«Ὅταν μόναζα στὴν Ι. Μονὴ Γενεθλίων τῆς Θεοτόκου στὴν Κόνιτσα, κάθε Σάββατο ὥρα Ἑσπερινοῦ ἐπισκεπτόταν τὸ μοναστήρι ἕνας ἀγροφύλακας κοντινοῦ χωριοῦ ὁ μπάρμπα - Ἀνδρέας, ποὺ εἶχε δώδεκα παιδιά, καὶ μὲ παρακαλοῦσε νὰ τοῦ ἐπιτρέψω νὰ ἀνάψει τὰ καντήλια τοῦ Καθολικοῦ· τοῦ τὸ ἐπέτρεπα, ἂν καὶ γέμιζε τὸν τόπο λάδια. Μόλις ξεπόρτιζε, κάθε φορᾶ φεύγοντας ἀπὸ τὸ μοναστήρι, ἔριχνε μία τουφεκιά. Τοῦτο μὲ παραξένεψε καὶ γιὰ αὐτὸ μία μέρα τὸν παρακολούθησα κρυφά...
Ἀφοῦ ἄναψε τὰ καντήλια, ἄλειψε τὴν κάνη τῆς καραμπίνας του μὲ λάδι ἀπὸ τὴν καντήλα τῆς Παναγίας καὶ γονατίζοντας δεήθηκε:
«Παναγία μου, λίγο κρέας γιὰ τὰ δώδεκα παιδιά μου».
Βγαίνοντας ἀπὸ τὸ μοναστήρι τὸν περίμενε μὲ σκυμμένο τὸ κεφάλι...
ἕνα ἀγριοκάτσικο, πολὺ σπάνιο κυνήγι.
Ἔτσι ἐξηγήθηκε ἡ τουφεκιὰ ποὺ ἔριχνε κάθε φορᾶ κατὰ τὴν ὁποία ἔφευγε ἀπὸ τὸ μοναστήρι. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ Παναγία, εἰσακούοντας τὴν ἁπλὴ προσευχὴ του, τοῦ χάριζε τὸ πιὸ νόστιμο κρέας γιὰ τὴν πολύτεκνη οἰκογένειά του»
«Παναγία μου, λίγο κρέας γιὰ τὰ δώδεκα παιδιά μου».
Βγαίνοντας ἀπὸ τὸ μοναστήρι τὸν περίμενε μὲ σκυμμένο τὸ κεφάλι...
ἕνα ἀγριοκάτσικο, πολὺ σπάνιο κυνήγι.
Ἔτσι ἐξηγήθηκε ἡ τουφεκιὰ ποὺ ἔριχνε κάθε φορᾶ κατὰ τὴν ὁποία ἔφευγε ἀπὸ τὸ μοναστήρι. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ Παναγία, εἰσακούοντας τὴν ἁπλὴ προσευχὴ του, τοῦ χάριζε τὸ πιὸ νόστιμο κρέας γιὰ τὴν πολύτεκνη οἰκογένειά του»
(ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Τὰ θαυμάσια του Θεοῦ, σέλ. 54-55)
sostis.gr
"Επίρριψον επί Κύριον την μέριμνάν σου κι Αυτός σε διαθρέψει"και "ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού και την Δικαιοσύνην Αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν".Υπάρχουν και πολλά άλλα σχετικά χωρία ,αλλά θεωρώ ότι αυτά είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά. Δεν είναι δυνατόν ο πατέρας να αφήση αβοήθητα τα παιδιά του ,πόσον μάλλον ο Θεός Πατήρ, αρκεί να Τού το ζητήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή