20 χρόνια πριν...

Γράφει ὁ Χρύσανθος Σιχλιμοίρης

Σελίδες ἡρωισμοῦ ἔγραφαν πάντοτε οἱ Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου. Τέτοια σελίδα ἦταν καὶ ἡ ἵδρυση τοῦ ΜΑΒΗ (Μέτωπο Ἀπελευθέρωσης Βορείου Ἠπείρου) τὸ 1942 ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Βασ. Σαχίνη καὶ ἄλλους θερμοὺς πατριῶτες προκειμένου νὰ ἐμποδίσει τὴν ἐπικράτηση τῶν παρτιζάνων τοῦ Ἐμβὲρ Χότζα στὴ Βόρειο Ἤπειρο καὶ μετ’ ὀλίγον νὰ προσπαθήσει νὰ κρατήσει ἀδούλωτη αὐτὴ τὴν ἑλληνικὴ γῆ. Δυστυχῶς ὅμως ὁ ἀγώνας τους δὲν εἶχε τὸ τέλος ποὺ ποθοῦσε ἡ καρδιά τους… Οἱ περισσότεροι συνελήφθησαν καὶ πολλοὶ ἐκτελέστηκαν ἢ σάπισαν στὰ κάτεργα τοῦ Χότζα γιὰ μία ζωὴ μένοντας μὲ τὸ ὅραμα τῆς Λευτεριᾶς. Αὐτὸ τὸ ὅραμα μᾶλλον θέλησαν νὰ πραγματώσουν ἄνθρωποι ἀρκετὰ χρόνια ἀργότερα, ἐπανιδρύοντας τὸ ἔνδοξο ΜΑΒΗ σύμφωνα μὲ τὴν  προκήρυξη ποὺ ἐστάλη τὸν Ἀπρίλιο τοῦ  1994 στὶς ἐφημερίδες καὶ ἀναφερόταν στὸ....

γεγονὸς τῆς Ἐπισκοπῆς, ὅπου, πάντα μὲ τὴν προκήρυξη, ἑλλαδίτες καὶ Βορειοηπειρῶτες πιστοὶ στὰ χνάρια τῶν προγόνων τους καὶ μὴ ἀντέχοντας ἄλλο τὴν καταπίεση τῶν Ἀλβανῶν καὶ τὴν ἀδιαφορία τῆς μάνας Ἑλλάδας γιὰ τὴν μαρτυρικὴ γῆ τους, ἀποφάσισαν και πῆραν τὶς τύχες στὰ χέρια τους, κάνοντας ἐπίθεση στὸ στρατόπεδο νεοσυλλέκτων γιὰ νὰ δώσουν τὸ μήνυμα καὶ πρὸς τὴν Ἀλβανία καὶ πρὸς τὴν Ἑλλάδα· πρὸς τοὺς Ἀλβανούς, ὅτι ὅσο καταπιέζουν τοὺς Ἕλληνες θὰ ὑπάρχουν αὐστηρὰ ἀντίποινα, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὴν ἑλληνικὴ πλευρὰ, ὅτι ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἀντιστέκεται καὶ ἂν χρειαστεῖ τὰ παιδιὰ της εἶναι ἕτοιμα νὰ χύσουν καὶ τὸ αἷμα τους…..

Δυστυχῶς ἡ μάνα Ἑλλάδα ἀποδείχτηκε κακιὰ μητριὰ ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ μακαριστὸς ἀρχηγός μας Σεβαστιανός, ἀποδεχόμενη τὶς κατηγορίες καὶ τὶς ὕβρεις ποὺ ἐκτόξευε τότε ἡ Ἀλβανία πρὸς τὴ Ἑλλάδα καὶ ἀνεχόμενη τὸ σκληρότατο προγκρὸμ ποὺ εἶχε ἐξαπολύσει πρὸς τοὺς βορειοηπειρῶτες μὲ φυλακίσεις καὶ δίκες – παρωδία…Μάταια ζητοῦσε ὁ, καταβεβλημένος ἐξαιτίας τοῦ πρόσφατου χειρουργείου, Σεβαστιανὸς ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση (μὲ ὙπΕξ Παπούλια!!!) νὰ «τρίξει τὰ δόντια» στοὺς Ἀλβανοὺς καὶ νὰ τοὺς καταστήσει  σαφές ὅτι: «…ἂν ἀνοίξει μύτη Βορειοηπειρώτη, εἰσβάλλω στὴ Βόρειο Ἤπειρο νὰ ἐπιβάλλω τὴν τάξη καὶ νὰ προστατεύσω τοὺς ὁμοεθνεῖς μου….» Λίγα στοιχεῖα ἔχουν γίνει γνωστὰ γιὰ ἐκεῖνο τὸ μεγαλειῶδες ἐγχείρημα, ὅπου, ὅπως γράφτηκε στὴν προκήρυξη, ὀλιγομελὴς ὁμάδα μαχητῶν του ΜΑΒΗ ἔθεσε σὲ λίγα λεπτὰ ὑπὸ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο 120 στρατιῶτες τοῦ φυλακίου τρεμάμενους ἀπὸ τὸν φόβο τους, ἀπ’ ὅπου φεύγοντας, πῆραν  μαζί τους αἰχμάλωτο ποὺ ἀπελευθέρωσαν ἀργότερα καὶ βαρύτατο ὁπλισμὸ γιὰ  μελλοντικὸ χτύπημα...

Ἴσως δὲ μάθουμε ποτὲ λεπτομέρειες, ἀξίζει  ὅμως νὰ θυμόμαστε αὐτὸ τῆς προκήρυξης ποὺ δημοσιεύτηκε σὲ κάποιες ἐφημερίδες…, ἔτσι, γιατί τὸ Ὅραμα τῆς λευτεριᾶς παραμένει  ἀπραγματοποίητο.

«Τὴν Νίκη μας αὐτή, στὴ δίκαιη ἐπιχείρησή μας, τὴν ὁποία συνέδραμε ὁ Θεός, ἡ Ὁμάδα ἀφιέρωσε στοὺς  Ἕλληνες στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἔχυσαν  τὸ αἷμα τους στὰ βουνά μας, ποὺ οἱ  ἀλβανικὲς μπουλντόζες ξέθαψαν καὶ  πέταξαν τὰ ὀστά τους στὰ σκυλιά…».

Πηγή: Βορειοηπειρωτικό Βήμα, ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2014