Ὁ «ζαλισμένος» λαὸς εἶναι πρόβατο ἐπὶ σφαγὴ

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Τὸ χειρότερο πράγμα γιὰ ἕνα λαὸ ποὺ ἔχει χάσει τὰ πάντα εἶναι νὰ ἀπελπιστεῖ τόσο, σὲ σημεῖο ποὺ νὰ θεωρεῖ πὼς κάθε κίνηση ἀντίστασης τοῦ εἶναι χαμένη, πὼς κάθε προσπάθεια ἀντίδρασης τοῦ εἶναι μάταιη, πὼς κάθε σκέψη νὰ ἀγωνιστεῖ γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο εἶναι καταδικασμένη οὐτοπία. Ὁ λαὸς αὐτός, ζαλισμένος καὶ «ὑπνωτισμένος» ἀπὸ ἕνα σύστημα ποὺ χρησιμοποιεῖ ὅλα τα μέσα γιὰ νὰ τὸν ἀποπροσανατολίσει  καὶ νὰ τὸν καθηλώσει, εἶναι καταδικασμένος σὲ ἀργὸ θάνατο, εἶναι πρόβατο ἐπὶ σφαγὴ καὶ οἱ δήμιοί του εἶναι οἱ μεγάλοι προδότες του.

Ὅταν ἀνοίγεις μιὰ συζήτηση γιὰ τὶς ἐπερχόμενες ἐκλογὲς οἱ περισσότερες ἀπόψεις ποὺ θὰ ἀκούσεις εἶναι ὅτι: «ὅλοι το ἴδιο εἶναι», «ὅτι καὶ νὰ κάνεις τὸ παιχνίδι εἶναι σημαδεμένο», «ὅτι καὶ νὰ ψηφίσεις πάλι αὐτοὶ θὰ βγοῦν», «ὁ Ἕλληνας δὲν ἀλλάζει» καὶ τὸ χειρότερο ἀπὸ ὅλα, «αὐτὸς ὁ τόπος εἶναι καταραμένος  καὶ ποτὲ δὲν θὰ ἔχει προκοπή». Ἔτσι μᾶς ἔχουν κάνει νὰ πιστεύουμε αὐτοὶ ποὺ μᾶς θέλουν πρόβατα. Ἔτσι μᾶς ἔχουν κάνει νὰ αἰσθανόμαστε. Ὅτι ὅλα εἶναι μαῦρα καὶ πὼς δὲν ὑπάρχει πιὰ σωτηρία καὶ αὐτὸς ὁ λαὸς εἶναι χαμένος καὶ καταδικασμένος.

Ἄραγε ὅλο αὐτὸ τὸ ζοφερὸ τοπίο μὲ τὸ ὁποῖο μᾶς ἔχουν «ἁλυσοδέσει» μπορεῖ νὰ διαλυθεῖ; Τὸ ἀτέλειωτο τοῦνελ πού....

μᾶς ἔχουν βάλει ἔχει κάποιο διέξοδο; Ὑπάρχει κάπου κάποιο φῶς νὰ διαλύσει τὸ σκοτάδι καὶ κάποια ἐλπίδα γιὰ ἕνα καλύτερο μέλλον ὅταν οἱ Ἕλληνες αὐτοκτονοῦν, οἰκογένειες διαλύονται γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους, νέα παιδιὰ μὲ πολλὰ προσόντα γίνονται «βορρᾶ» στὸ σύγχρονο παιδομάζωμα καὶ χάνονται κάπου στὸ ἐξωτερικό, ὅταν τὸ ἴδιο το ἑλληνικὸ κράτος γίνεται ὁ χειρότερος δήμιος του ἴδιου του λαοῦ του καὶ τὸν κυνηγᾶ μέχρι τελικῆς ἐξόντωσης; 

Καὶ ὅμως, ὅσο δύσκολο φαίνεται, ὅσο πολύπλοκό μας ἔχουν κάνει νὰ πιστέψουμε πὼς εἶναι, τόσο ἁπλὸ καὶ εὔκολο εἶναι. Οἱ προδότες ἔχουν καὶ ὄνομα καὶ ταυτότητα. Εἶναι τὰ δυὸ «μεγάλα» κόμματα ποὺ κυβέρνησαν ἐπὶ δεκαετίες τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀφοῦ τὴν κατασπάραξαν τὴν ἔριξαν στὸν γκρεμὸ ἐκτελώντας κυριολεκτικὰ τὸν ἴδιο τὸν λαό της. Εἶναι αὐτὴ ἡ ἀριστερὴ ἀντιπολίτευση ποὺ κυριολεκτικὰ δὲν ἔχει τὸν Θεό της, ποὺ τάσσεται ὑπὲρ τῶν ὁμοφυλοφίλων, τῶν μουσουλμάνων, τοῦ τουρκικοῦ προξενείου τῆς Θράκης καὶ μᾶς προαναγγέλλει ὅτι ἂν θὰ καταλάβει τὴν ἐξουσία θὰ καταργήσει τὰ σώματα ἀσφαλείας καὶ θὰ ἀφήσει ἐλευθέρους τους λαθρομετανάστες νὰ  μπαινοβγαίνουν στὰ σπίτια μας καὶ νὰ ἁρπάζουν ὅτι μᾶς ἔχει ἀπομείνει. Τὰ ὄργανα τῆς ἐξόντωση μᾶς ἔχουν καὶ αὐτὰ ὄνομα. Εἶναι τὰ μεγάλα κανάλια, οἱ ἐφημερίδες τῆς διαπλοκῆς, τὰ ΜΜΕ ποὺ προβάλουν τοὺς ἰδίους του δήμιούς μας σὰν τοὺς «σωτῆρες» μας,  οἱ ἑταιρεῖες δημοσκοπήσεων ποὺ  ἐπιδιώκουν καθημερινὰ νὰ μᾶς ἐπιβάλουν νὰ ξαναψηφίσουμε τοὺς ἴδιους τους ἐκτελεστές μας γιατί θέλουν νὰ μᾶς πείσουν πὼς πάλι αὐτοὶ θὰ εἶναι οἱ νικητές.  Τὴν προδοσία καλύπτουν καὶ αὐτοὶ ποὺ τάχτηκαν γιὰ νὰ ὑπερασπίζουν τὸ δίκαιο. Μιὰ δικαιοσύνη ὅταν βλέπει νὰ κουρελιάζεται τὸ σύνταγμα  καὶ κάνει πὼς δὲν βλέπει τίποτα, δὲν εἶναι δικαιοσύνη, εἶναι συνεργὸς στὴν ἐκτέλεση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Καὶ τέλος καὶ τὸ πιὸ φοβερό, μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία ποὺ ἔχει συμμαχήσει κυριολεκτικὰ μὲ τὸν ἴδιο τὸν διάβολο γιὰ τὴν ἐξόντωση τοῦ ἴδιου του ποιμνίου της. Μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία ποὺ συνιστᾶ στὸ ποίμνιό της ἀντὶ νὰ ξεσηκωθεῖ καὶ νὰ ἀντιδράσει, νὰ ἀποκοιμηθεῖ καὶ νὰ ὑποταχτεῖ στοὺς νεοταξικοὺς καὶ ἀντιχριστιανικοὺς δικτάτορες γιὰ τὸ …καλό του. Μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία τῆς ἐσχάτης ἀποστασίας καὶ τῆς μεγαλύτερης προδοσίας.

Ὅλοι αὐτοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔφτασαν αὐτὴ τὴν χώρα στὸ σημεῖο ποὺ εἶναι σήμερα. Κάπου ὅμως τοὺς λείπει κάτι σημαντικὸ καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀποτελειώσουν τὸ θανατηφόρο ἔργο τους. Μεθαυρίο ὁ μεγάλος παππούλης ποὺ γιὰ ὅσους τὸν γνώρισαν ἀπὸ κοντὰ δὲν «μασοῦσε» ποτὲ τὰ λόγια του, ὁ πατήρ Παΐσιος, ἀνακηρύσσεται Ἅγιος. Αὐτὸν καὶ ὅτι συμβολίζει, ὅτι καὶ νὰ κάνουν δὲν μποροῦν νὰ τὸν ὑποτάξουν στὰ «μαῦρα» σχέδια τους. Καὶ ὑπάρχει ἀκόμα πιὸ πέρα καὶ κάτι ἄλλο πολὺ σημαντικό. Εἶναι ἀλήθεια πὼς ὁ Ρότσιλντ δὲν μπόρεσε νὰ ἐλέγξει ὅλο τὸν κόσμο. Ὑπάρχουν τέσσερεις χῶρες ποὺ ὅσο καὶ ἂν προσπάθησε δὲν μπόρεσε νὰ τῆς βάλει «χέρι». Αὐτὲς εἶναι πρώτη ἡ Ρωσία καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν ἡ Κίνα, τὸ Ἰρᾶν καὶ ἡ Συρία. Ὁ Διάβολος νικᾶ πάντα στὴν ἀρχὴ ἀλλὰ στὸ τέλος εἶναι πάντα ὁ νικημένος. Ἐμεῖς μὲ ποιὸν εἴμαστε;