Ἀνδρῶν ἐπιφανῶν πάσα γῆ τάφος!

Ἡ Ελλάδα, αὐτὴ ἡ μικρή, ἀλλὰ σπουδαία χώρα, κατὰ καιροὺς σώζεται ἀπὸ τὴν Θεία Πρόνοια ἢ ἀπὸ λιγοστὰ ἄξια τέκνα της. Σὲ ὅλη τὴν Ἱστορία της, ἀκόμα καὶ στὶς περιόδους τῆς μεγάλης ἀκμῆς, τὴν διαφορὰ ἔκαναν τὰ πρόσωπα: Ἄλλοτε οἱ φωτισμένοι πνευματικοὶ ἄνθρωποι καὶ ἡγέτες, καὶ συχνὰ οἱ εὐεργέτες, ποὺ ἔβαζαν τὴν πατρίδα πάνω ἀπὸ τὸ συμφέρον τους καὶ πρόσφεραν αὐτὰ ποὺ ἀδυνατοῦσε νὰ δημιουργήσει τὸ κράτος. Ἀκόμα καὶ ἠ Επανάσταση τοῦ 1821, τῆς ὁποίας τὰ 200 χρόνια γιορτάζουμε, ἦταν μία συνεργασία προσώπων μὲ τέτοια χαρακτηριστικά. Πνευματικὲς προσωπικότητες, λόγιοι καὶ πλούσιοι ἔμποροι ἕνωσαν τὶς δυνάμεις τους μὲ τοὺς ὁπλαρχηγοὺς καὶ πέτυχαν τὸ θαῦμα! Ἡ σπίθα ποὺ ἄναψαν καὶ τὰ... μέσα ποὺ πρόσφεραν στὸν Ἀγώνα κινητοποίησαν τὸν ὑποδουλωμένο λαὸ νὰ σπάσει τὰ δεσμά του καὶ νὰ ἀγωνιστεῖ γιὰ τὴν ἐλευθερία μὲ ὅποιο κόστος.

Η χώρα μας ἔχει μεγάλη παράδοση τέτοιων εὐεργετῶν. Στηρίχτηκε στὰ πόδια της ἀπὸ ἁγνοὺς πατριῶτες, ποὺ δώρισαν νοσοκομεῖα, σχολεῖα, στρατιωτικὲς σχολές, ὑποδομές, ἐκκλησίες, φαγητὸ γιὰ τοὺς φτωχούς. Βοήθησαν μὲ ὑποτροφίες, πρόσφεραν ἐργασία, δημιούργησαν χώρους πολιτισμοῦ.

Τίς τελευταίες δεκαετιές τῆς δῆθεν… εὐμάρειας οἱ εὐεργέτες ἐξαφανίστηκαν! Σὲ αὐτὴν τὴν παράξενη ἐποχή, ἂν καὶ ἀκοῦμε καὶ διαβάζουμε γιὰ πολλοὺς πάμπλουτους Ἕλληνες (ἀρκετοὶ ἐκ τῶν ὁποίων, μάλιστα, φροντίζουν μὲ κάθε τρόπο νὰ ἐπιδεικνύουν τὴν χλιδή τους), ἀναζητοῦμε τὴν προσφορά τους μέ… μεγεθυντικὸ φακό. Ἀκόμα ἀναφερόμαστε στὸν Ὠνάση καὶ τὸν Νιάρχο. Μείναμε στὶς δεκαετίες τοῦ ’60 καὶ τοῦ ’70, λὲς καὶ δὲν ὑπῆρξαν τὰ μεταγενέστερα χρόνια ἄλλοι Ἕλληνες μὲ βαριὰ πορτοφόλια. Οἱ ὅποιες ἀγαθοεργίες ἐξαντλοῦνται σὲ κοντέινερ γιὰ σεισμοπαθεῖς, πανεπιστημιακὲς ἕδρες γιὰ προσωπικὴ προβολή, τρόφιμα, η… χορηγίες ἀμφιλεγόμενων ἔργων. Πουθενὰ κάτι ἐμβληματικό, μία προσφορὰ ποὺ θὰ κάνει τὴν διαφορὰ καὶ θὰ μνημονεύεται γιὰ χρόνια.

Οἱ πλούσιοι Ελληνες καὶ κυρίως ὁ ἐφοπλιστικὸς κόσμος, ποὺ (δικαίως) καμαρώνει ὅτι ἔχει τὰ παγκόσμια πρωτεῖα, λάμπουν διὰ τῆς ἀπουσίας τους, ἂν καὶ οἱ Ἕλληνες καταστρέφονται σταδιακὰ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν Μνημονίων, τὸ κράτος ἀσφυκτιὰ καὶ τὰ λαμπρότερα μυαλὰ τῆς πατρίδας μεταναστεύουν γιὰ νὰ βροῦν μία καλύτερη τύχη. Αὐτὸ τὸ σκηνικὸ θλίψης ἀνέτρεψε ὁ Ιάκωβος Τσούνης. Ὁ ὑπερήλικας, ποὺ μᾶς θύμισε τί σημαίνει πατρίδα, προσφορά, αὐταπάρνηση, ἀγάπη, ταπεινότητα. Ὁ αὐτοδημιούργητος μεγιστάνας, ποὺ συνειδητοποίησε ἔγκαιρα τὴν ματαιότητα τῆς παρούσας ζωῆς καὶ ἤθελε νὰ πεθάνει ὅπως ἦρθε στὴν ζωή: ξυπόλητος! Τὸν εὐχαριστοῦμε γιὰ τὶς ἀξίες ποὺ ξύπνησε μέσα μας. Γιὰ τὸ παράδειγμά του, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπηρεάσει καὶ ἄλλους. Κυρίως, ὅμως, γιατί μᾶς πρόσφερε ἁπλόχερα τὴν ἐλπίδα ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμα πραγματικοὶ ἄνθρωποι, ποὺ δὲν βάζουν πάνω ἀπὸ ὅλα τὸ χρῆμα! Καὶ ἂς μὴν τοὺς γνωρίζουμε…

dimokratia