Ἕνας ἀπόστολος τοῦ ἐθνικοῦ μαρασμοῦ καὶ τῆς ἄνευ ὅρων ἀποδοχῆς τῶν τουρκικῶν ἀξιώσεων μέσω διμεροῦς διαλόγου ξαναχτύπησε χθές, καὶ ἡ συγκυρία δὲν εἶναι διόλου τυχαία.
Ὁ λόγος γιὰ τὸν Λουκᾶ Τσούκαλη, καθηγητὴ καὶ πρόεδρο τοῦ διαβόητου ΕΛΙΑΜΕΠ, ποὺ ἐπιμένει κατὰ καιροὺς νὰ μᾶς ὑπενθυμίζει τὴ φαιδρὴ παρουσία του. Μιλᾶμε γιὰ τὸ ἵδρυμα ποὺ ἀποτελεῖ λίκνο τοῦ ἐνδοτισμοῦ καὶ λοιδορεῖ ὡς ἐθνικιστικὲς τὶς πατριωτικὲς φωνές, τὴν ὥρα ποὺ τὰ ἐξέχοντα μέλη τοῦ -κάτι ἑτερόφωτες ναρκισσιστικὲς ἀνθυπομετριότητες μὲ ἀνύπαρκτη στρατηγικὴ ἀντίληψη- ἐκτελωνίζουν πρόθυμα τὶς θέσεις τῆς Ἄγκυρας καὶ τῶν προστατῶν... της στὴ χώρα.
Τὸ δεύτερο χτύπημα τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ ἦρθε ἀπὸ τὸν ἐρευνητὴ Γ. Τζογόπουλο, ποὺ δηλώνει εἰδικὸς σὲ θέματα ΜΜΕ, διεθνῶν σχέσεων καὶ κινεζικῶν ὑποθέσεων, ὁ ὁποῖος συμμετέχοντας σὲ ἐκδήλωση τουρκικοῦ λόμπι φέρεται ὅτι ἀποδέχθηκε δημόσια τους τουρκικοὺς ἰσχυρισμοὺς ὅτι δῆθεν ἡ Ἑλλάδα ἀπειλεῖ τὴν Τουρκία.
Θιασῶτες στὸ ΕΛΙΑΜΕΠ ἑνὸς διαλόγου, ὅπου ἡ Ἑλλάδα θὰ κληθεῖ νὰ συζητήσει ἐπὶ τῶν ἀπαράδεκτων καὶ ἰταμῶν τουρκικῶν διεκδικήσεων, ἀποκρύπτουν συστηματικὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ χώρα μᾶς ἐπεδίωξε ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ τὸν διάλογο, ἀλλά, ἀντ’ αὐτοῦ, εἰσέπραττε κάθε φορᾶ νέες μονομερεῖς ἀξιώσεις. Τὸ ἐπιβεβαιώνει αὐτὸ ὁ Λ. Τσούκαλης, ὀπαδὸς τῆς κατάπτυστης θεωρίας τῶν «χαμένων εὐκαιριῶν», ὑποστηρίζοντας ὅτι ἡ Ἑλλάδα -κατὰ τὸ πρότυπο τῶν Πρεσπῶν, τὶς ὁποῖες ἐξυμνεῖ- θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει συμφωνήσει μαζὶ (σὲ τί, ἄραγε;) μὲ τὸν Ἐρντογᾶν τῆς πρώτης περιόδου, προτοῦ ἐξελιχθεῖ μετὰ τὸ πραξικόπημα σὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι σήμερα… Καὶ ὅταν, παρὰ τὶς δῆθεν περισπούδαστες καὶ ρηχότατες ἀναλύσεις του, ἡ κουβέντα ἀπὸ τὴν πασαδόρο-δημοσιογράφο ἔρχεται, ἔστω καὶ ὑπαινικτικά, στὸ ἐνδεχόμενο πολέμου, δείχνει ἕτοιμος νὰ καταρρεύσει, ἀποκαλύπτοντας θλιβερὰ σὰν πολιτισμένος κοσμοπολίτης ὅτι ὅσοι ὅπως ὁ ἴδιος ὑπερασπίζονται ἀσπόνδυλες πολιτικὲς ἐπαφίενται μοιρολατρικὰ στὴν (ἰδιοτελῆ) διαμεσολάβηση τῆς Ε.Ε. καὶ τῶν κατ’ ὄνομα «συμμάχων»… Πρόκειται γιὰ τὸ γνωστὸ «ἀμυντικὸ δόγμα» Σημίτη, ποὺ συνοψίζεται στὸ «νὰ κρατήσουμε κάνα 48ωρο καὶ μετὰ βλέπουμε, μέχρι νὰ ἐπέμβουν οἱ ξένοι»…
Μιλώντας σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἀκριβοπληρωμένα «σάιτ τύπου Πέτσα», ὁ Τσούκαλης ἀποφεύγει καν νὰ ἐπικρίνει τὴν Ε.Ε., ἡ ὁποία ἀπέφυγε πρόσφατα νὰ υἱοθετήσει κυρώσεις κατὰ τοῦ Ἐρντογᾶν, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴ γνώμη τοῦ ἡγεῖται μίας ἰσχυρῆς χώρας, μὲ ἰσχυρὴ οἰκονομία καὶ στράτευμα καὶ φιλοξενεῖ 4.000.000 πρόσφυγες. «Αὐτὰ εἶναι τὰ δεδομένα ποὺ ὑπολογίζει κάποιος ἂν δὲν ζεῖ στὴν Ἀθήνα καὶ τὴ Λευκωσία ἀλλὰ σὲ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς πρωτεύουσες» διαπιστώνει σοφά. Δὲν παραλείπει βέβαια ἕνα ξεσκόνισμα στὴ Μέρκελ, λέγοντας πὼς «ἔχει δείξει ἀρκετὴ σοφία ποὺ πηγάζει ἀπὸ μία ἀπίστευτη ἐμπειρία διεθνῶν διαπραγματεύσεων, ἀφοῦ εἶναι ἡ πιὸ senior πολιτικὸς στὴν Εὐρώπη καὶ ἡ πιὸ ἰσχυρή».
Περιέργως, δέ, αὐτὸς ὁ μέγας διορατικὸς βλέπει ὅτι ἡ τουρκικὴ πλευρὰ δὲν ἐπιδεικνύει μόνο ἀδιαλλαξία, καὶ συνεπῶς ὑπάρχουν περιθώρια συνεννόησης, καλώντας νὰ τὰ βροῦμε, διότι ὁ χρόνος κυλᾶ εἰς βάρος μας, ἐνῶ ἐπιρρίπτει τὴν εὐθύνη τοῦ ἀδιεξόδου ὄχι στὴν Τουρκία ἀλλὰ στὴν ἐγχώρια ἡγεσία ποὺ πετάει συνεχῶς τὸ μπαλάκι στοὺς ἑπόμενους! Κλείνοντας τὴν ἀνυπόφορη συνέντευξή του, ζητᾶ καὶ τὰ ρέστα, λέγοντας σὰν νὰ ἔχει μᾶλλον τὴ μύγα «δὲν ἐπιτρέπω σὲ κανέναν νὰ μοῦ λέει ὅτι ἐπειδὴ ἐκφράζω διαφορετικὲς ἀπόψεις ἀπὸ αὐτὸν εἶμαι πουλημένος, μειοδότης καὶ προδότης (σ.σ.: σὺ εἴπας…). Ἡ ἀπάντησή μου εἶναι ὅτι αὐτὸ εἶναι φασισμὸς καὶ ἐγὼ δὲν συζητῶ μὲ φασίστες»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου