«Πρὸς εὐλαβεῖς, πλὴν ὅμως, τουλάχιστον ἀφελεῖς, ὑποψηφίους»

Μερικοὶ ἐπώνυμοι, ἀλλὰ ἀφελεῖς χριστιανοί, δελεάστηκαν ἀπὸ τὴν πρόταση κάποιων κομμάτων καὶ βάζουν ὑποψηφιότητα γιὰ τὶς Εὐρωεκλογές, γιὰ μιὰ θέση στὸ Εὐρωκοινοβούλιο. Πῆγαν μάλιστα καὶ πῆραν εὐχὲς ἀπὸ Μητροπολίτες καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο. Σὲ ἐρωτήσεις τῶν δημοσιογράφων, τί πᾶτε νὰ κάνετε ἐκεῖ, ἀπαντοῦν ὅτι πᾶνε νὰ ἐπηρεάσουν τὰ πολιτικά, θεσμικά, κοινωνικὰ καὶ θρησκευτικὰ πράγματα τῆς Εὐρώπης πρὸς τὸ χριστιανικότερο… Πρωτίστως μεταφέρω ἐπὶ λέξει ἀπὸ πολὺ ἐπίκαιρο σχόλιο ἄλλης ἰστοσελίδας, ἐλάχιστα τροποποιημένο, τὰ ἑξῆς: ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ἢ ΓΝΗΣΙΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ;;;

Ὁρισμένοι κληρικοὶ τελείως ἀπερίσκεπτα "πατᾶνε τὴ μπανανόφλουδα" καὶ ὑποδέχονται καὶ φωτογραφίζονται προεκλογικὰ μὲ τοὺς πολιτικοὺς ποὺ εὐθύνονται γιὰ τὴν σημερινὴ κατρακύλα, συμμετέχοντας ἔτσι στὸ προεκλογικό τους παιχνίδι καὶ στὸ ξεπούλημα τῆς πατρίδας μας:

Ξέχασαν πολὺ γρήγορα φαίνεται τὰ ἀνθελληνικὰ σχολικὰ βιβλία, τὴν κατάργηση τῆς ἐξομολόγησης καὶ τὴν ἀπαγόρευση εἰσόδου ἱερέων στὰ σχολεῖα, τὴν μετατροπὴ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν σὲ....

προαιρετικὸ καὶ θρησκειολογικό, τὶς προεκλογικὲς ὑποσχέσεις γιὰ τὴν ἐπαναφορὰ τοῦ θρησκεύματος στὶς ταυτότητες (τόσος ἀγώνας ἀπὸ τὸν Μακαριστὸ Χριστόδουλο, δείχνει νὰ πῆγε χαμένος), τὴν προδοσία σὲ ΟΛΑ ἀνεξαιρέτως τὰ ἐθνικὰ θέματα (Σκοπιανό, Αἰγαῖο, ΑΟΖ, Β.Ἤπειρος, Θράκη) καὶ

τὴν ὑπογραφὴ μνημονίων ποὺ μᾶς δεσμεύουν γιὰ δεκαετίες καὶ ξεπουλᾶνε τὴν πατρίδα μας

Ὅμως πάντα ὑπῆρχαν ὅμως καὶ συνεχίζουν νὰ ὑπάρχουν καὶ σήμερα φωνὲς ἁγνῶν κληρικῶν ποὺ δὲν φοβοῦνται νὰ μιλήσουν τὴ γλώσσα τῆς ἀλήθειας. Κατὰ τὰ ἄλλα οἱ ἐν λόγω ὑποψήφιοι κυριολεκτικὰ «ζοῦνε στὸν κόσμο τοῦ καλοῦ παγωτοῦ»!

A]  Σχόλια:

Ἂν ὅμως ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Διοίκηση εἶχε ἀπὸ πρὶν μιὰ πιὸ δυναμικὴ τοποθέτηση καὶ πιὸ ἐλεγκτικὴ γλώσσα ἀπέναντι στὴν ἐπίθεση στὸ λαό μας μὲ τὴ μνημονιακὴ πολιτική, κανένας δὲ θὰ τολμοῦσε νὰ πάει «νὰ πάρει εὐχὴ» καὶ ἐκκλησιαστικὴ δῆθεν σφραγίδα,  γιὰ νὰ νομιμοποιηθεῖ νὰ ἐκπροσωπίσει ἕνα τέτοιο ὀλέθριο κόμμα, δεδομένης καὶ ὑπάρχουσας μιᾶς  αὐστηρῆς ἐκκλησιαστικῆς κριτικῆς.

Δὲν λένε ὅμως τίποτε αὐτοὶ οἱ ὑποψήφιοι, ποιὸν πᾶνε νὰ ἐκπροσωπήσουν ἐκεῖ στὴν Εὐρωβουλή; Ποιὸς τοὺς ἐπέλεξε καὶ τοὺς ἀποστέλλει; Ἀσφαλῶς ὁ λαὸς ἔχει τὸν τελικὸ λόγο, ἀλλὰ μὲ ποιὰ ταμπέλλα ζητεῖς τὴν ψῆφο τοῦ «πάντοτε εὐκολόπιστου καὶ πάντοτε προδομένου λαοῦ»; Γιὰ νὰ συνεχισθεῖ μιὰ ἀναποτελεσματικὴ μὴ ἀναστρέψιμη οἰκονομικὴ πολιτική;

Ἀλήθεια, τί τοὺς ἄγγιξε περισσότερο γιὰ νὰ δεχθοῦν τὴν «τιμητικὴ» πρόσκληση; Προφανῶς δὲν τοὺς ἄγγιξε ἡ κρίση καὶ προφανέστατα δὲν εἶδαν ἀπὸ κοντὰ τὴ φτωχοποίηση ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ ἢ δὲν ἄκουσαν γιὰ τὶς αὐτοκτονίες, ἀνεργία ἀπολύσεις, λουκέτα… Μήπως τοὺς ἄγγιξε ἢ τοὺς θάμπωσε κάτι ἄλλο;

Ἐπίσης δὲν τοὺς ἔκανε ἐντύπωση ἡ ἀνακολουθία κυρίως τῶν κυβερνητικῶν σχημάτων, τῶν ὁποίων οἱ ἰθύνοντες ἔχουν κατὰ κόρον πεῖ, ὅτι θὰ συνεργάζονταν ἀκόμη καὶ μὲ τὸ διάβολο, γιὰ κάποιο σοβαρὸ σκοπό; Πῶς μαζεύτηκαν, παρὰ τὶς ἀρχικές τους περὶ τοῦ ἀντιθέτου διαβεβαιώσεις, σ΄ αὐτὰ τὰ κόμματα - καὶ στὴ συγκυβέρνηση - ὅλα τα πλέον ἑτερόκλητα καὶ μέχρι πρὶν ἀντίπαλα πρόσωπα καὶ στελέχη, καὶ μάλιστα κατέλαβαν καὶ θώκους; Αὐτὸ δὲν τοὺς ξυνίζει κάπως;

Κι ἂν ὅλα τα παραπάνω δὲν τοὺς προβληματίζουν, ὑπάρχει καὶ κάτι ἄλλο: πὼς αὐτοὶ χριστιανοὶ πᾶνε καὶ συμμετέχουν καὶ βάζουν τὴ χριστιανική τους ταυτότητα κάτω ἀπὸ κόμματα ποὺ κατάργησαν τὴν Κυριακὴ ἀργία καὶ ψήφισαν στὴν εὐρωβουλὴ τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ δὲν ἐπιτρέπουν τὶς χειροτονίες ἱερέων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μένουν τὰ χωριὰ μᾶς ἀποίμαντα καὶ ἱερατικὲς κλήσεις ἀνεκπλήρωτες;

Β] Παρατηρήσεις:

Ἀλήθεια, τί εἴπανε θὰ πᾶνε νὰ κάνουν στὴν Εὐρώπη; Νὰ τὴν κάνουν χριστιανικότερη; Ἃς  γελάσουμε… Στὸ Σύνταγμά της ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση δὲν δέχτηκε γιὰ τὸν ἑαυτὸ της τὸν ὄρο «χριστιανικὲς ρίζες καὶ ἀρχές», παρὰ μόνο θρησκευτικές, γιὰ νὰ μὴ δυσαρεστήσει τοὺς μουσουλμάνους, ποὺ τὴν κατηγοροῦν γιὰ «κλειστὸ χριστιανικὸ κλάμπ».

Η ΕΕ,  μέρα μὲ τὴ μέρα, ὅλο καὶ πιὸ πολύ, ἐξισλαμίζεται καὶ σὲ πολλὲς περιοχές της σὲ λίγο θὰ ἐπικρατεῖ πλέον ὁ μουσουλμανικὸς νόμος Σαρία. Μάλιστα ἀπαγορεύεται νὰ φορᾶνε σταυρὸ ἐμφανῶς οἱ χριστιανοὶ ἢ νὰ γιορτάζουν Χριστούγεννα ἢ νὰ κάνουν δημόσια το Σταυρὸ τοὺς ἐξαιτίας τῶν ἀλλοθρήσκων. Αὐτὰ εἶναι ψηφισμένα καὶ δεδομένα.

Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ἔχει παραβεῖ πολλές, ἂν ὄχι ὅλες τὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Κατήργησε τὴν Κυριακή, ἐνέκρινε τὴν ὁμοφυλοφιλία, κράτη τῆς ἔχουν ψηφίσει μὲ τὰ κοινοβούλιά τους τὴν κτηνοβασία καὶ τὴν παιδεραστία, ἄλλαξαν τὸν χαρακτήρα τῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας, εἰσήγαγαν τὴ γυναίκα στὰ ἱερατεῖα τους.

Η ΕΕ ἐμπνέεται ἀπὸ τὸν Πάπα καὶ τὸν Λούθηρο στὴν πλειοψηφία της. Ἀσπάζεται τὸν Δαρβινισμὸ  καὶ τὸν Φροϋδισμό, ἐμμέσως καὶ τὸν Νιτσεϊσμό. Ἀκολουθεῖ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὸν Συγκρητισμό. Ἀσφαλῶς δέχεται καὶ τὸ «σωματίδιο» τοῦ Θεοῦ, δῆθεν ὅτι τὸ βρῆκε, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ δέχεται μὲ τὰ λόμπυς τῶν ἀθεϊστῶν της καὶ τὸν «θάνατο» τοῦ Θεοῦ.

Η ΕΕ ἡ σημερινὴ δὲν ἡ Εὐρώπη τῶν λαῶν, ἀλλὰ ἡ Εὐρώπη τῶν ἀγορῶν, τοῦ κεφαλαίου, τῶν πολυεθνικῶν, τῶν σιωνιστῶν, τῆς Ν. Ἐποχῆς καὶ τοῦ ΝΑΤΟ, τῆς αἱρέσεως καὶ τῶν βομβαρδισμῶν.

Γ] Γνῶμες Ἁγίων:

Λέγει ὁ ἅγιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς:

 «Ποῦ εἶναι ὃ Χριστὸς τῆς Εὐρώπης; Ποῦ θὰ γεννηθεῖ ὃ Χριστός; Μήπως στὴν ἀτσαλένια κονίστρα ποῦ γεννήθηκε τὸ γερμανικὸ βρέφος, ὃ εὐρωπαϊκὸς πόλεμος; Χριστιανισμοὶ ἐδῶ, χριστιανισμοὶ ἐκεῖ, στὴν ἔρημο καὶ στὶς πόλεις, στὰ κανόνια καὶ στοὺς φόνους, μὰ ὃ Χριστὸς πουθενά!»

Λέγει ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Βελιμίροβιτς:

«Ἐὰν θὰ εἶχε μείνει ἡ Εὐρώπη χριστιανική, θὰ ἐκαυχάτο διὰ τὸν Χριστὸν καὶ ὄχι γιὰ τὸν πολιτισμόν της. Καὶ οἱ μεγάλοι λαοὶ τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς, ἀβάπτιστοι μέν, ἀλλὰ μὲ ἔφεσιν καὶ τάσιν πνευματικήν, θὰ ἠδύναντο νὰ κατανοήσουν τοῦτο καὶ νὰ τὸ ἐκτιμήσουν. Διότι καὶ οἱ λαοὶ αὐτοὶ καυχῶνται ἕκαστος διὰ τὴν πίστιν του, διὰ τὴν θεότητά του, διὰ τὰ θρησκευτικὰ βιβλία του... Μόνον οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης δὲν καυχῶνται διὰ τὸν Χριστὸν καὶ διὰ τὸ Εὐαγγέλιόν Του, ἀλλὰ διὰ τὰς ἐπικινδύνους μηχανᾶς των καὶ τὰ εὐτελῆ προϊόντα των χειρῶν των, δηλαδὴ διὰ τὸν πολιτισμὸν καὶ τὴν κουλτούραν των. Ἐκτός τοῦ Χριστιανισμοῦ ἡ Εὐρώπη δὲν ἔχει τίποτε διὰ νὰ καυχηθῆ. Χωρὶς τὸν Χριστὸν ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ πτωχότερος ἐπαίτης καὶ ὁ πλέον ἀναίσχυντος ἐκμεταλλευτὴς τοῦ κόσμου τούτου.

Ἡ σημερινὴ Εὐρώπη δὲν εἶναι πλέον οὔτε παπικὴ οὔτε λουθηρανική. Εἶναι ὑπεράνω καὶ ἐκτὸς τούτων. Εἶναι ὁλοτελῶς ἐπίγειος, χωρὶς ἔστω καὶ τὸν πόθον νὰ ἀνεβαίνη εἰς τὸν οὐρανόν, εἴτε μὲ τὸ διαβατήριον τοῦ ἀλαθήτου πάπα εἴτε πάλιν διὰ τῆς κλίμακος τῆς προτεσταντικῆς σοφίας. Ἀρνεῖται ἐντελῶς τὸ ταξίδιον ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Ἐπιθυμεῖ νὰ παραμείνη ἐδῶ. Ἐπιθυμεῖ νὰ εἶναι ὁ τάφος τῆς ὅπου καὶ τὸ λίκνον της. Δὲν γνωρίζει περὶ ἄλλου κόσμου. Δὲν αἰσθάνεται τὴν οὐράνιον εὐωδίαν. Δὲν βλέπει εἰς τὸν ὕπνον τῆς τοὺς Ἀγγέλους καὶ τοὺς Ἁγίους. Διὰ τὴν Θεοτόκον δὲν θέλει νὰ ἀκούση. Ἡ ἀκολασία τὴν στερεώνει εἰς τὸ μίσος κατὰ τῆς παρθενίας.

Κάποιοι ἀσιατικοὶ καὶ ἀφρικανικοὶ λαοὶ ὀνομάζουν τὴν Εὐρώπην «Λευκὴν Δαιμονίαν. «Λευκήν», ἕνεκα τοῦ χρώματος τοῦ δέρματος, «Δαιμονίαν» δέ, ἕνεκα τῆς μελανότητος τῆς ψυχῆς της...»

Χριστιανικὴ Ἑστία Λαμίας