Νέα Τάξη Πραγμάτων: Ὁ φασισμός τῆς «πολιτικῆς ὀρθότητας» ἐπιβάλλει λογοκρισία σέ λογοτεχνικά βιβλία - Ἀντίσταση στήν παράνοια τούς

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Μέ τό πρόσχημα τῆς «πολιτικῆς ὀρθότητας» ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων «διορθώνει» λογοτεχνικά ἀριστουργήματα, ἀπαλείφοντας λέξεις πού «ἐνοχλοῦν»!

Νέα Τάξη Πραγμάτων: Ἕνα ἀδιαμφισβήτητο δίδαγμα πού μᾶς ἄφησε τό πέρασμα τοῦ χρόνου, εἶναι πώς ὅλα τά φασιστικά καί ἀπολυταρχικά καθεστῶτα πού ἐμφανίστηκαν στόν ροῦ τῆς ἱστορίας, γρήγορα στρέφονταν ἐναντίον τῆς τέχνης καί ἐπέβαλλαν καθολική λογοκρισία σέ αὐτήν, προκειμένου νά μήν διαταράσσονται τά ἰδεολογικά προτάγματα τῶν δικτατόρων.

Πότε μέ συλλήψεις συγγραφέων, πότε μέ ἐγκλεισμούς καλλιτεχνῶν σέ στρατόπεδα συγκέντρωσης, πότε μέ ἀπαγορεύσεις θεατρικῶν ἔργων καί ταινιῶν, πότε... μέ καταστροφές πινάκων, πότε μέ βιβλία πού ρίχτηκαν στήν πυρά ἤ ποινικοποιήθηκε ἡ κατοχή τους, πάντοτε ὁ στόχος ἦταν κοινός, νά φιμωθεῖ ἡ ἐλεύθερη ἔκφραση καί νά δημιουργηθεῖ μιά νέα πολιτισμική ταυτότητα, κομμένη καί ραμμένη στά μέτρα τῆς ἑκάστοτε χούντας.

Μιά τέτοια παγκόσμια δικτατορία μορφοποιεῖται μέ γοργούς ρυθμούς στίς μέρες μας, ἡ ὁποία φορά προσωπεῖο «προοδευτικότητας». Εἶναι ὁ φασισμός τῆς πολιτικῆς «ὀρθότητας», πού ὑποκινεῖται ἀπό τή λεγόμενη «woke» κουλτούρα καί ἐπιχειρεῖ νά ἀλλοιώσει τόν πολιτισμό καί τήν ἱστορία, αὐτά τά συγκοινωνοῦντα δοχεῖα πού δίνουν ξεχωριστή ταυτότητα στόν κάθε λαό.

Μιά καλή ἰδέα αὐτοῦ τοῦ ἐπιβαλλόμενου φασισμοῦ στίς τέχνες, πήραμε μέ τίς ἀντιρωσικές κυρώσεις πού ἀποφάσισε ἡ Δύση στίς ἀρχές τοῦ Ρωσο - Οὐκρανικοῦ πολέμου, οἱ ὁποῖες περιλάμβαναν τήν ἀπαγόρευση θεατρικῶν ἔργων καί μπαλέτων, καί γενικότερα τήν παύση συνεργασίας μέ ρωσικούς πολιτιστικούς ὀργανισμούς.

Οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι πού ἀποφασίζουν πρίν ἀπό ἐμᾶς, γιά ἐμᾶς, ποιας ἐθνικότητας συγγραφεῖς καί καλλιτέχνες πρέπει νά προτιμοῦμε, ἀποφασίζουν καί ποιά βιβλία εἶναι «προβληματικά» καί πρέπει νά ξαναγραφτοῦν μέ τίς ἀπαραίτητες... διορθώσεις. Πρόκειται βέβαια γιά κατευθύνσεις πού ἔχουν δοθεῖ ἀπευθείας ἀπό τή φασιστική κλίκα πού διαφεντεύει τόν κόσμο ἀπό τό Νταβός. Καί στοχεύουν - δῆθεν - στήν ἐξάλειψη τῆς «τοξικότητας» καί τήν «ἐπαγρύπνηση ἐναντίον τῶν διακρίσεων».

Διάσημα μυθιστορήματα πού ἀποτελοῦν βασικό κομμάτι τῆς πολιτιστικῆς καί ἱστορικῆς κληρονομιᾶς τῶν δυτικῶν λαῶν, ξαναγράφονται ἀπαλείφοντας προτάσεις, λέξεις καί ὅρους πού ἐνοχλοῦν τό στρωμένο «γκαζόν» τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Κάνουν τήν Ἀγκάθα Κρίστι «πολιτικά ὀρθή»

Μιά ἀπό τίς παρεμβάσεις τοῦ νεοταξίτικου ὁλοκληρωτισμοῦ, εἶναι πώς τα δεκάδες πολυδιαβασμένα βιβλία τῆς Ἀγκάθα Κρίστι πού γράφτηκαν ἀπό τό 1920 ἕως τό 1976, περνοῦν ἀπό λογοκρισία καί προσαρμόζονται στήν ὀρθοπολιτική παράνοια τῆς ἐποχῆς ὥστε νά μήν προσβάλλουν τό κοινό αἴσθημα μέ τίς ρατσιστικές ἀναφορές τους.

Ὅπως ἀναφέρει ἡ Telegraph, εἰδικοί «ἀναγνῶστες εὐαισθησίας» (δηλαδή μιά ὀρθοπολιτική «ἀστυνομία» τέχνης στήν πραγματικότητα) ἔκαναν ἀλλαγές στά ἔργα τῆς Ἀγκάθα Κρίστι πού κυκλοφόρησαν μετά τό 2020 σέ ψηφιακή ἔκδοση. Νέα καί παλαιότερα ἔργα πού κυκλοφοροῦν σέ ψηφιακή μορφή ἐλέγχονται γιά νά ἀφαιρεθεῖ ἡ προσβλητική γλῶσσα, καί ὁ ἐκδοτικός κόσμος προσαρμόζεται ταχέως σέ αὐτά τά δεδομένα. Τά ψηφιακά βιβλία εἶναι μιά εὔκολη λύση γιά ἄνωθεν παρεμβάσεις σέ βιβλία σύμφωνα μέ «τάς ὑποδείξεις» πού λαμβάνουν οἱ μεγάλες διαδικτυακές ἑταιρεῖες πού τά προωθοῦν στό κοινό.

Στά ἔργα τῆς Ἀγκάθα Κρίστι ἀνάμεσα σέ διάφορες «διορθώσεις» ἀφαιρέθηκε ὁ ὅρος «Oriental» πού ἀφορᾶ τή Μέση Ἀνατολή καί ἡ λέξη «nigger» («νέγρος»), ἐνῶ ἀντικαταστάθηκε ἡ λέξη «natives» («ἰθαγενεῖς») μέ τή λέξη «local» («ντόπιοι»). Παρόμοιες ἀλλαγές ἔχουν γίνει στά ἔργα τοῦ Ρόαλντ Ντάλ, ἕνας ἀπό πολυδιαβασμένους παιδικούς συγγραφεῖς (ἔγραψε τό «Τσάρλι καί τό Ἐργοστάσιο Σοκολάτας»), ἀλλά καί τόν Ἴαν Φλέμινγκ, τοῦ λογοτεχνικοῦ «πατέρα» τοῦ Τζέϊμς Μποντ.

Οὐσιαστικά τό ἀναγνωστικό κοινό ἀντιμετωπίζεται ἀπό τήν παγκόσμια «ἀστυνομία» σκέψης σάν μιά μᾶζα ἀπό ἀνθρώπους μέ νοημοσύνη ἀμοιβάδας πού δέν ἔχουν τήν ἱκανότητα νά «φιλτράρουν» αὐτό πού διαβάζουν σύμφωνα μέ τήν κρίση τους. Τό ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τίς διαδικτυακές «ἀστυνομίες» τῶν fake news, πού τελικά ἀποδεικνύονται οἱ χειρότεροι Γκεμπελίσκοι τοῦ συστήματος.

Κάθε λογοτεχνικό καί κάθε καλλιτεχνικό ἔργο γενικότερα, δημιουργήθηκε σύμφωνα μέ τά δεδομένα τῆς ἐποχῆς τοῦ δημιουργοῦ του. Μποροῦμε κάλλιστα νά διαφωνοῦμε μέ τή νοοτροπία καί τά νοήματα τοῦ, ἄλλα ὀφείλουμε νά σεβαστοῦμε τό ἀποτύπωμα πού ἄφησε στόν χρόνο, διότι εἶναι ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς ἱστορίας. Αὐτήν τήν ἱστορία δέν μπορεῖς νά τήν κάνεις «ὀρθοπολιτική» πατσαβούρα καί νά τήν ξαναγράφεις ὅπως θέλεις, ἀσελγῶντας ἀσύστολα στήν πολιτιστική κληρονομιά ἑνός λαοῦ.

Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν ἄπειρα ἔργα πού ἔχουν ρατσιστικές ἀναφορές καί ὅρους, ἄλλα αὐτό εἶναι κάτι πού ἀφήνεις στήν ἀντίληψη τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ γιά νά ἀξιολογεῖ. Δέν λειτουργεῖς σάν ὑπερκράτος - «πατερούλης», πού καταστρέφει κλασσικά ἀριστουργήματα τῆς λογοτεχνίας, γιά νά εὐθυγραμμιστοῦν μέ τούς κανόνες τοῦ φασισμοῦ πού ἐπιβάλλεις. Ἀκόμα καί τή λανθασμένη νοοτροπία μιᾶς περασμένης ἐποχῆς πρέπει πρῶτα νά τήν μάθεις, προκειμένου νά μήν τήν ἐπαναλάβεις!

Κουλτούρα ἀποκλειστικῆς «ἀλήθειας»

Στίς μέρες μας δέν χρειάζεται νά στηθοῦν «πυρές» γιά τήν καταστρατήγηση τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου καί τήν ἀπαγόρευση τῶν «ἐνοχλητικῶν» γνώσεων. Δεῖτε γιά παράδειγμα πῶς ἀντλεῖ σήμερα ὁ κόσμος γενικές γνώσεις γιά τό ὁποιοδήποτε θέμα. Ἡ συντριπτική πλειοψηφία δέν μπαίνει καθόλου στόν κόπο νά ἀνοίξει κάποια ἐγκυκλοπαίδεια, ἄλλα ἐμπιστεύεται τυφλά τήν δῆθεν «ἀντικειμενική ἀλήθεια» τῆς Wikipedia ἤ ἑνός «γκουγκλαρίσματος», πού θά ἐμφανίσει τά ἀποτελέσματα πού ἐπιθυμεῖ ὁ ἀλγόριθμος τῆς Google.

Ἐλάχιστοι ἄνθρωποι ψάχνουν διαφορετικές πηγές καί ἀνοίγουν βιβλία γιά νά πληροφορηθοῦν σφαιρικά γιά ἕνα θέμα. Ἡ κουλτούρα τῆς μίας καί ἀποκλειστικῆς «ἀλήθειας» (δηλαδή τῆς κυρίαρχης προπαγάνδας) ἔχει ἤδη ἐμφυσηθεῖ σέ μεγάλο βαθμό στόν Δυτικό κόσμο. Οἱ λεγόμενοι «fact checkers» εἶναι οἱ σύγχρονοι ἱεροεξεταστές αὐτοῦ τοῦ νεοταξικοῦ δόγματος.

Σέ ἕναν κόσμο διεφθαρμένο πού ἡ πορνογραφία διακινεῖται ἐλεύθερα καί ἀνεμπόδιστα, πού ἡ βιομηχανία τοῦ θεάματος κατακαίει τίς ἠθικές ἀξίες, πού ἡ ὑποκουλτούρα μουσικῶν κινημάτων ἀποκτηνώνουν τόν ἄνθρωπο, ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων εὐαγγελίζεται ἕναν «καλύτερο κόσμο» μέ τό νά διορθώνει τίς λέξεις τῆς... Ἀγκάθα Κρίστι.

Ἀπύθμενη ὑποκρισία, ἄν μή τί ἄλλο.

Ἡ Ἱερά Ἐξέταση τοῦ 21ου αἰῶνα πού ὀνομάζεται «πολιτική ὀρθότητα», ξεκινᾶ τούς ἀφορισμούς ἀπό ἁπλές λέξεις καί ἔννοιες, γιά νά ἐξοικειωθεῖ ὁ κόσμος μέ τήν ἄσκηση ἄμεσης λογοκρισίας. Σήμερα ἀλλάζουν λέξεις, αὔριο θά «ἐξαφανίζονται» προτάσεις, παράγραφοι, κεφάλαια, βιβλία ὁλόκληρα καί συγγραφεῖς, ἄλλα καί ἱστορικές ἀναφορές σέ προσωπικότητες πού θά χαρακτηριστοῦν «ρατσιστές», «τοξικοί», «μισογύνηδες», «ὁμοφοβικοί», «σκοταδιστές».

Ἐπιχειροῦν νά σβήσουν τήν ἱστορία καί νά τήν ξαναγράψουν, ἄλλα εἶναι καταδικασμένοι νά ἀποτύχουν, ὅπως ἀπέτυχε καί κάθε ἄλλο φασιστικό καθεστώς πού ἐπένδυσε στή λογοκρισία. Γιατί τά βιβλία εἶναι γεννήματα ἰδεῶν, καί οἱ ἰδέες δέν μποροῦν νά νικηθοῦν ἀπό καμία μορφή καταστολῆς, ἄν ὁ ἄνθρωπος παραμένει σέ νοητική ἐγρήγορση.

sportime