Ἀστυνόμευση τῶν πιστῶν;

Γράφει ὁ Ἀναστάσιος Ὀμ. Πολυχρονιάδης

Λόγος του Χαλκίδος ὡς ἀπάντηση στό δελτίο τύπου (21/2/2022) της Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης.

Ἕνα πρωτοφανές περιστατικό συνέβη στό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου Λαρίσης τήν Κυριακή 20/2/2022. Ὅπως διαβάζουμε σέ σχετικό δελτίο τύπου τῆς τοπικῆς μητροπόλεως, λόγῳ τῆς μή συμμόρφωσης τριῶν γυναικῶν «πρός τάς ὑποδείξεις», περί τῆς μασκοφορίας τους, ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἐκλήθη ἡ Ἀστυνομία ἡ ὁποία, ὅπως γράφεται, «ἀναγκάσθηκε [...] νά πραγματοποιήσει ἔλεγχο... ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας»*.

Ἀπίστευτο τό γεγονός!

Μόνο στίς χῶρες τοῦ πρώην «ὑπαρκτοῦ» σοσιαλισμοῦ θά ἐξηγοῦνταν!

Ἀστυνομικός ἔλεγχος «ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας»!

Πέρα, λοιπόν, ἀπό τό ἀθεολόγητο τῆς μασκοφορίας, ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἀφοῦ ὁ Ἁγιογραφικός λόγος, οὐδέποτε φανερώνει ὅτι οἱ Ἀπόστολοι, (εἰς τύπον τῶν ὁποίων εἶναι οἱ Πρεσβύτεροι) ἔθεσαν ὑγειονομικούς ὅρους γιά τήν προσέγγιση τοῦ Χριστοῦ, ὅπου Χριστός εἶναι κάθε Ὀρθόδοξος Ναός, στόν ὁποῖο τελεῖται τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, θά ἔπρεπε οἱ ἰθύνοντες, νά γνωρίζουν, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ὅτι ὁ ναός ἀποτελεῖ ἄσυλο.

Ὡς ἀπάντηση, λοιπόν, στό ἀνακοινωθέν τῆς μητροπόλεως Λαρίσης, πού πέραν τῶν ἄλλων, ἀκυρώνει καί τό θεμελιῶδες ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος, περί θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, παραθέτουμε σχετικό λόγο του Χαλκίδος Χρυσοστόμου, πού δημοσιεύθηκε στόν ἱστότοπο Romfea.gr στίς 20/11/2021 μέ τίτλο: «Τάς Θύρας! Τάς Θύρας»:

«Γνωστή εἶναι ἡ προτροπή τοῦ λειτουργοῦ σέ ὅσους ἐκκλησιάζονται καί μετέχουν στήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἕνα παράγγελμα, τό ὁποῖο ἐκφωνεῖται ἀπό τόν λειτουργό ἐδῶ καί αἰῶνες.

Εἶναι μιά προσταγή πρός τούς ἁρμοδίους, νά προσέξουν ὥστε νά εὑρίσκονται στόν Ι. Ναό μόνον ὅσοι ἔχουν τίς προϋποθέσεις νά συμμετάσχουν στήν ἀναίμακτη θυσία τοῦ Χριστοῦ καί νά κοινωνήσουν τό σῶμα Του καί τό αἷμα Του, δηλαδή, οἱ βαπτισμένοι πιστοί.

Μόνον, λοιπόν, οἱ ἄθεοι καί οἱ ἄπιστοι καί οἱ μή μυημένοι ἀκόμη στήν πίστη καί οἱ Κατηχούμενοι δέν μποροῦσαν καί δέν μποροῦν νά μετέχουν στό Ἱερό Μυστήριο.

Οἱ Κατηχούμενοι, ὡστόσο, ἦσαν παρόντες στό πρῶτο μέρος τῆς θείας Λειτουργίας, στήν διακονία καί τήν προσφορά τοῦ Λόγου.

Ἡ Ἐκκλησία ὀνομάζει ἅγιον τόν Ἱερό Ναό καί δέεται γιά ὅσους εἰσέρχονται σ' αὐτόν μετά πίστεως, εὐλαβείας καί φόβου Θεοῦ καί γιά ὅσους ἀγαποῦν τήν εὐπρέπειά Του.

Τόν θεωρεῖ Οἶκον τοῦ Θεοῦ, χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι περιορίζει τήν πανταχοῦ Θεϊκή παρουσία. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος τόν Ναό τόν ὀνομάζει οἶκον τοῦ Πατρός Του καί μάλιστα τόν ὑπερασπίζεται ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τόν ἔχουν μετατρέψει σέ οἶκον ἐμπορίου ἤ σπήλαιον λῃστῶν καί τούς ἐκδιώκει μέ αὐστηρότητα καί βίαιο τρόπο. (Μάρκ. ἰα,´17 καί Ἰωάν. β´,16). Αὐτούς μόνον ἀντιμετωπίζει μέ τήν δέουσα αὐστηρότητα, ἐνῶ ὅλους τούς ἀνθρώπους τούς προσκαλεῖ πρός τόν ἑαυτό Του μέ στοργικό ἐνδιαφέρον καί ἀγάπη. «Δεῦτε πρός μέ πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. ἰα´, 28).

Ἐπιθυμεῖ νά γεμισθεῖ ὁ οἶκος Τοῦ (Λουκ.ιδ´,23) καί γι' αὐτό διατάζει τούς ὑπηρέτες Του, ὄχι ἁπλά νά μήν ἐμποδίσουν τήν εἴσοδο σέ κάποιον, ἀλλά νά ἐξέλθουν εἰς τάς ὁδούς καί τάς ρύμας καί νά μαζέψουν τον κάθε περιθωριακό καί κατατρεγμένο, τούς πτωχούς, τούς ἀναπήρους, τούς τυφλούς καί χωλούς (Λουκ.ιδ´, 23) καί νά τούς φέρουν μέσα καί νά τούς περιποιηθοῦν.

Ὁ Ἴδιος, μάλιστα, ὁ Χριστός παραθέτει γιά χάρη τούς δεῖπνο γαμήλιο, μέγα! Ἡ πρόσκληση αὐτή ἀπευθύνεται σέ ὅλα τά ἔθνη!

Ὁ Ναός ἦταν ἄ-συλος ἀκόμη καί στόν προχριστιανικό κόσμο. Στήν ἀρχαιότητα, πράγματι, τά ἱερά τῶν θεῶν ἦσαν ἀπαραβίαστα καί πρόσφεραν τήν σεβαστή προστασία τῆς θεότητος σέ κάθε φυγάδα καί καταδιωκόμενο, ἀκόμη καί ἄν ἦταν δοῦλος! Ἄν αὐτά ἴσχυαν τότε, πολλῷ μᾶλλον ἰσχύουν μετά Χριστόν, πού τά ἀρχαῖα παρῆλθεν καί γέγονε τά πάντα καινά (Β΄ Κορ. ἐ΄, 17).

Ἡ Ἐκκλησία, ἀκόμη καί ὁ περίβολός της, ἀπό τά πρῶτα χριστιανικά χρόνια εἶναι καταφύγιο τῶν πάντων, ἀκόμη καί τῶν ἐγκληματιῶν καί οὐδείς μποροῦσε νά ἐμποδίσει τήν προσέλευσή τους ἤ νά παραβιάσει τόν ἱερό χῶρο καί νά εἰσέλθει προκειμένου νά τούς συλλάβει...

Ἀκόμη καί αὐτός ὁ Εὐτρόπιος, πού ὅταν εἶχε τήν δύναμη τῆς ἐξουσίας θέλησε νά καταργήσει τό ἄσυλο καί ἀπαραβίαστο τοῦ Ι. Ναοῦ, ὅταν πλέον ἔχασε τήν ἐξουσία καί κινδύνευε καί αὐτή ἡ ζωή του, στήν ἐκκλησία κατέφυγε τρομαγμένος καί ζήτησε καί ἀσφαλῶς ἔλαβε προστασία.... Ἡ Ἐκκλησία, τήν ὁποία κατεδίωξε, ἄνοιξε τήν ἀγκαλιά της στό πρόσωπο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου καί τόν δέχθηκε....

Ὁ Ἱερός Ναός εἶναι Οἶκος Θεοῦ καί ὄχι ἰδιοκτησία κανενός μας καί ὁ Θεός ἔχει προσκαλέσει ὅλους μας, λέγοντας «Δεῦτε πρός μέ πάντες» καί ἔχει διαβεβαιώσει ὅτι «τόν ἐρχόμενον πρός μέ οὐ,οὗ μή ἐκβάλω ἔξω....» (Ἰωάν. στ´,37). Συνεπῶς, «Τίς ἡμᾶς χωρίσει τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;» (Ρωμ.η', 35) καί «Τίς ἐγκαλέσει κατά ἐκλεκτῶν Θεοῦ;» (Ρωμ. ἡ', 34).

Ὁ Θεός εἶναι πατέρας μας καί τό δικό Του σπίτι εἶναι καί δικό μας σπίτι!

Ἐμεῖς, σάν παιδιά Του, βέβαια, ὀφείλουμε νά δείξουμε φιλότιμο κά νά μήν λείπουμε ἀπό τήν Ἐκκλησία καί νά φροντίζουμε νά εἶναι εὐπρεπές τό ἔνδυμα τῆς ψυχῆς μᾶς...(Ματθ. κβ´, 12) καί νά μήν ξεχνοῦμε ὅτι καί ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, ἀλλά καί οἱ συνάνθρωποί μας, εἴμαστε ἔμψυχοι Ναοί τοῦ Θεοῦ (Β´ Κορινθ. στ´, 16)»**.

*imlarisis.gr

**romfea.gr