Τό νέφος τῶν Νεομαρτύρων λαμπρύνουν, ὡς νοητοί ἀστέρες, τό νοητό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὑπῆρξαν, σέ ἡρωικό φρόνημα, ἐφάμιλλοι τῶν Μαρτύρων τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ἐμμένοντας στήν σώζουσα χριστιανική πίστη καί στήν ἁγία βιωτή, τήν ὁποία ἐπαγγέλλεται τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἕνας ἀπό αὐτούς εἶναι καί ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Δούκας ὁ Ράπτης ἀπό τήν Μυτιλήνη, ὁ ὁποῖος γδάρθηκε ζωντανός ἀπό τούς μουσουλμάνους Ἀγαρηνούς, ἐπειδή ἀρνήθηκε τόν ἐξισλαμισμό καί καταφρόνησε τήν ἀκολασία πού ὑπαγορεύει τό Ἰσλάμ.
Γεννήθηκε στή Λέσβο στά μισά τοῦ 16ου αἰῶνα. Δέν γνωρίζουμε δυστυχῶς τίποτε γιά τήν καταγωγή του, τούς γονεῖς του, τήν παιδική του ἡλικία. Φαίνεται ὅτι καταγόταν ἀπό φτωχή, ἀλλά εὐσεβῆ οἰκογένεια, ἡ ὁποία τοῦ ἐνέπνευσε... βαθειά πίστη στό Χριστό καί τοῦ ρίζωσε τόν ἑλληνορθόδοξο τρόπο ζωῆς. Προφανῶς, λόγῳ τῆς φτώχειας, ἀναγκάστηκε νά μεταναστεύσει στήν Κωνσταντινούπολη, γιά καλλίτερη ζωή. Ἐκεῖ προσκολλήθηκε σέ κάποιο ραφεῖο καί ἔμαθε τήν τέχνη τοῦ ράπτη. Ἀναδείχτηκε δέ πολύ καλός τεχνίτης καί γι' αὐτό ἔγινε εὐρύτερα γνωστός, ἀποκτῶντας πελάτες στήν ἀριστοκρατία τῆς Πόλης. Ἦταν ἐπίσης προικισμένος μέ ἀσυνήθιστη σωματική ὀμορφιά. Περισσότερο ὅμως ἦταν προικισμένος μέ ἐσωτερικά χαρίσματα, μέ ἀκλόνητη πίστη στό Θεό καί ἄμεμπτη ἠθικότητα.
Τό ἐπάγγελμά του τόν ὑποχρέωνε νά μπαίνει στά σπίτια τῶν πλουσίων γιά νά ράβει. Ἔτσι ἀσκοῦνταν τό ἐπάγγελμα τοῦ ράφτη ἐκεῖνα τά χρόνια. Εἶχε πελάτες καί πολλούς Τούρκους εὐγενεῖς καί πλουσίους, οἱ ὁποῖοι τόν προτιμοῦσαν γιά τήν ποιοτική δουλειά του. Ἀλλά, ὅπως εἶναι γνωστό, στά σπίτια τῶν πλουσίων μουσουλμάνων ἐπικρατοῦσε μεγάλη διαφθορά καί ἔκλυση των ἠθῶν. Ὁ Δούκας, ἔχοντας ἰσχυρές ἠθικές ἀντιστάσεις, παρέβλεπε αὐτή τήν κατάσταση, ἀκολασία τῶν πλουσίων Ὀθωμανῶν τόν ἄφηνε ἀδιάφορο, περιοριζόμενος στήν ἐργασία του.
Ὁ διάβολος ὅμως, ὁ ὁποῖος μισεῖ τήν ἠθική καθαρότητα καί τήν ἁγνότητα, ἔβαλε στόχο τόν πιστό καί ἠθικό ράπτη. Κλήθηκε κάποτε νά ράψει στό σπίτι ἑνός πλούσιου Τούρκου, ὁ ὁποῖος κατεῖχε ὑψηλό ἀξίωμα στήν ὀθωμανική ἐξουσία. Ἡ σύζυγος τοῦ ἦταν μιά ἔκφυλη γυναῖκα. Ὅταν εἶδε τόν ὄμορφο Δούκα, κυριεύτηκε ἀπό σφοδρό ἔρωτα γι' αὐτόν καί ἄρχισε νά τόν κολακεύει μέ ἐρωτόλογα, νά τοῦ προσφέρει ἀκριβά δῶρα καί νά τοῦ τάζει χρήματα καί διευκολύνσεις, προκειμένω νά τόν παρασύρει στήν ἁμαρτία.
Ὁ σεμνός Δούκας δέν ἐνέδωσε στά ἁμαρτωλά θέλγητρα τῆς τουρκάλας χανούμισσας. Ὡς ἄλλος «σώφρων Ἰωσήφ», ὁ ὁποῖος ἀπέκρουσε τίς ἁμαρτωλές προτάσεις τῆς γυναίκας τοῦ ἄρχοντα τῆς Αἰγύπτου, παρά τήν ἐπιμονή τῆς ἁμαρτωλῆς τουρκάλας μοιχαλίδας, δέν ὑπέκυψε. Στάθηκε ἀπαθής στά ἐρωτικά της καλέσματα, ἀπορῶντας γιά ὁ θράσος της.
Ἔκαμε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί ἔφυγε ἀπό τό τουρκικό σαράϊ, γιά νά ἀποφύγει τόν πειρασμό. Δέν ξαναπῆγε νά τελειώσει τήν ἐργασία του. Ὅμως ἡ ἔκφυλη τουρκάλα δέν πτοήθηκε. Βλέποντας ὅτι δέν ἐρχόταν στό σπίτι της νά τελειώσει τό ράψιμο, ἄρχισε νά τοῦ στέλνει μηνύματα, καλῶντας τον κοντά της. Ἀλλά ἐκεῖνος δέν ἀπαντοῦσε. Τότε ἐκείνη ἀποφάσισε νά πάει ἡ ἴδια στό ραφεῖο του. Ὅταν τόν συνάντησε τοῦ εἶπε: «Ἄκουσέ μέ σέ παρακαλῶ, θέλω νά ἔρχεσαι στά σαράϊ μου, ὅπως καί προηγουμένως καί μή φοβᾶσαι κανένα. Ὁ ἄντρας μου λείπει σέ ἐκστρατεία καί μπορεῖ νά μήν ξανάρθει. Ἄν θέλεις νά ἀσπαστεῖς τό Ἰσλάμ, σέ παίρνω γιά ἄντρα μου. Ἀλλά κι ἄν ἀκόμη ἐπιστρέψει ὁ ἄντρας μου, θά σέ ἔχω στό παλάτι μοῦ ὡς οἰκονόμο. Κι ἄν ἀκόμη δέν θέλεις ν' ἀλλάξεις τήν πίστη σου, ἄς μείνεις Ρωμιός. Μόνο νά ἔρχεσαι, ὅπως σοῦ εἶπα».
Τοῦ εἶπε καί ἄλλα δελεαστικά λόγια, γιά νά τόν πείσει νά γυρίσει στό σαράϊ. Ἀλλά ἐκεῖνος ἔμεινε ἀπόλυτα ἀπαθής καί ἀμετάπειστος. Τῆς δήλωσε ρητά πώς δέν πρόκειται νά διαπράξει τήν θανάσιμη ἁμαρτία τῆς μοιχείας, διότι τό ἀπαγορεύει ἡ χριστιανική του πίστη καί ἡ ρωμαίικη παράδοση γιά τήν τιμή τοῦ γάμου. Βλέποντας ἡ χανούμισσα ὅτι δέν κατάφερε νά τόν πείσει μέ τα δέλεαρ, ἄρχισε νά τόν ἀπειλεῖ: «Ἄν δέν κάνεις ὅπως σοῦ εἶπα, νά ξέρεις, θά χάσεις τή ζωή σου» καί ἔφυγε θυμωμένη.
Ὁ ἔνθεος ὅμως χριστιανός νέος δέν σκέφτηκε οὔτε στιγμή τίς ἁμαρτωλές προτάσεις τῆς τουρκάλας καί τά ὑλικά ὀφέλη πού θά ἀποκτοῦσε ἄν ἐνέδιδε στήν ἁμαρτία. Ἐπίσης ἀγνόησε καί τίς ἀπειλές της καί γι' αὐτό δέν ξαναπῆγε στό σπίτι τοῦ Τούρκου ἀξιωματούχου. Ὅμως ἡ ἔκφυλη τουρκάλα δέν τά παράτησε, παρά τήν ἄρνησή του Δούκα καί συνέχισε νά τοῦ στέλνει μηνύματα, μέ ἀνήθικο περιεχόμενο καί τόν προκαλοῦσε νά γυρίσει σό σαράϊ. Ἐκεῖνος ὅμως παρέμεινε ἀμετάπειστος.
Τότε ἡ χανούμισσα θύμωσε πολύ καί ὁρκίστηκε νά καταστρέψει τόν ἀρνητή τῶν ἁμαρτωλῶν καλεσμάτων της. Μετέβη στόν βεζίρη τῆς Πόλης καί τόν συκοφάντησε, ἀντιστρέφοντας τά γεγονότα: «Ἔχω ἕνα ράφτη πού ράβει στό παλάτι μοῦ ό, τί χρειάζεται. Τόν εἰδοποίησα νά ἔρθει νά τοῦ δώσω μερικά ροῦχα γιά ράψιμο καί αὐτός ἦλθε καί μοῦ εἶπε λόγια τόσο ἄσχημα καί ἄπρεπα πού ντρέπομαι νά σου τά πῶ, γι' αὐτό τόν ἔδειρα καί ἔφυγε. Τώρα εἶναι στό ἐργαστήριό του καί θέλω νά τόν θανατώσεις»! Ὁ βεζίρης της ὑποσχέθηκε ὅτι θά ἔκανε ό, τί ἔπρεπε νά τιμωρηθεῖ ὁ ἀναιδής ρωμιός, διότι ἡ καταγγέλλουσα ἀνῆκε σέ ἐπιφανῆ ὀθωμανική οἰκογένεια.
Διέταξε λοιπόν τόν σούμπαση (ἔπαρχο) νά πάει νά συλλάβει τόν ράφτη καί νά τόν ὁδηγήσει μπροστά του. Ὅταν τόν ἔφεραν ἐνώπιον τοῦ, ρώτησε τήν τουρκάλα: «Τί προστάζεις νά τοῦ κάμω;». Ἐκείνη, πλημυρισμένη ἀπό δαιμονικό θυμό καί κακία του εἶπε: «Νά τόν ἐξισλαμίσεις, νά τόν κάμεις Τοῦρκο. Ἄν ἀρνηθεῖ κρέμασε τόν στό τσιγκέλι»!
Ὁ βεζίρης ἄρχισε νά μεταχειρίζεται τήν συνήθη μέθοδο τῶν γλυκόλογων, τῶν κολακειῶν καί τῶν ταξιμάτων. Ἐπαίνεσε τήν σωματική του ὀμορφιά, τά προσόντα του καί τοῦ ὑποσχέθηκε μιά ἄνετη ζωή ἄν ἀσπάζονταν τό Ἰσλάμ. Ὅμως ἐκεῖνος ἀρνήθηκε κατηγορηματικά, δηλώνοντάς του πώς δέν θά ἀρνηθεῖ τήν πίστη στό Χριστό μέ κανένα τίμημα.
Βλέποντας ὁ Τοῦρκος ἀξιωματοῦχος, ὅταν διαπίστωσε ὅτι δέν ἔφερε ἀποτέλεσμα μέ τίς κολακεῖες καί τά ταξίματα, διέταξε νά τόν βασανίσουν ἀπάνθρωπα, ἐλπίζοντας ὅτι ἔτσι θά λύγιζε καί θά δεχόταν τόν ἐξισλαμισμό του. Ἀλλά ὁ ἡρωικός Δούκας, παρά τούς φρικτούς πόνους, δέν λύγισε καί φώναζε ἀπό τό σκοτεινό μπουντρούμι ὅτι δέν πρόκειται νά ἀρνηθεῖ τή χριστιανική του πίστη, νά προδώσει τό Χριστό, τόν ἀληθινό Θεό! Φώναζε μέ ὅλη τή δύναμη πού τοῦ εἶχε ἀπομείνει: «εἶμαι χριστιανός καί χριστιανός θά πεθάνω»!
Ὁ θηριώδης καί αἱμοβόρος βεζίρης, βεβαιώθηκε ὅτι ἦταν μάταιο νά ἐπιμένει γιά τόν ἐξισλαμισμό του καί ὑπό τίς ὀχλήσεις τῆς ἁμαρτωλῆς τουρκάλας, ἐξέδωσε διαταγή νά θανατωθεῖ μέ τόν πλέον ἐπώδυνο τρόπο. Τόν ἔγδαραν ζωντανό! Ὁ ἡρωικός Μάρτυρας ὑπόμεινε τό φοβερό μαρτύριο μέ ἡρωισμό καί καρτερία, προσευχόμενος καί ψάλλοντας! Ἡ ψυχή του πέταξε στά οὐράνια γιά νά στεφανωθεῖ ἀπό τό Χριστό καί οἱ ἀπάνθρωποι δήμιοι πέταξαν τό δέρμα του στή θάλασσα καί κρέμασαν σέ τσιγκέλι τό γδαρμένο σῶμα του, ἱκανοποιῶντας τό αἴτημα τῆς ἔκφυλης τουρκάλας καί γιά παραδειγματισμό! Ἦταν 24 Ἀπριλίου τοῦ ἔτους 1564.
Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στίς 24 Ἀπριλίου, τήν ἡμέρα τοῦ ἡρωικοῦ του μαρτυρίου.
Τό κεφάλαιο Νεομάρτυρες εἶναι πολύ σημαντικό γιά τήν Ἐκκλησία καί γιά τό Ἔθνος μας. Οἱ καλλίμαχοι αὐτοί Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ καί ἥρωες τῆς πατρίδος
πότισαν μέ τό τιμημένο αἷμα τους τήν «ἀποσταμένη ἐλπίδα». Ὑπερασπίστηκαν τήν μόνη σώζουσα ὀρθόδοξη πίστη, ἀπέτρεψαν τούς ἐξισλαμισμούς, διατήρησαν τόν ἑλληνορθόδοξο τρόπο ζωῆς καί κράτησαν ἀναμμένη τή σπίθα τῆς ἐλευθερίας στούς ὑπόδουλους Ρωμιούς.
Ἐλπίζουμε κάποτε νά ἀξιολογηθεῖ ἐπαρκῶς τό κεφάλαιο Νεομάρτυρες καί νά τούς ἀποδοθεῖ ἡ ἁρμόζουσα θέση στήν ἐπίσημη ἱστοριογραφία, διότι ὡς τώρα παραμένουν παραγκωνισμένοι καί ἡ ἀνυπολόγιστη προσφορά τους στήν ὑπόθεση τοῦ Γένους μας ἀφανής, ἄν ὄχι συκοφαντημένη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου