Ὁ Χριστός κατεβαίνει τήν ὥρα τοῦ Εὐχαριστιακοῦ Εὐαγγελισμοῦ στήν Παρθένο Ἐκκλησία, κι ἡ Ἐκκλησία γίνεται γῆ ἀγαθή πού βλαστάνει τόν ἄρτο τῆς Ζωῆς

Ἀπόσπασμα ἀπό τόν πρόλογο τοῦ Ἰερομόναχου Γρηγορίου, ἐκ τοῦ βιβλίου «Ἡ Θεία Λειτουργία», Ἱερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Ἅγιον Ὄρος

Ὅταν ὁ Χριστός μίλησε γιά πρώτη φορά στούς ἀνθρώπους γιά τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὀνόμασε τόν ἑαυτό του ἄρτο τῆς ζωῆς, πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό γιά νά προσφερθεῖ ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς: «Ἐγώ εἰμί, εἶπε, ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς... ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων... Ἐγώ εἰμί ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγη ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τόν αἰῶνα. Καί ὁ ἄρτος δέ ὅν... ἐγώ δώσω, ἡ σάρξ μου ἐστίν, ἤν ἐγώ δώσω ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς».

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἄρτος τῆς Ζωῆς πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό (ὁ καταβάς), τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Κατέβηκε τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ μέσα στήν Ὑπερευλογημένη Παρθένο κι ἡ Παρθένος ἔγινε γῆ ἀγαθή εὐλογημένη, πού βλάστησε τόν Ἄρτο τῆς Ζωῆς. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Ἄρτος τῆς Ζωῆς πού κατεβαίνει διαρκῶς ἀπό τόν οὐρανό (ὁ καταβαίνων), τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Κατεβαίνει τήν ὥρα τοῦ Εὐχαριστιακοῦ Εὐαγγελισμοῦ μέσα στήν Παρθένο Ἐκκλησία, κι ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία γίνεται γῆ ἀγαθή εὐλογημένη πού βλαστάνει τόν ἄρτο τῆς Ζωῆς. Αὐτό τό Γεγονός τῆς καθόδου τοῦ Χριστοῦ καί τῆς παρουσίας Του μέσα στήν Ἐκκλησία τό ζοῦμε στήν Θεία Λειτουργία. Γιατί ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ὁ Χριστός ἀνάμεσά μας: «Ἰδού ἐγώ μεθ' ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος».