« Ἐμπρός Ἀβέρωφ, ἐμπρός...»

τοῦ Δημήτρη Κοσμόπουλου
Εἴταν τό δημοτικό τραγοῦδι, κρητικῆς προελεύσεως πού μιλοῦσε γιά τό θρυλικό θωρηκτό. Γιά τό θωρηκτό πού ὑπῆρξε ἡ αἰχμή τοῦ δόρατος μίας γενηᾶς, πού δικαίως ὀνομάσθηκε «δρακογενηᾶ». Ἦταν ἡ γενηά πού πολεμοῦσε ἀδιάκοπες ἀπό τό 1910 καί μετέπειτα. Καί ἡ ὁποία ἔφθασε μέχρι τόν Σαγγάριο, τό Ἐσκή-Σεχίρ καί τήν Ἄγκυρα. Ἡ Δρακογενηά, λοιπόν, τῶν Βαλκανικῶν πολέμων, εἶχε τό καμάρι της: Ἕνα θωρηκτό πού μέ χίλια βάσανα ἀγόρασε ἡ πατρίδα, στό ὄνομα τοῦ λαοῦ –τότε δέν ἔπεφταν, βλέπετε, γιά κάθε πολεμική ἀγορά «μίζες» καί δωράκια καί «χορηγίες» στούς ὑπουργούς...
Καί πού κατέστη θρυλικό. Σάρωσε τόν Τοῦρκο στό Αἰγαῖο. Ἀπελευθέρωσε νησιά, ἔφθασε, μέ τόν Ναύαρχο Κουντουριώτη ἔξω ἀπό τήν Ἁγιά-Σοφιά, στά εὐλογημένα νερά τοῦ Βοσπόρου. «Ἐμπρός, Ἀβέρωφ, ἐμπρός...», τραγουδοῦσε ἡ δρακογενηά. Κι ὅλος ὁ λαός, ὅταν παρήγαγε ποίηση καί τραγούδια. Ἐμεῖς σήμερα αὐτή τήν μουσική, κι αὐτήν τήν ποίηση, τήν ἀντικρίζουμε ὄχι ὡς ζωντανή πραγματικότητα πού ἐκφράζει τήν ψυχή μας• τήν βλέπουμε –κυρίως οἱ ἀνελλήνιστοι ταγοί μας- ὡς φιλέλληνες. Καί τήν νομίζουμε νεκρό πρᾶγμα, μουσειακό εἶδος. Μά θά ἀναρωτηθεῖς ἀναγνώστη: Τί τόν ἐπίασε, πάλι, ἐτοῦτον ἐδῶ, καί μᾶς γράφει σήμερα γιά τόν «Ἀβέρωφ», γιά θωρηκτά καί γιά δράκους –μέσα στόν καύσωνα, καλοκαιριάτικα; Ὅσοι βλέπετε εἰδήσεις, ἴσως νά τό μάθατε, ἄν καί πέρασε στά δευτεροτρίτα, ἀφοῦ ἄλλα προέχουν. Ἡ οἰκονομική κατάρρευση κι οἱ ἀμετανόητοι κομματάνθρωποι καί οἱ κομματοκαυγάδες τους... Τό μάθανε, λέμε, κάποιοι. Γιά τούς πολλούς ὅμως αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα. Ποιά; Ὅτι τόν «Ἀβέρωφ» τόν βουλιάξαμε! Δέν τόν βούλιαξαν οἱ ἐχθροί! Τόν βούλιαξαν οἱ σκατομαθημένοι ἐπίγονοι τῶν γιγάντων. Οἱ «τανυόμενοι» τῆς κονόμας, τῆς καλοπέρασης καί τῆς ἁρπαχτῆς. Πῶς τόν βούλιαξαν; Μετατρέποντας τό κατάστρωμά του σέ οἶκο ἀνοχῆς. Ἀφοῦ γαμήλιες ἐκδηλώσεις νεαρῶν «στάρλετ» τῆς τηλεόρασης μέ «γόνους» ἐφοπλιστῶν ἔλαβαν χώρα στό κατάστρωμά του. Καί νά οἱ φωτογραφήσεις καί τά ξώβυζα καί τά ξέκωλα καί τά κατιναριά καί οἱ βιντεοσκοπήσεις. Ἀπάνω στό κατάστρωμα τοῦ θρυλικοῦ Ἀβέρωφ! Ἀξίζει –ὀφείλουμε νά τό ποῦμε- ἔπαινος δημόσιος στήν ἐφημερίδα «Πρῶτο Θέμα», πού τήν προπερασμένη Κυριακή δημοσίευσε φωτογραφίες ἀπό τήν κατάπτυστη ὕβρι καί φιέστα. Τό Γενικό Ἐπιτελεῖο Ναυτικοῦ ἀναστατώθηκε. Πανικός καί φασαρία, λόγω καί τοῦ ἐπιπλέον φωτογραφικοῦ ὑλικοῦ τό ὁποῖο περιῆλθε στήν κατοχή του. Καί διετάχθησαν ἔρευνες! Καί τί ἀπεκαλύφθη; Ἀπό τήν ἐπίσημη, τοῦ Γ.Ε.Ν. ἀλληλογραφία, φανερώνεται καί ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι τό ἴδιο τό Γενικό Ἐπιτελεῖο πού ἔδωσε τήν ἄδεια, μέσα στό πλαίσιο τῶν «Ποσειδώνων 2010», ὥστε νά πραγματοποιηθεῖ ἐκδήλωση – ἀφιέρωμα γιά τά ἑκατό χρόνια ἀπό τήν καθέλκυση τοῦ θωρηκτοῦ τῶν θρύλων. Καί ἀντ’ αὐτοῦ, μέσα στό πλαίσιο τοῦ ὑποτιθέμενου ἑορτασμοῦ, μπῆκε καί ἡ διαβόητη ἐκδήλωση ναυτιλιακῆς ἐταιρίας. Καί γιόμισε τό κατάστρωμα, μέ μοντέλα καί ἀνθοδέσμες καί σαμπάνιες καί βακχικές τελετές. Κι ἔτριξαν τά κόκαλα τοῦ Κανάρη, τοῦ Μιαούλη καί τῶν ἡρωικῶν ναυτῶν πού ἀπελευθέρωσαν τήν πατρίδα. Τήν πατρίδα, πού κάποιοι σήμερα, θέλουν νά τήν ὑποδουλώσουν. Καί νά τήν κάνουν μπαίγνιο καί κουρέλι στά ἔρια τῶν ἰσχυρῶν. Κι ἡ σαπίλα τοῦ μηδενισμοῦ, γεμίζει μέ μπόχα βαρειά τήν ἀτμόσφαιρα. Ὄχι κύριοί της Κυβερνήσεως καί τῶν κομμάτων! Δέν ὠφελεῖ μόνον ἡ ἀποπομπή τοῦ διευθυντοῦ τοῦ θωρηκτοῦ, τοῦ ἀρχιπλοιάρχου Εὐάγγ. Γαβαλά. Δέν λύνεται τό πρόβλημα μέ «ἀποκεφαλισμούς» ὑφισταμένων, κύριε Ἐξάγγελε Βενιζέλο, Ὑπουργέ τῆς Ἐθνικῆς Ἀμύνης! (Ἡ γνωστή σας, γιά τά ἐθνικά μας θέματα εὐαισθησία, ὀφείλει νά ἐπανέλθει στό προσκήνιο! Πάραυτα!). «Καημένε Μακρυγιάννη», ἔγραψε πρίν δεκαετίες ὁ ποιητής «νά ’ξερες γιατί τό τσάκισες τό χέρι σου». «Τό τσάκισες γιά νά χορεύουν σέικ τά κωλόπαιδα». Προτοῦ κάνουν κάποιοι τήν Ἀκρόπολη νάιτ-κλάμπ καί τό Ἅγιον Ὅρος ἤ τά Δερβενάκια χασαποταβέρνα, ἄς ξυπνήσουμε Ἕλληνες.
manifestogrecia.blogspot.com