Θέλουμε νά σώσουμε τήν ἀνθρωπότητα, τόν πλανήτη ὁλόκληρο ἄν γίνεται, ἀλλά τήν ἴδια στιγμή δέν ἔχουμε τή διάθεση νά ἀγαπήσουμε καί νά βοηθήσουμε τόν διπλανό μας

Ἔγραφε,κάποτε,ὁ πατήρ Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος: 

«Ἡ ἀληθινή ἀγάπη δέν κομματιάζεται. Δέν μπορεῖ κανείς νά πεῖ: ἀγαπῶ αὐτόν, ἀλλά δέν μπορῶ νά ἀγαπήσω τόν ἄλλον, ἀγαπῶ τήν ἀνθρωπότητα ἀλλά δέν μπορῶ νά ἀγαπήσω τόν διπλανό μου, ἀγαπῶ τόν Θεό ἀλλά δέν ἀγαπῶ τόν ἄνθρωπο, ἀγαπῶ τούς ἀνθρώπους ἀλλά δέν ἀγαπῶ τόν Θεό!». 1 

Εὔστοχος ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος σέ αὐτό πού πολύ διακριτικά ὑπονοοῦσε, ὅτι, δηλαδή, ἐγώ κι ἐσύ ὡς ἄνθρωποι,ἰσχυριζόμαστε ὅτι θέλουμε νά σώσουμε τήν ἀνθρωπότητα, τόν πλανήτη ὁλόκληρο ἄν γίνεται, ἀλλά τήν ἴδια στιγμή δέν...
ἔχουμε τή διάθεση νά ἀγαπήσουμε καί νά βοηθήσουμε τόν διπλανό μας, τόν πλησίον μας, τόν γείτονά μας. 

Κάπως ἔτσι, ἐγώ κι ἐσύ, ὡς ἄνθρωποι, καταντήσαμε ἀστεῖοι καί τραγελαφικοί, παραδεχόμενοι ὁ ἕνας πρός τόν ἄλλον ὅτι «ἐγώ ἀγαπῶ τήν ἀνθρωπότητα, ἀλλά δέν μπορῶ νά ἀγαπήσω τόν διπλανό μου, ἐσένα!». 

Ἐξάλλου, πάσχοντας μέ εἰλικρίνεια γιά τό μέλλον τῆς ἐπί τῆς Γής ἀνθρωπότητος, ἄς ἀρκεστοῦμε στά λόγια πού εἶπε κάποτε ὁ Γέροντας Δαμασκηνός, ὁ παππούς τῶν Μεγάρων, ὅπως τόν ὀνόμασαν οἱ ντόπιοι. Εἶπε ὁ παππούς, αὐτό τό τόσο δυνατό: 

«Ὅταν παρακαλοῦμε τόν Θεό γιά τόν διπλανό μας, γινόμαστε παγκόσμιοι».2 

1. π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζόπουλου, «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ», Ἀθήνα 1994, σ. 561 

2. Εὐαγγέλου Λέκκου, Σειρά «Σύγχρονοι Γέροντες», Τόμος 11, «Πατήρ Δαμασκηνός, ὁ Παππούς τῶν Μεγάρων», Ἐκδόσεις ΣΑΪΤΗΣ, σ. 52 

hristospanagia