Πολὺς λόγος ἔγινε τελευταῖα γιὰ τὸν Γρηγόρη Αὐξεντίου. Ὁ Αὐξεντίου, βέβαια, δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπολογητῶν. Καταξίωσε τὴν ζωή του δίνοντάς την γιὰ τὸν Ἑλληνισμό. Δηλαδὴ γιὰ ὅλους μας καὶ ἰδίως γιὰ νὰ ἐλευθερωθεῖ καὶ ἑνωθεῖ ἡ κατεχόμενη τότε ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους Κύπρος μὲ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα. Ἀλλὰ ἀπορῶ τί εἶπαν δηλαδὴ οἱ ἀποδομητές του. Ὅτι λέει δὲν κάηκε ζωντανός... ἀλλά; Κάηκε ἀφοῦ τὸν εἶχαν σκοτώσει; Ἢ δὲν κάηκε καθόλου; Ἐγὼ δέχομαι - γιὰ τὴν οἰκονομία τῆς συζήτησης - ὅτι τὰ πράγματα ἔγιναν ὅπως τὰ λένε οἱ ἀποδομητές του. Καὶ τί μὲ αὐτό; Δὲν... πέθανε πολεμῶντας μία Αὐτοκρατορία; Δὲν πέθανε πολεμῶντας τὴν μέχρι τότε ὑπερδύναμη; Δὲν πέθανε γιὰ τὴν λευτεριά; Αὐτὸ θέλουν βέβαια νὰ ἐννοήσουμε οἱ ἀποδομητές του. Ἀλλὰ δὲν τολμοῦν νὰ τὸ ποῦν. Τὸ μόνον ποὺ δὲν τολμοῦν νὰ ποῦν εἶναι ὅτι δὲν πέθανε πολεμῶντας τοὺς Ἄγγλους. Γιατί τότε θὰ φανοῦν ἀκόμη πιὸ ἀστεῖοι ἀπὸ ὅ,τι φαίνονται τώρα. Ἀλλὰ θέλουν νὰ ἀφήνουν μία ἀόριστη ἀμφισβήτηση... "δὲν εἶναι ὅπως μᾶς τὰ εἴπανε τὰ πράγματα γιὰ τὸν Αὐξεντίου"... Θὰ ἤθελαν ὅλοι οἱ ριψάσπιδες καὶ οἱ φιλήκοοοι τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ νὰ μὴν ὑπῆρχαν ἥρωες... νὰ ἤμασταν ὅλοι σὰν καὶ τοῦ λόγου τους... καὶ γιὰ νὰ καταλάβετε τὸ μέγεθος τῆς ἱστορικῆς τους σκέψης... δὲν διερωτῶνται κἄν... καλά, ἂν εἴμασταν ὅλοι οἱ Ἕλληνες σὰν καὶ τοῦ λόγου τοὺς ποιός θὰ ἀσχολεῖτο μαζί μας; Δὲν θὰ ἤμασταν ἀξιοθρήνητοι καὶ ξεγραμμένοι ἤδη ἀπὸ αἰῶνες; Ἐπειδὴ ὑπῆρξαν ἥρωες σὰν τὸν Αὐξεντίου, γιὰ αὐτὸ προσπορίζονται σήμερα αὐτοὶ τὰ πρὸς τὸ ζῆν γιὰ νὰ τοὺς διαβάλουν... ἀλλὰ τελικὰ ἔχουν καὶ ἕνα δίκιο... δὲν εἶναι ὅπως μᾶς τὰ εἴπανε τὰ πράγματα γιὰ τὸν Αὐξεντίου... γιατί ὁ Αὐξεντίου δὲν πέθανε, καθὼς τοῦ ἀνδρειωμένου ὁ θάνατος, θάνατος δὲν λογιέται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου