27 Ιουλ 2020

Τὸ «ὀθωμανικὸ ξίφος» βρίσκεται ἤδη ἐντὸς τῶν πυλῶν!




Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ανδρώνης

Ἄραγε ποιὸς σώφρων Ἕλληνας πολίτης μπόρεσε - μετὰ τὰ τελευταῖα γεγονότα μὲ τὴν Τουρκία- νὰ νιώσει πὼς καταφέραμε κάτι ὡς χώρα ἢ ὅτι λειτούργησε περίφημα ἡ ἀποτρεπτική μας ἰσχὺς ἢ ὅτι «πάτησαν πόδι» οἱ «σύμμαχοί» μας;

Ἀσφαλῶς οἱ ἔνοπλες δυνάμεις μας, ἔκαναν ἐξαιρετικὴ δουλειά -ὅπως πάντα- γιὰ νὰ ὑπερασπιστοῦν τὴν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα, ἀλλά το πῶς διαχειρίζεται τὰ πολεμοχαρῆ τερτίπια τοῦ «Σουλτάνου» ἡ πολιτική μας ἡγεσία καὶ τὰ ἐγχώρια ΜΜΕ, εἶναι μιὰ ἐντελῶς διαφορετικὴ ἱστορία.

Οὕτως ἢ ἄλλως οἱ πολιτικοὶ ἔχουν τὸν πρῶτο καὶ τὸν τελευταῖο λόγο, ὅταν ὁ λαὸς σιγεί καὶ...
κρύβεται μέσα στὸν κουρνιαχτὸ τῶν καταιγιστικῶν αὐτῶν, γεωπολιτικῶν καὶ ἐπιδημιολογικῶν ἐξελίξεων.

Βλέπετε ἐσεῖς μιὰ «ἀπομονωμένη» Τουρκία ποὺ βρίσκεται μόνη της ἀπέναντι σὲ ὅλους; Γιατί αὐτὸ εἶναι ποὺ ἰσχυρίζονται συνεχῶς οἱ πολιτικοί μας «φωστῆρες» ἀλλὰ καὶ ὅλα σχεδὸν τὰ κανάλια.

Ἢ μήπως βλέπετε μιὰ Τουρκία διοικούμενη ἀπὸ ἕναν ημιπαράφρων δικτατορίσκο ποὺ κάνει σχεδὸν ὅ,τι τοῦ καπνίσει, μὴ δίνοντας λογαριασμὸ σὲ κανέναν;

Μᾶλλον τὸ δεύτερο ἰσχύει, παρὰ τὸ πρῶτο...

Ἔχουμε καταντήσει μικροπρεπεῖς σὰν χώρα καὶ σὰν ἔθνος. Φοβικοί. «Κρεμόμαστε» ἀπὸ κάθε φιλελληνικὴ δήλωση «συμμάχου» γιὰ νὰ πάρουμε μιὰ ἔνεση ἐλπίδας. Δὲν ἔχει μείνει τίποτα στὸ παρόν μας, ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ μᾶς κάνει νὰ ἀντλήσουμε αἰσιοδοξία «ἐκ τῶν ἔσω». Τὴν ἀντλοῦμε μόνο «ἀπ' ἔξω». Ἀναζητοῦμε ἀπεγνωσμένα φιλικὲς χῶρες, σὰν νὰ ψάχνουμε προστάτες, οἱ ὁποῖοι οὐσιαστικὰ ἐξελίσσονται σὲ καιροσκόπους κηδεμόνες τῆς χώρας μας.

Γιὰ νὰ μὴν γίνουμε ραγιᾶδες τῶν Τούρκων, γινόμαστε πρόθυμοι ραγιᾶδες τῶν δυτικῶν δυνάμεων.

Ἀνατρέχουμε στὰ ἐπιτεύγματα τῶν ἔνδοξων ἑλληνικῶν γενεῶν τοῦ παρελθόντος γιὰ νὰ μασκαρέψουμε τὴ δική μας σημερινὴ ἀπραξία καὶ τὴ δουλικότητα ποὺ ἔχει ἀνατραφεῖ ἀπὸ τὴν καλοπέραση καὶ τὸν ὠχαδερφισμὸ ποὺ μπολιάστηκε μέσα μας ἀπὸ λαοπλάνους, δυτικόδουλους πολιτικοὺς ποὺ γιὰ δεκαετίες πουλοῦσαν ἀναπτυξιακὰ «καθρεφτάκια» στοὺς «ἰθαγενεῖς» τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Νότου.

Καὶ τὰ πωλοῦν ἀκόμα.

Καὶ ἔχουν ἀκόμα... ζήτηση...

Ὅμως, ὅσο καὶ νὰ ἀνατρέχεις στὴν ἐθνικὴ ρίζα σου, τὸ δέντρο ἔχει κοπεῖ πρὸ πολλοῦ καὶ χρειάζεται κόπο γιὰ νὰ ξαναζωντανέψει. Δὲν γίνεται ἀπὸ τὴν μιὰ στιγμὴ στὴν ἄλλη.

Τὸ μόνο θετικὸ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ γελοῖα σόου τοῦ Ερντογάν, εἶναι πὼς συσπειρώνει τὸν Ἑλληνισμὸ στὶς συνειδήσεις μᾶς παρὰ τὴν θέλησή του καὶ ἴσως τελικὰ αὐτὸ τὸ δέντρο ζωντανέψει γρηγορότερα ἀπ' ὅσο θὰ περιμέναμε...

Παρόλα αὐτά, ἐπιμένουμε ἐμμονικὰ νὰ ἀκολουθοῦμε αὐτὸ τὸ ἀέναο παραμύθι τοῦ διπολισμοῦ, ξεχωρίζοντας τοὺς καλοὺς Ἕλληνες ποὺ κυβερνοῦν ἢ κυβέρνησαν τὸν τόπο, ἀπὸ τοὺς κακούς. Αὐτοὺς ποὺ ὑποτίθεται πὼς βλέπουν σύνορα στὸ Αἰγαῖο ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ δὲν τὰ βλέπουν.

Ἐνῶ ἡ πικρὴ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὰ μόνα σύνορα ποὺ βλέπουν καθαρὰ καὶ μὴ ἀμφισβητούμενα οἱ πολιτικοὶ τῶν μεγάλων κομμάτων, εἶναι τὰ σύνορα τῶν προσωπικῶν συμφερόντων τους.

Τὰ σύνορα τῆς Ἑλλάδας, δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν. Οἱ ἐνδοτικὲς πολιτικές τους, τὰ γκρεμίζουν σιγὰ σιγὰ καὶ μεθοδικὰ ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Πότε ἔμμεσα, πότε ἄμεσα.

Ὑποχωρήσεις, παραχωρήσεις, ταπεινώσεις καὶ ἐθνικὲς ἧττες σὲ Κύπρο, σὲ Θράκη, σὲ Ἤπειρο, σὲ βραχονησῖδες τοῦ Αἰγαίου μας, στὴ Μακεδονία, σὲ μνημονιακὰ φέσια ἑνὸς παράνομου καὶ καταχρηστικοῦ χρέους καὶ ποιὸς ξέρει τί ἄλλο ἕπεται...

Δὲν φρόντισαν νὰ προβάλουν κανέναν πολιτιστικὸ φραγμὸ ἀπέναντι στὴν Τουρκικὴ προπαγάνδα ποὺ ἔχει ξαμοληθεῖ στὴ χώρα μᾶς τόσα χρόνια, μὲ τουρκικὰ σίριαλ, μὲ Τούρκους μεγιστᾶνες παραγωγοὺς ποὺ ἁλωνίζουν στὰ Ἑλληνικὰ κανάλια, μὲ ντοκιμαντέρ ποὺ ὑποβάθμιζαν τὴν ἐπανάσταση του 21 καὶ ὑποστήριζαν πὼς οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες περνοῦσαν ζωὴ χαρισάμενη κάτω ἀπὸ τὸν Τουρκικὸ ζυγό.

Καὶ τελευταία, μὲ ἐπιτροπὲς ποὺ ἔχουν βαλθεῖ νὰ μᾶς πείσουν πὼς ὁ Καποδίστριας ἦταν δικτάτορας καὶ ὁ Καραϊσκάκης ἦταν... σεξιστής.

Δὲν χρειαζόμασταν κανέναν Ἰμάμη μέσα στήν Ἁγία Σοφία νὰ μᾶς προτάξει τὸ Ὀθωμανικὸ ξίφος. Τὰ καταφέρνουμε μιὰ χαρὰ καὶ μόνοι μας, μέσα ἀπὸ τὸ νανουριστικό ἀφήγημα τοῦ πολυπολιτισμού, τῆς ὑποχωρητικότητας καὶ τῆς Ἑλληνοτουρκικῆς «φιλίας». Ὅλα αὐτὰ μᾶς ἔκαναν νὰ βάλουμε τὸ ξίφος σὲ περίοπτη θέση στὰ σπίτια μας, πολὺ πρὶν τὸ ἐμφανίσει ὁ Τοῦρκος στὴν τηλεόραση.

Δὲν χρειαζόμασταν κανέναν Ερντογάν νὰ μᾶς ὑποδείξει τὴν ὑπεροχὴ καὶ τήν... ἀκαταμάχητη γοητεία τοῦ Ἰσλάμ. Τὴν ἀναγνωρίζουμε καὶ μόνοι μας:

Λίγες μέρες μετὰ τὴν ἀπόφαση μετατροπῆς τῆς Ἁγίας Σοφίας σὲ Τζαμί, ἡ Ὑπουργὸς Παιδείας κυρία Κεραμέως ἀποφάσισε νὰ ἐπιχορηγήσει τὴ Διοικοῦσα ἐπιτροπὴ τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους Ἀθηνῶν, μὲ 987.000 εὐρώ.

Δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ νιώσουμε κανένα αἴσθημα μειονεξίας βλέποντας τὸν Ερντογάν νὰ κάνει προκλητικὴ «φιέστα» Ἰσλαμισμοῦ μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Αγιά Σοφιά, ὅταν οἱ κυβερνῶντες μας εἶχαν προνοήσει ἀπὸ πρὶν νὰ κλείσουν τὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες στὴν Ἑλλάδα, νὰ σιγήσουν τὰ καμπαναριὰ καὶ τὰ μεγάφωνα καὶ νὰ διώκουν ποινικὰ χριστιανοὺς ποὺ ἀσκοῦσαν τὰ θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Δὲν χρειαζόταν νὰ ἀκούσουμε τὴν δήλωση τοῦ τουρκικοῦ ΥΠΕΞ πὼς «ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ ξυπνήσει ἀπὸ τὸ ὄνειρο τοῦ Βυζαντίου». Οἱ πολιτικοί μας ταγοὶ ἔχουν φροντίσει πρὸ πολλοῦ καὶ γι' αὐτό.

Θεωροῦν τὴν Ἁγία Σοφία ὡς ἕνα μνημεῖο πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς καὶ τίποτε ἄλλο.

Γι' αὐτούς, δὲν εἶναι βασικὸς σύνδεσμος /κρίκος τῆς Βυζαντινῆς μας κληρονομιᾶς. Δὲν εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀκρογωνιαίους λίθους τῆς ἱστορίας μας. Δὲν εἶναι σύμβολο τῆς ἁπανταχοῦ Ὀρθοδοξίας στὸν κόσμο. Δὲν εἶναι ἕνα ἀτιμασμένο λάβαρο τῶν χαμένων μας πατρίδων, ποὺ ἡ συλλογικὴ Ρωμαίϊκη συνείδηση, διψᾶ ἀπὸ ἱερὸ πόθο γιὰ νὰ τὸ πάρει πίσω.

Μὲ τέτοιους ἡγέτες στὴν Ἑλλάδα, δὲν χρειαζόταν νὰ μᾶς μιλήσει ὁ Τοῦρκος πρόεδρος γιὰ τὰ σύνορα τῆς καρδιᾶς του. Ἤδη πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πολιτικούς - ἀκόμα καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς τόσο ἀκραῖες προκλήσεις τῆς Τουρκίας - ἔχουν ἀρχίσει νὰ ψελλίζουν τὰ περὶ ἀνάγκης διατήρησης τοῦ διαλόγου, γιὰ νὰ σφυγμομετρήσουν ἀντιδράσεις καὶ νὰ πράξουν ἀναλόγως.

Τὰ σύνορα μας, τὰ ἔχουν παραδώσει ἤδη, ὅπως ἔχουν παραδώσει καὶ τὶς συνειδήσεις τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.