Ὅσο πιὸ πολὺ κακολογεῖτε τοὺς Ρωμιοὺς καὶ τοὺς Ἕλληνες, ὅσο πιὸ πολὺ ἀνυψώνετε τοὺς Τούρκους, τόσο πιὸ πολὺ ὁδεύουμε πρὸς τὴν σύμπνοια καὶ τὴν ταυτότητα ἀπόψεων ἀνάμεσα στοὺς Ρωμιοὺς καὶ τοὺς Τούρκους. Ἡ κουβέντα 'ἂν δὲν ὑπῆρχαν οἱ Τοῦρκοι (στὴ Δύση) ὅλοι οἱ Ρωμιοὶ θὰ εἶχαν ξεκληριστεῖ' εἶναι ὠφέλιμη, καθησυχαστική, δημιουργική, καταπραϋντική. Τὸ μυστικό της ἠρεμίας κρύβεται σὲ παρόμοια λόγια καὶ ἐκφράσεις ποὺ ἀρέσουν. Οἱ Ρωμιοὶ δὲν πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουν τὴν ἱστορία τους μὲ τρόπο μονομερῆ, ἐγωκεντρικὸ καὶ ἐθνοκεντρικό. Ἐπειδὴ εἶναι ἐνοχλητικὸ νὰ γίνεται μνεία σὲ καναδυὸ μεμονωμένα περιστατικὰ ὅπως οἱ διωγμοί, ἡ ὑποχρεωτικὴ ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν, 'οἱ εἴκοσι ἡλικίες' στὸ στρατό, ὁ κεφαλικὸς φόρος (τὸ Βαρλίκι), τὰ Σεπτεμβριανά, οἱ ἀπελάσεις τὸ 1964, οἱ ἐκστρατεῖες 'πολίτη μίλα τουρκικά', ἡ λεηλασία τῶν ἑλληνικῶν καθιδρυμάτων (βακούφια), αὐτὰ τὰ θέματα ὄχι μονάχα δὲν πρέπει νὰ συζητοῦνται δημόσια ἀλλὰ οὔτε νὰ γίνεται ἡ παραμικρὴ νύξη ἢ ἀναφορά.
Τὰ τελευταία χρόνια παρατηρεῖται ὅτι...
μερικοὶ Τοῦρκοι διανοούμενοι φέρνουν στὴν ἐπικαιρότητα γεγονότα ἀπ' αὐτὸ τὸ δυσάρεστο παρελθόν. Ἐπειδὴ ὑπάρχουν ὑποψίες ὅτι αὐτοὶ οἱ 'τάχατες Τοῦρκοι' ἔχουν συνεργασία μὲ ξένες δυνάμεις ὅπως ΕΕ, Σόρος κ.α., εἶναι χρήσιμο οἱ μυαλωμένοι Ρωμιοὶ νὰ μένουν μακριὰ ἀπὸ τέτοια ἄτομα.
μερικοὶ Τοῦρκοι διανοούμενοι φέρνουν στὴν ἐπικαιρότητα γεγονότα ἀπ' αὐτὸ τὸ δυσάρεστο παρελθόν. Ἐπειδὴ ὑπάρχουν ὑποψίες ὅτι αὐτοὶ οἱ 'τάχατες Τοῦρκοι' ἔχουν συνεργασία μὲ ξένες δυνάμεις ὅπως ΕΕ, Σόρος κ.α., εἶναι χρήσιμο οἱ μυαλωμένοι Ρωμιοὶ νὰ μένουν μακριὰ ἀπὸ τέτοια ἄτομα.
Μὲ κάθε εὐκαιρία πρέπει νὰ δηλώνεται τὸ βαθὺ αἴσθημα εὐγνωμοσύνης ποὺ νοιώθουν οἱ Ρωμιοὶ ἀπέναντι στὸ τουρκικὸ κράτος. Καὶ φυσικὰ πρέπει νὰ ἐπαναλαμβάνεται ἀδιάλειπτα πόσο πολὺ κακὴ εἶναι ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία, τὸ πόσο ἀνάρμοστη καὶ κυρίως γεμάτη προκατάληψη εἶναι ἡ συμπεριφορὰ τῆς Ἑλλάδας πρὸς τοὺς Ρωμιοὺς ποὺ ἐγκαταστάθηκαν ἐκεῖ. Πρέπει νὰ τονίζεται ὅτι οἱ Ρωμιοὶ μετανίωσαν ποὺ κατέφυγαν σὲ 'διάφορες Ἀθῆνες', ὅτι λαχταροῦν πῶς καὶ πῶς νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Τουρκία ὥστε νὰ ζήσουν καὶ πάλι ὅσα εἶχαν ζήσει στὸ παρελθόν.
Οἱ Ρωμιοὶ πρέπει νὰ παρατήσουν πιὰ τὴν 'ἀπάρνηση' καὶ νὰ παραδεχτοῦν ὅτι εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἱδρύσουν τὴν Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία στὴν Πόλη στὸ πλαίσιο τῆς 'Μεγάλης Ἰδέας'. Ὕστερα πρέπει νὰ δηλώσουν εἰλικρινῆ μεταμέλεια καὶ νὰ ζητήσουν συγγνώμη γι' αὐτὲς τοὺς τὶς σκέψεις. Ὅλοι οἱ Ρωμιοί, μικροὶ καὶ μεγάλοι, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὑπεύθυνοι γιὰ κάθε κίνηση τῆς Ἑλλάδας πρέπει νὰ καταλάβουν ὅτι ὅσο δὲν τὸ κάνουν, δὲν πρόκειται νὰ βροῦν ἡσυχία.
Δὲν ἔχει κανένα ὄφελος γιὰ τοὺς Ρωμιοὺς νὰ λένε ὅτι αἰῶνες τώρα ζοῦνε στὴν Πόλη. Οἱ καιροὶ ἄλλαξαν, ὁ καθένας πρέπει νὰ πηγαίνει στὸ σπιτάκι του. Ὅσο γιὰ τὸν μουσαφίρη πρέπει νὰ ἀρκεῖται μὲ ὅτι βρίσκει καὶ ὄχι νὰ ἐλπίζει κάτι ἄλλο. Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα λοιπὸν πρέπει νὰ εἶναι ταπεινοὶ (οἱ Ρωμιοί), νὰ μὴν πηγαίνουν κόντρα, νὰ μὴν ἔχουν ἀπίθανες ἀξιώσεις , ν' ἀφήσουν κατὰ μέρος τὴ δημαγωγία τῆς ΕΕ γιὰ τάχα μου ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ πολυπολιτισμικότητα, νὰ μὴν πετᾶνε στὰ σύννεφα ἀλλὰ νὰ πατᾶνε γερὰ στὴ γῆ.
Πάνω ἀπ' ὅλα ὅμως νὰ μὴν ξεσηκώνουν αὐτὴν τὴν κοινωνία ἀκουμπώντας σὲ ξένες δυνάμεις ὅπως τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οἱ Ρωμιοὶ πρέπει νὰ καταλάβουν ἐπίσης ὅτι δὲν ἔχει κανένα νόημα νὰ ἐκφράζουν τὰ σημερινά τους παράπονα. Καθότι τὸ κάθε πρόβλημα θὰ ἐπιλυθεῖ 'μὲ τὸν καιρό'. Ἔχουμε ἄπλετο χρόνο μπροστά μας. Ἡ ὑπομονὴ εἶναι ἡ καλύτερη παρηγορία. Μία μειονότητα ποὺ ὅλη τὴν ὥρα μεμψιμοιρεὶ λέγοντας 'δεν ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ γίνουμε δημόσιοι ὑπάλληλοι, ἡ Χάλκη (τὸ ζήτημα τῆς Θεολογικῆς) κλπ.' εἶναι πολὺ ἐνοχλητική. Ὑπάρχουν νόμοι σ' αὐτὴν τὴ χώρα (τὴν Τουρκία ἐννοεῖται), ὑπάρχει μάλιστα ἕνα Σύνταγμα καὶ ἕνα Συνταγματικὸ Δικαστήριο ποὺ δὲν σηκώνουν συζήτηση. Συνεπῶς ἡ ὑπομονὴ ἀπέναντι σ' ἕναν Ρωμιὸ ποὺ γκρινιάζει, πιέζει τὰ ὅρια τῆς ἀνοχῆς ποὺ ὑπάρχει αἰῶνες τώρα. Ἐξάλλου καὶ ἡ πρακτικὴ ἔχει ἀποδείξει ὅτι μὲ τὶς διαμαρτυρίες δὲν μπόρεσαν νὰ κερδίσουν τίποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου