Κλειστὰ 700 σχολεῖα κάθε χρόνο!

«Κάθε χρόνο κλείνουν περὶ τὰ 700 σχολεῖα σὲ ὅλη τὴ χώρα, γιατὶ δὲν ἔχουν μαθητές. Σχολεῖα ὀρεινά, σὲ νησιά, ἀκόμη καὶ στὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα καὶ στὴν Ἀττική. Ἔμπειρα στελέχη τοῦ ὑπουργείου Παιδείας κάνουν λόγο γιὰ “Ἀρμαγεδδώνα λόγῳ τοῦ ὀξύτατου δημογραφικοῦ προβλήματος”. Τὴν τελευταία ἑπταετία ὁ μαθητικὸς πληθυσμὸς στὰ δημοτικὰ σχολεῖα ἔχει μειωθεῖ κατὰ 111.388 παιδιά. Συνολικά, σὲ πρωτοβάθμια καὶ δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση καὶ στὶς ἐπαγγελματικὲς δομές, τὸ 2025-2026 θὰ φοιτήσουν περίπου 1.210.000 μαθητές, ἐνῶ ἑπτὰ χρόνια πρίν, τὸ 2018-2019, φοίτησαν 1.363.912 μαθητές.
Εἰδικότερα, κατὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2025-2026, ἀπὸ τὶς 13.478 σχολικὲς μονάδες καὶ στὶς δύο ἐκπαιδευτικὲς βαθμίδες, οἱ 714 δὲν θὰ λειτουργήσουν· θὰ βρίσκονται σὲ ἀναστολὴ γιατὶ δὲν ὑπάρχουν παιδιὰ στὴν περιοχή τους. Ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς... κινεῖται αὐξητικὰ τὰ τελευταῖα χρόνια…
Τὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι πὼς “λουκέτο” δὲν μπαίνει μόνο σὲ σχολεῖα σὲ ὀρεινὰ χωριὰ καὶ μικρὰ νησιά. Ὑπάρχουν περιπτώσεις ποὺ βγαίνουν σὲ ἀναστολὴ καὶ σχολεῖα στὴν Ἀττική. Χαρακτηριστικά, στὴν Ἀττικὴ γιὰ τὸ 2025-2026 σὲ ἀναστολὴ βρίσκονται 77 σχολικὲς μονάδες.
Τὸ “λουκέτο” σὲ μία σχολικὴ μονάδα ἀναστατώνει οὐσιαστικὰ τὴ ζωὴ τῶν μαθητῶν, ποὺ θὰ ἀναγκαστοῦν νὰ ταξιδεύουν καθημερινὰ ἕως καὶ 80 χιλιόμετρα γιὰ νὰ φτάσουν στὸ νέο τους σχολεῖο – ὅπως σὲ περίπτωση μαθητὴ ἀπὸ χωριὸ τῆς Κόνιτσας. Ἡ ἄλλη λύση εἶναι ἡ οἰκογένεια νὰ μεταναστεύσει στὴν ἕδρα τοῦ σχολείου τοῦ παιδιοῦ. Τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα εἶναι τρομακτικό…» («kathimerini.gr» 1-9-2025).
Παρὰ τὶς ἐξαγγελίες ποὺ ἀνακοινώνον­ται κάθε τόσο, τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα τῆς χώρας ὀξύνεται διαρκῶς. Ἡ Ἑλλάδα μας θὰ καταντήσει πολὺ γρήγορα ἔρημη χώρα, διότι ἡ τάση μειώσεως τῶν γεννήσεων εἶναι συνεχής. Κάθε χρόνο κλείνουν ὅλο καὶ περισσότερα σχολεῖα.
Γιὰ τὴν ἀνάσχεση ὅμως τοῦ δημογραφικοῦ αὐτοῦ προβλήματος δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ γίνει δραστικότερη ἡ δημογραφικὴ πολιτικὴ τῶν κυβερνήσεων. Δὲν εἶναι μόνο ἡ οἰκονομικὴ δυσπραγία ποὺ ἀποθαρρύνει τὶς πολύτεκνες οἰκογένειες. Εἶναι περισσότερο τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ νέοι ἄνθρωποι δὲν κάνουν οἰκογένειες, δὲν θέλουν νὰ κάνουν παιδιά, δὲν θέλουν νὰ δώσουν ζωὴ καὶ σὲ ἄλλες ὑπάρξεις, διότι οἱ ἴδιοι δὲν ζοῦν τὴ χαρὰ τῆς ζωῆς. Οἱ νέες γενιὲς ἀπομακρύνονται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὶς ἐντολές του. Αὐτὴ δὲ ἡ ἀποστασία εἶναι ὁ προθάλαμος τοῦ θανάτου τῶν κοινωνιῶν καὶ τῶν ἐθνῶν. Πόσο λοιπὸν χειρότερα πρέπει νὰ πᾶμε κι ἐμεῖς οἱ Ἕλ­ληνες, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι αὐτοκτονοῦμε ὡς ἔθνος; Πότε θὰ κατανοήσουμε ὅτι κινδυνεύουμε νὰ χαθοῦμε δημογραφικά, ἀφοῦ διαρκῶς κατρακυλοῦμε ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο πνευματικά;

osotir