(Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Ὁμιλία Ιδ΄ εἰς το κατά Ματθαῖον)
«Νῦν δέ, ἄν μέν σωματικόν ἔχομεν πάθος, πάντα ποιοῦμεν καί πραγματευόμεθα, ὥστε ἀπαλλαγῆναι τοῦ λυποῦντος ἡμᾶς,`τής δέ ψυχῆς ἡμῶν κακῶς διακειμένης, μέλλομεν καί ἀναδυόμεθα. Διά τοῦτο οὐδέ ἐκείνων ἀπαλλασσόμεθα, ἐπειδή τα μέν ἀναγκαία ἡμῖν πάρεργα γίνεται, τά δέ πάρεργα ἀναγκαία` καί τήν πηγήν τῶν κακῶν ἀφέντες, τούς ρύακας ἐκκαθαίρειν ἐθέλομεν.
Ὅτι γάρ τῶν ἐν τῷ σώματι κακῶν ἡ πονηρία τῆς ψυχῆς αἰτία καί ὁ παραλελυμένος τριάκοντα καί ὀκτώ ἔτη καί ὁ διά τοῦ στέγους χαλασθείς καί πρό τούτων δέ ὁ Κάϊν ἐδήλωσε` καί πανταχόθεν δέ ἐτέρωθεν τοῦτο ἄν τίς κατίδοι. Ἀνέλωμεν τοίνυν... τῶν κακῶν τήν πηγήν καί πάντα στήσεται τῶν νοσημάτων τά ρεύματα. Οὐ,Οὗ γάρ τό παραλελύσθαι μόνον νόσημα, ἀλλά καί τό ἀμαρτάνειν` καί τοῦτο μᾶλλον ἤ ἐκεῖνο, ὅσῳ καί ψυχῇ σώματος ἀμείνων».
Μετάφραση:
Καί τώρα, ἄν μέν ἔχουμε κάποιο πάθος σωματικό, κάνουμε τά πάντα καί φροντίζουμε, ὥστε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό αὐτό, πού μᾶς προκαλεῖ τήν λύπη, τήν στεναχώρια. Ἀλλά γιά τήν ψυχή μας, ἡ ὁποία βρίσκεται σέ κακή κατάσταση, τό ἀναβάλλουμε καί τό ἀποφεύγουμε. Γί` αὐτόν τόν λόγο οὔτε καί ἀπό ἐκεῖνα, τά σωματικά γλιτώνουμε. Ἐπειδή, τα μέν ἀναγκαία γιά μας, τά μετατρέπουμε σέ δευτερεύοντα, τά δέ δευτερεύοντα σέ ἀναγκαία.,ἀναγκαῖα. Καί ἀδιαφορῶντας καί ἀφήνοντας βρώμικη τήν πηγή τῶν κακῶν, θέλουμε νά καθαρίσουμε τά ρυάκια, πού μας τά μεταφέρουν.
Τό ὅτι δέ ἡ αἰτία τῶν κακῶν πού προσβάλλουν τό σῶμα εἶναι ἡ πονηρία τῆς ψυχῆς, μᾶς τό φανέρωσε καί αὐτός πού ἦταν παράλυτος ἐπί τριάντα ὀκτώ χρόνια καί ὁ ἄλλος παράλυτος, τόν ὁποῖο κατέβασαν ἀπό τήν στέγη καί πιό μπροστά ἀπό αὐτούς ὁ Κάϊν` ἀλλά καί ἀπό παντοῦ ἀλλοῦ καί ἀπό ἄλλες περιπτώσεις θά μποροῦσε νά τό δεῖ αὐτό ὁ καθένας. Ἄς κόψουμε, λοιπόν, τήν πηγή τῶν κακῶν καί θά σταματήσουν ὅλα τά ρεύματα τῶν ἀσθενειῶν. Διότι, δέν εἶναι ἀσθένεια μόνο ἡ παραλυσία ἀλλά καί ἡ ἁμαρτία. Καί αὐτή, ἡ ἁμαρτία, εἶναι περισσότερο βαριά τόσο, ὅσο σπουδαιότερη εἶναι ἡ ψυχή ἀπό τό σῶμα.
Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια:
Σάββας Ἠλιάδης
Κιλκίς, 30-11-2021
Αν δεν μας πείθει ο λόγος του Αγίου, για να οδηγηθούμε στην μετάνοια και την ειλικρινή εξομολόγηση, τότε η ζωή μας θα παραμένει ένας αδιάλειπτα περιστρεφόμενος φαύλος κύκλος και κατά συνέπεια ένα μαρτύριο. Η ελευθερία έγκειται στην αληθινή μετάνοια και στο πετραχήλι του πνευματικού.
ΑπάντησηΔιαγραφή