27 Νοε 2022

Ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Ἰάκωβος ὁ Πέρσης (27 Νοεμβρίου †)

Ὁ Ἰάκωβος γεννήθηκε ἀπό χριστιανούς γονεῖς στήν περ­σική πόλη Ἔλαπα ἤ Βηλάτ, ἀνατράφηκε μέ τά νάματα τῆς Πίστεως καί νυμφεύθηκε μιά χριστιανή κοπέλα. Ὁ Πέρσης βασιλιᾶς Ἰσζδιγέρδης ἐκτιμοῦσε τόν Ἰάκωβο γιά τά χαρίσματα καί τίς δεξιότητες τοῦ καί τόν κατέστησε ἀξιωματοῦχο στήν αὐλή του. Κολακευμένος ὁ Ἰάκωβος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ βασιλιᾶ, παραπλανήθηκε καί ἄρχισε νά θυσιάζει κι αὐτός στά εἴδωλα πού προσκυνοῦσε ὁ Πέρσης ἡγεμόνας.
Πληροφορήθηκαν τό γεγονός ἡ μητέρα καί ἡ σύζυγος τοῦ Ἰακώβου. Τοῦ ἔγραψαν τότε μιά ἐπιστολή ἐπιτιμητική, θρη­νολογώντας γιά τό κατάντημά του νά γίνει ἀποστάτης τῆς Πίστεως καί...πνευματικά νεκρός καί, τέλος, τόν ἱκέτευαν νά μετανοήσει καί νά ἐπιστρέψει στόν Χριστό. Συγκλονισμένος ἀπό τήν ἐπιστολή πού διάβασε ὁ Ἰάκωβος μετάνιωσε πικρά καί μέ παρρησία πῆγε στόν βασιλιᾶ καί ὁμολόγησε τήν πίστη του στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ὀργισμένος ὁ βασιλιᾶς, τόν καταδίκασε σέ θάνατο μ' ἕνα ἰδιαίτερα φρικτό μαρτύριο: θά κατατεμάχιζαν τό σῶμα του, σταδιακά, μέχρι νά ἐκπνεύσει. Οἱ δήμιοι ἐκτέλεσαν κατά γράμμα τή διαταγή τοῦ μοχθηροῦ Ἰσζδιγέρδη καί κατέκοψαν πρῶτα τά δάχτυλα τῶν ἄκρων τοῦ Ἰακώβου, ὕστερα τά χέρια, τά πόδια, τούς βραχίονες, τούς ὤμους. Στό τέλος ἔμεινε μόνο ἡ κοιλιά καί τό κεφάλι του, πού ἀποκόπηκαν ἐπίσης. Σέ κάθε κατατομή μέλους ὁ συντετριμμένος ἀπό τή μετάνοια μεγαλομάρτυρας ἀνέπεμπε εὐχαριστία στόν Θεό. Οἱ πληγές του ἀνέβρυζαν μιά ἄρρητη εὐωδία, σάν κυπαρισσιοῦ. Καθαρθείς ἀπό τή βαριά ἁμαρτία του μέσα στό λουτρό τοῦ αἵματός του, ὁ ἐξαίσιος Ἰάκωβος παρέδωσε τή ψυχή του στόν Χριστό, τόν Θεό, καί πέρασε ἐνδόξως στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Τελειώθηκε δι' ἀποκεφαλισμοῦ περί τό ἔτος 400. Ἡ τιμία κάρα του βρίσκεται στά Ρώμη καί μέρος τῶν λειψάνων του στήν Πορτογαλία, ὅπου τιμοῦν τή μνήμη του στίς 23 Μαΐου.


Ὅταν οἱ δήμιοι ἀπέκοψαν τόν ἀντίχειρα τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ τοῦ ἁγίου Ἰακώβου, ἐκεῖνος ἀνεβόησε: «Πρόσδεξαι, Κύριε, τόν πρῶτο κλάδο, πού σάν τήν ἄμπελο κλαδεύεται, ὥστε ἐν καιρῷ νά βλαστήσει νέος κλάδος». Στήν ἀποκοπή τοῦ δεύτερου δακτύλου του εἶπε: «Δέξου, Κύριε, καί τόν δεύτερο κλάδο τοῦ δέντρου πού ἐφύτευσεν ἡ δεξιά Σου». Στό τρίτο δάκτυλο πού τοῦ ἀπέκοψαν εἶπε: «Εὐλογῶ Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα». Στήν ἀποκοπή τοῦ τέταρτου ἀναφώνησε: «Σύ πού δέχθηκες τή δοξολογία ἀπό τά τέσσερα Ἱερά ζῶα (σύμβολα τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν), δέξου τό μαρτύριο τοῦ τέταρτου δακτύλου μου». Στό πέμπτο δάκτυλο πού τοῦ ἔκοψαν, εἶπε: «Ἄς εἶναι πεπληρωμένη ἡ χαρά μου ὅπως τῶν πέντε φρονί­μων παρθένων στή γαμήλια ἑορτή!». Στήν ἀποκοπή τοῦ ἕκτου δακτύλου, εἶπε: «Δόξα Σοί, Κύριε, ὁ ὁποῖος τήν Ἕκτη Ὥρα ἐξέτεινες τά πανάχραντα χέρια Σοῦ ἐπί τοῦ Σταυροῦ, διότι μέ ἀξίωσες νά Σοῦ προσφέρω τό ἕκτο μου δάκτυλο». Ὅταν τοῦ ἔκοψαν τό ἕβδομο δάκτυλο, εἶπε: «Ὅπως ὁ Δαυίδ Σέ αἰνοῦσε ἐπτάκις της ἡμέρας, Σέ ὑμνολογώ διά τοῦ ἑβδόμου δακτύλου μου πού ἀπετμήθη πρός χάριν Σου». Μετά τό ὄγδοο πού ἀποκόπηκε, εἶπε: «Τήν ὄγδοη ἡμέρα Σύ, Κύριε, περιετμήθης». Μετά τήν ἀποκοπή τοῦ ἐνάτου εἶπε: «Τήν ἔνατη ὥρα, Χριστέ μου, παρέδωσες τό Πνεῦμα Σου στά χέρια τοῦ Πατρός Σου, κι ἐγώ Σου προσφέρω εὐχαριστία τό μαρτύριο τοῦ ἐνάτου δακτύλου μου». Στήν ἀποκοπή τοῦ δεκάτου δακτύλου, εἶπε: «Ἕν δεκαχόρδω ψαλτηρίῳ Σοί ψαλῶ, Θεέ μου, καί Σέ εὐχαριστῶ ὅτι μέ ἀξίωσες νά ὑπομείνω τήν ἀποκοπή τῶν δέκα δακτύλων τῶν δύο χειρῶν μου, γιά τίς Δέκα Ἐντολές πού ἐγράφησαν σέ δύο πλάκες». Ὦ! Ἐξαίσια πίστη καί ἀγάπη! Ὦ εὐγένεια ψυχῆς τοῦ ἀνδρείου ἀθληφόρου του Χριστοῦ Ἰακώβου.

(Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ὁ Πρόλογος τῆς Ἀχρίδος -Νοέμβριος, ἐκδ. Ἄθως, σ. 249-250, 254-255)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.