Ὅ,τι κι ἂν πεῖς σὲ Ἁγιορεῖτες Πατέρες θὰ σοῦ ποῦν «ἂν θέλει ἡ Παναγία...»

Ἱεροκήρυκος Δημητρίου Παναγόπουλου

Ἄν ἤξεραν οἱ ἄνθρωποι τί εἶναι ἡ Παναγία στὴ σωτηρία τους καὶ γενικότερα στὴ ζωή τους, εἴτε ἔπιναν νερό, εἴτε περπατοῦσαν, εἴτε ὁ,τιδήποτε ἄλλο ἔκαναν, θὰ τὰ ἔκαναν στὸ ὄνομα τῆς Παναγίας! Εἶναι τὸ γλυκύτερο πρόσωπο καὶ τὸ γλυκύτερο ὄνομα, ὅπως καὶ αὐτὸ τῆς Mάνας μας. Βλέπετε, ὅ,τι καὶ νὰ μᾶς συμβεῖ, "μάνα μου" θὰ ποῦμε, δὲν λέμε "πατέρα μου".

Ὅπως καὶ σὲ αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμές, δὲν λέμε "Χριστέ μου" ἀλλὰ "Παναγία μου", ἀκόμα καὶ ἄνθρωποι ποὺ μέχρι χθὲς τὴν βλασφημοῦσαν! Εἶναι συνυφασμένη ἡ Παναγία μὲ τὸ εἶναι μας. Ἔχουμε σαρκικὴ μητέρα, ἀλλὰ ἔχουμε καὶ πνευματικὴ μητέρα. Ὅμως δὲν χρησιμοποιοῦμε τὸ ὄνομα τῆς Παναγίας ὅσο πρέπει.

Στὸ σημεῖο αὐτό, ὡραία λειτουργοῦν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες. Ὅ,τι νὰ τοὺς πεῖς, θὰ ποῦνε: "ἂν θέλει ἡ Παναγία... ἂν μᾶς ξημερώσει ἡ Παναγία, ἄν, ἄν..." δηλ. εἶναι περισσότερο Παναγιολάτρες παρὰ Χριστολάτρες.

Βέβαια δὲν παρεξηγεῖται ὁ Κύριος, διότι ὅποια λατρεία καὶ τιμὴ δίδεται στὴν Μητέρα Του, ἀντανακλᾶται στὸ πρόσωπό Του, διότι ὁ Χριστὸς εἶναι...
Ἐκεῖνος...

ποὺ τῆς ἔδωσε αὐτὴ τὴν αἴγλη,

ποὺ τῆς ἔδωσε αὐτὴ τὴ δύναμη,

ποὺ τῆς ἔδωσε αὐτὴ τὴν ἀξία...

enromiosini.gr