Τί εἶναι τό παπικό ἀλάθητο;

Εἶναι καί αὐτό παπική αἵρεση συνημμένη μέ τό πρωτεῖο, τό ὁποῖο θέλει νά κατοχυρώσει δογματικά. ῾Ο Πάπας δέν εἶναι ἁπλά πρῶτος στήν ᾿Εκκλησία ἀλλά καί ἀλάθητος, μή δεχόμενος κοντά του ἄλλες ἐκκλησιαστικές αὐθεντίες καί ἐξουσίες. ῾Η σύνοδος τοῦ Βατικανοῦ ὁρίζει· «῞Οταν ὁ ἐπίσκοπος Ρώμης ἀποφαίνεται ἀπό καθέδρας , δηλαδή ὅταν ἀσκώντας τό ἔργο του σάν ποιμένας καί διδάσκαλος ὅλων τῶν χριστιανῶν, ὁρίζει μέ τήν ὕψιστη ἀποστολική του αὐθεντία κάποια διδασκαλία περί πίστεως ἤ πράξεως πού πρέπει νά γίνη ἀποδεκτήἀπό τήν ᾿Εκκλησία, βάσει τῆς θείας βοήθειας πού τοῦ δόθηκε σάν ὑπόσχεση στό πρόσωπο τοῦ μακαρίου Πέτρου, ἔχει τό ἀλάθητο ἐκεῖνο, μέ τόὁποῖο ὁ θεῖος λυτρωτής θέλησε νά εἶναι ἐφοδιασμένη ἡ᾿Εκκλησία του στόν καθορισμό κάποιας διδασκαλίας περί πίστεως ἤ πράξεως. Διά τοῦτο ὅλες οἱὁριστικές ἀποφάσεις τῶν Ρωμαίων ἐπισκόπων εἶναι ἀπό μόνες τους ἀλάθητες καί ὄχι ἀπό τή συναίνεση τῆς ᾿Εκκλησίας»153.
Βεβαίως τό ἀλάθητο τοῦ Πάπα δέν εἶναι δύναμη ἀπεριόριστη καί ἀνεξέλεγκτη. ῾Η σύνοδος θέτει περιορισμούς. ῾Ο Πάπας δέν εἶναι ἀλάθητος ὅταν ἀποφαίνεται ὡς ἰδιώτης, ἀλλ΄ ὅταν ἀποφαίνεται ἐπίσημα ἀπό καθέδρας, δηλαδή σάν ἐκπρόσωπος ὅλης τῆς ᾿Εκκλησίας. ῾Ο περιορισμός αὐτός ἐφευρέθηκε γιά νά καλύψει τό φαινόμενο πλάνης Παπῶν στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία (Λιβέριος, ᾿Ονώριος). Οἱ διακρίσεις ὅμως αὐτές, ἄλλοτε νά εἶναι ἀλάθητος ὁ Πάπας καί ἄλλοτε ὄχι, δέν ἔχουν μεγάλη σημασία. Σημασία ἔχει ὅτι ὁ Πάπας σφετερίσθηκε στό πρόσωπό του τήν ἀλάθητη φωνή μέ τήν ὁποία ὁ Σωτήρας ἐφοδιάσε τήν ᾿Εκκλησία του. ῾Η συμπύκνωση τοῦ ἀλαθήτου σέ μία μόνο ἀνθρώπινη κεφαλή φορτισμένη μέ πολλή ἐγωπάθεια καί ἀλαζονεία, καθιστᾶ κυρίως στίς ἡμέρες μα τό δόγμα αὐτό τοῦ Παπισμοῦ πολύ ἀποκρουστικό καί ἀπαράδεκτο.
Τέλος πολύ προβληματική εἶναι ἡ σχέση τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα μέ τό ἀλάθητο τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων, τό ὁποῖο ἀποδέχεται ἡ Ρωμαϊκή᾿Εκκλησία. ῎Η θά ἔχουμε δύο παράλληλα ἀλάθητα, ἤ γιά τό ἀλάθητο τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων (πού εἶναι πολλές στή Ρωμαϊκή᾿Εκκλησία) ἀπαιτεῖται καί ἡ συναίνεση τοῦ Πάπα, ὁπότε δέν ἐννοοῦμε τή φύση τοῦ ἀλαθήτου τῶν συνόδων πού τελικά μεταβάλλονται σέ ἁπλό διάκοσμο τῆς Ρωμαϊκῆς ἕδρας.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ