28 Δεκ 2017

Πλαστικὸ χρῆμα, κρατικὸς …τζόγος καὶ ἄλλα ἀνομήματα!

Στὸ βιβλίο τῆς Α΄ Λυκείου «Ἀρχὲς Οἰκονομίας» κεφ 10, σελ 134-137, διαβάζουμε γιὰ τοὺς στόχους τῆς κρατικῆς παρέμβασης: Τὸ κράτος παρεμβαίνει γιὰ νὰ:
α) ἐξασφαλίσει ὁρισμένες ὑπηρεσίες στοὺς πολίτες ποὺ μόνο αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ δώσει: ἄμυνα τῆς χώρας, προστασία ἀπὸ κακοποιούς, δημόσια ὑγιεινή, δημιουργία ὑποδομῶν κλπ.
β) ἀντιμετωπίσει ἀνισότητες στὰ εἰσοδήματα καὶ στὸν πλοῦτο: δίνει συντάξεις, διάφορα βοηθήματα μὲ τὴ μορφὴ ἐπιδομάτων (ἀνεργίας, οἰκογενειακῶν κλπ.) ἢ προσφέρει δωρεὰν ἢ σὲ χαμηλὴ τιμὴ διάφορα ἀγαθὰ (ἐκπαίδευση, συγκοινωνίες, παιδικοὺς σταθμούς, ἀθλητικὲς ἐγκαταστάσεις, νοσοκομειακὴ περίθαλψη, κλπ) ποὺ συχνὰ ὀνομάζονται κοινωνικὸς μισθός.
γ) πετύχει τὴ μέγιστη δυνατὴ παραγωγὴ ἀπὸ τοὺς ὑπάρχοντες πόρους: ἀντιμετώπιση οἰκονομικῶν κρίσεων καὶ ἄμβλυνση συνεπειῶν αὐτῶν, πλήρη ἀπασχόληση παραγωγικῶν συντελεστῶν, διάχυση καινοτομιῶν παραγωγῆς κλπ
δ) μεριμνήσει γιὰ τὸ μέλλον: Προβλέπει τὶς μελλοντικὲς ἀνάγκες καὶ τὰ πιθανὰ μελλοντικὰ προβλήματα καὶ ἐπεξεργάζεται λύσεις, δηλ. προσπαθεῖ νὰ ἐνισχύσει τὴν ἀναπτυξιακὴ διαδικασία τῆς κοινωνίας. 
Νομίζουμε πὼς πρόκειται γιὰ μία ἐξαιρετικὴ παρουσίαση τοῦ ρόλου τοῦ κράτους, τῆς σπουδαιότητας ὕπαρξής του καὶ - στὸ βαθμὸ ποὺ ἐπιτελεῖ τὶς ἀνωτέρω λειτουργίες - τῆς ἀναγκαιότητας πληρωμῆς φόρων ἀπὸ ὅλους μας.
Ἀφορμὴ γιὰ τὴν ἀνωτέρω παράθεση τῆς λειτουργίας τοῦ κράτους ἀποτελοῦν οἱ νέες δραστηριότητες στὶς ὁποῖες ἔχει ἐπιδοθεῖ τὰ τελευταία χρόνια, οἱ ὁποῖες, κατὰ τὴ γνώμη μας, δὲν ἐμπίπτουν στὸ ἀντικείμενο τῆς λειτουργίας του, ἀλλὰ ἀποτελοῦν ὑπέρβαση...
αὐτῆς καὶ «εἰσπήδησή» του, σὲ ἄλλους τομεῖς ποὺ δὲν τοῦ ἀνήκουν.

Πιὸ συγκεκριμένα ἀναφερόμαστε στὴν προσπάθειά του νὰ ἐπιβάλλει τὴν χρήση τοῦ πλαστικοῦ χρήματος στὴ ζωὴ τῶν πολιτῶν, ὅπου χρησιμοποιεῖ πληθώρα ἀντισυνταγματικῶν μέχρι καὶ μὴ ἠθικῶν πολιτικὰ καὶ κοινωνικὰ μεθόδων γιὰ νὰ τὸ πετύχει:

1. Με ποιὰ λογικὴ δύο νόμιμες, ἰσότιμες καὶ ἰσάξιες μέθοδοι συναλλαγῶν, αὐτὲς μὲ μετρητὰ καὶ αὐτὲς μὲ κάρτα, οἱ ὁποῖες παράγουν τὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα: ἔκδοση ἀπόδειξης, μεταφορὰ χρήματος, ἀγοραπωλησία προϊόντος, τὸ κράτος τὶς ἀντιμετωπίζει σὲ δεύτερο χρόνο (κατὰ τὴν ὑποβολὴ τῆς φορολογικῆς δήλωσης) ὡς μὴ ἰσότιμες; «Ποινικοποιεῖ» τὶς νόμιμες συναλλαγὲς μὲ μετρητὰ καὶ τοὺς ἐπιβάλλει ἐξοντωτικὸ «πρόστιμο», μὲ τὴ μορφή τῆς μὴ ἀπόδοσης ἔκπτωσης φόρου! Γιὰ ποιὸ λόγο καὶ μὲ ποιὸ λογικὸ ἐπιχείρημα διαχωρίζονται οἱ μεν ἀπὸ τὶς δε καὶ στιγματίζονται ὡς κατώτερες ἀπὸ τὴν στιγμὴ πού οἱ πολίτες ἔχουν τὸ δικαίωμα ἀπὸ τὸ κράτος, ἐλεύθερα νὰ ἐπιλέξουν ὅποια μέθοδο συναλλαγῶν ἐπιθυμοῦν; Μήπως ἔχουν ἀπαγορευθεῖ οἱ συναλλαγὲς μὲ μετρητὰ καὶ δὲν τὸ γνωρίζουμε; Δὲν παραβιάζονται βάναυσα, μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, οἱ ἀρχὲς τῆς ἰσότητας, τῆς ἐλευθερίας τῶν συναλλαγῶν, τοῦ ἀπαραβίαστου τῆς προσωπικῆς ζωῆς, ἡ ἀρχὴ τῆς ἀναλογικότητας κοκ;
  
2. Πάντοτε στὰ κράτη, εἴτε πρωτόγονα, εἴτε σύγχρονα, ὑπῆρχε τὸ χρῆμα, τὸ ὁποῖο λειτουργεῖ ὡς μέτρο τῆς ἀξίας τῶν ἐμπορευμάτων, ὡς μέσο πληρωμῶν καὶ ὡς μέσο ἀποταμίευσης τῆς ἀξίας (σελ 81 τοῦ ἴδιου βιβλίου). Ὡς μέσο ἀποταμίευσης, πῶς θὰ μπορέσει νὰ ἐπιτύχει τὸ σκοπό του, ὅταν σὲ καθεστὼς ὕπαρξης μόνο τοῦ ἠλεκτρονικοῦ χρήματος, οἱ τράπεζες θὰ μποροῦν νὰ ἐφαρμόζουν ἀρνητικὰ ἐπιτόκια; Ἤδη μὲ τὸν πληθωρισμό, ἀπὸ ἔτος σὲ ἔτος, ἔχει τρωθεῖ μερικῶς αὐτή του ἡ λειτουργία, μιᾶς καὶ εἶναι ὑπαρκτὴ ἡ σταδιακὴ ἀπώλεια τῆς ἀγοραστικῆς δύναμης τοῦ χρήματος. Μὲ τὰ ἀρνητικὰ ἐπιτόκια (ἤδη εἴμαστε πέριξ τῶν μηδενικῶν ἐπιτοκίων) καὶ τὴν ἀδυναμία οἱ πολίτες νὰ προβοῦν σὲ ἀναλήψεις, δὲν θὰ ἐπέλθει ὁριστικὴ κατάργηση αὐτῆς τῆς λειτουργίας; Γιὰ ποιὰ ἀποταμίευση θὰ μιλᾶμε, ὅταν χρόνο τὸ χρόνο θὰ μειώνεται τὸ κεφάλαιο πού ἀποθησαυρίζεται στὶς τράπεζες λόγω τῶν ἀρνητικῶν ἐπιτοκίων; (Γιὰ τὰ ἀρνητικὰ ἐπιτόκια καὶ τὴν κατάργηση μετρητῶν, βλέπε μελέτη τῆς citibank: app.box.com/s/kg0xc4 καὶ working paper τοῦ ΔΝΤ: app.box.com/s/1vnpb). 

Στὸ ἀνωτέρω πλαίσιο γιατί τὸ κράτος ἀποκρύπτει ἀπὸ τοὺς πολίτες τὴν προοπτικὴ τῶν ἀρνητικῶν ἐπιτοκίων ποὺ θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν οἱ τράπεζες καὶ σὲ ἀγαστὴ συνεργασία μαζί τους ἐφαρμόζει μέτρα ἐξοστρακισμοῦ τῶν μετρητῶν;

3. Σαν νὰ μὴν ἔφταναν ὅλα τὰ ἀνωτέρω, τὸ κράτος προβάλλει ὡς πρότυπο ζωῆς τὴν λοταρία, τὶς κληρώσεις, τὸν …τζόγο! Μὲ ποιὰ λογική, τὰ χρήματα τῶν φορολογουμένων, πού «μὲ αἷμα» πληρώνονται στὴ ἐφορία, μοιράζονται, πάλι μὲ διακριτικὴ μεταχείριση σὲ ὁρισμένους μόνο πολίτες, μὲ μεθόδους τζόγου; Ἀνήκει στὶς ἀνωτέρω περιγραφεῖσες λειτουργίες τοῦ κράτους, ἡ λοταρία; Αὐτὸ εἶναι τὸ παράδειγμα πού θέλουμε νὰ προβάλλουμε στοὺς πολίτες, τὸ παράδειγμα τοῦ τζόγου; Δὲν θὰ ἦταν προτιμότερο νὰ δοθεῖ ἕνα ἐπίδομα σὲ κοινωνικὲς δομὲς ἢ σὲ ἐπενδύσεις; Εἶναι νόμιμο τὸ κράτος νὰ μοιράζει χρήματα μὲ δράσεις πού δὲν ἐμπίπτουν στὶς ἁρμοδιότητές του; 

Ἐπίσης ἀξίζει νὰ σημειώσουμε ὅτι τὸ κράτος πούλησε τὴν ἐπιχείρηση ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὸν νόμιμο τζόγο, τὸν ΟΠΑΠ, γιατί στὸ πλαίσιο τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ, τὸ κράτος πρέπει νὰ ἀπέχει ἀπὸ ἐπιχειρηματικὲς δραστηριότητες τέτοιου εἴδους.

Ἐπιπλέον, στὸ πλαίσιο τῆς τέταρτης δράσης του, τὸ κράτος πρέπει νὰ φροντίζει γιὰ τὸ μέλλον καὶ νὰ προβλέπει μελλοντικὰ προβλήματα. Ἀτὶ νὰ σπρώχνει ἐκβιαστικά τούς πολίτες πρὸς τὸ πλαστικὸ χρῆμα, γιατί δὲν ἀναδεικνύει τὰ προβλήματα τοῦ ἠλεκτρονικοῦ χρήματος, ζητώντας ἀπὸ τὶς τράπεζες νὰ δώσουν λύση σὲ αὐτά, ἐὰν μποροῦν;
Κυβερνοεπιθέσεις (χακαρίσματα), κλοπὲς χρημάτων, ἠλεκτρονικὲς ἀπάτες, κλοπὴ ταυτότητας κ.ο.κ.
Καταγραφὴ προσωπικῶν προφὶλ: καταναλωτικό, ἰατρικό, πολιτικό, ἰδεολογικό, θρησκευτικό, σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ κ.α.

Δὲν εἶναι κατὰ πρῶτον στὶς ἁρμοδιότητες τοῦ κράτους νὰ ἀποτρέψει τὴ δημιουργία μίας «ἠλεκτρονικῆς φυλακῆς», μὲ τὶς ἀνωτέρω ἀναφερθεῖσες «πτέρυγες», ὅπου ὅλοι θὰ νομίζουν ὅτι εἶναι ἐλεύθεροι, ἐπειδὴ οἱ ἁλυσίδες θὰ εἶναι ἀόρατες; Ἐκτὸς κι ἂν τὸ κράτος ἐπιθυμεῖ τὴν ὕπαρξη τέτοιας φυλακῆς, ὁπότε ἡ λύση εἶναι μόνο στὰ χέρια μας…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.