«Ὁ κατακτητὴς Γερμανὸς θὰ φύγει καὶ θὰ ξανάρθει καὶ μετὰ θὰ πάτε στὴν Πατρίδα μὲ χαρὰ μεγάλη»

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Τὸ κλάμα ἑνὸς μωροῦ ἐλπίδα μέσα στὴν δυστυχία.. τότε, τώρα καὶ γιὰ πάντα.

Ἐκεῖ ποὺ σερφάριζα μέσα στὴν δυστυχία τῆς καθημερινῆς ἐπικαιρότητάς μας μὲ τὶς οἰμωγὲς τὸ τί θὰ μᾶς κάνουν καὶ τί ἔχουμε νὰ πάθουμε ἀπὸ τοὺς νέους οἰκονομικοὺς κατακτητές;

Τὸ μάτι μου ἔπεσε στὴν παραπάνω εἰκόνα μὲ τὸ γνωστὸ τουριστικὸ ἀξιοθέατο τῆς Χίου…

Τὸ μυαλὸ κόλλησε καὶ μεταφέρθηκε πολλὰ χρόνια πίσω στὴν ἀφηγηματικὴ ροὴ τῶν λόγων τοῦ μακαρίτη Πατέρα μου.

- Παιδί μου μέσα σὲ αὐτοὺς τοὺς ἀνεμόμυλους εἶδα τὸ φῶς τῆς ζωῆς ὅταν τὶς ἡμέρες τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς καὶ τῆς προσφυγιᾶς ἡ βάρκα ποὺ μετέφερε τὴν ἐγκυμονούσα μητέρα  μου σὲ ἐμένα μᾶς ἄφησε στὴν προβλήτα αὐτή.

- Ἡ γιαγιά σου ἡ Ἀγγελικὴ καὶ ὁ παππούς σου Κώστας ἐκεῖνο τὸ πρῶτο βράδυ δὲν μποροῦσαν νὰ συνέλθουν ἀπὸ τὴν δυστυχία ποὺ τοὺς περικύκλωνε μαζὶ μὲ ὅλους τούς ἄλλους συνεπιβάτες-προσφυγὲς ὁμοιοπαθεῖς.

- Λίγες ὧρες πρὶν ἐγκατέλειψαν τὸ σπιτικό τους στὴν Ἁγία Παρασκευὴ στὸν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Χίο Τσεσμὲ (Ἑλληνιστὶ Κρήνη) γλυτώνοντας στὸ παρα-πέντε ἀπὸ τὶς φανατικὲς ὀρδὲς...

τῶν  λυσσασμένων Τσετῶν – λύκων.

- Ἓνας καλόγερος ἐκεῖνες τὶς δύσκολες ὧρες  περιδιάβαινε ἀνάμεσα  στοὺς ρημαγμένους πρόσφυγες καὶ ἦταν ἡ ζωντανὴ παρουσία ὅτι ὁ Οὐρανὸς δὲν τοὺς ἐγκατέλειψε ὁριστικά.

- Ἓνας ἄνθρωπος τί νὰ σοὺ κάνει καὶ ὅμως ἔκανε πολλά…

- Ἐκεῖνο τὸ βράδυ μὲ ἔφερε στὴν ζωὴ ἡ γιαγιά σου.

- Τὴν πρώτη φροντίδα καὶ ὑλικὴ μέριμνα τὴν δέχτηκα ἀπὸ αὐτὸ τὸν ἄγνωστο καλόγερο γιὰ τοὺς πρόσφυγες.

- Γιὰ αὐτὸ καὶ ἡ συγκίνηση ἐκείνων τῶν στιγμῶν ἀποτυπώθηκαν ἐσαεὶ στοὺς γονεῖς μου οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν σειρά τους.. μοῦ μετέφεραν τὴν ἀγάπη ποὺ τοὺς ἔδειξε αὐτὸς ὁ ἱερομόναχος μὲ τὸν ὁποῖο συνδέθηκαν  ἀργότερα καὶ πνευματικά.

- Ἁπὸ τὴν πρώτη κιόλας στιγμὴ ἀπὸ αὐτὸν τὸν σεβαστὸ Γέροντα ἀκούσανε λόγους παραμυθίας.

- Παιδιά μου τοὺς εἶπε… -σήμερα γλυτώσατε ἀπὸ τοῦ Χάρου τὰ δόντια καὶ ὁ Ἅγιος Θεὸς σᾶς χάρισε μέσα σὲ λίγες ὧρες τὴν ἐλπίδα μὲ τὸ κλάμα αὐτοῦ του μωροῦ..

- Αὔριο ἡ πρόνοια τοῦ ΘΕΟΥ θὰ σᾶς διασκορπίσει στὴν μητέρα Ἑλλάδα καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος θὰ ἐπιδαψιλεύει  κάθε στιγμὴ ἐσᾶς καὶ τὰ παιδιά σας σὲ ὅλες τὶς ἀνάγκες σας.

- Οἱ γενιὲς τῆς προσφυγιᾶς θὰ εἶναι κάτω ὑπὸ τὴν ΣΚΕΠΗ τῆς ΠΑΝΑΓΙΑ μας γιατί θὰ εἶναι αὐτὲς ποὺ θὰ τρέξουν πάλι πίσω στὶς πατρίδες ποὺ τοὺς ἀνήκουν ὅταν ἔρθει ἐκείνη ἡ εὐλογημένη ὥρα.¨

- Ἡ οἰκογένεια παιδί μου ἀπὸ τὴν Χίο μὲ ἐμένα νεογέννητο βρέθηκε στὴν ἡρωικὴ καὶ ἁγιοποτισμένη γῆ τῆς Ἀν. Μακεδονίας.

- Ἐκεῖ ¨ἀποβιβάσαμε¨ τὴν δυστυχία καὶ τὴν πτώχειά μας ἀλλὰ μέσα στὸ μυαλὸ μας εἴχαμε τὰ λόγια αὐτοῦ τοῦ Χιώτη Ἱερομόναχου ποὺ μᾶς παρηγοροῦσαν καὶ μᾶς σκόρπιζαν ἐλπίδες ὅταν τὰ θυμόμασταν.

- Πέρασαν 18 ὁλάκερα χρόνια  καὶ ριζώσαμε στὴν φιλόξενη Μακεδονίτισσα γῆ.

- Μεροδούλι μεροφάι… τὸ πρωὶ βοηθοῦσα τὸν παππού σου στὰ ψαράδικα καὶ τὸ βράδυ νυκτερινὸ Γυμνάσιο μὲ τὰ ἄλλα προσφυγόπουλα.

- Μὲ τὰ καΐκια πηγαίναμε στὴν Χίο καὶ συναντούσαμε τὸν εὐλογημένο Ἱερομόναχο Ἄνθιμο τὸν Βαγιανὸ ποὺ διακονοῦσε μὲ αὐταπάρνηση τὸ λεπροκομεῖο τῆς Χίου καὶ ἀργότερα τὸ Καθίδρυμα τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ τῆς ΒΟΗΘΕΙΑΣ μὲ τὴν θαυματουργὸ εἰκόνα τῆς Ὑπαπαντῆς ¨Ὑπακοής¨.

- ΦΕΥ ὅμως ἦρθε τὸ μαῦρο 40-41 καὶ τὴν γερμανικὴ μπότα στὴν Ἀνατολικὴ Μακεδονία τὴν διαδέχτηκε σὲ λίγο ἡ κομιτατζίδικη ὠμότητα τῆς δῆθεν ὁμόδοξης Βουλγαρίας.

- Πάλι μπήκαμε στὰ καΐκια σὰν πρόσφυγες γιὰ νὰ γλυτώσουμε ἀπὸ τὴν ἀγριότητα τῶν Βουλγάρων…

- Καὶ ποῦ νὰ πᾶμε νὰ παρηγορηθοῦμε;

- Πίσω στὸν Γέροντα Ἄνθιμο στὴν Χίο.

- Νὰ τοῦ ποῦμε τότε τί;

- Γιατί Γέροντα πάλι προσφυγιὰ ,ἀδικία καὶ πτώχεια;

- Ἐσεῖς δὲν μᾶς λέγατε ὅτι θὰ ἔρθει ἡ ὥρα νὰ ξαναγυρίσουμε στὶς πατρογονικές μας ἑστίες στὴν Μικρὰ Ἀσία;

ΚΑΙ  ἡ ΑΠΑΝΤΗΣΗ τοῦ Ἅγιου Γέροντα!!!

- ¨Ὁ  κατακτητὴς Γερμανὸς θὰ φύγει καὶ θὰ ξανάρθει καὶ μετὰ θὰ πάτε στὴν πρώτη  Πατρίδα μὲ χαρὰ μεγάλη¨

¨Νὰ πάτε τώρα στὸν Βόλο γιὰ νὰ σωθεῖτε καὶ νὰ σώσετε¨

¨Και  καλὴ ὑπομονὴ γιὰ ἐκείνη τὴν εὐλογημένη ὤρα¨

Ἐδῶ ἀγαπητοί μου σταματάω ἀπὸ τὴν συγκίνηση καὶ τὴν πίεση ποὺ αἰσθάνθηκα νὰ σᾶς μεταφέρω λόγους παλαιοτέρων.

Ὁ παππούς μου ὁ Κώστας κοιμήθηκε 2 μῆνες μετὰ τὴν Ὀσιακὴ κοίμηση τοῦ πνευματικοῦ του Γέροντα τοῦ ΑΓΙΟΥ ΑΝΘΙΜΟΥ τοῦ Βαγιανοῦ τοῦ ἐν Χίω στὶς 15 Φεβρουαρίου τοῦ 1960.