Ἁγίου Μάρκου τοῦ ἈσκητοῦΤὸ ἅγιο Βάπτισμα εἶναι μὲν τέλειο, ἀλλὰ δὲν τελειοποιεῖ αὐτὸν ποὺ δὲν τηρεῖ τὶς ἐντολές. Νὰ μὴ πιστεύουμε σὲ ἀνθρώπινες εἰκασίες, ἀλλὰ καλύτερα στὴν θεία Γραφή, ποὺ λέγει: «Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἠμῶν κατὰ τὰς Γραφᾶς» (Ἃ' Κόρ. ἴε' 3). «Συνετάφημεν αὐτῶ διὰ τοῦ βαπτίσματος» (Ρώμ. στ' 4). «Ὁ ἀποθανῶν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας» (Ρώμ. στ' 7). «Ἁμαρτία ὑμῶν οὐ κυριεύσει» (Ρώμ. στ' 14), ἐὰν βέβαια πράξουμε τὶς ἐντολές Του. Εάν δὲν τὶς τηροῦμε εἴμεθα ἄπιστοι καὶ κρατούμεθα ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Πίστις δὲν εἶναι μόνον νὰ βαπτισθοῦμε στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ πράττουμε τὶς ἐντολές Του. Εἶναι ὁλοφάνερο, σύμφωνα μὲ τὴν Γραφή, ὅτι συνταφήκαμε μυστικῶς μὲ Αὐτὸν διὰ τοῦ βαπτίσματος καὶ ὅτι μᾶς «συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις» (Ἔφ. β' 6). Ἔδωσε ὅμως καὶ ἐντολές, τὶς ὁποῖες ἀφοῦ ἐκπληρώσουμε, θὰ εὕρουμε τὴν τελειότητα ποὺ ἤδη μᾶς ἔχει δωρήσει. Ἐὰν δὲν τὶς ἐκπληρώσουμε, τότε θὰ φανῆ ὅτι ἐνεργεῖ μὲ τὴν θέλησί μας ἡ ἁμαρτία μέσα μας.
Ἐὰν λέμε πάλι ὅτι μὲ τὰ ἔργα ἀναιρεῖται ἡ ἁμαρτία, τότε τὸ «Χριστὸς δωρεὰν ἀπέθανε» (Γάλ. β'21) καὶ ὅλα ὅσα παρόμοια ἔχουν εἰπωθεῖ εἶναι ψεῦδος. Ἐὰν δὲν εἶναι τέλειο τὸ Βάπτισμα, ἀλλά, ὅπως λέγουν, ἔχει τὴν τελειότητα ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες, τότε εἶναι μάταιος γι' αὐτοὺς ὁ νόμος τῆς ἐλευθερίας καὶ ἀναιρεῖται ὅλη ἡ νομοθεσία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἀκόμη προσάπτουν καὶ ἀδικία στὸν Χριστό, ποὺ προστάσσει ἔργα ἐλευθερίας στοὺς βαπτισμένους, ἐνῶ ἀκόμα χωρὶς νὰ τὸ θέλουν εἶναι ὑποδουλωμένοι στὴν ἁμαρτία, ὅπως λέγουν. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ παύει νὰ εἶναι χάρις, ἀλλ' ἀνταπόδοσις γιὰ τοὺς ἀγῶνες μας. Διότι, ἐὰν εἶναι λόγω τῶν ἔργων, δὲν εἶναι τῆς χάριτος. Ἐὰν εἶναι τῆς χάριτος, τὸ ἔργο δὲν εἶναι ἔργο, ἀλλ' ἐντολὴ τοῦ ἐλευθερώσαντος. Ἔργο ἐλευθερίας καὶ πίστεως. Αὐτὰ προέγραψε κατ' οἰκονομίαν ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τοὺς Γαλατάς, νουθετώντας αὐτοὺς ποὺ παρόμοια εἶχαν ἀπιστήσει. Ἐμεῖς, «μὴ ἀρνούμεθα τὴν πίστι τοῦ κηρύγματος». Ἀλλὰ ἐὰν κρατούμεθα ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ μετὰ τὸ βάπτισμα, ὄχι ὅτι τὸ βάπτισμα εἶναι ἀτελές, ἁπλῶς ἀμελοῦμε ἐμεῖς τὴν.....
ἐντολὴ καὶ ὑποκύπτουμε θεληματικὰ στὴν ἡδονή, καθὼς μᾶς ἐλέγχει ἡ θεία Γραφή, ποὺ λέγει: «ὡς κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸν ἴδιον ἔμετον» (Β' Πέτρ. β' 22). Παρόμοια ἐπιστρέφει στὴν ἁμαρτία τοῦ ὁ ἄνθρωπος μὲ αὐτεξούσιο προαίρεσι. Το θέλημα καὶ τὸ Βάπτισμα οὔτε ὁ Θεός, οὔτε ὁ σατανᾶς τὸ παραβιάζει.
ἐντολὴ καὶ ὑποκύπτουμε θεληματικὰ στὴν ἡδονή, καθὼς μᾶς ἐλέγχει ἡ θεία Γραφή, ποὺ λέγει: «ὡς κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸν ἴδιον ἔμετον» (Β' Πέτρ. β' 22). Παρόμοια ἐπιστρέφει στὴν ἁμαρτία τοῦ ὁ ἄνθρωπος μὲ αὐτεξούσιο προαίρεσι. Το θέλημα καὶ τὸ Βάπτισμα οὔτε ὁ Θεός, οὔτε ὁ σατανᾶς τὸ παραβιάζει.
Πηγή: Ἁγιορείτικον Ἡμερολόγιον 2011
Ἔκδοσις: ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου