Ἡ Ρώμη, ὅσο διατηροῦσε τήν ἁγία ὀρθόδοξη πίστη, ἀνάδειξε πάμπολλους ἁγίους, ἄνδρες καί γυναῖκες, οἱ ὁποῖοι λαμπρύνουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Μιά ἀπό αὐτές τίς ἅγιες μορφές εἶναι καί ἡ ἁγία Μελάνη, ὁ ὁποία ἀποτελεῖ λαμπρό παράδειγμα πιστῆς χριστιανῆς καί ἁγνότητας.
Γεννήθηκε στή Ρώμη τό ἔτος 338 ἀπό γονεῖς πλουσίους καί εὐγενεῖς, τούς ὁποίους διέκρινε ἡ βαθειά πίστη τους στό Θεό. Ἡ γέννηση τῆς Μελάνιας τούς γέμισε χαρά. Ἀπό μικρή ἔδειξε ἀσυνήθιστη ὡριμότητα καί σύνεση. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της τῆς ἐνέπνευσαν τήν εὐσέβεια καί τῆς ἑδραίωσαν τήν πίστη στό Θεό.
Ὅταν ἔγινε δεκατεσσάρων ἐτῶν, ἀποφάσισαν νά τήν παντρέψουν... μέ ἕνα δεκαεπτάχρονο νέο τόν Ἀπελλιανό, γόνο εὐγενοῦς οἰκογένειας. Ἄς μήν μας ξενίζει ἡ μικρή της ἡλικία, στά χρόνια ἐκεῖνα δέν ἦταν σπάνιο νά παντρεύουν τά παιδιά τους σέ μικρή ἡλικία. Τήν πάντρεψαν, διότι προσδοκοῦσαν νά ἀποκτήσουν διάδοχο, ὁ ὁποῖος θά κληρονομοῦσε καί θά διαχειρίζονταν τήν μεγάλη περιουσία τους. Ἀλλά ἡ Μελάνη δέν ἤθελε νά παντρευτεῖ, διότι ποθοῦσε τήν μοναχική ζωή. Ὅμως, ὑπέκυψε στή θέληση τῶν γονιῶν της καί δέχτηκε το γάμο.
Μετά το γάμο της παρακάλεσε τόν σύζυγό της Ἀπελλιανό νά διατηρήσει τήν παρθενία της, νά ζήσουν μέ ἁγνότητα, σάν ἀδέλφια, χαρίζοντάς του ὅλα τά πλούτη της, ἀλλά ἐκεῖνος δέν δέχτηκε, διότι ἤθελε διάδοχο καί ἔτσι ἀπέκτησαν ἕνα χαριτωμένο κορίτσι. Παρ' ὅλα αὐτά ἡ Μελάνη ζοῦσε ἀσκητική ζωή, μέ ἀδιάλειπτη προσευχή, ἐγκράτεια νηστεία καί ἐλεημοσύνη. Μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου ἀποκτοῦσε ὅλο καί περισσότερες ἀρετές.
Ἡ Μελάνη ἔμεινε καί πάλι ἔγκυος καί παρ' ὅλη τήν προχωρημένη ἐγκυμοσύνη της συμμετεῖχε σέ ἀγρυπνία πρός τιμήν τοῦ ἁγίου Λαυρεντίου. Σιμά τό πρωί αἰσθάνθηκε τούς πόνους τῆς γέννας. Ὅμως τό ἀγόρι πού περίμενε ὁ Ἀπελλιανός γεννήθηκε νεκρό καί ὕστερα ἀπό καιρό ἀρρώστησε καί τό κορίτσι τους καί πέθανε. Ἀφάνταστη λύπη ἔνοιωσε τό νεαρό ζευγάρι. Τό διπλό αὐτό κτύπημα τό θεώρησαν ὡς σημάδι νά ξεκινήσουν πλέον πνευματική ζωή. Ἔτσι ἀποφάσισαν νά φύγουν ἀπό τή Ρώμη καί νά πᾶνε νά ζήσουν σέ ἕνα ἥσυχο καί ἤρεμο τόπο, μέ προσευχή καί ἐλεημοσύνη. Σκορποῦσαν ἀφειδῶς τά πλούτη τους σέ ἔργα φιλανθρωπίας.
Ὅμως ὁ μισόκαλος διάβολος, ὁ ὁποῖος μισεῖ θανάσιμα τό ἔργο τοῦ Θεοῦ, ἐνέβαλε πειρασμό στόν ἀδελφό τοῦ Ἀπελλιανοῦ, τόν Σεβῆρο, νά ἁρπάξει μέ δόλο τήν περιουσία τοῦ ἀδελφοῦ του. Ἀφοῦ ἀπήγαγε τούς δούλους τοῦ Ἀπελλιανοῦ, τούς ἀνάγκασε νά ψευδομαρτυρήσουν, βεβαιώνοντας ὅτι ἡ περιουσία τοῦ ἀδελφοῦ του ἀνῆκε σ' αὐτόν.
Τό ἱερό ζευγάρι ἀντιμετώπισε μέ ψυχραιμία καί πραότητα αὐτή τή δοκιμασία καί συνέχιζε τό πνευματικό τους ἀγῶνα. Ὅμως ἡ ἔλλειψη πόρων τους στέρησε τή δυνατότητα τῆς φιλανθρωπίας. Ὁ Θεός εἶχε ἄλλα σχέδια. Τό γεγονός αὐτό ἔφτασε ὡς τό παλάτι καί ἡ βασίλισσα Βερίνα τους κάλεσε γιά νά λύσει τό πρόβλημα. Ἡ Μελάνη παρουσιάστηκε στήν βασίλισσα μέ σεμνότητα, τήν ὁποία ἐκτίμησε ἐκείνη. Ἐξέτασε τήν ὑπόθεση καί τούς δικαίωσε, ἀποδίδοντάς τους ἕνα μεγάλο μέρος ἀπό τήν περιουσία τους. Μετά ἀπό αὐτό, ἡ Μελάνη καί ὁ Ἀπελλιανός περιόδευσαν σέ διάφορα μέρη, ὅπως τή Σικελία, τήν Ἱσπανία, τήν Βρετανία καί ἀλλοῦ, εὐεργετῶντας τούς ἐνδεεῖς.
Ἀλλά ὁ διάβολος ἑτοίμασε νέα πίκρα γι' αὐτούς. Ὅταν ἔφυγαν ἀπό τή Ρώμη, ὁ ἐκεῖ φιλάργυρος καί ἅρπαγας ἔπαρχος, τούς κατάσχεσε κι ἅρπαξε την ἐναπομείνασα περιουσία τους. Τό ἱερό ζευγάρι ἀντιμετώπισε καί πάλι μέ καρτερία καί ἀνεξικακία τή νέα δοκιμασία. Ὅμως δέν ἄργησε νά ξεσπάσει σ' αὐτόν ἡ θεία δικαιοσύνη. Δέν
πρόλαβε νά χαρεῖ τό προϊόν τῆς ἁρπαγῆς του, διότι ὁ λαός σέ κάποια στάση ἐναντίον τοῦ καί τήν εἰσβολή βαρβάρων δολοφονήθηκε!
Τώρα χωρίς χρήματα ταξίδευαν γιά τήν Καρχηδόνα τῆς Βορείου Ἀφρικῆς. Ὅμως ἀδίστακτοι πειρατές κατέλαβαν τό πλοῖο καί τό ὁδήγησαν σέ κάποιο νησί, ὅπου κρατοῦσαν ἀθώους, ζητῶντας λύτρα. Τό εὐσεβές ζευγάρι ἔδωσαν ό, τί τούς εἶχε ἀπομείνει καί ἀπελευθέρωσαν πολλούς κρατουμένους. Τελικά κατέληξαν στήν πόλη Θαγαστή, ὅπου ἐγκαταστάθηκαν καί ἔκτισαν δύο ὀνομαστά μοναστήρια, ἕνα ἀνδρικό καί ἕνα γυναικεῖο, ὅπου οἱ δυό τούς δημιούργησαν ἀντίστοιχες ἀδελφότητες, ζῶντας ἀσκητική ζωή καί προκόβοντας πνευματικά.
Ἡ Μελάνη ἀσκοῦσε τό διακόνημα τῆς ταχυγραφίας καί καλλιγραφίας, ἀντιγράφοντας πατερικά συγγράμματα. Αὐτό τή βοήθησε νά ἐντρυφήσει καί νά ἐμβαθύνει περισσότερο στήν ὀρθόδοξη διδασκαλία. Παράλληλά διάβαζε μέ πάθος τίς ἅγιες Γραφές. Ὡς συνεπής πνευματική καθοδηγήτρια δίδασκε στίς μοναχές τήν χριστιανική πίστη καί τίς καθοδηγοῦσε στόν πνευματικό ἀγῶνα τους. Ἡ ἴδια ζοῦσε ὡς ἐπίγειος ἄγγελος. Ἡ φήμη της ἔφτασε μακριά, ὡς καί τή Ρώμη, ὅπου ἡ μητέρα της πληροφορήθηκε μέ χαρά καί ἀγαλλίαση τίς πνευματικές προόδους τῆς κόρης της. Γι' αὐτό ἀποφάσισε νά πάει νά μονάσει μαζί της. Ἔτσι μητέρα καί κόρη ζοῦσαν στό κοινόβιο πιά σάν ἀδελφές.
Ὕστερα ἀπό ἑπτά χρόνια ἀποφάσισε μέ τή μητέρα της νά μεταβοῦν στά Ἱεροσόλυμα νά προσκυνήσουν τά ἅγια χώματα πού πάτησε ὁ Χριστός καί τά ἱερά σεβάσματα τῶν Ἁγίων Τόπων. Συγκλονίστηκε ὅταν προσκύνησε τόν Πανάγιο Τάφο, ὅπου τῆς ἄρεσε νά μένει ὧρες, ἡμέρες, ὁλόκληρες γονατισμένη νά προσεύχεται. Στό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἔκτισε, μέ τά λιγοστά της χρήματά της ἕνα μικρό κελί γιά τή μητέρα της. Κατόπιν ταξίδεψε στήν Ἀλεξάνδρεια, γιά νά γνωρίσει πνευματικούς καί ἁγίους ἀνθρώπους. Μετά ἀπό λίγο καιρό ἐπέστρεψε στά Ἱεροσόλυμα καί ἔμεινε μέ τή μητέρα της στό Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, συναντῶντας μόνο τόν Ἀπελλιανό καί μιά ἀνηψιά της. Ἡ σχέση της μέ τόν Ἀπελλιανό ἦταν πλέον ἀδελφική, θεωροῦσε ὁ ἕνας τόν ἄλλο ὡς ἀδελφό καί ὄχι ὡς σύζυγο.
Μετά ἀπό δεκατέσσερα χρόνια κοιμήθηκε ἡ μητέρα της. Ἡ Μελάνη, μέ τήν ἄσκησή της ἔφτασε σέ μεγάλο ὕψος ἁγιότητας. Ἡ φήμη της διαδόθηκε παντοῦ καί ἔτσι ἔτρεχαν κοντά της πολλές νέες, ἄλλες εὐσεβεῖς καί ἄλλες ἀσεβεῖς νά μονάσουν ὑπό τή δική της καθοδήγηση. Ἡ ἴδια ἀρνιόταν νά δεχτεῖ τή θέση τῆς ἡγουμένης ἀπό ταπείνωση.
Μετά ἀπό καιρό κοιμήθηκε καί ὁ Ἀπελλιανός. Ἡ Μελάνη ἀποφάσισε νά κτίσει ἀνδρικό μοναστήρι στή μνήμη του. Δέν εἶχε χρήματα, ἀλλά αὐτά βρέθηκαν, τά κατέβαλε κάποιος πλούσιος ἄρχοντας τῆς περιοχῆς.
Στή Ρώμη εἶχε ἀναδειχτεί ἔπαρχος κάποιος θεῖος της, ὁ Βολοσιανός, ὁ ὁποῖος βρισκόταν γιά ὑπηρεσιακούς λόγους στήν Κωνσταντινούπολη. Κάλεσε τή Μελάνη στή Βασιλεύουσα γιά νά τή γνωρίσει μέ τήν αὐτοκράτειρα Εὐδοκία. Ἡ πρωτεύουσα συνταράσσονταν ἀπό τήν αἵρεση τοῦ Νεστορίου. Ἐκεῖ ἡ Μελάνη ἔδωσε μεγάλους ἀγῶνες γιά τήν Ὀρθοδοξία. Ἀφοῦ κόπασε ἡ αἵρεση ἀποφάσισε νά γυρίσει ξανά στούς Ἁγίους Τόπους, νά πεθάνει στήν Ἁγία Γῆ. Ἀνοικοδόμησε καί ἄλλο μοναστήρι, μέ χρήματα πού τῆς δώρισε ἡ Εὐδοκία.
Μετά ἀπό καιρό προεῖδε το θάνατό της. Ἦταν παραμονές Χριστουγέννων. Ζήτησε ἀπό τίς μοναχές νά τήν ὁδηγήσουν στή Βηθλεέμ, ὅπου προσκύνησε τόν τόπο πού γεννήθηκε ὁ Χριστός, μετέλαβε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων καί κοιμήθηκε εἰρηνικά. Ἦταν ἡμέρα Κυριακή, 31 Δεκεμβρίου. Πλῆθος κληρικῶν καί ἁπλῶν πιστῶν παρακολούθησαν τήν ἐξόδιο ἀκολουθία της, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Ἐπίσκοπο Ἐλευρουπόλεως. Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 31 Δεκεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου