Πῶς ἡ οἰκογένειά μου διασπάστηκε ἀπὸ τὴν ἐταιρεία Σκοπιὰ τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβὰ»

Μαρτυρία γυναίκας σὲ ἀντιαιρετικὸ συνέδριο τῆς Παγκύπριας Ἕνωσης Γονέων

Ὑπάρχουν πολὺ μεγάλα προβλήματα στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τὸ νὰ διασπασθεῖ μία οἰκογένεια ἀπὸ τὶς αἱρέσεις, πιστεύω ὅτι εἶναι ὅ,τι χειρότερο μπορεῖ νὰ συμβεῖ. 

Ἐδῶ καὶ 27 χρόνια ἡ μεγαλύτερη σὲ ἡλικία ἀδελφή μου ἔγινε «Μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβὰ» ἀφοῦ προσυλητίστηκε ἀπὸ μία γειτόνισσά μας. 

Μετὰ τὴ δυσμενῆ αὐτὴ ἐξέλιξη, στὸ σπίτι ἔγινε μεγάλη φιλονικία. Ὁ πατέρας μου τὴν ἐδίωξε ἀπὸ τὸ σπίτι ἀλλὰ μετὰ τὴ δέχτηκε πίσω. Δυστυχῶς μετὰ ἀπὸ προσπάθεια κατόρθωσε νὰ πείσει καὶ τὴ μικρότερή μου ἀδελφὴ ν’ ἀσπαστεῖ καὶ αὐτὴ τὰ ἀντιχριστιανικὰ δόγματα τῆς ἑταιρείας «Σκοπιὰ» καὶ νὰ βαπτιστεῖ «Μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβὰ» ἀρνούμενη τὴν Ὀρθοδοξία. Δὲν ἔμεινε ὅμως ἐκεῖ τὸ κακό. Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ στὶς τάξεις τῆς «Σκοπιᾶς» ἐνέταξε καὶ μία ξαδέλφη μου. Μέχρι καὶ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ποὺ μιλᾶμε καὶ τὰ τρία συγγενικά μου πρόσωπα εἶναι «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά».

Εἶναι πραγματικὰ μία πολὺ δύσκολη κατάσταση διότι ἡ οἰκογένειά μας ἔχει διχαστεῖ καὶ τὸ πρόβλημα γίνεται...

ὀξύτερο κατὰ τὶς γιορτὲς τῶν Χριστουγέννων καὶ τοῦ Πάσχα, ὅπου μαζεύεται ὅλη ἡ οἰκογένεια. Πάντα οἱ δύο μου ἀδελφὲς χαλοῦν τὸ ἑορταστικὸ-οἰκογενειακὸ κλίμα γιατί ἔχουν τὸ θράσος νὰ εἰρωνεύονται ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας. 

Κάποιο Πάσχα θυμοῦμαι εἶχα πεῖ στὴ ἀδελφή μου τὴν Ε. Χριστὸς Ἀνέστη καὶ μοῦ εἶπε: μὰ ἔχει δύο χιλιάδες χρόνια ποὺ ἀναστήθηκε καὶ τῆς ἀπάντησα «φαντάσου τί πίστη ἔχουμε ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, νὰ κηρύττουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας γιὰ τόσους αἰῶνες».

Γνωρίζω ὅτι παλιὰ βδελύσσονταν τὸ ὄνομα Χριστιανοὶ γιατί μόλις ἔγινε αἱρετικὴ ἡ Ε. μοῦ ἔλεγε ὅτι οἱ Ἀπόστολοι εἰρωνικὰ ἀποκαλοῦνταν Χριστιανοί. Τώρα τὸ πρόσθεσαν στὴν ὀνομασία τους καὶ αὐτοαποκαλοῦνται «χριστιανοὶ μάρτυρες τοῦ ἰεχωβᾶ». 

Θὰ ἀναρωτιέστε βεβαίως πῶς δὲν κατόρθωσαν νὰ προσηλυτίσουν καὶ μένα. Προσπάθησαν βέβαια πολλὲς φορές. Ἔστειλαν καὶ κάποια φίλη τους «Μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβὰ» καὶ μοῦ εἶπε κάποια πράγματα ποὺ διδάσκουν, τὰ ὁποῖα σφηνώθηκαν στὸ μυαλό μου. Φαίνονταν λογικὰ αὐτὰ πού μου εἶπε, ἀλλὰ μέσα μου, ἡ ψυχή μου δὲν τὰ δεχόταν μὲ τίποτε, γι’αὐτὸ ὕψωσα τὰ χέρια ψηλὰ καὶ εἶπα μὲ πόνο στὸν Θεό: «Ἐσὺ νὰ μὲ βοηθήσεις Θεέ μου». Ἦλθε τότε μία κοπέλα στὸ σπίτι μου, ἡ Α., ποῦ γνώριζε ὅτι ἔχω δύο ἀδελφὲς αἱρετικές. Χωρὶς νὰ μὲ γνωρίζει, ρώτησε καὶ ἔμαθε ποὺ ἦταν τὸ σπίτι μου καὶ ἀφοῦ μὲ βρῆκε μου ἔφερε ἕνα ἀντιαιρετικὸ βιβλίο. Μοῦ εἶπε ὅτι ἐνῶ διάβαζε αὐτὸ τὸ βιβλίο κάτι μέσα τῆς τῆς ἔλεγε νὰ μοῦ τὸ φέρει γιὰ νὰ τὸ διαβάσω. 

Τὸ διάβασα λοιπὸν καὶ ὢ τοῦ θαύματος, βρῆκα ἀνάμεσα στὶς σελίδες τοῦ τὸ χωρίο γιὰ τὸ ὁποῖο μου εἶχε μιλήσει ἡ αἱρετικὴ φίλη της ἀδελφῆς μου καὶ τὸ ὁποῖο μὲ εἶχε προβληματίσει. Οἱ δύο πλευρές, ἡ Ὀρθόδοξη καὶ τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβὰ» ἑρμήνευαν τὸ χωρίο διαφορετικά. Σκέφτηκα λοιπὸν ὅτι κάποιος ἀπὸ τοὺς δύο ἔχει λάθος. Ἔτσι βρῆκα μία Ἁγία Γραφὴ γιὰ νὰ ἐλέγξω ποιὸς ἀπὸ τοὺς δύο εἶχε δίκαιο, διότι μέχρι ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἤμουν τόσο ἀφελὴς ποὺ δὲν διανοούμουν καν ὅτι ὑπῆρχαν ἐπιτήδειοι ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ παίζουν μὲ τὶς λέξεις καὶ μάλιστα μὲ τὸ Λόγο τοῦ Θεοῦ μας. Τὸ βιβλίο πού μου εἶχε φέρει ἡ Α. στὸ σπίτι μου συμφωνοῦσε ἀπόλυτα μὲ τὴν Ἄγ. Γραφή, ἐνῶ ἡ ὀπαδὸς τῆς «Σκοπιᾶς» μὲ τὸν τρόπο πού μου παρουσίασε τὸ χωρίο ἐκεῖνο ἄλλαζε τελείως τὸ νόημά του.

Ἔτσι ἀπὸ τότε δὲν τὴν ξαναδέχτηκα γιὰ συζήτηση στὸ σπίτι μου. 

Στὸ μεταξὺ ἄρχισα νὰ μελετῶ περεταίρω γιὰ τοὺς «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ» καὶ ἰδίως γιὰ τὴν ἱστορία τῆς «Σκοπιᾶς», ἀνακαλύπτοντας ἔκπληκτη ὅτι ἡ ὀργάνωση αὐτὴ ξεκίνησε μόλις τὸν 19ο αἰώνα, τὸ 1870. Δηλαδὴ οὔτε 150 χρόνια ζωῆς δὲν ἔχει συμπληρώσει, ἐνῶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπάρχει ἐδῶ καὶ 2012 χρόνια. 

Ἔπειτα ζήτησα βοήθεια ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Λεμεσοὺ ὅπου ἐκεῖ ἐργαζόταν ὡς λαϊκὸς θεολόγος τότε, ὁ πατὴρ Χριστοφόρος Τσιάκκας (νῦν Ἐπίσκοπος Καρπασίας), ὁ ὁποῖος μου ἔδωσε ἕνα ἀντιαιρετικὸ βιβλίο τοῦ πατρὸς Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου καθὼς καὶ τὸ τηλέφωνό του. 

Τοῦ τηλεφώνησα καὶ μοῦ ἔστειλε ἀρκετὸ ὑλικὸ μὲ τὶς ψευδοπροφητεῖες τῆς «Σκοπιᾶς» καὶ τὶς διδασκαλίες τῆς ὅπως προβάλλονταν μέσα ἀπὸ τὰ δικά της ἔντυπα, τὶς ὁποῖες ἄλλαζε κατὰ καιρούς, ὅπως τὴ βόλευε.

Φωτοτύπησα λοιπὸν ὅλο αὐτὸ τὸ ὑλικὸ καὶ τὸ ἔδωσα καὶ σὲ πολλοὺς ἄλλους ποὺ ἐνδιαφέρονταν νὰ μάθουν γιὰ τὴ λατρεία αὐτή. Ὁ πατὴρ Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος εἶχε γνωρίσει ἕνα πρώην ἡγετικὸ στέλεχος τῆς ὀργάνωσης «Σκοπιά», ποὺ τὴν εἶχε ἐγκαταλείψει, τὸν Γερμανὸ Πάπε, ἀπὸ τὸν ὁποῖο προμηθεύτηκε πολλὰ βιβλία τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβὰ» ποὺ ἀποδείκνυαν τὶς κατὰ καιροὺς ἀλλαγὲς στὴ διδασκαλία τους. 

Ἐν τῷ μεταξὺ εἶχα γνωρίσει καὶ τὸ συγγραφέα τοῦ ἀντιχιλιαστικοῦ ἐγχειριδίου, τὸ βιβλίο δηλαδὴ πού μου εἶχε δώσει ἡ Α., τὸν κύριο Νικόλαο Σωτηρόπουλλο, ὅταν εἶχε ἔλθει στὴν Κύπρο καὶ ὅταν τοῦ μίλησα σχετικὰ μὲ τὶς ἀδελφές μου, ζήτησε καὶ πῆγε ὁ ἴδιος στὸ σπίτι τῆς Ε. καὶ τῆς μίλησε. 

Τὸ ἴδιο καὶ ὁ τραγουδιστῆς Γιῶργος Κοινούσης ποὺ ἦταν ὁ ἀγαπημένος τραγουδιστῆς της ἀδελφῆς μου, ὅταν ἦλθε στὴν Κύπρο τοῦ μίλησα γιὰ τὸ πρόβλημα καὶ πῆγε κι’αὐτὸς στὸ σπίτι τῆς (παρόλο ποὺ ἡ ἀδελφή μου μένει στὴ Λάρνακα) καὶ τῆς μίλησε, ἀλλὰ πάλι ἐνῶ τὸν ἄκουσε δὲ θέλησε ν’ ἀλλάξει. 

Ὁ κύριος Σωτηρόπουλος πῆγε καὶ στὴν ἄλλη μου ἀδελφὴ τὴν Α. καὶ τὴ ρώτησε γιὰ τὸν ψαλμὸ ξὴ 19-20 ὁ ὁποῖος ἀναφέρει: «ἀνέβης εἰς ὕψος, ἤχμαλωτευσες αἰχμαλωσίαν, ἔλαβες δόματα τοῖς ἀνθρώποις...Κύριε Θεέ». Ἐνῶ τὸ χωρίο αὐτὸ ἀναφέρεται στὸ Χριστό, στὴν κακοποιημένη μετάφραση τῆς Ἁγίας Γραφῆς τὴν ὁποία ἐξέδωσε ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά», γράφει Γιαχ Θεέ. Ὅταν τὴ ρώτησε ποιὸς ἦταν αὐτὸς ὁ Γιαχ Θεὸς ποὺ λέγουν στὴ Γραφή τους, αὐτὴ κατάλαβε ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ ἀγρίεψε καὶ τοῦ συμπεριφέρθηκε περιφρονητικά.

Καθὼς περνοῦσαν τὰ χρόνια, οἱ δύο μου ἀδελφὲς καὶ ἡ ξαδέλφη μου προσπαθοῦσαν συνεχῶς νὰ ἐπηρεάσουν καὶ ἄλλα μέλη τῆς οἰκογένειάς μας, στέλνοντας ἄλλες αἱρετικὲς γυναῖκες. Μὲ τοῦ Θεοῦ τὴ δύναμη ὅμως καὶ χρησιμοποιώντας ἐμεῖς τὰ ἴδια τὰ βιβλία τῆς «Σκοπιᾶς» τὰ ὁποία προμηθευτήκαμε, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποία διέκρινε κανεὶς τὶς ψευδοδιδασκαλίες τους καὶ τὸ πραγματικὸ πρόσωπο τῆς ὀργάνωσης αὐτῆς, δὲν κατόρθωσαν νὰ παρασύρουν ἄλλους.

Ἐν τῷ μεταξὺ ἐγὼ εἶχα ἐνταχθεῖ σὲ μία ἀντιαιρετικὴ ὁμάδα ποὺ εἶχε δημιουργήσει ὁ πατὴρ Χριστοφόρος Τσιάκκας καὶ ἄρχισα νὰ μελετῶ προσεχτικὰ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὰ ἀντιαιρετικὰ βιβλία. Ἐξασφάλισα καὶ μία μετάφραση τῆς «Σκοπιᾶς» τὴ λεγόμενη Μετάφραση τοῦ Νέου Κόσμου τὴν ὁποία ἄρχισα νὰ μελετῶ. Ἄρχισα μάλιστα νὰ σημειώνω πολλὲς αὐθαίρετες κακοποιήσεις τῆς Γραφῆς ἀπὸ τοὺς «Μάρτυρες». Μάλιστα πῆρα κρυφά, παλιὰ βιβλία τῆς ὀργάνωσης ἀπὸ τὶς ἀδελφές μου, ὅπου ἐκεῖ ἀνακάλυψα ἔκπληκτη ὅτι οἱ «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ» γιὰ τὴ «Μετάφραση τοῦ Νέου Κόσμου», τὴ δική τους μετάφραση δηλαδὴ τῆς Ἁγίας Γραφῆς βασίστηκαν σὲ μετάφραση τοῦ πνευματιστῆ Γιοχάνες Γκρέμπερ. Ψεύδονταν ὅμως ὅτι δὲν γνώριζαν ὅτι ὁ Γκρέμπερ ἦταν πνευματιστὴς ἐνῶ σὲ ἄλλο παλαιότερό τους βιβλίο ἔγραφαν ὅτι τὸ γνώριζαν. Σὲ κάποιο ἄλλο πάλι βιβλίο τοὺς παραδέχονταν ὅτι πολλὲς χιλιάδες ἄτομα ἀκόμα καὶ ἐξέχουσες προσωπικότητες τῆς ὀργάνωσης τοὺς εἶχαν ἐπιδοθεῖ σὲ ἀνταλλαγὴ συζύγων, ὁμοφυλοφιλικὲς πράξεις, σὲ σεξουαλικὴ κακοποίηση παιδιῶν ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς ἀλλαγὲς στὴ διδασκαλία τους.

Βλέποντας ὅλα αὐτὰ χαιρόμουν διότι πίστευα ὅτι θὰ βοηθοῦσα τὶς ἀδελφές μου νὰ ξεφύγουν ἀπὸ αὐτὴ τὴν πονηρὴ ὀργάνωση. Ἐκπλάγηκα ὅμως ὅταν ἐνῶ τοὺς τὰ ἔλεγα αὐτά, δὲν ἀποδέχτηκαν ποτὲ νὰ τὰ δοῦν καὶ ἐξακολουθοῦσαν νὰ παραμένουν σταθερὰ προσηλωμένες στὶς πλάνες τους. Εἶχαν ὑποστεῖ τέτοια πλύση ἐγκεφάλου ποὺ δὲν ἔδωσαν σημασία στὶς κακοήθειες τῆς ὀργάνωσής τους.

Μία μέρα οἱ ἀδελφές μου ἔστειλαν κάποια γνωστή τους γιὰ νὰ προσυλητίσει καὶ μία ἄλλη ξαδέλφη μου. Τὴν ἑπομένη μίλησα στὴν ξαδέλφη μου γιὰ τὶς πλάνες τῆς «Σκοπιᾶς» μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὴ διώξει.

Δὲν ἔμειναν ὅμως μὲ σταυρωμένα χέρια. Ἔστειλαν μία ἄλλη «Μάρτυρα τοῦ Ἰεχωβὰ» αὐτὴ τὴ φορὰ στὴν ἀδελφή μου τὴ Μ. καὶ ἄρχισαν νὰ τὴν ἐπηρεάζουν καὶ αὐτή. Η Μ. ὅμως μὲ ρωτοῦσε κάθε φορᾶ ποὺ δὲν καταλάβαινε κάτι ἀπὸ τὴν Ἄγ. Γραφὴ καὶ τότε κατάλαβα ὅτι κάτι συμβαίνει καὶ μοῦ παραδέχθηκε ὅτι πηγαίνουν καὶ τῆς μιλοῦν αἱρετικές. Τότε τῆς εἶπα ὅταν ξαναέλθουν, ἁπλῶς νὰ μοῦ τηλεφωνήσει γιὰ νὰ πᾶμε μὲ τὴν κοπέλλα ποὺ μὲ εἶχε βοηθήσει ἐμένα γιὰ νὰ ἀκούει καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς καὶ νὰ κρίνει μόνη της. Αὐτὸ δὲν τὸ δέχτηκε ἡ αἱρετικὴ καὶ ἀποχώρησε. Ἔτσι τῆς ξέφυγε καὶ ἡ Μ. 

Ἡ κατάσταση ὅμως συνέχισε νὰ εἶναι ἀπαίσια στὸ σπίτι μας. Μὲ κάθε τρόπο προσπαθοῦσαν νὰ διαλύσουν τὴν οἰκογένεια, ἀλλὰ τὸ θράσος τοὺς σταμάτησε ὅταν τοὺς ἀπέσπασα κρυφὰ κάποια παλιὰ βιβλία, ὑποδεικνύοντας στὴν ὑπόλοιπη οἰκογένεια τὶς πλάνες τῆς «Σκοπιᾶς». Δικαιολογοῦν βέβαια τὰ λάθη τῆς ἑταιρείας «Σκοπιὰ» παρερμηνεύοντας ἕνα χωρίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὸ ὁποῖο ἀναφέρει ὅτι «τὸ φῶς λάμπει ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον μέχρι νὰ γίνει τέλεια ἡμέρα». (Παροιμ. Δ 18). Τοὺς διαψεύδει ὅμως ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Γραφὴ ποὺ λέγει ὅτι «ὅ,τι προέρχεται ἀπὸ τὸν Πατέρα τῶν φώτων εἶναι τέλειο καὶ δὲν ἐπιδέχεται καμιὰ ἀλλαγὴ» Ἰακ. ἃ’17). Καὶ «…ἐπαγωνίζεσθαι τὴ ἅπαξ παραδοθείση τοῖς ἁγίοις πίστει». (Ἰούδα 3).

Ὅταν μελετοῦσα τὰ βιβλία τους γιὰ νὰ σημειώνω τὶς πλάνες τους, ἀηδίαζε ἡ ψυχή μου. Δὲν μποροῦσα νὰ τὰ διαβάζω. Δὲν μποροῦσα νὰ διαβάζω ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἄγγελος καὶ μάλιστα ὅτι εἶναι ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ. Τὰ ἔδειχνα ὅλα αὐτὰ τῆς μητέρας μου ἡ ὁποία ρώτησε μία φορὰ τὴν ἀδελφή μου τὴν Α. ἂν λέγουν πράγματι ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἄγγελος, ἀλλὰ αὐτὴ τὸ ἀρνήθηκε. Τότε ἡ μητέρα μου τῆς εἶπε ὅτι τῆς τὸ εἶχα δείξει ἐγὼ στὸ περιοδικὸ «Ξύπνα» ποὺ ἡ ἴδια εἶχε στὸ σπίτι της, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ Α. νὰ ἐξαφανίσει τὸ περιοδικὸ αὐτό. 

Δυστυχῶς ἔχει μεγάλη ἀνασφάλεια γιὰ τὰ πιστεύω τῆς ὀργάνωσης καὶ ἀποφεύγει νὰ μιλᾶ μαζί μου ἀλλὰ ἐμμένει στὴν πλάνη της. 

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν παραποίηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, γιὰ τὴν ὁποία μίλησα προηγουμένως, μία ἀπὸ τὶς πολλὲς πλάνες τῆς ὀργάνωσης ἀποτελεῖ καὶ ἡ διδασκαλία γιὰ τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ὁποία ἄλλαζαν συνεχῶς νέα χρονολογία ὁρίζοντας ἄλλη. Τὸ ἴδιο ἔπρατταν καὶ γιὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μᾶς δίνοντας πολλὲς χρονολογίες. 

Τελικὰ κάνοντας λανθασμένους ὑπολογισμοὺς ὅρισαν τὸ 1914 γιὰ τὴ Βασιλεία. Πρόσθεσαν 2,520 ἔτη στὴ χρονολογία 607 π.Χ διότι πιστεύουν ὅτι αὐτὸ τὸ ἔτος εἶχε γίνει ἡ ἐρήμωση τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἡ ἐκθρόνιση τοῦ Σεδεκία. Αὐτὰ ὅμως δὲν ἔγιναν τὸ 607 π.Χ. ὅπως διδάσκει ἡ «Σκοπιὰ» ἀλλὰ τὸ 587 π.Χ σύμφωνα μὲ ὅλους τους ἱστορικοὺς καὶ ὅλες τὶς ἐγκυκλοπαίδειες. Μάλιστα στὸ βιβλίο τοὺς Γραφικὲς Μελέτες τόμος Γ’ εἶπαν ὅτι τὴ χρονολογία τοῦ 1914 τοὺς τὴν ὑπέδειξε ἄγγελος Κυρίου. Τί ἄγγελος εἶναι αὐτὸς ὅμως ὁ ὁποῖος κάνει τέτοιο μεγάλο λάθος; 

Ἔτσι ὅλη ἡ διδασκαλία τους γιὰ τὴ βασιλεία ἀποδείχτηκε ὅτι εἶναι ἕνας πύργος κτισμένος πάνω στὴν ἄμμο. Τώρα ὅμως πραγματικὰ στενεύει ὁ κλοιὸς γύρω ἀπὸ τὴν ὀργάνωση αὐτὴ γιατί εἶπαν ὅτι ἡ γενιὰ ποὺ ζοῦσε καὶ εἶδε τὰ γεγονότα τοῦ 1914, θὰ δεῖ καὶ τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Ἔχουν ὅμως ἤδη περάσει τόσα χρόνια καὶ ἡ γενιὰ ποὺ εἶδε δῆθεν τὰ γεγονότα τοῦ 1914 (τὴν ἀόρατη δῆθεν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ) πέρασε καὶ δὲν εἶδε κανένα τέλος τοῦ κόσμου. Αὐτὸ ὅμως τὸ κατάλαβε ἡ ὀργάνωση τῆς Σκοπιᾶς παραδεχόμενη σὲ περιοδικὸ τῆς (Σκοπιὰ 1η Νοεμβρίου1995 σέλ. 17) ὅτι οἱ προηγούμενοι ὑπολογισμοὶ τῆς ὅσον ἀφορᾶ τὴ διάρκεια μίας γενιᾶς ἀπὸ τὸ 1914 καὶ μετὰ εἶναι εἰκασίες, λόγω τῆς ἀνυπομονησίας τους νὰ δοῦν τὸ τέλος τοῦ κακοῦ αὐτοῦ συστήματος. 

Τὰ βλέπουν ὅλα αὐτὰ τὰ λάθη οἱ ὀπαδοί τους, ἀλλὰ πῶς νὰ ἀντιδράσουν ἀφοῦ δὲν ἔχουν δική τους πλέον κρίση καὶ ἂν κάποιος ἀντιδράσει καὶ φύγει, ὅπως ἔκανε μία γνωστή μου, τότε μεταδίδουν γι’ αὐτὸν ποὺ φεύγει τόσες ἀσχήμιες, ἐνῶ δὲν ἀφήνουν κανένα νὰ τοῦ μιλᾶ γιὰ νὰ μὴν ξυπνήσουν καὶ ἄλλοι καὶ τοὺς φύγουν. 

Ἡ αἵρεση εἶναι χειρότερη καὶ ἀπὸ τὶς ἀσθένειες καὶ ἀπὸ τὸ σωματικὸ θάνατο γιατί εἶναι αἰώνιος πνευματικὸς θάνατος. Ἐλπίζω ὅμως ὅτι κάποια μέρα ὁ Θεὸς θὰ εὐδοκήσει καὶ τόσο τὰ συγγενικά μου πρόσωπα καθὼς καὶ ὅλοι ὅσοι παραπλανήθηκαν καὶ ἐντάχθηκαν σὲ αἵρεση, νὰ ἐπιστρέψουν στοὺς κόλπους τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας.

Γι’ αὐτὸ πάντοτε δίνω τὰ ὀνόματά τους σὲ μοναστήρια γιὰ νὰ τὶς βοηθήσουν μὲ τὶς προσευχές τους.

Εὐχαριστῶ