Ἡ δήμευση τῆς Μονῆς τοῦ Σινᾶ καὶ ἡ "σωστὴ" πλευρὰ τῆς ἱστορίας

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου  

Ἡ δήμευση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης στὸ Σινᾶ ἀπὸ τὸ αἰγυπτιακὸ κράτος εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πρῶτα ἁπτὰ ἀποτελέσματα τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς "σωστῆς πλευρᾶς" τῆς ἱστορίας. Ἂν νόμιζαν πολλοὶ ὅτι ἐμεῖς θὰ εἴμαστε ἐμμονικὰ μὲ τοὺς λάθος συμμάχους καὶ αὐτὸ δὲν θὰ ἔχει καμία συνέπεια, σήμερα ἔρχεται ἡ πραγματικότητα νὰ τοὺς ξυπνήσει. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ πολέμου στὴν Οὐκρανία ἔχουμε γράψει γιὰ τὶς ὀλέθριες συνέπειες ποὺ θὰ ἔχει ἡ ἀντιρωσικὴ καὶ στὴν συνέχεια καὶ ἡ φιλοϊσραηλινὴ πολιτική μας. 

Οἱ συμφορές, λοιπόν, ἀρχίζουν ἀπὸ τὸ Σινᾶ. Τί ἔγινε ἀκριβῶς στὸ Σινᾶ; Ὁ Σίσι, φίλος πιστὸς τοῦ Ἰσραήλ, τὸ ὁποῖο μαζὶ μὲ τὶς ΗΠΑ τὸν βοήθησε στὴν ἀνατροπὴ Μόρσυ, προφανῶς δὲν "ἐκδικεῖται" τὸν Μητσοτάκη γιὰ τὴν ἀκραία ὑποστήριξή του στὴν γενοκτονία στὴν Γάζα. Καὶ ὁ Σίσι ἄλλωστε δὲν κάνει κάτι γιὰ νὰ τὴν σταματήσει, καθὼς γνωρίζει ἀπὸ ποιούς ἐξαρτᾶται ἡ διακυβέρνησή του. Ὁ Σίσι καὶ... ὅλοι οἱ ἡγέτες τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου εἶναι περισσότερο ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν γενοκτονία τῶν Παλαιστινίων ἀπὸ ὅ,τι εἶναι ὁποιοσδήποτε Εὐρωπαῖος ἡγέτης. 

Ὁ ἴδιος, ὅμως, Σίσι πρέπει νὰ κυβερνήσει καὶ τοὺς ὀπαδούς τους Μόρσυ καὶ τῆς μουσουλμανικῆς ἀδελφότητας στὴν Αἴγυπτο, οἱ ὁποῖοι προδότη τὸν ἀνεβάζουν καὶ προδότη τὸν κατεβάζουν γιὰ τὴν ὑποστήριξη στὸ Ἰσραήλ. Ἀφοῦ, λοιπόν, νὰ ἐπιτεθεῖ στὸ Ἰσραὴλ δὲν κάνει, βρῆκε ἕνα παλαιὸ αἴτημα τῆς μουσουλμανικῆς ἀδελφότητας καὶ ἐνέδωσε σὲ αὐτό: ἐπέτρεψε, δηλαδή, παρὰ τὶς ἀντίθετες ἀρχικὰ διαβεβαιώσεις νὰ ἐκδοθεῖ ἡ δικαστικὴ ἀπόφαση μὲ τὴν ὁποία δημεύονται ὅλα τὰ κτήρια τῆς Μονῆς. Ἔτσι, στὸ ἐσωτερικὸ φαίνεται ὅτι τιμωρεῖ τοὺς Ἕλληνες ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν γενοκτονία τῶν Παλαιστινίων. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, πρὸς τὴν Ἑλλάδα λέει ὅτι δὲν θὰ διώξει τοὺς μοναχούς, ἡ Μονὴ θὰ συνεχίσει νὰ λειτουργεῖ ὡς ἑλληνορθόδοξο Μοναστήρι, ἀλλὰ πλέον σὲ κτήρια καὶ ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν στὸ αἰγυπτιακὸ κράτος. 

Στὴν οὐσία, δηλαδή, πλέον ἡ Μονὴ ὑπάρχει γιὰ ὅσο θέλει τὸ αἰγυπτιακὸ κράτος. ΄Γίνεται, λοιπόν, σαφὲς ὅτι, ἂν ἡ Ἑλλάδα εἶχε διατηρήσει τὴν παλαιὰ φιλοαραβικὴ στάση της, ἢ ἔστω καὶ μία ἀπόλυτη οὐδετερότητα, ὁ Σίσι δὲν θὰ εἶχε κάτι νὰ κερδίσει πολιτικὰ ἀπὸ τὴν δήμευση καὶ προφανῶς αὐτὴ δὲν θὰ γινόταν. Αὐτὰ γιὰ τὸ ἐξωτερικό. 

Ἡ ὑπόθεση τοῦ Σινᾶ, ὅμως, δείχνει καὶ ποιά εἶναι ἡ πνευματικὴ κατάστασή μας κι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα. Προφανῶς, κανεὶς δὲν ἀσχολεῖτο μὲ τὴν Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης πρὶν ἀποφασίσουν τὰ αἰγυπτιακὰ δικαστήρια τὴν δήμευσή της. Σήμερα ὅλοι γίναμε ὑποστηρικτές της. Τί κι ἂν ζοῦμε τελείως ἀντίθετα ἀπὸ τὴν Ἁγία Αἰκατερίνη καὶ τὸν ἅγιο Ἰουστινιανὸ (ναί, ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανὸς εἶναι ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας) θέλουμε τὴν Μονή τους. Μὰ ὅταν δὲν ζοῦμε μὲ τὸ ἴδιο πνεῦμα τί νὰ τὴν κάνουμε; Οὕτως ἢ ἄλλως δὲν τὴν ἔχουμε ἀφήσει νὰ παρακμάσει; Ποιός ἀπὸ ὅσους κόπτονται σήμερα γιὰ τὴν Μονὴ θὰ γινόταν Μοναχός της ἢ θὰ ἤθελε νὰ γίνει τὸ παιδί του Μοναχός της; 

Τὸ πιὸ ἐξοργιστικό, πάντως, εἶναι νὰ ἀκούει κανεὶς τὰ "ἀριστερὰ" κόμματα νὰ ἐξαπολύουν μύδρους κατὰ τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη μὲ ἀφορμὴ τὴν δήμευση. Προσέξτε: ὄχι γιὰ τὴν ἐν γένει ἐξωτερικὴ πολιτική της, τὴν ὁποία, δηλαδὴ τὴν πλήρη ὑποταγὴ στὴν ἀμερικανικὴ καὶ ἰσραηλινὴ πολιτική, καὶ ἐκεῖνα πρεσβεύουν, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀπώλεια τῆς Μονῆς σὰν νὰ πρόκειται γιὰ ἕνα ἁπλὸ διμερὲς ζήτημα. Καὶ εἶναι ἐξοργιστικό, καθὼς αὐτὰ τὰ κόμματα ἀπὸ τὴν μία δὲν ἀναγνωρίζουν τὴν ἁγιότητα τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης πολλῷ δὲ μᾶλλον του Ἰουστινιανοῦ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔχουν κατὰ καιροὺς καταφερθεῖ μὲ ἄθλιες ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ Βυζαντίου καὶ ἰδίως τῶν αὐτοκρατόρων. Καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἔρχονται σήμερα καὶ θέλουν τὴν Μονὴ τοῦ Σινᾶ, αὐτὸ τὸ τεράστιο περιουσιακὸ στοιχεῖο ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες. Γιατί τὸ θέλουν, ὅμως, ἀφοῦ ἀρνοῦνται τὸ Βυζάντιο; Μᾶλλον γιὰ νὰ τὸ κάνουν καὶ αὐτὸ προμαχῶνα τῆς woke κουλτούρας. 

Ὁ παντοδύναμος Θεὸς ἄφησε τὸ Μοναστήρι αὐτὸ σὲ ἑλληνικὰ χέρια ἐπὶ δεκαπέντε αἰῶνες καὶ μὲ τόσους διαφορετικοὺς κυρίαρχους τῆς περιοχῆς. Ἐπειδή, ὅμως, ἐμεῖς θέλουμε νὰ πολιτευόμαστε ἀντίθετα ἀπὸ τὸν λόγο του τόσο πολιτικὰ ὅσο καὶ ἐκκλησιαστικὰ ὁ Θεός μας τὸ παίρνει καὶ αὐτό. Καὶ ὅσο συνεχίζουμε στὴν "σωστὴ πλευρὰ" τῆς ἱστορίας καὶ στὸν οἰκουμενισμό-γουοκισμό, τὰ χειρότερα ἔρχονται.