30 Σεπ 2010

Ἐπιστολὴ Μήτ. Πειραιῶς Σεραφεὶμ πρὸς τὴν Σύνοδο γιὰ Διάλογο μὲ Προτεστάντες


  ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ
Σέβ. Μητροπολίτης Πειραις κ. Σεραφεμ πέστειλλε τν κάτωθι πιστολν πρς τν ερν Σύνοδον τς κκλησίας τς λλάδος:
ριθμ. Πρώτ. 1252                                             

ν Πειραιε τ 24η Σεπτεμβρίου 2010
 Τ ερ Συνόδω
τς κκλησίας τς  λλάδος
ωάννου Γενναδίου 14
Ες ΑΘΗΝΑΣ
"""""""""""""""""""
Μακαριώτατε Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι γιοι Συνοδικο Σύνεδροι,
κοινωνία τς πληροφορίας προσδίδει ες τος συγχρόνους καιρος τν δυνατότητα ταχείας νημερώσεως π διαφόρων θεμάτων κα οτω πάνυ ελαβς προάγομαι πως ποβάλω τ ερ Σώματι τς Δ.Ι.Σ. τς παρούσης συνοδικς περιόδου, ες χάριτι Θεο μετέχω, τν πληροφόρησιν τν διεθνν μέσων νημερώσεως κα διαιτέρως τν TIMES τς Ν. όρκης δι τν πόφασιν τς Λουθηρανικς ν μερικ κοινωνίας πως ντάξη ς νωτάτους Θρησκευτικος λειτουργος ατς κα δ ν τ πισκοπικ βαθμ πρόσωπα κατεγνωσμένα δι τν σοδομιτισμν τν, τινα νερυθριάστως δημοσία χουν συνάψει θεσμον γαμικν σχέσιν κα  συμβιον ες τν χυδαίαν ατν νατροπν τς νθρωπίνης ντολογίας κα το Παναγίου θελήματος το Τρισαγίου Θεο, ς κα τν TIMES το Λονδίνου δι τν πόφασιν τς γγλικανικς κοινωνίας πρ τς χειροτονίας γυναικν ς πισκόπων ατς, τς ριστικς ποφάσεως ναμενομένης ν ληφθ κατ τν γενικν σύνοδον ατς ν όρκη Μ. Βρετανίας, τ προσεχς τος.
καθ’ μς γιωτάτη, καινοτόμητος κα διαίρετος ρθόδοξος Καθολική του Χριστο κκλησία, γνωστν τυγχάνει τι ερίσκεται ν θεολογικ διαλόγω κατόπιν πανορθοδόξων ποφάσεων μετ τν προειρημένων θρησκευτικν κοινωνιν κα πομένως α ν τος περθεν κινήσεις τν, προκαλον ελόγως τν πορίαν δι τν ναγκαιότητα τς συνεχίσεως το λεγομένου θεολογικο μετ’ ατν διαλόγου, φ’ σον μ τοσούτον κφαντορικν τρόπον α ερημέναι θρησκευτικα κοινωνίαι ποσκορακίζουν κάθε ννοιαν Εαγγελικς κα Χριστιανικς ληθείας πομακρυνόμεναι λιγγιωδς κ τς...

«Εἰπὲ τῆἘκκλησία»

ρχ. Παλος Δημητρακόπουλος
«Επ τ κκλησία» (Μάτθ.18,17)
Γιατί διώχθηκα π τν Ι. Μητρόπολη Βεροίας.
θεώρησα ναγκαο ν δημοσιεύσω τ παρν ρθρο, τ ποο ναφέρεται στ σύντομη μιλία μου πρς τν ερατικ σύναξη τν κληρικν τς ερς Μητροπόλεως Βεροίας μ θέμα τν αρεση το Οκουμενισμο, 1) διότι ρμηνεύει τν ατία γι τν ποία διώχθηκα π τν ν λόγω Μητρόπολη κα νημερώνει τ πνευματικά μου τέκνα κα τος φίλους της Ι. Μονς Μεταμορφώσεως Μουτσιάλης γι τ γεγονς τς διώξεώς μου, 2) δίνω τν εκαιρία ν τν ναγνώσουν σοι κ τν κληρικν τ πιθυμον, φο κατ τν παραπάνω σύναξη κάποιοι Πατέρες κα ν τέλει διος Μητροπολίτης Βεροίας μ διέκοψαν κα δν μο πέτρεψαν ν τν λοκληρώσω, κα 3) διότι μιλία ατ ποτέλεσε τ τελευταο βμα, σύμφωνα μ τν λόγο το Κυρίου μς «επ τ κκλησία» (Μάτθ.18,17), μις μακροχρόνιας προσπάθειας πλέον τν τριν τν, μ πομνήματα, πιστολές, πολογίες κα κατ’ δίαν συζητήσεις, ν πισημάνω στν γιο Βεροίας τν κίνδυνο τς αρέσεως το Οκουμενισμο κα ν τν πείσω ν πράξει τ καθκον του, ν ναλάβει δηλαδ ντιαιρετικ γώνα, πλν ματαίως, διότι πως ποδείχθηκε κα πως θ φανε στ συνέχεια, χι μόνο δν πείσθηκε, λλ πραξε τ κριβς ντίθετο.
προσπάθειά μου ξεκίνησε τν Μάϊο το 2007, μ τν σύνταξη κτενούς  π-μνήματος περ Οκουμενισμο, τ ποο πέγραψαν δύο κόμη κ τν κληρικν τς Μητροπόλεώς μας. Στ πόμνημα κφράζουμε στν Σεβασμιώτατο τος προβληματισμος κα τν γωνία μας γι τν καλπάζουσα ξάπλωση τς αρέσεως, παραθέτουμε ρισμένες αρετικς θεωρίες πο ναπτύχθηκαν μέσα στος κόλπους το Οκουμενισμο κα ν τέλει τν παρακαλομε ν πράξη τ ατονόητο, δηλαδ ν ναλάβει ντιαιρετικν γώνα. Σεβασμιώτατος δν τόλμησε ν νατρέψει ν μφισβητήσει κάτι π σα το γράψαμε, οτε μως πείσθηκε ν πράξει τ καθκον του.
Τ Σεπτέμβριο το 2009 το ζήτησα ν μο πιτρέψει ν μιλήσω περ Οκου-μενισμο σ ερατικ σύναξη κληρικν. ρνήθηκε κατηγορηματικ κα πιμόνως. Γιατί ραγε; Δν πάρχει λευθερία λόγου μέσα στν κκλησία; ν ατ πο θ λεγα θεωροσε λανθασμένα, θ μποροσε μετ τν μιλία μου ν μ διορθώσει μ κατάλληλες μαρτυρίες π τν γία Γραφ κα τος γίους Πατέρες τς κκλησίας νώπιον λων τν πατέρων τς Μητροπόλεως. Τ ν θέλει μως ν μο φράξει τ στόμα, μαρτυρε νοχη προσπάθεια συγκαλύψεως τς αρέσεως, λλειψη γκυρου θεολογικο λόγου, τμόσφαιρα δεσποτισμο κα ποικίλλες σκοπιμότητες πο δν ξυπηρετον τν λήθεια τς πίστεως. Μία τέτοια στάση πωσδήποτε δν τν τιμ καθόλου.
Σ κατ’ δίαν συναντήσεις κα συζητήσεις περ το ν λόγω θέματος, πο εχα κατ καιρος μαζί του, το θεσα τ πλ ρώτημα: «Εναι Οκουμενισμς αρεση χι;». Οδέποτε μέχρι τώρα μου δωσε ξεκάθαρη πάντηση. Πς ξηγεται νας πίσκοπος μ τόση πληθωρικ δραστηριότητα ν μν χει ποκρυσταλώσει μία γνώμη πάνω σ’ να τόσο καίριο κα ζωτικς σημασίας θέμα, πως εναι αρεση το Οκουμενισμο; Πς ξηγεται ν μν θέλει ν πάρει θέση πάνω σ’ να θέμα, τ ποο τν τελευταο καιρ βρίσκεται στν κκλησιαστικ πικαιρότητα κα λόγω τν Διαχριστιανικν Διαλόγων λλ κα λόγω τς ερείας κυκλοφορίας ν τν λλάδα κα λο τν ρθόδοξο κόσμο το γνωστο φυλλαδίου «μολογία Πίστεως κατ το Οκουμενισμο»; πιστς λας το Θεο τς παρχίας το περιμένει ν πληροφορηθε τν πίσημη θέση το οκείου ποιμένος, καθ’ σον μάλιστα κούει ποικίλλες ντικρουόμενες γνμες κα πόψεις κα προβληματίζεται. δη...

Ἀπὸ τὶς γραφὲς τοῦ Ἄγ. Σιλουανού: Περὶ προσευχῆς καὶ ταπείνωσης

 Ὅποιος γαπ τν Κύριο, πάντοτε κενον σκέφτεται, κα μνήμη το Θεο γενν τν προσευχή. ν δν θυμσαι τν Κύριο, τότε δν θ προσεύχεσαι, κα χωρς τν προσευχ ψυχ δν θ παραμένει στν γάπη το Θεο, γιατί μ τν προσευχ ρχεται χάρη το γίου Πνεύματος. προσευχ προφυλάσσει τν νθρωπο π τν μαρτία, γιατί προσευχόμενος νος εναι πασχολημένος μ τν Θε κα στέκεται μ ταπεινωμένο πνεμα νώπιόν του προσώπου το Κυρίου, τν ποο γνωρίζει ψυχ το προσευχόμενου...
ρχάριος, μως, χρειάζεται βέβαια χειραγωγό, πειδ ψυχή, πρν λθει χάρη το γίου Πνεύματος, χει μεγάλο πόλεμο ναντίον τν χθρν κα δν μπορε ν διακρίνει δια ν γλυκύτητα πο δοκιμάζει προέρχεται π τν χθρό. Ατ μπορε ν τ διακρίνει μόνο κενος πο γεύθηκε διος τ γιο Πνεμα κα ατς ναγνωρίζει π τ γεύση τ χάρη. Τν ταπεινό, μως, τν προστατεύει Κύριος.
προσευχ δίνεται στν προσευχόμενο. προσευχ πο γίνεται μόνο π συνήθεια, χωρς καρδι συντετριμμένη γι τς μαρτίες της, δν εναι ρεστ στν Θεό.
« νθρωπε, μάθε τν κατ Χριστν ταπείνωση κα θ σο χαρίσει Κύριος ν γευθες τ γλυκύτητα τς προσευχς. Κα ν θέλεις ν προσεύχεσαι καθαρά, τότε γίνε ταπεινός, γκρατής, ν ξομολογεσαι ελικριν κα θ σ γαπήσει προσευχή. Γίνε πάκουος, ποτάξου εσυνείδητα στς ρχς κα ν εσαι εχαριστημένος γι λα, κα τότε νος σου θ καθαριστε π μάταιους λογισμούς. Ν θυμσαι τι σ βλέπει Κύριος κα ν φοβσαι μήπως λυπήσεις μ κάτι τν δελφν τν κατακρίνεις κα μν τν στενοχωρήσεις οτε μ’ να βλέμμα- κα τ γιο Πνεμα θ σ γαπήσει κα Ατ θ σ βοηθήσει σ λα.»
ψυχ πο χασε τν ταπείνωση, στερεται συγχρόνως κα τ χάρη κα τν γάπη γι τν Θεό, κα τότε σβήνει πύρινη προσευχή. ταν, μως, ψυχ ποκτήσει τν ταπείνωση κα παλλαγε π τ πάθη, τότε Κύριος θ τς δώσει τ χάρη Του κα ψυχ θ προσεύχεται μ θερμ δάκρυα γι τος χθρούς της, πως κα γι τν αυτό της, λλ κα γι λον τν κόσμο.
Τν πρτο καιρ μετ τ δωρε το γίου Πνεύματος σκέφθηκα: Κύριός μου συγχώρησε τς μαρτίες μου, τ μαρτυρε μέσα μου χάρη. Τί μου χρειάζεται, λοιπόν, περισσότερο; Δν πρέπει, μως, ν σκεφτόμαστε τσι. Παρότι μς συγχωρονται ο μαρτίες, ν τούτοις πρέπει ν τς θυμόμαστε σ λη τ ζωή μας κα ν θλιβόμαστε γι’ ατές, γι ν διατηρομε τ συντριβ τς καρδις. γ δν τ γνώριζα ατ κα παυσα ν χω συντριβ κα πέφερα πολλ π τος δαίμονες. Κα ποροσα, τί συμβαίνει μ μένα. ψυχή μου γνωρίζει τν Κύριο κα τν γάπη Του· τότε πς μου ρχονται κακο λογισμοί; λλ Κύριος μ σπλαγχνίστηκε κα μ δίδαξε διος πς πρέπει ν ταπεινώνομαι: «Κράτα τ νο σου στν δη κα μν πελπίζεσαι». Μ τν τρόπο ατ νικονται ο χθροί. ταν, ...

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.