"Ἀπέναντι στίς γιορτές γίνομαι παιδί"

Τά Χριστούγεννα εἶναι ἡ μεγάλη γιορτή τῆς χριστιανοσύνης ἡ ὁποία κάνει τούς περισσότερους ἀπό ἐμᾶς νά αἰσθάνονται παιδιά καί νά ἔρχονται γιά ἄλλη μία φορά πιό κοντά στήν Ἐκκλησία καί στήν πίστη. Ὁ Διονύσης Σαββόπουλος, αὐτός ὁ μεγάλος τραγουδοποιός, ἔχει χαρακτηρίσει τά Χριστούγεννα σάν μία ὁλόχρυση εἰκόνα πού ἐπικαλύπτεται ἀπό τήν....
καθημερινότητά μας.

Εἶμαι ἀπό τούς ἀνθρώπους πού σέβονται πάρα πολύ τήν πίστη καί τίς παραδόσεις μας καί νιώθω μεγάλη ἀγάπη γιά τήν πατρίδα –τίς ἐπετείους καί τά σύμβολά της- καί τήν Ὀρθοδοξία. Ἔτσι μεγάλωσα μέχρι τά ἐφηβικά μου χρόνια. Μετά ἦρθε ἡ γνωστή ἀμφισβήτηση -καί λόγω ἡλικίας καί λόγω ἐποχῆς- καί γιά ἀρκετά χρόνια δέν μοῦ ἔλεγαν τίποτε ὅλα αὐτά. Ὥσπου ἕνα βράδυ -ἦταν Μ. Τρίτη του 1971- ἐπιστρέφοντας στό σπίτι, πέρασα ἔξω ἀπό τή Μονή Πετράκη καί εἶδα κόσμο πολύ, κεριά ἀναμμένα, καί χωρίς νά ξέρω γιατί, μπῆκα μέσα καί ἔκατσα ὡς τό τέλος τῆς ἀκολουθίας. Καί τό ἴδιο ἐκεῖνο Πάσχα ἔδωσα ἐντολή γιά ἑορτασμό: στολισμός τοῦ σπιτιοῦ, ὅλοι μαζί οἰκογενειακῶς στήν ἐκκλησία τήν Ἀνάσταση κ.λ.π. Θέλω νά πῶ, δηλαδή, πώς ὅλα αὐτά ὑπάρχουν μέσα μας σάν μία ὁλόχρυση εἰκόνα, πού ἔρχεται ἡ ἀτομική ζωή καί ἡ καθημερινότητα νά τήν ἐπικαλύψει. Αυτή ὅμως ὑπάρχει. Μία παράσταση, μία μυρωδιά, ἕνα κάτι ἐλάχιστο ἀρκεῖ γιά νά ξαναφέρει στήν ἐπιφάνεια αὐτή τήν εἰκόνα. Καί αὐτή ἡ εἰκόνα δέν ξεριζώνεται εὔκολα ἀπό μέσα μας.

-«Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε» εἶναι τό πρῶτο τραγούδι τοῦ πρόσφατου δίσκου σας. Γιατί συμβαίνει αὐτό; Ὑπάρχει κάτι πού μᾶς ἑνώνει καί συνάμα μᾶς χωρίζει στίς γιορτές;

Εἶναι πού ἡ συναισθηματική ἀπαίτηση μεγαλώνει ἐκεῖνες τίς μέρες, μέ ἀποτέλεσμα νά σού φαίνονται ὅλα κατώτερά της τελειότητας. Βέβαια αὐτό εἶναι ἀνθρώπινο, ἀλλά λόγω ἑορτῶν δημιουργεῖ τριβές μέσα στήν οἰκογένεια. Ὄχι πάντα φυσικά. Τό «πάντα τσακωνόμαστε» εἶναι μία ὑπερβολή γιά νά μπορέσει νά πεῖ τήν ἀλήθειά της ἡ τέχνη.

-Τίς γιορτές πῶς τίς θυμάστε ἀπό ὅταν ἤσασταν μικρός; Ἔχουν ἀλλάξει πολλά πράγματα ἀπό τότε;

Ἐπιφανειακά. Στήν οὐσία ὄχι. Θυμᾶμαι τίς γιορτές πολύ ἔντονα ἀπό μικρός καί πάντα περιμένω τίς γιορτές. Ἀπέναντι στίς γιορτές εἶμαι παιδί. Καί κατά κάποιο τρόπο ἡ γιορτή εἶναι καί τό θέμα τῆς δουλειᾶς μου. Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος πού δουλεύει γιά τή γιορτή, μέ ἕναν τρόπο ἴσως περίεργο καί ἀτομικό, ὁ ὁποῖος ὅμως βρῆκε ἀνταπόκριση στόν κόσμο.