Ὅταν συμπορεύεσαι μὲ κάποιον ἄνθρωπο στὴ ζωή -μιλᾶτε γιὰ ἕνα ζευγάρι τώρα- καὶ λέτε ὅτι κάποια στιγμὴ ἔχεις [κάποιες] δυσκολίες ἐκεῖ μέσα καὶ χάνεις μερικὰ πράγματα γιὰ νὰ κρατήσεις τὴν ἰσορροπία.
Φυσικὰ καὶ χάνεις. Ἂν δὲ χάσεις, δὲ γίνεται τίποτα. Καὶ τὸ αἷμα σου γιὰ νὰ χύσεις, χάνεις μερικὰ κύτταρα γιὰ νὰ βγεῖ τὸ αἷμα ἀπ' ἔξω. Φυσικὰ χάνεις.
Ἀφοῦ συμπορεύεσαι, χάνεις πρῶτα - πρῶτα τὸν ρυθμό σου. Δὲν περπατᾶς μὲ τὸν ρυθμὸ ποὺ θέλεις ἐσύ. Ἄρα βρίσκεις τὸν ρυθμὸ μὲ τὸν ἄλλο ἄνθρωπο μαζὶ ἢ μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ἂν εἶσαι σὲ ἕναν ἄλλο καινούργιο χῶρο. Χάνεις τὸν ρυθμό σου. Κάνεις μία ταπείνωση γιὰ νὰ βρεῖς ρυθμό.
Χάνεις πολλὰ πράγματα ἀπὸ τὸ ἐγώ σου, γιὰ νὰ βρεῖς καὶ τὸν ἄλλο... μέσα στὴ ζωή σου. Χάνεις πολλὰ πράγματα ἀπ’ τὸ θέλημά σου γιὰ νὰ καταλάβεις καὶ τί θέλει ὁ ἄλλος. Ὄχι ὅμως γιὰ νὰ καταλήξεις ἁπλῶς νὰ κάνεις τὸ θέλημά του [καὶ] νὰ κάνεις ὅ,τι θέλει τὸ ἐγώ του.
Ὅλα αὐτὰ τὰ κάνεις γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ βρεῖς τὸν ἄλλο ἄνθρωπο καὶ νὰ πᾶτε μαζὶ στὸν Χριστό. Ἂν ὅλα αὐτὰ γίνουν ἔτσι μὲ μιὰ κοσμικὴ προοπτικὴ "ἐγὼ νὰ δεῖς θὰ τὰ καταφέρω", ὄχι. Τὸν βρίσκεις, κόβεις τὸ θέλημά σου, κόβεις τὸ ἐγώ σου, κάνεις ὅ,τι ταπείνωση μπορεῖς, γιὰ νὰ βρεῖς τὸν Χριστὸ μαζί [του].
Γιατί, εἶπα, ἔχασες τὸν ρυθμό σου. Δὲν μπορεῖς πάλι νὰ περπατᾶς μὲ τὸν ρυθμὸ τοῦ κόσμου. Χάνεις τὸν ρυθμό σου γιὰ νὰ ἑνωθεῖς μὲ τὸν ρυθμὸ τοῦ ἄλλου καὶ νὰ πᾶτε μαζὶ στὸν Χριστό, [ὁ ὁποῖος] θὰ σᾶς δώσει ρυθμὸ πιά. Καὶ δὲν εἶναι οὔτε ὁ δικός σου ὁ ρυθμός, οὔτε τοῦ ἄλλου ὁ ρυθμός. Εἶναι ὁ ρυθμὸς τοῦ Χριστοῦ.
Σὲ μιὰ κοινωνία -ἐπειδὴ εἴπατε γιὰ οἰκογένεια, γιὰ γάμο- δὲν γίνεται οὔτε τὸ θέλημα τοῦ ἑνός, οὔτε τὸ θέλημα τοῦ ἄλλου. Γίνεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἂν εἶναι ἡ διαμάχη "ποιανοῦ τὸ θέλημα θὰ γίνει", δὲν γίνεται τίποτα. Νὰ κάνεις ὅσο μπορεῖς ταπείνωση, νὰ γίνει τὸ θέλημα τοῦ ἄλλου. Ἂν δὲν γίνεται τελικὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν τὸ θέλεις, οὔτε ἡ ταπείνωσή σου μετράει. Εἶναι χαμένο πρᾶγμα. Μπορεῖ νὰ βλάψει κιόλας.
Δὲν εἶναι τελικὰ "ποιοῦ θέλημα θὰ περάσει". Τὸ κάνεις γιὰ νὰ ὑπάρχει ἑνότητα καὶ νὰ βρεῖτε τὸν Χριστὸ μετά.
Καὶ μιὰ φορὰ νὰ πεῖτε: "Ποιό εἶναι τὸ θέλημά Σου;" Αὐτὸ εἶναι ὅλη ἡ ἔκφρασή μας.
Δὲν ἀρκεῖ, λοιπόν, μιὰ καλὴ συμπεριφορὰ μέσα σὲ ἕναν γάμο. Χρειάζεται ἁγιασμένη στάση γιὰ νὰ βρεθεῖ ὁ Χριστός.
Δύσκολα πράγματα εἶναι. Εἶναι δύσκολα πράγματα. Ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ πορεία μας. Καὶ ἔτσι δὲν νιώθεις πιὰ ποὺ χάνεσαι. Ἀφοῦ ὅ,τι κάνεις, ὅπως εἶπα στὴν ἀρχή, τὸ κάνεις γιὰ τὸν Χριστό.
Μὴν σταθεῖτε ἁπλῶς σὲ κοσμικὸ Savoir Vivre: "κάνε ἔτσι, κάνε ἀλλιῶς". Ἔτσι νὰ φερθεῖς, ἀλλιῶς νὰ φερθεῖς. Πῶς νὰ φερθεῖς; Ὅπως θέλει ὁ Χριστός.
Καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ξέρετε, ξεπερνιόνται ἕνα σωρὸ περιττὲς διαμάχες. Δὲν ὑπάρχουν διαμάχες, ἀφοῦ πρέπει νὰ γίνει τὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Ὅ,τι θέλει Ἐκεῖνος νὰ γίνει.
Νὰ διαβάσετε πολὺ τὴ δεύτερη εὐχὴ τοῦ γάμου -τὴ μεγάλη εὐχὴ τοῦ γάμου- ποὺ στὸ τελευταῖο της μέρος, ἀπὸ τὴ μέση καὶ μετά, ἔχει πολὺ ὡραῖα πράγματα γι’ αὐτό.
Λέει πράγματα ποὺ λέμε: "Γιατί τὰ λέει ἐδῶ πέρα; Γάμος εἶναι καὶ λέει: "Μνημόνευσον αὐτούς, Κύριε ὁ Θεός, ὅπως μνημόνευσες τὸν Ἐνώχ, τὸν Σήμ, τὸν Ἠλία..."
Τί εἶναι αὐτά, λές;
Ὅπως ἡ Ἁγία Ἑλένη ἔβλεπε τὸν Τίμιο Σταυρό. "Τί εἶναι αὐτάς;" λές. Μοναδικὰ πράγματα.
"Μνημόνευσον αὐτῶν, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὡς ἐμνημόνευσας τοῦ Ἐνώχ, τοῦ Σήμ, τοῦ Ἠλία".
Τί ἔκανε ὁ Ἐνώχ; Μεγάλο πρᾶγμα ἔκανε ὁ Ἐνώχ. Μεγάλο πρᾶγμα ἔκανε ὁ Σήμ, μεγάλο πρᾶγμα ἔκανε ὁ Ἠλίας. Ὁ Ἐνώχ - ξέρετε τί ἔκανε; Μετετέθη. Ἔγινε μετάσταση. Τὸν ἔθαψαν καὶ δὲν βρέθηκε τὸ σῶμα του.
Νά! Τέτοια συμπόρευση θέλω. Νὰ φτάσω ἔτσι [μὲ τὸν ἄλλο], νὰ πᾶμε στὸν οὐρανὸ μαζί.
Αὐτὸς ὡς εὐλόγησες τὸν Ἐνώχ...
Τέτοια προοπτικὴ ἀνοίγει τὸ κείμενο τοῦ γάμου, ποὺ δίνει [αὐτὲς] τὶς ἀπαντήσεις. Νὰ ἔχουν τὴ χαρὰ ποὺ εἶχε ἡ Ἁγία Ἑλένη ὅταν βρῆκε τὸν Τίμιο Σταυρό. Τέτοια χαρά, ὅταν βρῆκε τὸν Τίμιο Σταυρό. Νὰ βροῦν σταυρὸ σὲ αὐτὴν τὴ σχέση καὶ νὰ ἔχουν χαρὰ μέσα ἀπὸ ἐκεῖ. Σὰν τὴν Ἁγία Ἑλένη ποὺ βρῆκε τὸν Σταυρὸ καὶ χάρηκε. Αὐτὴ εἶναι ἡ δική μας προοπτικὴ γιά [μία] τέτοια συμπόρευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου