.jpg)
Στὶς 24 Ἰουνίου 2025 τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΔΔΑ) στὸ Στρασβοῦργο δημοσίευσε μιὰ ἀπόφασή του (Sagir καὶ ἄλλοι κατὰ Ἑλλάδας) ποὺ ἅπτεται τῶν ἰδιαίτερα εὐαίσθητων ἰσορροπιῶν ἀπὸ ἐθνικῆς ἄποψης στὴ Θράκη.
Συγκεκριμένα τὸ ΕΔΔΑ ἔκρινε ὁμόφωνα ὅτι ἡ χώρα μας παραβίασε τὸ ἄρθρο 11 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ), τὸ ὁποῖο κατοχυρώνει τὸ δικαίωμα τοῦ συνεταιρίζεσθαι. Κι αὐτὸ διότι οἱ ἑλληνικὲς δικαστικὲς ἀρχὲς ἀρνήθηκαν νὰ καταχωρίσουν στὰ σωματεῖα τὸν «Πολιτιστικὸ Σύλλογο Τούρκων Γυναικῶν Ν. Ξάνθης». Νὰ σημειωθεῖ ὅτι στὴν ἑπταμελή σύνθεση τοῦ ΕΔΔΑ δὲν μετεῖχε ὁ τακτικὸς Ἕλληνας Δικαστὴς κ. Ἰωάννης Κτιστάκης ἀλλὰ ἀναπληρώθηκε ἀπὸ τὸν ad hoc Δικαστὴ καὶ Καθηγητὴ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαίου... κ. Βασίλειο Χατζόπουλο.
Στὸ ΕΔΔΑ προσέφυγαν ἑπτὰ γυναῖκες οἱ ὁποῖες τὸ 2010 εἶχαν ὑποβάλλει αἴτηση καταχώρισης τοῦ συλλόγου τους στὸ Πρωτοδικεῖο τῆς Ξάνθης. Τὸ τελευταῖο δὲν ἔκανε δεκτὸ τὸ αἴτημά τους μὲ τὸ σκεπτικὸ (59/2011) ὅτι ἡ ἐπωνυμία τοῦ συλλόγου εἶναι παραπλανητικὴ καὶ μπορεῖ νὰ προκαλέσει σύγχυση ὅσον ἀφορᾶ τὴν ταυτότητα τῶν μελῶν του.
Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2012 οἱ ἑπτὰ γυναῖκες κατέθεσαν ἔφεση γιὰ νὰ ἐκδοθεῖ ἡ ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου Θράκης (89/2014) ἡ ὁποία ἐπὶ τῆς οὐσίας ἐπανέλαβε τὸ σκεπτικὸ τοῦ Πρωτοδικείου διατυπώνοντας καὶ τὴ σκέψη ὅτι τὰ ἰδιαίτερα γλωσσικά, θρησκευτικά, ἐθνοτικὰ καὶ πολιτιστικὰ χαρακτηριστικὰ δὲν μποροῦν νὰ προσδώσουν τουρκικὴ ἐθνικὴ ταυτότητα στὰ ἱδρυτικὰ καὶ μελλοντικὰ μέλη τοῦ συλλόγου ποὺ θὰ τοὺς ἐπέτρεπαν νὰ αὐτοπροσδιορίζονται ὡς μέλη μιᾶς ἐθνικῆς μειονότητας ἐντὸς τοῦ Νομοῦ Ξάνθης.
Ἀκολούθως τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2016 οἱ προσφεύγουσες ἄσκησαν ἀναίρεση καὶ ὁ Ἄρειος Πάγος μὲ τὴ σειρά του τὴν ἀπέρριψε (1614/2017) ἐπισημαίνοντας ὅτι τὸ Ἐφετεῖο εἶχε ἑρμηνεύσει ὀρθὰ τὶς σχετικὲς διατάξεις τοῦ ἀστικοῦ κώδικα. Θεωρῶντας ὅτι ἀπὸ τὶς ἐν λόγῳ ἐγχώριες δικαστικὲς ἀποφάσεις παραβιάζονται τὰ δικαιώματά τους οἱ ἑπτὰ γυναῖκες προσέφυγαν στὸ ΕΔΔΑ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2018.
Τὸ EΔΔΑ ἔκρινε ὅτι ἡ ἄρνηση ἀναγνώρισης τοῦ συλλόγου δὲν ἐξυπηρετεῖ κάποια «ἐπιτακτικὴ κοινωνικὴ ἀνάγκη» καὶ οὔτε μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ βάσει τῶν ἀπαιτήσεων μιᾶς δημοκρατικῆς κοινωνίας. Ἀκόμη, ἐπεσήμανε ὅτι στὶς ἑλληνικὲς δικαστικὲς ἀποφάσεις δὲν θεμελιώθηκε κάποιος κίνδυνος σχετικὸς μὲ τὴ δημόσια τάξη ὥστε νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ μὴ ἀναγνώριση τοῦ «τουρκικοῦ» συλλόγου στὴν Ξάνθη.
Ἐπιπρόσθετα, τὸ Δικαστήριο διατύπωσε τὴ σκέψη ὅτι ὁ πλουραλισμός, ὁ ὁποῖος εἶναι βασικὸ στοιχεῖο μιᾶς δημοκρατικῆς κοινωνίας, δὲν εἶναι ἐφικτὸς χωρὶς τὴν ἀναγνώριση καὶ τὸν σεβασμὸ τῆς πολυμορφίας. Τέλος, ἐπισημαίνεται στὴ δικαστικὴ ἀπόφαση ἡ ὑποχρέωση ποὺ ἔχει ἡ χώρα μας νὰ ἐπανεξετάσει τὴν ὑπόθεση ἐφόσον τὸ ζητήσουν οἱ προσφεύγουσες στὶς ὁποῖες ἐπιδικάστηκε ἀποζημίωση 3.000 εὐρὼ στὴν καθεμιὰ λόγῳ ἠθικῆς βλάβης.
Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἀντίστοιχες καταδικαστικὲς δικαστικὲς ἀποφάσεις τοῦ ΕΔΔΑ εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδας ἔχουν ἐκδοθεῖ καὶ γιὰ τὴ «μακεδονικὴ» μειονότητα στὴ δυτικὴ Μακεδονία. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε ὅτι μὲ τὴν ἀπόφαση «Σιδηρόπουλος καὶ ἄλλοι κατὰ Ἑλλάδας» τὸ ΕΔΔΑ ἤδη ἀπὸ τὸ 1998 εἶχε καταδικάσει τὴν Ἑλλάδα γιὰ παραβίαση τοῦ ἄρθρου 11 τῆς ΕΣΔΑ καθὼς μὲ ἐγχώριες δικαστικὲς ἀποφάσεις δὲν ἀναγνωρίστηκε ὡς σύλλογος ἡ «Στέγη Μακεδονικοῦ Πολιτισμοῦ» στὴ Φλώρινα.
Ἀλλὰ καὶ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2005 τὸ ΕΔΔΑ καταδίκασε καὶ πάλι τὴν Ἑλλάδα κατόπιν προσφυγῆς τοῦ «Οὐράνιου Τόξου». Στὸ σκεπτικὸ τῆς ἀπόφασης τὸ ΕΔΔΑ σημείωσε μεταξὺ ἄλλων ὅτι ἡ ἀνάρτηση μιᾶς πινακίδας στὴν πρόσοψη τοῦ κτιρίου τοῦ «Οὐράνιου Τόξου» μὲ τὸ ὄνομα τοῦ κόμματος γραμμένο στὰ «μακεδονικὰ» δὲν μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ κατακριτέα ἢ νὰ θεμελιώσει ἀπὸ μόνη της μιὰ παροῦσα καὶ ἄμεση ἀπειλὴ γιὰ τὴ δημόσια τάξη.
Συγκεκριμένα τὸ ΕΔΔΑ ἔκρινε ὁμόφωνα ὅτι ἡ χώρα μας παραβίασε τὸ ἄρθρο 11 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ), τὸ ὁποῖο κατοχυρώνει τὸ δικαίωμα τοῦ συνεταιρίζεσθαι. Κι αὐτὸ διότι οἱ ἑλληνικὲς δικαστικὲς ἀρχὲς ἀρνήθηκαν νὰ καταχωρίσουν στὰ σωματεῖα τὸν «Πολιτιστικὸ Σύλλογο Τούρκων Γυναικῶν Ν. Ξάνθης». Νὰ σημειωθεῖ ὅτι στὴν ἑπταμελή σύνθεση τοῦ ΕΔΔΑ δὲν μετεῖχε ὁ τακτικὸς Ἕλληνας Δικαστὴς κ. Ἰωάννης Κτιστάκης ἀλλὰ ἀναπληρώθηκε ἀπὸ τὸν ad hoc Δικαστὴ καὶ Καθηγητὴ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαίου... κ. Βασίλειο Χατζόπουλο.
Στὸ ΕΔΔΑ προσέφυγαν ἑπτὰ γυναῖκες οἱ ὁποῖες τὸ 2010 εἶχαν ὑποβάλλει αἴτηση καταχώρισης τοῦ συλλόγου τους στὸ Πρωτοδικεῖο τῆς Ξάνθης. Τὸ τελευταῖο δὲν ἔκανε δεκτὸ τὸ αἴτημά τους μὲ τὸ σκεπτικὸ (59/2011) ὅτι ἡ ἐπωνυμία τοῦ συλλόγου εἶναι παραπλανητικὴ καὶ μπορεῖ νὰ προκαλέσει σύγχυση ὅσον ἀφορᾶ τὴν ταυτότητα τῶν μελῶν του.
Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2012 οἱ ἑπτὰ γυναῖκες κατέθεσαν ἔφεση γιὰ νὰ ἐκδοθεῖ ἡ ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου Θράκης (89/2014) ἡ ὁποία ἐπὶ τῆς οὐσίας ἐπανέλαβε τὸ σκεπτικὸ τοῦ Πρωτοδικείου διατυπώνοντας καὶ τὴ σκέψη ὅτι τὰ ἰδιαίτερα γλωσσικά, θρησκευτικά, ἐθνοτικὰ καὶ πολιτιστικὰ χαρακτηριστικὰ δὲν μποροῦν νὰ προσδώσουν τουρκικὴ ἐθνικὴ ταυτότητα στὰ ἱδρυτικὰ καὶ μελλοντικὰ μέλη τοῦ συλλόγου ποὺ θὰ τοὺς ἐπέτρεπαν νὰ αὐτοπροσδιορίζονται ὡς μέλη μιᾶς ἐθνικῆς μειονότητας ἐντὸς τοῦ Νομοῦ Ξάνθης.
Ἀκολούθως τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2016 οἱ προσφεύγουσες ἄσκησαν ἀναίρεση καὶ ὁ Ἄρειος Πάγος μὲ τὴ σειρά του τὴν ἀπέρριψε (1614/2017) ἐπισημαίνοντας ὅτι τὸ Ἐφετεῖο εἶχε ἑρμηνεύσει ὀρθὰ τὶς σχετικὲς διατάξεις τοῦ ἀστικοῦ κώδικα. Θεωρῶντας ὅτι ἀπὸ τὶς ἐν λόγῳ ἐγχώριες δικαστικὲς ἀποφάσεις παραβιάζονται τὰ δικαιώματά τους οἱ ἑπτὰ γυναῖκες προσέφυγαν στὸ ΕΔΔΑ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2018.
Τὸ EΔΔΑ ἔκρινε ὅτι ἡ ἄρνηση ἀναγνώρισης τοῦ συλλόγου δὲν ἐξυπηρετεῖ κάποια «ἐπιτακτικὴ κοινωνικὴ ἀνάγκη» καὶ οὔτε μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ βάσει τῶν ἀπαιτήσεων μιᾶς δημοκρατικῆς κοινωνίας. Ἀκόμη, ἐπεσήμανε ὅτι στὶς ἑλληνικὲς δικαστικὲς ἀποφάσεις δὲν θεμελιώθηκε κάποιος κίνδυνος σχετικὸς μὲ τὴ δημόσια τάξη ὥστε νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ μὴ ἀναγνώριση τοῦ «τουρκικοῦ» συλλόγου στὴν Ξάνθη.
Ἐπιπρόσθετα, τὸ Δικαστήριο διατύπωσε τὴ σκέψη ὅτι ὁ πλουραλισμός, ὁ ὁποῖος εἶναι βασικὸ στοιχεῖο μιᾶς δημοκρατικῆς κοινωνίας, δὲν εἶναι ἐφικτὸς χωρὶς τὴν ἀναγνώριση καὶ τὸν σεβασμὸ τῆς πολυμορφίας. Τέλος, ἐπισημαίνεται στὴ δικαστικὴ ἀπόφαση ἡ ὑποχρέωση ποὺ ἔχει ἡ χώρα μας νὰ ἐπανεξετάσει τὴν ὑπόθεση ἐφόσον τὸ ζητήσουν οἱ προσφεύγουσες στὶς ὁποῖες ἐπιδικάστηκε ἀποζημίωση 3.000 εὐρὼ στὴν καθεμιὰ λόγῳ ἠθικῆς βλάβης.
Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἀντίστοιχες καταδικαστικὲς δικαστικὲς ἀποφάσεις τοῦ ΕΔΔΑ εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδας ἔχουν ἐκδοθεῖ καὶ γιὰ τὴ «μακεδονικὴ» μειονότητα στὴ δυτικὴ Μακεδονία. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε ὅτι μὲ τὴν ἀπόφαση «Σιδηρόπουλος καὶ ἄλλοι κατὰ Ἑλλάδας» τὸ ΕΔΔΑ ἤδη ἀπὸ τὸ 1998 εἶχε καταδικάσει τὴν Ἑλλάδα γιὰ παραβίαση τοῦ ἄρθρου 11 τῆς ΕΣΔΑ καθὼς μὲ ἐγχώριες δικαστικὲς ἀποφάσεις δὲν ἀναγνωρίστηκε ὡς σύλλογος ἡ «Στέγη Μακεδονικοῦ Πολιτισμοῦ» στὴ Φλώρινα.
Ἀλλὰ καὶ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2005 τὸ ΕΔΔΑ καταδίκασε καὶ πάλι τὴν Ἑλλάδα κατόπιν προσφυγῆς τοῦ «Οὐράνιου Τόξου». Στὸ σκεπτικὸ τῆς ἀπόφασης τὸ ΕΔΔΑ σημείωσε μεταξὺ ἄλλων ὅτι ἡ ἀνάρτηση μιᾶς πινακίδας στὴν πρόσοψη τοῦ κτιρίου τοῦ «Οὐράνιου Τόξου» μὲ τὸ ὄνομα τοῦ κόμματος γραμμένο στὰ «μακεδονικὰ» δὲν μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ κατακριτέα ἢ νὰ θεμελιώσει ἀπὸ μόνη της μιὰ παροῦσα καὶ ἄμεση ἀπειλὴ γιὰ τὴ δημόσια τάξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου