«Χαίρετε!
Θὰ ἤθελα νὰ μοιραστῶ μαζί σας μία ἐμπειρία, ποὺ βίωσα πρὶν μερικοὺς μῆνες, γιὰ τὴ θαυματουργικὴ παρέμβαση τοῦ π. Πορφυρίου στὴ θεραπεία τῆς μητέρας μου.
Στὸ ἐπισυναπτόμενο ἀρχεῖο περιγράφω τί συνέβη. Τὸ κείμενο αὐτό, ἂν θέλετε, μπορεῖτε νὰ τὸ δημοσιεύσετε.
Μὲ ἐκτίμηση Γιώτα Κ.
Εἶναι τόσο δύσκολο νὰ συνειδητοποιήσεις τὸ θαῦμα στὴ ζωή σου. Καὶ ἴσως ἀκόμη δυσκολοτερο, νὰ μεταφέρεις τὴ συγκίνηση καὶ τὴ χαρά σου… νὰ καταγράψεις μὲ λόγια, ἕνα γεγονὸς ἀσύλληπτο γιὰ τὸν ἀνθρώπινο νοῦ. Θὰ προσπαθήσω στὶς πολὺ «στεγνὲς» λέξεις ποὺ ἀκολουθοῦν, νὰ χωρέσω αὐτὰ ποὺ βίωσα. Ἀπαραίτητη ὅμως εἶναι μία μικρὴ εἰσαγωγή: Πρῶτα ἀπ’ ὅλα, ἀναγνωρίζω τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια καὶ σέβομαι τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Εἶμαι ἄνθρωπος χωρὶς στέρεη πίστη καὶ χωρὶς ἐνεργὴ θρησκευτικὴ ζωή. Μέσα μου ὑπάρχουν ἀντιδράσεις σὲ ὅλες τὶς μορφὲς τῆς ἐξουσίας, κυρίως δὲ στὴ θρησκευτική.
Δυσκολεύομαι νὰ δεχτῶ κανόνες. Ὅποτε ὅμως ἔχω διαβάσει γιὰ τὸ βίο καὶ τὴ διδασκαλία τοῦ γέροντα Πορφυρίου, νιώθω τὴν καρδιά μου νὰ γλυκαίνει, νὰ ἠρεμεῖ. Θὰ ἤθελα πολὺ νὰ τὸν εἶχα γνωρίσει. Ἐδῶ καὶ χρόνια ἔχω πάντα μαζί μου ἕνα εἰκονάκι, μία φωτογραφία τοῦ γλυκοῦ μου αὐτοῦ γέροντα καὶ δὲν τὴν ἀποχωρίζομαι ποτέ. Καὶ στὶς δύσκολες στιγμές, ὅποτε ἡ ἐγωπάθειά μου τὸ ἐπιτρέπει, τοῦ μιλῶ, προσεύχομαι. Ἡ γλυκύτητά του γίνεται ἡ γέφυρα γιὰ νὰ γνωρίσω τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Τὰ γεγονότα
Εἶναι λίγες μέρες μετὰ τὰ Χριστούγεννα τοῦ 2010. Ἡ μητέρα μου, Ἀθηνᾶ Κ., καρδιοπαθὴς ἐδῶ καὶ 3 πλέον χρόνια, μὲ βηματοδότη καὶ 2 στέντ, εἰσήχθη γιὰ...