Ἅγιος Πορφύριος: Ὁ Χριστὸς εἶπε τοὺς ἐχθροὺς νὰ ἀγαπᾶμε

-Γέροντα, δὲν μπορῶ νὰ συνεργασθῶ μ’ αὐτὸν τὸν ἀδελφό… εἶναι γκρινιάρης.
-Μωρὲ ἐσὺ ἔχεις ἐγωισμό.Το ξέρεις; Ἀπ’ αὐτὸν τὰ παθαίνεις ὅλα.
-Τὸ ξέρω, Γέροντα, τὸν ἔχω ἀπὸ μικρός, Εὔχεσθε νὰ μοῦ δώσει ὁ Θεὸς ταπείνωση στὴν καρδιά μου.
-Ὅταν ἡ καρδιὰ ἔχει τὴν ἁγία ταπείνωση, ὅλα τὰ βλέπει καλὰ καὶ ζεῖ στὴν ἐπίγεια Ἄκτιστη Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τώρα.
Ταπείνωση ὄχι αὐτὴ ποὺ τὴ λέμε μὲ λόγια, οὔτε αὐτὴ ποὺ νομίζουμε ὅτι ἀποκτήσαμε.
Ἡ ταπείνωση ἡ ἁγία, εἶναι δῶρο Θεοῦ στὴν ψυχή. Τὸ δίνει ὁ Θεὸς ὅταν εὕρει καθαρὴ προετοιμασία. Τότε ἐπιβλέπει μὲ εὐχαρίστηση καὶ ἕλκει τὴν ψυχὴ αὐτὴ πρὸς Ἑαυτόν.
Λοιπὸν κι ἐσὺ μὴ λὲς “αὐτὸς εἶναι γκρινιάρης, αὐτὸς ζηλιάρης, αὐτὸς θυμώνει” κ.λ.π. Μὴ λὲς “δὲν μπορῶ νὰ κάνω μαζί του, δὲν κάνω ποτέ”. Αὐτὸς δὲν εἶναι τρόπος. Αὐτὸ δὲν εἶναι ὀρθόδοξο, δὲν εἶναι χριστιανικό. Ἔτσι δὲν εἶσαι καθόλου στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ξεχωρίζεις τὸν ἑαυτό σου ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, διότι τὸν ξεχώρισες ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς σου,
Ἀντίθετα, θὰ παραβλέπεις τὶς ἀδυναμίες τους καὶ χωρὶς νὰ τὶς μιμεῖσαι, θὰ γίνεσαι ἕνα μὲ αὐτοὺς στὴ συνεργασία. Ὅ,τι θέλουν καὶ ὅπως τὸ θέλουν. Ἔτσι... τὸ θέλουν; Ἔτσι. Ἀλλιῶς; Ἀλλιῶς. 
Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο καταστρέφονται τὰ τείχη ποὺ μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας. Ἔτσι συνδεόμεθα μὲ τὸ Χριστό.
Ὅσο πιὸ πολὺ συνδέεσαι καθημερινὰ μὲ τοὺς ἀδελφούς σου. τόσο περισσότερο εἰσέρχεσαι μυστικὰ μέσα στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μωρέ, ὁ Χριστὸς εἶπε τοὺς ἐχθροὺς νὰ ἀγαπᾶμε. Τὸ καταλαβαίνεις αὐτό;
Μεγάλο πρᾶγμα νὰ ἀγαπᾶμε ὅλους καὶ νὰ προσευχόμαστε γι’ αὐτούς. Πείραξε ἕναν ἀπὸ σᾶς ὁ διάβολος; Τὸν κάνει ἀνήσυχο, γκρινιάρη, ταραχοποιό, Ἂν οἱ ἄλλοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι σὲ προσευχή, ἡ ταραχὴ μεταδίδεται σὲ ὅλους. Ἀντίθετα, ἂν ἕνας προσεύχεται γιὰ τοὺς ἄλλους, ἡ ταραχὴ περιορίζεται. Ἀκτινοβολεῖ τη χάρη τοῦ Θεοῦ, καὶ δι’ αὐτοῦ, ἡ Χάρις ἐξαπλοῦται σ’ ὅλο τὸ περιβάλλον του καὶ τὸ ἁγιάζει.
Ἀμήν.

agiazoni