28 Μαρ 2022

Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: Ἀπό τό θατσερικό σύνθημα «δέν ὑπάρχει ἐναλλακτική λύση» στό ὑγειονομικό σύνθημα «μόνη λύση ὁ ἐμβολιασμός»

Παλιὰ κόλπα ὁλοκληρωτισμοῦ μὲ φρέσκο περι-τύλιγμα

Στὴν κατακλεῖδα τοῦ βιβλίου του «Ὁ νόμος τῆς δύναμης στὴν παγκόσμια τάξη»1, μὲ ἀφορμὴ τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν περίπου εἰκοσαετῆ «χρυσῆ ἐποχή» τοῦ συστήματος τοῦ Μπρέτον Γοὺντς στὴν «μολύβδινη ἐποχὴ» τῆς ἐγκατάλειψής του, ὁ «παλιός-ἀλλιῶς Τσόμσκυ» ἀναφέρεται ἐπικριτικὰ στὴν Νέα Τάξη Πραγμάτων, ἀφήνοντας ἄφωνο τὸν ἀναγνώστη, στὰ ἀφτιὰ τοῦ ὁποίου ἠχοῦν ἐντελῶς παράφωνα τὰ νεοταξίτικα-φιλοεμβολιαστικὰ λόγια ποὺ ἐκστόμισε πρὸ ὀλίγων μηνῶν ὁ «νέος Τσόμσκυ», ὄψιμος λάτρης τῆς κωλοτούμπας στὴν προκεχωρημένη ἡλικία τῶν... 93 ἐτῶν (σὲ συνέντευξη ποὺ παρεχώρησε στὸν Kurt Gödel, ὅταν τοῦ ἐτέθῃ τὸ ἐρώτημα ποιὲς εἶναι οἱ σκέψεις του σχετικὰ μὲ τὴν ὑποχρεωτικότητα τῶν ἐμβολίων, ἐτάχθῃ ὑπὲρ τῆς ἀπομόνωσης τῶν ἀπρόθυμων νὰ ἐμβολιασθοῦν2).
 

Στὸ βιβλίο ἐκεῖνο, ὁ παλιός-ἀλλιῶς Τσόμσκυ ἔγραφε:
«Ἡ περίοδος τῆς "μολύβδινης ἐποχῆς" ὑπῆρξε ἐξάλλου καὶ περίοδος κατάργησης τῶν κοινωνικῶν, δημοκρατικῶν μέτρων τὰ ὁποῖα εἶχαν βελτιώσει σὲ σημαντικὸ βαθμὸ τὴν εὐημερία τῶν ἀνθρώπων. Γενικά, ἡ νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων προσέφερε μεγαλύτερη ἐξουσία στὸ "πραγματικὸ κοινοβούλιο" τοῦ ἰδιωτικοῦ κεφαλαίου τῶν ἐπενδυτῶν νὰ ἀσκεῖ βέτο, ὁδηγῶντας σὲ παρακμὴ τὴ δημοκρατία καὶ τὰ κυριαρχικὰ δικαιώματα τοῦ λαοῦ καὶ σὲ ἐπιδείνωση τῆς δημόσιας ὑγείας»3.
Λίγες ἀράδες παρακάτω συμπλήρωνε: 
 
«Εἶναι πολὺ φυσικὸ ἡ κατάργηση τῆς μεταπολεμικῆς οἰκονομικῆς τάξης πραγμάτων νὰ συνοδεύεται ἀπὸ μιὰ ἀξιοσημείωτη ἐπίθεση ἐναντίον τῆς πραγματικῆς δημοκρατίας -τῆς ἐλευθερίας, τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας καὶ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων- μὲ τὸ σύνθημα TINA (There is No Alternative). Πρόκειται γιὰ μιὰ χονδροειδῆ μίμηση τοῦ μαρξισμοῦ. Καὶ δὲν χρειάζεται νὰ ποῦμε πὼς τὸ σλόγκαν της εἶναι ἡ ἀπάτη πρὸς ἴδιον ὄφελος. Ἡ κοινωνικοοικονομικὴ τάξη ποὺ ἔχει ἐπιβληθεῖ σήμερα στὸν κόσμο εἶναι ἀποτέλεσμα ἀνθρώπινων ἀποφάσεων στὸ πλαίσιο ἀνθρώπινων θεσμῶν. Ἀλλὰ οἱ ἀποφάσεις μποροῦν νὰ μεταβληθοῦν καὶ οἱ θεσμοὶ νὰ ἀλλάξουν. Ἄν παραστεῖ ἀνάγκη, μποροῦν ἀκόμη καὶ νὰ καταργηθοῦν καὶ ν᾿ ἀντικατασταθοῦν. Ὅλοι οἱ ἔντιμοι καὶ θαρραλέοι ἄνθρωποι αὐτὸ ἔκαναν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἱστορίας τους»4.

Σημειωτέον ὅτι τὸ αὐταρχικὸ σύνθημα-πασπαρτοῦ «δὲν ὑπάρχει ἐναλλακτικὴ λύση» (ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι τὸ ζήτημα ἔχει κλείσει καὶ δὲν ὑπάρχει κανένα περιθώριο γιὰ διάλογο) κατέστῃ δημοφιλὲς ἰδίως ἐπὶ Μάργκαρετ Θάτσερ, ἡ ὁποία ὑποστήριζε ὅτι ἡ οἰκονομία τῆς ἀγορᾶς εἶναι τὸ καλύτερο μοντέλο τοῦ παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμοῦ (globalised capitalism) καὶ τὸ μοναδικὸ ποὺ μπορεῖ νὰ ὑποσχεθεῖ τὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τῆς κοινωνίας.


Τὸν ὅρο «χωρὶς ἐναλλακτικὴ» εἶχε χρησιμοποιήσει καὶ ἡ Γερμανίδα καγκελλάριος Ἄνγκελα Μέρκελ, προκειμένου νὰ στείλει τὸ μήνυμα ὅτι τὰ μέτρα ποὺ εἶχαν ληφθεῖ ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς κρίσης χρέους ἦσαν τὰ μόνα ἐφικτά. Ἡ γερμανικὴ λέξη "alternativlos" ἀνακηρύχθηκε ἀπαράδεκτη λέξη τῆς χρονιᾶς (inappropriate word of the year / Unwort des Jahres) ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ἐπιτροπὴ γλωσσολόγων ποὺ εἶχε συγκροτηθεῖ γιὰ πρώτη φορὰ σὲ σῶμα τὸ 1991, διότι εἶναι συνυφασμένη μὲ ἀντιδημοκρατικὴ στάση.

Στὴν ἐποχὴ τῆς ἀκόμη πιὸ σκληρῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, ὅπως τὴν βιώνουμε σήμερα μὲ ἀφορμὴ τοὺς διαδοχικοὺς μπαμποῦλες ποὺ ἐπικαλοῦνται οἱ ὑλοποιητές της (πανδημία, κλιματικὴ ἀλλαγή, ἐνεργειακὴ κρίση κ.λπ.), τὸ ἐπίμαχο σύνθημα «δὲν ὑπάρχει ἐναλλακτικὴ λύση» ἐφαρμόζεται μὲ χρήση καρμπὸν γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ἑκάστοτε προβλημάτων τοῦ πλανήτη.

Ὅποιος ἔχει διαφορετικὴ ἄποψη, ἀποκτᾷ τὴν «στάμπα τοῦ ἀρνητῆ» καὶ δὲν ὑπολογίζεται ὡς μετρήσιμη μονάδα γιὰ τὸ δρομολόγιο ποὺ ἔχει προγραμματισθεῖ ἀπὸ τὴν παγκόσμια ἐλὶτ νὰ ἐκτελέσει τὸ τραῖνο τῆς σοῦπερ-ἀνάπτυξης τροχοδρομῶντας πάνω στὶς ρᾶγες τῆς ἀνώμαλης δεκαετίας 2020-2030.

Μόνο πού, στὸν ἀνάποδο κόσμο, σοῦπερ-ἀνάπτυξη σημαίνει ὀπισθοδρόμηση, τὴν ὁποία, ὡστόσο, οἱ ἐπιβάτες-μαζάνθρωποι τῆς ἁμαξοστοιχίας δὲν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ ἀντιληφθοῦν: φορῶντας τὰ γυαλιὰ τοῦ metaverse, καθὼς τὸ βαγόνι τους θὰ τροχοδρομεῖ πρὸς τὰ πίσω, ἐκεῖνοι θὰ νομίζουν ὅτι πηγαίνουν μπροστά, σύμφωνα μὲ τίς παραπλανητικὲς μεγαλοστομίες ποὺ θὰ ἀκοῦν ἀπὸ τὰ μικρόφωνα τῆς κατ᾿ εὐφημισμὸν ὑπερ-ταχείας.
 

Πόσο λυπηρὸ νὰ βλέπεις ἕναν ἔξοχο ἀκτιβιστή-ἀναλυτῆ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, ποὺ ἐπὶ δεκαετίες σὲ μπόλιαζε ἐλευθερία, δημοκρατία καὶ ἀνεξαρτησία, μαθαίνοντάς σου πῶς σκέπτονται καὶ ἐνεργοῦν οἱ παγκόσμιοι ὀλιγάρχες, νὰ μὴ μπορεῖ νὰ συνειδητοποιήσει ὅτι τὸ σύνθημα ΜΛΕ, δηλ. «Μόνη Λύση ὁ Ἐμβολιασμός» (στὴν ἀγγλόφωνη ἐκδοχή: vaccine the only solution· στὴν γερμανόφωνη ἐκδοχή: Impfen ist die einzige Lösung) στὴν πραγματικότητα ἀποτελεῖ μεταγραφὴ τοῦ προαναφερθέντος συνθήματος TINA, δηλ. «δὲν ὑπάρχει ἐναλλακτικὴ λύση».

Μὲ τὴν σειρά του, τὸ σύνθημα αὐτὸ σημαίνει:

«Κακόμοιροι πολῖτες, θὰ κάνετε ὅ,τι σᾶς λέμε ἐμεῖς, οἱ ἐξειδικευμένοι ἐμπειρογνώμονες. Δὲν δεχόμαστε κουβέντα!».
Κατὰ περίεργο τρόπο, ἡ Ἐπιτροπὴ τῶν Γερμανῶν γλωσσολόγων ποὺ τὸ 2010 εἶχε ἀνακηρύξει ἀκατάλληλη λέξη τῆς χρονιᾶς τὸν ὅρο "alternativlos" τῆς Μέρκελ, τὸ 2020 ἐπέλεξε γιὰ τὴν θέση αὐτὴ τὸν ὅρο "Corona-Diktatur" (corona dictatorship), ἑλληνιστί: κορωνοϊκὴ δικτατορία, μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι ἀφ᾿ ἑνὸς χρησιμοποιεῖται ἀπὸ ἀκροδεξιούς (!), ἀφ᾿ ἑτέρου δυσχεραίνει τὸν δημόσιο διάλογο γιὰ τὴν προώθηση τῶν ὑγειονομικῶν μέτρων.

Κι ὅμως: Οἱ δύο ἀπαράδεκτοι ὅροι τῆς χρονιᾶς θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι προφανὲς ὅτι ἀποτελοῦν τίς δύο διαφορετικὲς ὄψεις τοῦ ἴδιου νομίσματος, ἀκριβέστερα πρόκειται γιά:
παλιὰ κόλπα ὁλοκληρωτισμοῦ μὲ φρέσκο περιτύλιγμα, ὥστε νὰ ἐπιτευχθεῖ τῶν πολιτῶν τὸ τύλιγμα!

Ὅποιος κάνει τὸν κόπο νὰ ψάξει πίσω ἀπὸ τοὺς ἀπαράδεκτους ὅρους, θὰ διαπιστώσει ὅτι τὸ καμουφλαρισμένο σύνθημα τοῦ ἀπὸ δεκαετίες σιγοκαίοντος ὁλοκληρωτισμοῦ ἔχει τὴν ἑξῆς κοινὴ μορφή:

Μὴ μιλᾷς, μὴν ἀντιδρᾷς, ἐμπιστεύσου μόνο ἐμᾶς, ἀλλιῶς θὰ σὲ βρεῖ μεγάλος μπελᾶς!
Κοντολογίς: Κάνε τουμπεκί!


Εὐτυχισμένοι σκλάβοι τῆς χαξλεϊκὴς δυστοπίας, δῶστε τὴν παραγγελιά σας στοὺς νεοταξίτες ταμπῆδες (ἐξοῦ τὸ τουμπεκὶ) καὶ ξεκινῆστε νὰ ρουφᾶτε τὸν ἀποχαυνωτικὸ ναργιλέ...

Καλῶς ἤλθατε στὴν κόλαση τῆς ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ!

________________________________

1 Mτφ.: Δ. Βουβάλη, Ἐκδ. Ὀργανισμὸς Λιβάνη, Ἀθήνα 2001.
 
2 Στὶς 25.10.2021, ὁ Τσόμσκυ εἶχε δηλώσει: «Θεωρῶ ὅτι ἡ σωστὴ στάση ἔναντι τῶν ἀτόμων ποὺ ἀρνοῦνται νὰ λάβουν τὰ ἐμβόλια, εἶναι νὰ μὴν τοὺς ἐξαναγκάσουμε [νὰ ἐμβολιασθοῦν], ἀλλὰ μᾶλλον νὰ ἐπιμείνουμε νὰ ἀπομονωθοῦν. Ἐὰν ἀποφασίσουν [στὴ βάση τῆς λογικῆς] «εἶμαι πρόθυμος νὰ ἀποτελῶ κίνδυνο γιὰ τὴν κοινότητα ἀρνούμενος νὰ ἐμβολιασθῶ», θὰ πρέπει τότε νὰ ποῦν "λοιπόν, ἔχω ἐπίσης τὴν ἀξιοπρέπεια νὰ ἀπομονωθῶ [isolate myself]. Ἐντάξει, δὲν θέλω ἐμβόλιο, ἀλλὰ δὲν ἔχω τὸ δικαίωμα νὰ περιφέρομαι βλάπτοντας τοὺς ἄλλους". Γιὰ κριτικὴ κατὰ τῆς θέσης τοῦ Τσόμσκυ βλ. Βαθιώτη, Ἀπὸ τὴν πανδημία στὴν κλιματικὴ ἀλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σὲ φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, ἐκδ. Ἀλφειός, Ἀθήνα 2021, σελ. 372 ἐπ.
 
3 Ό.π., σελ. 455.
 
4 Ό.π., σελ. 456.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.