον 3ο μ. Χ. αἰῶνα, στά χρόνια πού αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ Κόμοδος (180-192). Τήν ἐποχή πού ἦταν φοβερά ἐπικίνδυνο νά εἶναι κάποιος Χριστιανός, ἀφοῦ οἱ Χριστιανοί θεωροῦνταν ἐγκληματίες καί διώκονταν ἀπηνῶς ἀπό τό Ρωμαϊκό Κράτος. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Φίλιππος καί ὑπηρετοῦσε ὡς ἔπαρχος τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ἦταν δέ εὐγενής καί πολύ πλούσιος. Ἡ μητέρα της ὀνομαζόταν Κλαυδία καί εἶχε δύο ἀδελφούς, τόν Ἀβίτα καί...τόν Σέργιο. Ἦταν στολισμένη μέ σπάνιο σωματικό κάλλος καί στολισμένη μέ ἀρετές καί εὐγενικούς τρόπους.
Ὁ πατέρας της, ἄν καί εἰδωλολάτρης, ἦταν ἄνθρωπος ἀγαθός καί διοικοῦσε μέ δικαιοσύνη. Συμπαθοῦσε τούς Χριστιανούς καί δέν τούς δίωκε, ἀθετῶντας τά αὐτοκρατορικά διατάγματα. Ὑπεραγαποῦσε τήν Εὐγενία καί φρόντισε νά τή μορφώσει. Εἶχε σπουδάσει ρωμαϊκή καί ἑλληνική φιλολογία. Ὅταν ἔφτασε στήν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν, πληροφορήθηκε γιά τούς Χριστιανούς καί θέλησε νά μάθει γιά τήν πίστη τους. Προμηθεύτηκε τήν Ἁγία Γραφή καί κάποια χριστιανικά συγγράμματα, τά ὁποῖα μελετοῦσε μέ προσοχή, κρυφά ἀπό τούς γονεῖς της. Εὔκολα διαπίστωσε ὅτι οἱ συκοφαντίες τῶν εἰδωλολατρῶν κατά τῶν Χριστιανῶν δέν εὐσταθούσαν καί πείστηκε πώς ἡ πίστη τους ἦταν ἀσύγκριτα ἀνώτερη ἀπό τίς διάφορες εἰδωλολατρικές θρησκεῖες τῆς ἐποχῆς της. Προσπαθοῦσε δέ νά βρεῖ τήν εὐκαιρία νά ἀσπασθεῖ τήν πίστη στό Χριστό.
Κάποια μέρα, προσποιήθηκε ὅτι ἤθελε νά πάει στήν ἐξοχή καί ζήτησε τήν ἄδεια τῶν γονέων της νά πάρει μαζί της τούς πιστούς της εὐνούχους Πρωτάν καί Ὑάκινθο. Στό δρόμο τους ἐξήγησε ὅτι δέν θά ἐπέστρεφε στό σπίτι καί τούς ρώτησε ἄν ἦταν διατεθειμένοι νά τήν ἀκολουθήσουν. Ἐκεῖνοι δέχτηκαν καί ἔφτασαν ἔξω ἀπό ἕνα κοινόβιο μοναστήρι, ὅπου ἡγούμενος ἦταν ἕνας ἐνάρετος ἄνδρας ὀνόματι Θεόδωρος καί μαζί τους κατοικοῦσε καί ὁ Ἐπίσκοπος τῆς περιοχῆς Ἔλενος. Γιά νά τή δεχτοῦν, ντύθηκε ἀνδρικά ροῦχα καί προσποιήθηκε τόν ἔφηβο. Ἡ Εὐγενία μαζί μέ τούς δύο εὐνούχους της ἔγιναν δεκτοί στήν ἀδελφότητα, κατηχήθηκαν καί ἔλαβαν τό ἅγιο Βάπτισμα.
Ἐν τῷ μεταξύ οἱ οἰκεῖοι της θρηνοῦσαν τήν ἐξαφάνισή της καί προσπαθοῦσαν νά τή βροῦν. Ὁ πατέρας της κάλεσε τούς μάντεις καί τούς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων νά τοῦ φανερώσουν τήν κόρη του. Μάταια προσπαθοῦσαν νά μαντέψουν γιά τήν Εὐγενία. Καί γιά νά ξεμπερδέψουν μέ τόν πατέρα της, τοῦ εἶπαν ὅτι δῆθεν οἱ «θεοί» ζήλεψαν τήν ὀμορφιά της καί τήν πῆραν γιά σύζυγό τους! Ὁ ἀγαθός Φίλιππος τούς πίστεψε καί διέταξε νά τῆς κάμουν ἄγαλμα καί νά τήν προσκυνοῦν ὡς «θεά».
Ἡ Εὐγενία πρόκοβε πνευματικά στό Μοναστήρι. Ἔφτασε μάλιστα καί σημεῖο ἁγιότητας, ἐπιτελῶντας θαύματα. Οἱ πιστοί της εὐνοῦχοι προσπαθοῦσαν νά τήν μιμηθοῦν στήν ἀρετή καί στήν πνευματική της προκοπή.
Ὕστερα ἀπό τρία χρόνια κοιμήθηκε ὁ ἡγούμενος Θεόδωρος καί τότε οἱ ἀδελφοί τῆς Μονῆς ζήτησαν ἀπό τήν Εὐγενία (τήν ὁποία θεωροῦσαν ἄνδρα) νά γίνει ὁ ἡγούμενός της. Αὐτή συναισθανόμενη τό βάρος τῆς διακονίας, ἀλλά καί ἀπό φόβο μήπως ἀποκαλυφτεῖ τό μυστικό της, ἀρνήθηκε. Ἀλλά ὕστερα ἀπό ἐπιμονή τῶν ἀδελφῶν, δέχτηκε καί ἀναδείχτηκε ἱκανότατη ἡγούμενος, καθοδηγῶντας στήν ἄσκηση καί στήν πνευματική πρόοδο τούς μοναχούς τῆς Μονῆς. Ἡ ἁγιότητά της εἶχε γίνει πασίγνωστη, καθώς καί ἡ θαυματουργική της χάρη, νά θεραπεύει τήν ἀνθρώπινη
ἀρρώστους. Ἔτρεχαν ἀπό ὅλη τήν γύρῳ περιοχή νά λάβουν θεραπεία χιλιάδες ἀσθενεῖς.
Ὅμως ἡ χάρη τῆς θαυματουργίας της στάθηκε ἀφορμή νά ἀποκαλυφτεῖ τό μυστικό της. Κάποια ἀρχόντισσα ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια, ὀνόματι Μελανθία εἶχε ἀρρωστήσει βαριά, κατέφυγε στή Μονή καί θεραπεύτηκε ἀπό τήν Εὐγενία. Ὅμως ὁ διάβολος τήν πείραξε καί ἐρωτεύτηκε τήν Εὐγενία, τήν ὁποία ἐξέλαβε ὡς ὡραιότατο ἄνδρα. Ὕστερα ἀπό καιρό πῆγε στή Μονή καί φανέρωσε σέ Ἐκείνη τόν ἔρωτά της. Ἡ Εὐγενία ἔγινε ἔξαλλη ἀπό το θυμό της καί ἐπέπληξε σκληρά τήν Μελανθία. Τότε ἐκείνη γεμάτη θυμό ἔτρεξε στόν ἔπαρχο πατέρα της καί τήν συκοφάντησε ὡς ἡγούμενο ὡς ἀνήθικο. Ὁ Φίλιππος διέταξε νά πᾶνε νά τήν συλλάβουν καί νά τήν ὁδηγήσουν μπροστά του, μαζί μέ ὅλη τήν ἀδελφότητα, οἱ ὁποῖοι ὑπερέβαιναν τούς τριακοσίους καί τούς ὁδήγησε στή φυλακή. Δέν ἀναγνώρισε τήν κόρη του καί τήν ἀνέκρινε. Ἡ δαιμονική συκοφάντης ἔφερε καί μιά δούλη, ἡ ὁποία ἰσχυρίστηκε ὅτι τή βίασε ὁ ἡγούμενος. Ὁ ἔπαρχος τούς ἀπείλησε μέ θάνατο.
Βλέποντας ἡ Εὐγενία ὅτι θά θανατώνονταν τόσοι ἄνθρωποι, ἀποκαλύφτηκε στόν ἔπαρχο πατέρα της, καί τοῦ γνώρισε τήν ἀπόφασή της νά γίνει Χριστιανή. Ἐκεῖνος τήν πῆρε μέ τό ζόρι μαζί του, τήν ἔντυσε λαμπρά ἐνδύματα καί τήν ἀνέβασε σέ θρόνο. Τήν ἴδια στιγμή φωτιά ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό καί κατέκαψε τήν Μελανθία καί ὁλόκληρο τό οἰκοδόμημα. Προφανῶς φονεύτηκε καί ὁ πατέρας της.
Μετά ἀπό αὐτό ἡ Εὐγενία, μέ τή μητέρα της, τά ἀδέλφια της καί τούς πιστούς της εὐνούχους, ἀναχώρησε γιά τή Ρώμη, ὅπου ζοῦσαν μέ προσευχή καί νηστεία. Ὅμως νέο σκληρό διωγμό κίνησαν Ρωμαῖοι κατά τῶν Χριστιανῶν. Χιλιάδες Χριστιανοί συλλαμβάνονταν, βασανίζονταν καί θανατώνονταν γιά τήν πίστη τους στό Χριστό. Οἱ στρατιῶτες ἀνακάλυψαν τήν Εὐγενία μέ τούς ἀκολούθους της. Τούς συνέλαβαν καί τούς ἔφεραν σέ κάποιο εἰδωλολατρικό ναό νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Τά ἀγάλματα ὅμως ἔπεσαν ἀπό μόνα τους καί στρίφτηκαν. Τότε ὁ ἔπαρχος Νικίτιος διέταξε καί ἀποκεφάλισαν τόν Πρωτάν καί τόν Ὑάκινθο. Τήν δέ Εὐγενία ὁδήγησαν σέ παρακείμενο ναό τῆς Ἀρτέμιδος νά θυσιάσει. Ἐκείνη ἀρνήθηκε καί τήν ἴδια στιγμή ἔγινε μεγάλος σεισμός καί τό ἄγαλμα τῆς ψευτοθεάς ράγισε καί ἔγινε κομμάτια. Τότε τῆς ἔδεσαν μεγάλη πέτρα στό λαιμό καί τήν ἔριξαν στόν Τίβερη, ἀλλά σώθηκε θαυματουργικά. Τήν ἔριξαν σέ πυρακτωμένο καμίνι, ἀλλά καί πάλι σώθηκε. Ὁμολογοῦσε μέ ἀπαράμιλλο θάρρος τήν πίστη στό Χριστό, μεταστρέφοντας πολλούς εἰδωλολάτρες στή σωτηρία.
Τελικά, ἀφοῦ εἶδαν ὅτι ἦταν μάταιο νά περιμένουν τήν μεταστροφή της, ἔστειλαν αἱμοβόρο δήμιο στή φυλακή, ὁ ὁποῖος τήν κατάσφαξε. Τά ἀδέλφια της καί ἡ μητέρα της πῆραν τό σῶμα της καί τό ἔθαψαν στή Ρωμαία Ὁδό, τό ὁποῖο εἶχε γίνει πηγή θαυμάτων. Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 24 Δεκεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου