«Ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμὶν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος» (Μάτθ. 6,14)
NAOΣ χωρὶς κήρυγμα, ἀγαπητοί μου, εἶναι στρατὸς χωρὶς σάλπιγγα. Τὸ κήρυγμα εἶναι ἡ σάλπιγξ τοῦ Κυρίου, τὸ ξυπνητήρι ποὺ ξυπνάει τοὺς ἁμαρτωλούς, τὸ γάργαρο νερὸ ποὺ δροσίζει καὶ ἀναπαύει τὶς ψυχές.
Ἐλπίζω ἐσεῖς νὰ ἔχετε διάθεση ν’ ἀκούσετε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἀλλ’ ἐγὼ διστάζω...νὰ μιλήσω. Γιατί πολλὰ εἶναι τὰ θέματα ποῦ ἔχουμε σήμερα μπροστά μας· ποιὸ ἀπ’ ὅλα νὰ πάρω;
‘Oπως γνωρίζετε, συνηθίζω νὰ ἀσκῶ ἔλεγχο. Καὶ σήμερα, τῆς Τυρινῆς, ἁρμόζει νὰ ἐλέγξουμε. Διότι αὐτὰ ποὺ λέγονται καὶ γίνονται αὐτὲς τὶς μέρες, ἀσφαλῶς δὲν εἶναι σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσή μας. Χοροί, πορνικὰ τραγούδια, μάσκες, καρναβάλια, ξενύχτια, ὄργια… Σᾶς ἐρωτῶ· τί σχέση ἔχουν αὐτὰ μὲ τὴν Ὀρθοδοξία μας; Γι’ αὐτὸ λέω, ὅτι τὸ κράτος μας δὲν εἶναι ὀρθόδοξο.
Λοιπόν, νὰ κάνω ἔλεγχο; Ἄλλοι ἱεροκήρυκές μου συνιστοῦν, νὰ παύσω νὰ ἐλέγχω, γιατί ἡ κοινωνία δὲν ἀνέχεται τὸ φραγγέλλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴ γλώσσα τὴν ἀποστολική. Ἂς κάνω κ’ ἐγὼ σήμερα ἕνα κήρυγμα ἐποικοδομητικό, ὅπως τὸ λένε.