Πολύ θάρρος ἔχει. Δέν φοβᾶται πρᾶμα. Τοῦ 'πέ ὁ Μέγας Παίσιος (ὁ Ὅσιος Παίσιος ὁ Ἁγιορείτης) ὅτι θά 'ρθεί ἐποχή πού θά κοποῦν κουρέλια πολλά ράσα καί κοστούμια! Θά μπλεχτοῦν ἔπειτα... μεταξύ τους, θά γενοῦνε τόπι, πού θά τό παίζει τόμπολο ὁ σατανᾶς!
Ἐσύ, τοῦ παρήγγειλε, τότε νά γενείς Μακκαβαῖος! Αὐτός ἔβαλε τήν παραγγελία αὐτή κολαΐνα στό λαιμό του! Στέκει καί μιλεί μέ θάρρος! Μπουλντόζα εἶναι ὁ λόγος του, πού θέλει νά ἰσοπεδώσει παλικαρίστικα, ὅλα τά κάστρα τοῦ κακοῦ! (μέ γέλιο εὐχαρίστησης)..
Στή Σύνοδο τῆς Κρήτης, λυπήθηκε πολύ ὁ Χριστός! Στεναχωρήσανε ἐκεῖ καί ἕνα πολύ δικό μου ἄνθρωπο... Πέρασε μία βραδιά δύσκολη...του συμπαραστεκόμουν καί τόν παρακολουθοῦσα ἀπό ἐδῶ μέ προσευχή ὅλη τή νύχτα...
Μετά ἀπό ἐκείνη τή Σύνοδο, μέ πήγανε πρός τό Ἡράκλειο ὁ Ἀντώνης καί ἡ Ριρίκα. Ἤθελαν νά μέ δούν οἱ Ἱεράρχες ἀπό τήν Κύπρο. Δέν μοῦ εἶπαν στήν ἀρχή πού μέ πήγαιναν. Δέν θά πήγαινα μέ τίποτα. Ὅταν μου τό εἴπανε στό δρόμο, ἀντέδρασα πολύ. Τί θένε, εἶπα, ἀπό μία γριά ξεκουτιασμένη, κυρτωμένη, μαγαρισμένη ὁλόκληροι Μητροπολῖτες; Ὅταν, ὅμως, τούς γνώρισα, χάρηκα πολύ.
Ὑπέροχοι ἄνθρωποι! Τούς εἶπα ὅ,τι εἶδα: «εὐτυχῶς πού δέν ὑπογράψατε».
Ἕνας ἀπ' αὐτούς, ὁ Ἀθανάσιος, μέ ρώτησε: «τί λές; Ἔχει ὁ Πάπας Ἱερωσύνη;». «ὀη δέ γατέχω ἤντα!» του ἀπάντησα. Ὁ τελευταῖος ὀρθόδοξος χριστιανός μέ τό Βάπτισμα καί τό Ἅγιο Μύρο, εἶναι ἀνώτερος ἀπ' αὐτόν! Αὐτός ὁ καημένος εἶναι ὑπηρέτης τοῦ σκότους! Δέν ἔχω τίποτα μέ τόν ἄνθρωπο, πρός Θεοῦ! Μέ τό ἀξίωμα τοῦ τά ἔχω... Εἶναι ἀντίχριστο τό σύστημα πού ὑπηρετεῖ. Καί καταλήγει καί ὁ ἴδιος δολιοφθορέας τῆς ἀνθρωπότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου