26 Ιουν 2015

«Ἐκοιμήθη ὁ Ταπεινός, ὁ Γλυκύς, ὁ Ἁπλούς…»

Τοῦ Ἐπισκόπου Κερνίτσης ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ
26 Μαΐου ἦταν ἡ μέρα ποὺ ἤχησαν χαρμόσυνα οἱ καμπάνες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πετράκη καὶ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Κεφαλονιᾶς. 
Ὁ δικός μας παπα-Γεράσιμος ἐκλέχθηκε, ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Μητροπολίτης Κεφαλληνίας. 
Καταφθάσαμε ὅλοι στὴν Ἱερὰ Μονὴ Πετράκη γιὰ νὰ τὸν συγχαροῦμε γιὰ τὴν ἐκλογή του καὶ νὰ ἀκούσουμε τὸ Μέγα Μήνυμά του. Ἀπερίγραπτη ἡ χαρά μας καὶ ἔκδηλη ἡ συγκίνησή μας. Ἐμεῖς οἱ Κεφαλλονίτες αἰσθανόμαστε ὑπερήφανοι γι’ αὐτὴν τὴν ἐκλογή. 
«Χρύσανθέ μου, ψυχή μου, σὲ εὐχαριστῶ γιὰ ὅλα…», ἦταν ὁ λόγος του ποὺ χαράχθηκε στὴν ψυχή μου ὅταν τὸν ἀσπάσθηκα καὶ τὸν συνεχάρην γιὰ τὴν ἐκλογή του.
«Δεσπότη μου, τοῦ ἀπάντησα, ὅλοι οἱ Κεφαλλονίτες εἴμαστε δίπλα σου καὶ σὲ ἀγαπᾶμε…».
Ὡς ἀπάντηση τῆς εὐχῆς μου, ἦταν ἡ πρόσκληση πρὸς τὸν Κεφαλλήνα Μητροπολίτη Νικαίας κ.κ. Ἀλέξιον καὶ πρὸς τὴν ἀναξιότητά μου, νὰ παραστοῦμε στὴν πανήγυρι τοῦ Ἁγίου Γερασίμου στὶς 15 & 16 Αὐγούστου.
Ἀκολούθως, παρέστημεν στὴν χειροτονία του εἰς Ἐπίσκοπον καὶ τοῦ εὐχηθήκαμε τὰ καλύτερα γιὰ τὴν προαγωγή του στὸ Ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα. 
Ὅμως, τὴν χαρὰ καὶ τὴν ἐσωτερική μας ἀγαλλίαση τὴν διαδέχτηκε ἡ βαθειὰ...
λύπη καὶ ὁ στεναγμός. Εἴκοσι δύο ἡμέρες μετὰ τὴν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία του, ὁ Δεσπότης μας ἐκοιμήθει. Ὡς κεραυνὸς ἐν αἰθρία ἡ εἴδηση τοῦ θανάτου του ἔφτασε σὲ ὅλη τὴν Οἰκουμένη.
Ἡ Κεφαλονιά μας ἀντὶ τῶν ἄσπρων, στολίζεται τὰ μαῦρα. Ἀντὶ τοῦ ζῶντος Ποιμενάρχου, ἀναμένει τὸν κεκοιμημένο πλέον Ἐπίσκοπό της. 
«Τὶς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; καὶ τὶς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο»; Αὐτός ὁ λόγος τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου μᾶς ἔρχεται στὸ νοῦ γιὰ νὰ «μαλακώσει» τὸν πόνο μας. 
Τὰ «γιατί» κατακλύζουν, ὡς καταιγίδα, τὶς σκέψεις τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως, γνωρίζουμε πὼς ὁ θάνατος ἔρχεται «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί», καὶ τὴν συγκεκριμένη νύχτα τῆς 21ης πρὸς τὴν 22αν Ἰουνίου ὁ Κύριος ἐκάλεσε τὸν Ἀρχιερέα του Γεράσιμο γιὰ νὰ συλλειτουργεῖ μὲ ὅλους τούς Ἁγίους Του στὸ ἐπουράνιο θυσιαστήριο.
Ὁ σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, ἀναφέρει πὼς ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἅγιος, δηλαδὴ ζεῖ μία ὑψηλὴ πνευματικὴ ζωή, τότε ὁ Θεὸς τὸν καλεῖ κοντά του ὥστε νὰ συνεχίζει νὰ ζεῖ αἰωνίως αὐτὴ τὴ μακαρία ζωή. 
Ὅσοι γνωρίσαμε καλὰ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρὸ Γεράσιμο, γίναμε μέτοχοι μίας ἰδιαίτερης πνευματικῆς καὶ χριστιανικῆς προσωπικότητος.                        
Ταπεινός. Γλυκύς. Ἁπλός. 
Ταπεινός, γιατί πάντοτε ἤθελε καὶ ἐπεδίωκε νὰ εἶναι τελευταῖος στὴν προβολὴ καὶ τὴ δόξα καὶ πρῶτος στὴν ἀγάπη καὶ στὴν φιλανθρωπία πρὸς τὸν πάσχοντα ἄνθρωπο.
Γλυκύς, γιατί πάντοτε μὲ τὸ χαμόγελο καὶ τὴν εὐγένειά του προσέφερε τὶς ὑπηρεσίες του σὲ ὅλους. Ἐνθυμοῦμαι πὼς κάθε φορᾶ ποὺ ἐπισκεπτόμουν τὸ νησὶ μὲ ὑποδεχόταν μὲ χαμόγελο καὶ ἀδελφικὸ ἐναγκαλισμό. 
Ἁπλός, γιατί προτιμοῦσε νὰ κυκλοφορεῖ ἀνυπόδητος παρὰ νὰ γνωρίζει πὼς κάποιος Κεφαλλονίτης, καὶ ὄχι μόνο, στερεῖται ἐνδυμάτων, ὑποδημάτων καὶ ἄλλων ἀγαθῶν. Προσέφερε τὰ πάντα γιὰ μὴν πεινάει, νὰ μὴν κρυώνει, νὰ μὴν διψάει ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ. 
Μὲ αὐτὲς τὶς ἁπλὲς σκέψεις προσπάθησα νὰ σκιαγραφήσω τὸν πατριώτη μου Μακαριστὸ Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρὸ Γεράσιμο.
Ἐπισφραγίζω τὴν κατάθεση ψυχῆς μου μὲ τὸν λόγο τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἀληθινὴ δόξα: «Δόξα γὰρ ἀνθρώπου εὐλάβεια, ἐπιείκεια, ἐλεημοσύνη, πραότης, ταπεινοφροσύνη, εἰρήνη, δικαιοσύνη, ἀγάπη ἀνυπόκριτος πρὸς πάντας. Ταῦτα πάντα δόξα ἀνθρώπου». 
Αὐτὴ ἦταν ἡ δόξα τοῦ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ
romfea.gr

1 σχόλιο:

  1. ΟΣΗ Η ΧΑΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ, ΤΟΣΗ Η ΘΛΙΨΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ. ΣΤΕΡΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ, ΤΟΥ ΧΩΡΙΑΤΗ ΠΑΠΑ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.