31 Δεκ 2017

Τό μυστήριο κατανοεῖται μέσα ἀπό μιά βαθιά ἄσκηση, προσευχή καί ταπείνωση!

Τοῦ πατρὸς Κωνσταντίνου Σταρτηγόπουλου
Στό τέλος μιᾶς χρονιᾶς ἤ στήν ἀρχή μιᾶς ἄλλης, κάνουμε συνήθως προϋπολογισμούς σέ ἀπολογισμούς, πιθανῶς ξεχνώντας τό βασικότερο ἐκφραστικό μέγεθος αὐτοῦ πού κάνουμε, γιατί εἶναι ὁ χρόνος καί ἡ ἱστορία. Καί ἀφοῦ μπῆκε ὁ Θεός μέσα στήν ἱστορία, κάνει τήν ἱστορία μυστήριο, τό εἶπε καί τό δοξαστικό πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο στόν ὄρθρο, πού ἔλεγε «μέγα τό μυστήριον τῆς ἐνανθρωπήσεώς Σου Κύριε». Ἡ ἱστορία ἔγινε μυστήριο, ξεπερνάει δηλαδή τίς λογικές ἀναλύσεις τοῦ τί κάνουμε ἤ τί θά κάνουμε. Ἡ ἱστορία ἔγινε μυστήριο. Και ἐπειδή ὅλοι συμπορευόμαστε, μᾶς ἀρέσει, δέν μᾶς ἀρέσει, καθημερινά μέ τήν ἱστορία, εἴμαστε πλάσματα πού ζοῦμε ἐν τῇ ἱστορίᾳ, ἔχει πολύ ἐνδιαφέρον νά μποροῦμε νά σταθοῦμε σ᾽ αὐτό πού εἶναι ὁ συνοδηγός μας καί συνοδοιπόρος μας καθημερινά καί νά μποροῦμε νά τό ἀξιολογήσουμε σωστά, νά τό ἀναλύσουμε. 
Τά κείμενα τά δύο πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο καί τό εὐαγγελικό καί τό ἀποστολικό κάνουν μιά τέτοια προσέγγιση. Καί δίνουν ἐργαλεῖα, γιά μᾶς προσωπικά, τό πῶς θά σταθοῦμε μπροστά...

Μνήμη Ὁσίου Χατζη-Γεώργη τοῦ Ἀθωνίτου - 31 Δεκεμβρίου (ν.ἡ.)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου: «Γέρων Χατζη-Γεώργης ὁ Ἀθωνίτης 1809-1886» Ἅγιον Ὅρος, ἔκδοση Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Μοναζουσῶν «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Βασιλικά Θεσσαλονίκης.
Ἐὰν γιὰ τὶς ἀρετὲς τῶν δικαίων ψυχῶν (Ἁγίων Πατέρων μας) πρέπει νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ γράφουμε, πόσο μᾶλλον δὲν πρέπει νὰ ἀμελοῦμε ἢ νὰ σιωποῦμε γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν δικαίων, ἀλλὰ καὶ πολὺ ἀδικημένων Ἁγίων Πατέρων μας, ποὺ ταλαιπωρήσαμε μὲ διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἐμεῖς οἱ ταλαίπωροι ἄνθρωποι μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες μας, ζήλειες, φθόνους!...
Μεταξὺ λοιπὸν τῶν ἀδικημένων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ὁ Ὀσιώτατος Πατὴρ Γεώργιος, ὁ Χατζη-Γεώργης, ὁ ὁποῖος εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε, καὶ μεγάλος Ἅγιος ἀνάλογα μὲ τὴν ἐποχή μας.
Εἶχε ἀφήσει μεγάλο ὄνομα ὁ Γέροντας! «Μεγάλος ἀσκητὴς καὶ πολὺ νηστευτής», ἔλεγαν. Ἄφησε δὲ καὶ τὸ ὄνομά του ἀκόμη ὡς ἐπίθετο γιὰ τοὺς πολὺ νηστευτᾶς· «Αὐτὸς εἶναι Χατζη-Γεώργης!», ἔλεγαν.
Εἶχε καὶ τὸ διορατικὸ χάρισμα ὁ Γέροντας· δηλαδὴ πνευματικὴ τηλεόραση. Πολλὲς φορές, ἄφηνε ξαφνικὰ τὴν δουλειά του καὶ βγαίνοντας στὸν δρόμο πλησίαζε ἀνθρώπους ποὺ ἔρχονταν σὲ ἀπόγνωση καὶ τοὺς παρηγοροῦσε καὶ τοὺς βοηθοῦσε νὰ σωθοῦν.
Στὸ πρόσωπο τοῦ Χατζη-Γεώργη ἔβλεπαν οἱ ἄνθρωποι θεϊκὴ λιακάδα καὶ εὔκολα ἄνοιγαν τὶς πονεμένες τους καρδιὲς καὶ θεραπεύονταν. Ὅλοι μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ καὶ εὐλάβεια γιὰ τὸν Γέροντα. Ἕλληνες καὶ Σλαῦοι Ἁγιορεῖτες τὸν παραδέχονταν γιὰ τὴν ἀσκητικότητά του καὶ...

Γέροντας Γεώργιος Καψάνης: Ἡ εἴσοδός μας στὸ νέο ἔτος καὶ ὁ χρόνος

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: Κύριε, στὴ θλίψη μου, ἄκουσε τὴ φωνὴ τῆς καρδιᾶς μου! «Ἐν τῷ θλίβεσθαί με, εἰσάκουσόν μου τῶν ὀδυνῶν, Κύριε σοὶ κράζω»

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΞ»: Ἑρμηνεία τοῦ πρώτου Ἀναβαθμοῦ τοῦ Α΄ ἤχου, Ἀντίφωνον Α΄)
Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική: Σάββας Ἠλιάδης - Δάσκαλος
Ὅταν οἱ Ἰσραηλίτες βρίσκονταν στὴν πατρίδα τους τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ εἶχαν κάθε εὐτυχία καὶ ἀνάπαυση καὶ ἀπολάμβαναν ἐκεῖνον τὸν ὡραιότατο καὶ ὑπερθαύμαστο ναὸ τοῦ Σολομῶντος, τότε, ἀντὶ νὰ εὐχαριστοῦν περισσότερο τὸν Θεό, αὐτοὶ ἐπιδόθηκαν σὲ καλοπεράσεις καὶ σὲ εἰδωλολατρίες. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ, παραχώρησε ὁ Θεὸς καὶ σκλαβώθηκαν ἀπὸ τοὺς Βαβυλώνιους καὶ ἔμειναν σκλάβοι γιὰ ἑβδομήντα χρόνια (1). Ἔπειτα, ὅταν ἀναλογίστηκαν τὴν προηγούμενη ἄνεση καὶ εὐτυχία ποὺ εἶχαν στὴν πατρίδα τους ἀπὸ τὴ μία, καὶ τὴ θλίψη καὶ τὴ δυστυχία ποὺ δοκίμαζαν στὴ σκλαβιὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη, παρακάλεσαν μὲ καρδιὰ συντετριμμένη τὸν φιλάνθρωπο Κύριο καὶ εἶπαν τὸν 119ο ψαλμὸ τοῦ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ πρῶτος ψαλμὸς τῶν Ἀναβαθμῶν, δηλαδή, τό: «Πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα, καὶ εἰσήκουσέ μου» (Ψαλμ. 119,1). Ἀπὸ ἐδῶ, ἀπὸ τὸν πρῶτο αὐτὸ Ἀναβαθμὸ τοῦ Δαβίδ, δανείστηκε καὶ ὁ ἱερὸς Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ ποιητὴς τῶν Ἀναβαθμῶν, αὐτὸν τὸν πρῶτο Ἀναβαθμὸ τῆς Ὀκτωήχου. Βέβαια, τὸ «ἐκέκραξα» καὶ τὸ «εἰσήκουσέ μου» ἀναφέρονται σὲ μελλοντικὸ χρόνο, διότι ἡ σκλαβιὰ τῶν Ἰουδαίων ἦλθε ὕστερα ἀπὸ τὴ γραφὴ τῶν Ψαλμῶν. Ὁ Δαβὶδ ὅμως τὰ γράφει αὐτά, σὰν νὰ ἔγιναν στὸ παρελθόν. Ἐπειδὴ οἱ Προφῆτες ἔβλεπαν τόσο φανερὰ τὰ πράγματα μὲ τὸ νοῦ, ὁ ὁποῖος φωτιζόταν ἀπὸ τὸ....

«Γράμματα Σπουδάματα»: Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ οἱ Δωρέες του


30 Δεκ 2017

Γονεῖς ἀπὸ Κάλυμνο, Πάτμο καὶ Λέρο κατὰ τῶν νέων φακέλων - βιβλίων Θρησκευτικῶν!


Ἐπιστολή πρὸς τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, τὸ ψήφισμα τῶν γονέων τῆς Καλύμνου, καθὼς καὶ τό ὑπ΄ ἀριθμὸν 183Λ/18.10.2017 ψήφισμα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὰ ὁποία συνοδευόμενα ἀπὸ τὶς ὑπογραφὲς μας ἔχουν ἀποσταλεῖ πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας, τὴ Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Ἐκπαίδευσης, τοὺς Βουλευτὲς τοῦ Νομοῦ Δωδεκανήσου καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. 
Μὲ τὴν κίνηση αὐτὴ ζητᾶμε τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα τῆς πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης τῆς χώρας μας νὰ εἶναι ὁμολογιακὸ καὶ νὰ διδάσκεται μέσα ἀπὸ τὰ προϋφιστάμενα σχολικὰ βιβλία τοῦ ἔτους 2016-2017. 
Σᾶς ἐνημερώνουμε δὲ ὅτι, γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό, συλλέγουμε ὑπογραφὲς στὴν ἰστοσελίδα: docs.forms/d/e/ καθὼς ἐπίσης καὶ ὄτι ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ - ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.

Διαβάστε περισσότερα…

Παπα-Γιώργης Μεταλληνός: «Προϋποθέσεις γιὰ τὴν συμμετοχή μας στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας»


Ὁμιλία τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου πατρὸς Γεωργίου Μεταλληνοῦ στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀντίππα στὴν ὀδοντιατρικὴ σχολὴ Ἀθηνῶν. Πραγματοποιήθηκε στὶς 14 Δεκεμβρίου 2017 μὲ θέμα: «Προϋποθέσεις γιὰ τὴν συμμετοχή μας στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας».

Ὅταν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος μὲ ἐγκύκλιο εἶχε διατάξει τοὺς κληρικοὺς νὰ διαβάζουν τὶς εὐχὲς «μυστικῶς» καὶ ὄχι εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ!

Ἀνάγνωσις Εὐχῶν, Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελίου
Διά τῆς ἀπὸ 9ης Ἰουνίου 1956, ὑπ΄ ἀριθ. Πρωτ. 1353 Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου πρὸς τοὺς Σεβ. Ἱεράρχας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁρίζονται τὰ κάτωθι·
«...Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἐπέστησε τὴν προσοχὴν αὐτῆς ἐπὶ τῆς ἀρτιφανοὺς συνηθείας κληρικῶν τινῶν, ἀναγινωσκόντων μεγαλοφώνως τὰς εὐχᾶς τῆς θείας Λειτουργίας, καὶ λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων, παρὰ τὰ ἐν τοῖς λειτουργικοῖς οἰκείοις βιβλίοις σημειούμενα καὶ διατασσόμενα περὶ "μυστικῆς" αὐτῶν ἀναγνώσεως.
Τούτου ἕνεκεν, ἤχθη εἰς τὴν ἀπόφασιν νὰ παρακαλέση Ὑμᾶς, διὰ τῆσδε τῆς Ἐγκλυκλίου αὐτῆς, ἴνα, δι΄ Ἐγκυκλίου Ὑμῶν, αὐστηρῶς διατάξητε τοῖς παρ΄ Ὑμὶν κληρικοῖς, ἴνα ποιῶνται τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ὡς εἴρηται εὐχῶν "μυστικῶς" καὶ οὐχὶ εἰς ἐπήκοον τοῦ ἐκκλησιάσματος.
Θεωροῦσα δὲ τὸ ζήτημα τοῦτο, ἀφ΄ ἑνὸς μὲν ὡς ζήτημα εὐταξίας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὴν λειτουργικὴν παράδοσιν, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ ὡς θέμα πειθαρχίας ἐν τοῖς ἀφορῶσιν εἰς τὰ θείας λατρείας, ἀξιοῖ τὴν πιστὴν παρακολούθησιν τῆς Συνοδικῆς ταύτης ἐντολῆς, πρὸς ἀπαρέγκλιτον αὐτῆς ὑπὸ τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἐφαρμογήν. Ἐπὶ τούτοις ἀπεφασίσθη ὅπως ὁ Ἀπόστολος καὶ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον ἀναγιγνώσκονται ἐμμελῶς, ὑπὸ τὸν ὄρον ὅπως μὴ συντελῇ ἡ ἐμμελὴς ἀνάγνωσις εἰς βλάβην τῆς ἐννοίας τοῦ ἱεροῦ κειμένου...». ( Ὅρα «Αἱ Συνοδικοὶ Ἐγκύκλιοι», τόμος Β΄, Ἀθῆναι 1966, σελ. 850).

29 Δεκ 2017

Αἰτωλίας Κοσμᾶς: Ἔχουμε πόλεμο κατὰ τῆς ὀρθοδόξου ἀληθείας, τῆς Θεότητος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς μαρτυρικῆς πατρίδος μας, τῆς Ἑλλάδος.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2018
Πρὸς τοὺς Παν/τους Ἱεροκήρυκας, Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς, Ὀσιωτάτους Μοναχοὺς καὶ Μοναχᾶς καὶ τὸ Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τῆς καθ’ ἠμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,
Ἡ χαρὰ μας σήμερα γιὰ τὸ νέο ἔτος ποὺ ἀνέτειλε εἶναι φανερὴ καὶ δικαιολογημένη. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἀρνηθῆ. Κάθε νέο ἔτος δημιουργεῖ εὐχάριστη διάθεσι καὶ ἱκανοποίησι, τὴν ὁποία μὲ ποικίλους τρόπους ἐκδηλώνει ὁ ἄνθρωπος. Κι ἐμεῖς τὸ νέο ἔτος 2018, ποὺ μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀνοχὴ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἀρχίσαμε νὰ ζοῦμε, μὲ πολλὴ χαρὰ τὸ ὑποδεχθήκαμε. Ὅλοι μας, τὰ παιδιά, οἱ νέοι, οἱ νέες, ἀλλὰ καὶ οἱ προχωρημένοι στὴν ἡλικία.
Θέλουμε ὅμως, τὸ ποθοῦμε, τὸ νέο ἔτος 2018 νὰ εἶναι ἀληθινὰ «νέο ἔτος»; νὰ εἶναι καινούργιο γιὰ τὴν ζωή μας. Νὰ εἶναι ὑγιές, εἰρηνικό, χαρούμενο, κατὰ πάντα εὐτυχισμένο. Πῶς ὅμως θὰ γίνη αὐτὸ τὸ ἔτος, πραγματικὰ «νέο ἔτος»;
Ὡς χρόνος, ἀγαπητοί, καὶ αὐτὸ τὸ νέο ἔτος, ὅπως καὶ κάθε νέο ἔτος, εἶναι πανομοιότυπο μὲ τὰ παλαιότερα. Ἴδιοι μῆνες, ἴδιες ἡμέρες, μεγάλες το καλοκαίρι, μικρές το χειμώνα, ἴδιες ἐποχὲς διαδέχονται ἡ μιὰ τὴν ἄλλη, ζεστοὶ οἱ θερινοὶ μῆνες, παγεροὶ οἱ χειμερινοί.
Ὁ θεόπνευστος ἁγιογραφικὸς λόγος μᾶς βεβαιώνει ὅτι....

Ὄχι «Καλὰ Χριστούγεννα». Μόνο «Καλὲς γιορτὲς»

Γράφει ὁ Κώστας Γιαννακίδης
Στὸ δυτικὸ κόσμο ὅλο καὶ περισσότεροι ἄνθρωποι ἢ φορεῖς τοῦ δημοσίου λόγου ἀποφεύγουν νὰ δίνουν θρησκευτικὸ χαρακτήρα σὲ ἑορταστικὲς εὐχές. Εἶναι ὁ θρίαμβος τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας, ἀλλὰ καὶ ὁ μοναδικὸς τρόπος γιὰ νὰ διατηρηθεῖ ἡ κοινωνικὴ συνοχή. Τὰ ἀμερικανικὰ κανάλια δὲν εὔχονται πλέον μόνο «Καλὰ Χριστούγεννα». Προτιμοῦν ἀρκετά το Happy Hollidays, «Χαρούμενες γιορτὲς» ποὺ περιλαμβάνει τὰ πάντα: τὰ Χριστούγεννα τῶν χριστιανῶν τὴ Χανουκὰ τῶν Ἑβραίων ἢ τὸ παρατεταμένο ρεπὸ ποὺ μπορεῖ νὰ ἀπολαύσει ἕνας ἄθεος.
Ὁμοίως ἀλλάζει καὶ ὁ χάρτης τῆς πολιτικὰ ὀρθῆς συμπεριφορᾶς. Ἂν τὸ πρόσωπο στὸ ὁποῖο ἀπευθύνεσαι εἶναι φιλικὸ καὶ γνωρίζεις τὴ σχέση ποὺ διατηρεῖ μὲ τὸ θεῖο, τότε μπορεῖς νὰ δώσεις θρησκευτικὸ περιεχόμενο στὴν εὐχή σου. Ἂν ὅμως πρόκειται γιὰ πρόσωπο μὲ τὸ ὁποῖο δὲν γνωρίζεσαι καλά, ἃς ποῦμε ὁ ὑπάλληλος στὸ σοῦπερ μάρκετ, τότε ἕνα «Καλὲς γιορτὲς» σὲ βγάζει ἀπὸ τὴ δύσκολη θέση.
Αὐτά, βέβαια, ἀφοροῦν μία κοινωνία ὅπως ἡ ἀμερικανική. Στὰ μέρη μας θὰ ἦταν ἀσφαλὲς νὰ εὐχηθεῖς «Καλὰ Χριστούγεννα» ἀφοῦ, λίγο ὡς πολύ, οἱ περισσότεροι θὰ γιορτάσουν μὲ παραδοσιακὸ τρόπο, ἀσχέτως ἂν δὲν υἱοθετοῦν τὴ θρησκευτικὴ ἀφήγηση. Ὡστόσο οἱ πασχαλινὲς εὐχὲς δὲν....

Δῶρο στὴν Ἀλβανία τὸ μεγαλύτερο τέμενος τῶν Βαλκανίων ἀπὸ τὸν Ἐρντογάν!

28 Δεκ 2017

Πειραιῶς: «Ἔχουμε ὑποστεῖ ἀπὸ τὴ "θρησκεία τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης" φρικαλεότητες στὴν τουρκική δουλεία, πού ἐφαρμόζονταν τὸ "θεϊκὸ" Κοράνιο καὶ τὸ "θεῖο" δίκαιο τῆς σαρίας!»

Ὑπάρχουν περιθώρια παρερμηνείας τοῦ Κορανίου σχετικὰ μὲ τὸ Τζιχάντ;
Τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ
(Ἀπάντηση σὲ ἠλεκτρονικὸ μήνυμα)
Ἔχω ἤδη ἐπισημάνει σὲ παλαιότερες δημοσιεύσεις μου, ὅτι ὁ ραγδαίως ἐξελισσόμενος θρησκευτικὸς συγκρητισμός, τὸν ὁποῖο προωθεῖ ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις τῆς Νέας Ἐποχῆς δημιουργοῦν νέα θρησκευτικὰ μορφώματα, μὲ στοιχεῖα τῶν ἤδη ὑπαρχόντων θρησκειῶν καὶ πίστεων, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴ δημιουργία τῆς ἐφιαλτικῆς πανθρησκείας, τῆς θρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου, ἡ ὁποία θὰ εἶναι ἕνα δαιμονικὸ συμπίλημα τῶν «θετικῶν» στοιχείων ὅλων τῶν θρησκειῶν! Παράλληλα μὲ τὸ ρεῦμα τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ παρατηρεῖται στὴν ἐποχὴ μας μία πρωτοφανὴς ἀναζωπύρωση τοῦ Ἰσλαμισμοῦ, ἀλλὰ καὶ μία ἐπικίνδυνη ἐπεκτατικὴ πορεία καὶ διείσδυση τοῦ Ἰσλὰμ στὴ Δύση, τὸ ὁποῖο φιλοδοξεῖ νὰ κυριαρχήσει σ’ ὅλη τὴν Εὐρώπη καὶ τὴν Ἀμερική.  
Ἕνα πλῆθος μουσουλμανικῶν ὀργανώσεων ἐργάζονται ἐντατικὰ αὐτὴ τὴ στιγμὴ σ’ ὅλη τὴν...

Πλαστικὸ χρῆμα, κρατικὸς …τζόγος καὶ ἄλλα ἀνομήματα!

Στὸ βιβλίο τῆς Α΄ Λυκείου «Ἀρχὲς Οἰκονομίας» κεφ 10, σελ 134-137, διαβάζουμε γιὰ τοὺς στόχους τῆς κρατικῆς παρέμβασης: Τὸ κράτος παρεμβαίνει γιὰ νὰ:
α) ἐξασφαλίσει ὁρισμένες ὑπηρεσίες στοὺς πολίτες ποὺ μόνο αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ δώσει: ἄμυνα τῆς χώρας, προστασία ἀπὸ κακοποιούς, δημόσια ὑγιεινή, δημιουργία ὑποδομῶν κλπ.
β) ἀντιμετωπίσει ἀνισότητες στὰ εἰσοδήματα καὶ στὸν πλοῦτο: δίνει συντάξεις, διάφορα βοηθήματα μὲ τὴ μορφὴ ἐπιδομάτων (ἀνεργίας, οἰκογενειακῶν κλπ.) ἢ προσφέρει δωρεὰν ἢ σὲ χαμηλὴ τιμὴ διάφορα ἀγαθὰ (ἐκπαίδευση, συγκοινωνίες, παιδικοὺς σταθμούς, ἀθλητικὲς ἐγκαταστάσεις, νοσοκομειακὴ περίθαλψη, κλπ) ποὺ συχνὰ ὀνομάζονται κοινωνικὸς μισθός.
γ) πετύχει τὴ μέγιστη δυνατὴ παραγωγὴ ἀπὸ τοὺς ὑπάρχοντες πόρους: ἀντιμετώπιση οἰκονομικῶν κρίσεων καὶ ἄμβλυνση συνεπειῶν αὐτῶν, πλήρη ἀπασχόληση παραγωγικῶν συντελεστῶν, διάχυση καινοτομιῶν παραγωγῆς κλπ
δ) μεριμνήσει γιὰ τὸ μέλλον: Προβλέπει τὶς μελλοντικὲς ἀνάγκες καὶ τὰ πιθανὰ μελλοντικὰ προβλήματα καὶ ἐπεξεργάζεται λύσεις, δηλ. προσπαθεῖ νὰ ἐνισχύσει τὴν ἀναπτυξιακὴ διαδικασία τῆς κοινωνίας. 
Νομίζουμε πὼς πρόκειται γιὰ μία ἐξαιρετικὴ παρουσίαση τοῦ ρόλου τοῦ κράτους, τῆς σπουδαιότητας ὕπαρξής του καὶ - στὸ βαθμὸ ποὺ ἐπιτελεῖ τὶς ἀνωτέρω λειτουργίες - τῆς ἀναγκαιότητας πληρωμῆς φόρων ἀπὸ ὅλους μας.
Ἀφορμὴ γιὰ τὴν ἀνωτέρω παράθεση τῆς λειτουργίας τοῦ κράτους ἀποτελοῦν οἱ νέες δραστηριότητες στὶς ὁποῖες ἔχει ἐπιδοθεῖ τὰ τελευταία χρόνια, οἱ ὁποῖες, κατὰ τὴ γνώμη μας, δὲν ἐμπίπτουν στὸ ἀντικείμενο τῆς λειτουργίας του, ἀλλὰ ἀποτελοῦν ὑπέρβαση...

27 Δεκ 2017

Ὁ πρόεδρος τοῦ ΙΕΠ προαναγγέλει τὴν κατάργηση τῆς πρωινῆς προσευχῆς στὰ σχολεῖα;

Ὁ Πρόεδρος τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ) Γεράσιμος Κουζέλης γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ καὶ τὴν πρωινὴ προσευχὴ στὰ σχολεῖα
Γιατί δὲν ἔχουν ὑπάρξει ριζικὲς ἀλλαγὲς στὴν ἐμπλοκὴ ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία στὰ σχολεῖα, ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, μέχρι τὴν πρωινὴ προσευχή, τὸν ἁγιασμὸ καὶ τὶς εἰκόνες μέσα στὴν αἴθουσα;
Καταρχᾶς ἐπὶ Φίλη ἐφαρμόστηκε γιὰ πρώτη φορὰ ἕνα μεταρρυθμιστικὸ πρόγραμμα, ποὺ εἶχε ἐλεγχθεῖ, ἀξιοποιηθεῖ καὶ διαφοροποιηθεῖ τὰ προηγούμενα χρόνια, πρὶν τὴν κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
Φάνηκε ἀπὸ αὐτὴ τὴν προσπάθεια ὅτι ἀκόμα καὶ αὐτὸ τὸ ἐλάχιστο βῆμα γιὰ τὰ εὐρωπαϊκὰ δεδομένα, μία διαδικασία ἐξορθολογισμοῦ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, δὲν εἶναι εὔκολο, καθὼς οἱ δυναμικὲς ἰσχύος -τυπικῆς καὶ ἄτυπης- στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία δὲν ἐπιτρέπουν ἕνα μάθημα θρησκειολογίας, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία ἔχει γίνει πολυπολιτισμικὴ καὶ πολυθρησκειακή. Θεωρῶ ὅμως ὅτι, ὕστερα καὶ ἀπὸ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἀλλαγῶν, εἴμαστε...

Ἐν τοῖς λογισμοῖς μας βελτιούμεθα ἢ ἀχρειούμεθα

Γέροντος Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνα
«Ἐν τοῖς λογισμοῖς μας βελτιούμεθα ἢ ἀχρειούμεθα». Δηλαδὴ ἕνας λογισμός, ὁ ὁποῖος ἀπρόσεκτα θὰ μᾶς προσβάλη, θὰ μᾶς δηλητηριάση, θὰ μᾶς ἠδονίση, μπορεῖ νὰ μᾶς καταστήση ἀξίους γιὰ τὴν κόλαση. Ἕνας λογισμὸς θεϊκός, ἕνας λογισμὸς αὐταπαρνήσεως, ἕνας λογισμὸς ἀνδρείας, ἕνας λογισμὸς προσευχῆς καὶ θεωρίας, μᾶς ἀξιώνει νὰ πλησιάσουμε τὸν Θεῖο Θρόνο καὶ νὰ γευθοῦμε πράγματα οὐράνια. Ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ἢ θὰ γίνουμε ἀκάθαρτοι ἢ θὰ γίνουμε καλύτεροι. Ἡ ἀρχὴ τῶν ἁμαρτημάτων ξεκινᾶ ἀπὸ τοὺς λογισμούς. Οἱ λογισμοὶ πηγάζουν ἀπὸ τὶς πέντε αἰσθήσεις, τόσον τὶς πνευματικὲς ὅσον καὶ τὶς σωματικές. Ὅταν ἀφήσουμε τὴν αἴσθησι τῶν ὀφθαλμῶν ἀνεξέλεγκτη καὶ βλέπη ὀ,τιδήποτε ἀπρόσεκτα, αὐτὴ ἡ ἀπροσεξία θὰ γεννήση μία σωρεία ἀπὸ εἰκόνες βρώμικες καὶ ἁμαρτωλές. Αὐτὲς οἱ εἰκόνες ἀφοῦ εἰσαχθοῦν στὸ φανταστικό, μετὰ στάζουν δηλητήριο ἁμαρτωλῆς ἡδονῆς μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὴ ἡ ἡδονὴ εἶναι τὸ δηλητήριο, μὲ τὸ ὁποῖον δηλητηριάζεται ἡ καρδιὰ καὶ γίνεται τότε ἀκάθαρτη καὶ ἔνοχη μπρὸς στὸν ἀκοίμητον ὀφθαλμὸν τοῦ Θεοῦ.

26 Δεκ 2017

Τί ἀπαντοῦν οἱ Σκοπιανοὶ στὴν ἐρώτηση γιὰ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ὀνόματος

Τὰ εὐρήματα δημοσκόπησης ποὺ διενεργήθη στὰ Σκόπια, ἀνήρτησε στὸν λογαριασμό του στὸ twitter ὁ πρώην ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν της χώρας, Ἀντόνιο Μιλοσόσκι. Συγκεκριμένα ἡ δημοσκοπικὴ ἑταιρεία Brima Galup ρώτησε τοὺς πολίτες τῶν Σκοπίων κατὰ πόσο θὰ συμφωνοῦσαν ἢ ὄχι μὲ ἀλλαγὴ ὀνόματος τῆς χώρας τοὺς προκειμένου νὰ ἐνταχθοῦν στὸ ΝΑΤΟ. Τὰ ἀποτελέσματα δείχνουν πὼς σύμφωνοι μὲ τὴν ἀλλαγὴ ὀνόματος εἶναι τὸ 35%, ἐνῶ ἀντίθετοι τὸ 49%. Τὰ ἐπιμέρους χαρακτηριστικὰ ἀποτυπώνουν τὰ ἑξῆς ἐνδιαφέροντα: Τὸ 15,6% ἐκείνων ποὺ συμφωνοῦν μὲ τὴν ἀλλαγὴ ὀνόματος, προσδιορίζονται ὡς «Μακεδόνες» καὶ τὸ 81,4% ὡς Ἀλβανοί. Ἀντίθετα, αὐτοὶ ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὴν ἀλλαγὴ ὀνόματος τὸ 67,1% προσδιορίζεται ὡς «Μακεδόνες» καὶ τὸ 7,2% Ἀλβανοί. Συνολικὰ κατὰ τῆς ἔνταξης στὸ ΝΑΤΟ τάσσεται τὸ 10,3%.        Ἡ ἀνάρτηση τοῦ κ. Μιλοσόσκι:

Ἄρθρο τοῦ NBC: Οἱ γονεῖς εἶναι ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς «ἐκπομπὲς διοξειδίου» τῶν παιδιῶν τους !!!

Ἀποκλειστικὴ μετάφραση Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ

Τὸ νὰ ἔχεις πολλὰ παιδιὰ εἶναι "λάθος ἢ τουλάχιστον ἠθικὰ ὑπόλογο", ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἀντίκτυπο τοῦ μεγέθους τῆς οἰκογένειας στὸ περιβάλλον, γράφει ἕνας ἠθικολόγος σὲ ἄρθρο γιὰ τὸ NBC. Περισσότεροι ἄνθρωποι σημαίνουν περισσότερες ἐκπομπὲς ἄνθρακα, ἔγραψε ὁ Δρ Travis Rieder τοῦ Ἰνστιτούτου Βιοηθικῆς του Berman. Οἱ γονεῖς εἶναι ὑπεύθυνοι γιὰ τὶς «ἐκπομπὲς ἄνθρακα» τῶν παιδιῶν τους, ἔγραψε ὁ Rieder. Παραλληλίζει τοὺς γονεῖς ποὺ ἔχουν πολλὰ παιδιὰ μὲ τὴν ἀπελευθέρωση δολοφόνων ἀπὸ τὴ φυλακή. "Ἐὰν ἀπελευθερώσω ἕναν δολοφόνο ἀπὸ τὴ φυλακή, γνωρίζοντας πολὺ καλὰ ὅτι σκοπεύει νὰ σκοτώσει ἀθώους ἀνθρώπους, τότε ἀναλαμβάνω...

Ὁ Πάπας διόρθωσε τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ !

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Ὁ Πάπας διόρθωσε τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ. Συγκεκριμένα, ὅπως ἔγραψε ἡ ἔγκυρη ἰταλικὴ ἐφημερίδα “Corriere della Sera” (7 Δεκεμβρίου 2017, σέλ. 18), στὸν Πάπα δὲν ἄρεσε τὸ σημεῖο «...καὶ μὴ εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμὸν» τῆς Κυριακῆς προσευχῆς, τὴν ὁποία ὑπέδειξε στοὺς μαθητὲς τοὺ καὶ σὲ ὅλους τους Χριστιανοὺς ὁ Χριστὸς νὰ λένε (δηλαδὴ τὸ «Πάτερ ἠμῶν»). Ὅπως εἶπε ὁ Πάπας, σὲ συνέντευξή του πρὸς τὸν θεολόγο Don Marco Pozza, ἄλλαξε τὸ συγκεκριμένο σημεῖο τῆς προσευχῆς μὲ τὸ «...καὶ μὴ μᾶς ἐγκαταλείψεις στὸν πειρασμό». Βεβαίως ἡ ἔννοια τοῦ «εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμὸν» δὲν εἶναι «μὴν μᾶς ἐγκαταλείψεις», ἀλλὰ «μὴν μᾶς εἰσαγάγεις σὲ πειρασμό». Τὸ «εἰσενέγκης» εἶναι ...

Στὶς μοντέρνες ἁμαρτίες ὁ Θεὸς ἀπαντᾶ μὲ μοντέρνα μέσα

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Μὲ ρωτᾶς , ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ποὺ προέρχεται ἡ σημερινὴ κρίση , καὶ τί σημαίνει αὐτὴ . Ποιὸς εἶμαι ἐγὼ γιὰ νὰ μὲ ρωτᾶς γιὰ ἕνα τόσο μεγάλο μυστικὸ ;” Μίλα ὅταν ἔχεις κάτι καλύτερο ἀπὸ τὴ σιωπὴ ” , λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ὅμως παρόλο ποὺ θεωρῶ, ὅτι ἡ σιωπὴ εἶναι ὥρα καλύτερη ἀπὸ κάθε ὁμιλία , καὶ ὅμως λόγω ἀγάπης πρὸς ἐσένα , θὰ σοὺ ἐκθέσω ἐκεῖνα ποὺ σκέπτομαι περὶ αὐτοῦ ποὺ ρώτησες.Ἡ κρίση εἶναι ἑλληνικὴ λέξη , καὶ σημαίνει δίκη. Στὴν Ἁγία Γραφὴ αὐτὴ ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται πολλὲς φορὲς . Ἔτσι ὁ ψαλμωδὸς λέει : “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει ” (Ψάλμ. 1,5). Σὲ ἄλλο μέρος πάλι λέει : ” ἔλεος καὶ κρίσιν ἄσομαι σοὶ , Κύριε ” (Ψάλμ. 100,1) .Ἀντικατάστησε τὴ λέξη “κρίση” μὲ τὴ λέξη “δίκη” καὶ διάβασε : “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν δίκη “.Ἕως τώρα οἱ εὐρωπαϊκοὶ λαοὶ χρησιμοποιοῦσαν τὴ λέξη “δίκη” ἀντὶ γιὰ...

25 Δεκ 2017

Mήν ἀφήνουμε νά περνᾶ μία ἡμέρα χωρίς νά προσευχηθοῦμε στήν Κυρία Θεοτόκο

Διήγηση Γέροντος Κλεόπα Ηλιέ
Ἦταν κάποτε ἕνας ἄνθρωπος εὐλαβής πού ὠνομαζόταν Ἀγαθόνικος. Αὐτός εἶχε διδαχθῆ, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, νά λέγη μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τόν ὕμνο αὐτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Εὐλογημένη, σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου. Ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Ἀργότερα ἔκανε μιά ζωή μέ πολλές φροντίδες καί ἔλεγε σπανιώτερα αὐτόν τόν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά σιγά ἔπαυσε νά τόν λέγη. Ὁ Θεός ὅμως, ὁ Ὁποῖος δέν θέλει τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἔστειλε στό σπίτι του ἕναν ἐρημίτη...

Χριστούγεννα μὲ Χριστὸ ἢ χωρὶς Χριστό;

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοὺ 
Σύμπασα ἡ ἀνθρωπότητα θὰ ἑορτάσει καὶ ἐφέτος τὸ μέγα καὶ κοσμοσωτήριο γεγονὸς τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ. Τὴν κατὰ σάρκα Γέννηση τοῦ Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος καταδέχτηκε νὰ ἀπεκδυθεῖ τὴν ἄφατη μεγαλοπρέπειά Του καὶ δόξα Του, νὰ ἐνδυθεῖ τὴν ταπεινὴ ἀνθρώπινη φύση, ὥστε νὰ εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου πραγματική. Ἐνδύθηκε τὴν πτωτική μας φύση, ἑνώθηκε μαζί μας γιὰ νὰ μπορέσει, μέσω αὐτῆς τῆς ἑνότητας, νὰ μᾶς σώσει. Δὲν εἶναι ἡ σωτηρία μᾶς κάποιο ἀφηρημένο λεκτικὸ σχῆμα, μία θεωρία, μία ἰδεολογία, ἕνας φιλοσοφικὸς στοχασμός, ἀλλὰ μία ἁπτὴ πραγματικότητα. Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, ἑνώθηκε μαζί μας γιὰ νὰ...

24 Δεκ 2017

Ἑρμηνεία στὸν Χριστουγεννιάτικο Ἰαμβικὸ Κανόνα Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

«…Διάβαζα τ᾿ ἀρχαῖα τροπάρια, καὶ βρισκόμουνα σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴ μεταδώσω στὸν ἄλλον. Πρὸ πάντων ὁ ἰαμβικὸς Κανόνας «Ἔσωσε λαόν», μὲ κεῖνες τὶς παράξενες καὶ μυστηριώδεις λέξεις, μ᾿ ἔκανε νὰ θαρρῶ πὼς βρίσκουμαι στὶς πρῶτες μέρες τῆς δημιουργίας, ὅπως ἦταν πρωτόγονη ἡ φύση ποὺ μ᾿ ἔζωνε, ὁ θεόρατος βράχος, ποὺ κρεμότανε ἀπάνω ἀπὸ τὴ μικρὴ ἐκκλησιά, ἡ θάλασσα, τ᾿ ἄγρια δέντρα καὶ τὰ χορτάρια, οἱ καθαρὲς πέτρες, τὰ ρημονήσια ποὺ φαινότανε πέρα στὸ πέλαγο, ὁ παγωμένος βοριὰς ποὺ φυσοῦσε κ᾿ ἔκανε νὰ φαίνουνται ὅλα κατακάθαρα, τ᾿ ἀρνιὰ ποὺ βελάζανε, οἱ τσομπάνηδες ντυμένοι μὲ προβιές, τ᾿ ἄστρα ποὺ λάμπανε σὰν παγωμένες δροσοσταλίδες τὴ νύχτα! Ὅλα τά ῾βλεπα μέσ᾿ ἀπὸ τοὺς χριστουγεννιάτικους ὕμνους, μέσ᾿ ἀπὸ τὰ ἰαμβικὰ ἐκεῖνα ἀποκαλυπτικὰ λόγια, σὰν καὶ τοῦτα»…
Φώτης Κόντογλου.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
Γεώργιος Κ.Ἔξαρχος
κλασσικός φιλόλογος
ᾨδὴ α´.
Ἔσωσε λαόν, θαυματουργῶν Δεσπότης Ὑγρὸν θαλάσσης, κῦμα χερσώσας πάλαι. Ἑκὼν δὲ τεχθεὶς ἐκ Κόρης, τρίβον βατὴν Πόλου τίθησιν ἡμῖν· ὃν κατ᾿ οὐσίαν Ἶσόν τε Πατρί, καὶ βροτοῖ δοξάζομεν.


Ὁ Δεσπότης Θεὸς ἔσωσε θαυματουργικὰ τὸν λαὸ (τοῦ Ἰσραήλ), μετατρέποντας σὲ στεριά τὸ κύμα (τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας), θέλησε νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ Παρθένο Κόρη, κάνοντας διαβατὸ σὲ ἐμᾶς τὸν δρόμο (τοῦ Παραδείσου). Ἂς δοξάσουμε Αὐτὸν ποὺ εἶναι τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος Ἄνθρωπος.
Ἤνεγκε γαστήρ, ἡγιασμένη Λόγον Σαφῶς ἀφλέκτῳ, ζωγραφουμένη βάτῳ Μιγέντα μορφῇ, τῇ βροτησίᾳ Θεὸν Εὔας τάλαιναν, νηδὺν ἀρᾶς τῆς πάλαι Λύοντα πικρᾶς· ὃν βροτοὶ δοξάζομεν.
Χώρεσε καὶ βάσταξε τὸν Λόγο τοῦ Πατρός ἡ κοιλία τῆς Παναγίας, ποὺ μὲ σαφήνεια προτυπώνεται ἀπὸ τὴν ἄφλεκτη βάτο, καί πῆρε ἀνθρώπινη μορφή γιὰ νὰ λύσει τὴν ταλαίπωρη κοιλία τῆς Εὔας ἀπὸ τὴν παλιὰ ἐκείνη κατάρα. Αὐτὸν ἂς δοξάσουμε οἱ ἄνθρωποι.
Ἔδειξεν ἀστήρ, τὸν πρὸ ἡλίου Λόγον Ἐλθόντα παῦσαι, τὴν ἁμαρτίαν Μάγοις Σαφῶς πενιχρόν, εἰς σπέος τὸν συμπαθῆ Σὲ σπαργάνοις ἑλικτόν· ὃν γεγηθότες Ἶδον τὸν αὐτόν, καὶ βροτὸν καὶ Κύριον.
Ἔδειξε  στοὺς Μάγους ὁ ἀστέρας τὸν Λόγο, ποὺ ὑπῆρξε πρὶν κι ἀπὸ τὸν ἥλιο, καὶ ἦρθε νὰ παύσει τὴν ἁμαρτία. Σὲ Σένα τὸν φιλάνθρωπο, τυλιγμένο σὲ σπάργανα μέσα στὸ πενιχρὸ σπήλαιο, ἀναγνώρισαν στὸ ἴδιο πρόσωπο. οἱ Μάγοι καὶ Κύριο καὶ ἄνθρωπο...

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.