Ἐσύ μπαμπά γιατί δέν κοινώνησες;

Εἶναι γεγονός πώς στήν Ἐκκλησία μας, τά τελευταία χρόνια, μᾶς ἔλειψε ἡ ἐπαρκῶς καί, προπαντός, ἡ σωστή (σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τῶν ἁγίων πατέρων) κατήχηση.
Μέσα σέ μία τέτοια κατάσταση, ἀκόμη καί τό κατ’ οὐσίαν μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἔχασε, περνώντας τά χρόνια, τό δυναμισμό τῆς κοινῆς προσφορᾶς καί ἔγινε… θέαμα καί ἀκρόαμα ἀκατανόητο.
Θέαμα ἀφοῦ οἱ χριστιανοί ἁπλῶς παρακολουθοῦν (σάν ἀπό… κερκίδες) χωρίς συμμετοχή οὔτε στό ΑΜΗΝ, πού λέει ὁ Ἀπόστολος (Ἅ’Κόρ. 14,16)! Ἄγνωστοι, συνήθως, μεταξύ τους… Χάθηκε ἡ κοινότητα καί ἡ Ἐκκλησία ἔγινε… «τεκές»… προσευχομένων (ὑποτίθεται).Ὁ παπάς ἔπρεπε νά τά τελεῖ ὅλα τυπικῶς καί ὁπωσδήποτε νά κοινωνάει ἀφοῦ δέν ξέραμε… τί νά κάνουμε τά Δῶρα τῆς Εὐχαριστίας πού τελέστηκε!
Κατέληξε ἡ Θεία Εὐχαριστία ἀκρόαμα μουσικῆς πανδαισίας πού «κάλυψε» τό κενό της...ἀκατανόητης γλώσσας μέ ἠχητική ἀνακούφιση. Ἔγιναν τά ψαλλόμενα ἕνα λειτουργικό μουσικό ὑπόβαθρο! Μουσική χωρίς λόγια.
Ὅλα αὐτά ἔσπρωξαν τόν χριστιανό στό χῶρο τῆς ἀτομικῆς εὐλάβειας. Ἔκαναν τήν ὑπόθεση προσωπική φιλοτιμία καί ἀνάγκη. Ἡ κοινότητα χάθηκε, καί κάτω ἀπό τό βάρος τῆς ἀσυντόνιστης… εὐσέβειας, δημιουργήθηκαν οἱ θρησκόληπτοι καί οἱ ἄσχετοι. Ἡ Μετάληψη ἔγινε ἀξιομισθία προσωπικῆς διαθέσεως. Χάθηκε ἀφοῦ ἔγινε συνήθεια γιά δυό-τρεῖς φορές τό χρόνο.
Πρέπει ὅμως ὅλοι νά κοινωνᾶμε (οἱ χωρίς ἐμπόδιο συγκεκριμένης ἁμαρτίας πού μᾶς ἀποκόπτει ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας) ὅπως σαφέστατα φαίνεται στίς ἴδιες τίς εὐχές τῆς Λειτουργίας: «….ἀξίωσέ μας μέ τό δικό σου παντοδύναμο χέρι νά μεταλάβουμε τό ἄχραντο σῶμα σου καί τό τίμιο αἷμα σου, καί μέσω ἠμῶν καί ὅλος ὁ λαός». Γι’ αὐτό πηγαίνουμε στό Ναό, γιά νά ἑνωθοῦμε μέ τό Χριστό καί τούς ἀδελφούς μας.
Αὐτό εἶναι καί τό σωστό φρόνημα καί ἡ ὑγιής σχέση μέ τήν Εὐχαριστία.
Τό «σήμερα» δυστυχῶς εἶναι ὀδυνηρό.
Κοινωνεῖ ὁ παπάς καί τά παιδάκια! Οἱ ὑπόλοιποι… Χριστιανοί κοιτάζουν ἀπό μακριά!
Ἄραγε τί θά πεῖτε στά παιδιά σας ποῦ τυχόν θά σᾶς ρωτήσουν: -«Ἐσύ μπαμπά-μαμά γιατί δέν κοινωνεῖς;». Ὅτι σεῖς μεγαλώσατε καί ἡ μετάληψη ἄφορά τους μικρούς; Πιστεύετε στ’ ἀλήθεια ὅτι πείθετε μέ τέτοια… ἐπιχειρήματα τά παιδιά; Ἐσεῖς πείθεσθε;
Ἄς ξαναρχίσουμε μία σοβαρή σχέση μέ τήν Ἐκκλησία. Ἄς φύγουμε ἀπό τά καθήκοντα καί ἄς πᾶμε στή ζωή πού εἶναι ὁ Χριστός. Ἄς βάλουμε στόχο μία συνειδητή σχέση μαζί Του πού ἀρχίζει μέ εἰλικρινῆ ἀντιμετώπιση τῆς πορείας καί τῶν πτώσεων σ’ αὐτή (δήλ. τήν ἐξομολόγηση) καί συνεχίζεται μέ τήν ὅσο γίνεται συχνότερη συμμετοχή μας στήν Θεία Εὐχαριστία. Ὄχι γιά νά κάνουμε… ἐνέσεις ἁγιοσύνης μέ τή μετάληψη ἀλλά νά σχετισθοῦμε μ’ αὐτόν πού θά μᾶς ὁδηγήσει στό δρόμο τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς «ταύτισης» τῆς καρδιᾶς μας μέ τό δικό Του θέλημα καί τή δική Του καρδιά.
Σ’ ὅλη τή Γραφή ὁ Χριστός αὐτό καί μόνο φωνάζει; Δός μου τή καρδιά σου. Σέ μᾶς μένει ἡ ἀπάντηση: «Γενηθήτω τό θέλημά Σου».
Ἀρχιμ Θ. Μ. «Λυχνία» Νικοπόλεως, Ἰούλιος 2010)

ΠΗΓΗ:ΕΝΟΡΙΚΑΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ