Πρὸς τοὺς «ἐπιχαίροντες» γιὰ τὸν συγκρητισμὸ

Μὲ ἀφορμὴ τὸ κείμενο τοῦ Ἀρχιμ. Γεράσιμου Φραγκουλάκη μὲ τίτλο «Ἡ ἀνοητολαγνεία τῶν μπαχαλάκηδων!»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 

Ἐν Πειραιεῖ τὴ 19η Μαρτίου 2018

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ «ΕΠΙΧΑΙΡΟΝΤΕΣ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟ 

Ὅπως ἔχουμε κατ’ ἐπανάληψη τονίσει, στοὺς τραγικοὺς καὶ ἀποκαλυπτικοὺς χρόνους ποὺ ζοῦμε, ὁ προαιώνιος ἀντίδικος καὶ ἀντίπαλός της σωτηρίας μας, ὁ Ἑωσφόρος καὶ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην, καθὼς βλέπει νὰ πλησιάζει ἡ ὁριστικὴ συντριβή του, «παίζει τὸ τελευταῖο του χαρτί». Ἐντείνει τὶς δυνάμεις του νὰ παρασύρει στὴν ἀπώλεια ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερες ψυχές, γνωρίζοντας «ὅτι χρόνος οὐκέτι ἔσται», (Ἀποκ.10,6). Ἀφοῦ πλέον συνειδητοποίησε, ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ συντρίψει τὴν Ἐκκλησία μέσω τῶν διωγμῶν, ἐπινόησε τὶς ποικίλες αἱρέσεις, ὡς τὸ προσφορότερο μέσο γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὰ καταχθόνια σχέδιά του. 

Ὅπως δείχνουν τὰ πράγματα «τὸ τελευταῖο χαρτὶ» τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ δαιμονικὸ αὐτὸ κατασκεύασμα τῶν ἐσχάτων χρόνων, ἂν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας τὸν χαρακτηρισμὸ ποὺ ἔδωσε γι’ αὐτὸν ὁ ἀείμνηστος π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, ὁ ὁποῖος τὸν χαρακτήρισε ὡς...
τὸν τελευταῖο πρόδρομο τοῦ Ἀντιχρίστου. 

Μέσα στὰ πλαίσια αὐτὰ ἐντάσσεται δημοσίευμα τοῦ Ἀρχιμ. π. Γερασίμου Φραγκουλάκη, κληρικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας, μὲ τίτλο: «Πρὸς τὰ ‘κλωνοποιημένα’ τοῦ ‘Ἀντιοικουμενισμοῦ’ καὶ ‘Ἀναθεμάτιστας’», ποὺ δημοσιεύτηκε στὸ ἰστολόγιο: «http://fanarion.blogspot.gr /2018/03/blog-post27.html». Ἀφορμὴ γιὰ τὴν δημοσίευσή του ὑπῆρξε μία σκληρὴ κριτικὴ ποὺ ἄσκησαν κάποια θρησκευτικὰ ἱστολόγια, ἐξ’ αἰτίας μουσικῆς συναυλίας, ποὺ πραγματοποιήθηκε σὲ ὀρθόδοξο ναὸ τοῦ Μονάχου. Στὸ δημοσίευμά του ὁ π. Γεράσιμος δὲν ἀρκεῖται νὰ στρέψει τὰ πυρὰ τοῦ ἐναντίον τῶν συγκεκριμένων ἐπικριτῶν γιὰ τὴν μουσικὴ συναυλία, ἀλλὰ ἐπεκτείνεται καὶ ἐναντίον τῶν «ἀντιοικουμενιστῶν», ὅπως χαρακτηρίζει, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ ξεσκεπάσουν τὴν αἵρεση, νὰ ἀφυπνίσουν τὸ λαὸ καὶ νὰ τὸν κινητοποιήσουν σὲ ἀντίσταση. 

Ἐπειδὴ στὸ ἄρθρο τοῦ ὁ ἐν λόγω κληρικὸς «φωτογραφίζει», ἐπικρίνοντας τὸν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας καὶ στηλιτεύοντας κληρικοὺς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καὶ ἐπειδὴ τὸ Γραφεῖο μᾶς ἔχει σαφῶς ἀντιοικουμενιστικὸ προσανατολισμό, ὠθούμαστε νὰ δώσουμε σύντομη ἀπάντηση στὸ δημοσίευμά του. 

Γράφει μεταξὺ ἄλλων: «Δὲν ξέρω ἂν πρέπει νὰ χαίρομαι ἢ νὰ φοβοῦμαι ποὺ ὅλοι αὐτοὶ οἱ λεγόμενοι "ἀντιοικουμενιστὲς" μὲ βλέπουν συνέχεια μπροστά τους, ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι τὸ διασκεδάζω. Εἶναι πολὺ εὐφάνταστοι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀρθρογράφοι, ὅπως ἐπίσης ἀπίθανοι καὶ μὲ ὑψηλὴ αἴσθηση τοῦ χιοῦμορ εἶναι καὶ οἱ σχολιαστές τους, ἀσχέτως πὼς κάποιες φορὲς παρεκτρέπονται». Ὁ ἀρθρογράφος ἔχει προφανῶς τὴν ἀπόλυτη πεποίθηση ὅτι αὐτὸς καὶ ὅσοι πρεσβεύουν τὰ ἴδια, ἔχουν τὴν ἀλήθεια, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ «ἀντιοικουμενιστές», ἔχουμε πλανηθεῖ, ἔχουμε πέσει θύματα τοῦ διαβόλου. Μάλιστα καθὼς διαπιστώνει τὴν«πλάνη» μας, «τὸ διασκεδάζει», ἐνῶ παράλληλα γελάει μὲ τοὺς σχολιαστὲς τῶν σχετικῶν ἄρθρων, οἱ ὁποῖοι μὲ τὰ ἐπιδοκιμαστικά τους σχόλια, εἶναι, κατ’ ἐκεῖνον, πραγματικὰ «ἀπίθανοι καὶ μὲ ὑψηλὴ αἴσθηση τοῦ χιοῦμορ»! 

Ἂς ὑποθέσουμε πρὸς στιγμὴν ὅτι ὁ ἀρθρογράφος ἔχει δίκαιο καὶ ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα. Ὅτι δηλαδὴ αὐτὸς ἔχει τὴν ἀλήθεια καὶ ἐμεῖς εἴμαστε ἐκεῖνοι, ποὺ πλανηθήκαμε. Τί θὰ ἔπρεπε νὰ κάνει μπροστὰ σὲ μία τέτοια κατάσταση καὶ ποιὰ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ στάση ἑνὸς κληρικοῦ καὶ μάλιστα ἀρχιμανδρίτου καὶ μάλιστα ὄχι τυχαίου ἀρχιμανδρίτου, ἀλλὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, δηλαδὴ τοῦ πρώτου τὴ τάξει μεταξὺ ὅλων τῶν Πατριαρχείων τῆς Ἐκκλησίας μας; Τί θὰ ἔκαναν οἱ ἅγιοι Πατέρες καὶ ποιὰ στάση θὰ ἔπαιρναν, ἂν ἦταν στὴ θέση του, ἂν δηλαδὴ ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσουν περιπτώσεις κληρικῶν καὶ λαϊκῶν ποὺ ἔπεσαν στὴν πλάνη καὶ ἔγιναν θύματα τοῦ διαβόλου; Θὰ «τὸ διασκέδαζαν»; Θὰ γλεντοῦσαν μὲ τὴν πτώση καὶ τὴν ἀπώλεια συνανθρώπων τους; Ὄχι βέβαια! Σίγουρα ὄχι. Ὄχι μόνον δὲν θὰ «τὸ διασκέδαζαν», ἀλλὰ καὶ θὰ ἔκλαιγαν καὶ θὰ πενθοῦσαν, σὰν νὰ ἦταν δική τους ἡ πτώση. Θὰ προσεύχονταν μετὰ δακρύων γιὰ τὴν μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ τῶν πεπλανημένων ἀδελφῶν τους. Θὰ ἔκαναν τὸ πᾶν γιὰ νὰ τοὺς φέρουν σὲ ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας μὲ θεολογικοὺς λόγους καὶ ἀποδεικτικέςμαρτυριες ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Πατερική μας Παράδοση. Καὶ τοῦτο διότι ὅπως λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο διὰ τοῦ ἀποστόλου Παύλου «εἴτε πάσχει ἐν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη», (Ἃ΄ Κόρ.12,26).Μποροῦμε λοιπὸν νὰ ποῦμε ὅτι στὴν προκειμένη περίπτωση ὁ ἐν λόγω κληρικός, εἶναι «ἐν Χριστῷ», καθ’ ὂν χρόνον χαίρεται μὲ τὴν πτώση ἀδελφῶν του ἐν Χριστῷ καὶ «τὸ διασκεδάζει»; Ποιὰ θεολογικὰ ἐπιχειρήματα καὶ ποιὲς μαρτυρίες ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες ἔχει νὰ παρουσιάσει σέ μας, ποῦ ὑποτίθεται ὅτι ἔχουμε πλανηθεῖ; Δυστυχῶς, στὸ παρὰ πάνω ἄρθρο του, δὲν ἔχει νὰ παρουσιάσει καμιὰ ἁγιογραφική, ἢ πατερικὴ μαρτυρία. Ἀρκεῖται μόνον νὰ «τὸ διασκεδάζει», νὰ γελάει καὶ νὰ εἰρωνεύεται! 

Παρὰ κάτω γράφει: «Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς βέβαια ποὺ ξεφεύγουν ἐντελῶς ξεπερνώντας κάθε ὅριο, ὅμως εἶναι δικαιολογημένοι. Δὲν εἶναι δὰ καὶ λίγο ἀλλιῶς νὰ ἔχεις ὑπολογίσει τὰ πράγματα καὶ ἐντελῶς διαφορετικὰ νὰ σοὺ βγαίνουν! Ὅλοι αὐτοὶ οἱ φερόμενοι ὡς "ἀντιοικουμενιστὲς" ξεκίνησαν μὲ ὄνειρα μεγάλα. Εἶδαν, μὲ κλειστὰ τὰ μάτια φυσικά, χιλιάδες κόσμου νὰ τοὺς ἀκολουθεῖ. Τὴν εἶδαν θρησκευτικοὶ ἡγέτες, κατηχητές, ἱεραπόστολοι, σωτῆρες, ἀβάδες οἱ κληρικοί, ἀπόστολοι, εὐαγγελιστὲς καὶ βάλε! Καὶ τώρα ποὺ οἱ καημενούληδες διαπιστώνουν ὅτι ὄνειρα καὶ πραγματικότητα δὲν συμβαδίζουν, λύπη πλημμυρίζει τὴν καρδιὰ τοὺς καθότι "ὥσπερ σὴς ἐν ἰματίω καὶ σκώληξ ξύλω, οὕτως λύπη ἀνδρὸς (στὴν περίπτωση αὐτὴ καὶ γυναικὸς) βλάπτει καρδίαν" καὶ θλίψη τοὺς καταλαμβάνει μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συμπεριφέρονται μὲ τρόπο ἀλλόκοτο διότι "τὸ γὰρ πολύ της θλίψεως γεννᾶ παραφροσύνη"». Προφανῶς ἀγνοεῖ ὅτι ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ταυτίζεται, (ποτὲ δὲν ταυτίστηκε), μὲ τὴν πλειοψηφία, ἀλλὰ ὑπάρχει πάντοτε στὴ μειοψηφία τοῦ «μικροῦ ποιμνίου», στὸ «λείμμα». Μέσα στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τὴν πλειοψηφία κατέχει ἡ Αὐτοαλήθεια - Χριστός, σὺν ἕνας. Ἔχει τὴν ψευδαίσθηση, (δὲν γνωρίζουμε ἀπὸ ποῦ τὴν ἀντλεῖ), ὅτι οἱ οἰκουμενιστὲς ἔχουν μαζί τους τὴν πλειοψηφία τῶν πιστῶν, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ «ἀντιοικουμενιστές», τὴν χάσαμε καὶ γι’ αὐτὸ «πλημμυρίζει λύπη τὴν καρδιά μας»! Ὡστόσο ἐθελοτυφλεῖ, καὶ ἀποσιωπᾶ τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ 2/3 περίπου τῶν Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων, δὲν συμμετεῖχαν στὸ μεγαλύτερο οἰκουμενιστικὸ γεγονὸς τῆς ἐποχῆς μας, στὴν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης καὶ τελικὰ ἀπέρριψαν τὶς ἀποφάσεις της. Ἀλλὰ καὶ στὸ ὑπόλοιπο 1/3 τῶν Ἐκκλησιῶν, ποὺ συμμετεῖχαν, πολλοὶ ἀρχιερεῖς δὲν ὑπέγραψαν, παρατηρήθηκαν παρασκηνιακὰ ἀνεπίτρεπτες ἐνέργειες ποὺ καταρράκωσαν τὸ κύρος τῆς Συνόδου, ἐνῶ μέσα στοὺς κόλπους τῶν ἐν λόγω Ἐκκλησιῶν σημειώθηκαν πρωτοφανεῖς ἀντιδράσεις καὶ ἀποτειχίσεις ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο κλῆρο καὶ τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖες κλόνισαν τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἰσχυρίζεται ὅτι «λύπη πλημμυρίζει τὴν καρδιά» μας. Ναί, ὄντως, ὑπάρχει λύπη στὴν καρδιά μας. Ὄχι βέβαια γιὰ τὶς φθηνὲς καὶ συκοφαντικὲς κατηγορίες ποὺ ἐκτοξεύει ἐναντίον μας, ἀλλὰ πρῶτον μὲν γι’ αὐτὸν τὸν ἴδιο. Καὶ δεύτερον γιὰ τὴν κατάντια πολλῶν ποιμένων τῆς ἐποχῆς μας, κληρικῶν ὅλων τῶν βαθμίδων, οἱ ὁποῖοι, στρατευμένοι στὸ ἅρμα τοῦ συγκρητισμοῦ, ὁδηγοῦνται στὸ βάραθρο τῆς καταστροφῆς καὶ παρασύρουν στὴν ἀπώλεια καὶ ἄλλες ψυχές. 

Παρὰ κάτω γράφει: «Τοὺς τὸ εἴχαμε πεῖ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὅτι σκιαμαχοῦν, ὅτι ἀντιμάχονται ἕνα "οἰκουμενισμὸ" ποὺ οἱ ἴδιοι ἔχουν δημιουργήσει. Ὅμως αὐτὸς ὁ ἀγώνας ἐναντίον τοῦ δικοῦ τους "οἰκουμενισμοῦ" φαίνεται πὼς ἀποτελεῖ τὸ πρόσχημα. Στὴν οὐσία ὁ πόλεμός τους εἶναι ἐναντίον τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Εὔκολο νὰ τὸ διαπιστώσει ὁποιοσδήποτε διαβάζοντας τὶς ἀναρτήσεις τους ποὺ ὅπου κι ἂν ἀναφέρονται πάντα θὰ τὰ καταφέρουν νὰ βάλουν στὸ στόχο Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ Πατριάρχη»! Τὸν Οἰκουμενισμὸ δὲν τὸν δημιουργήσαμε ὑμεῖς, οὔτε κάποιοι ἄλλοι «ἀντιοικουμενιστές», ὅπως δυστυχῶς ἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ ὁ ἀρθογράφος, δὲν εἶναι μία ἐπινόηση τῆς φαντασίας μας, δὲν εἶναι κάτι τὸ ἀνύπαρκτο. Τὴν παναίρεση αὐτὴ ἐπεσήμανε, πολὺ πρωτύτερα ἀπό μας, μία πλειάδα ἁγίων Γερόντων καὶ ὀσιακῶν μορφῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἔζησαν τὸν 20 αἰώνα καὶ μέχρι σήμερα καὶ ἀγωνίστηκαν ἐναντίον της, μὲ πολλαπλάσιο ζῆλο ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ταπεινοὺς καὶ ἀσήμαντους συνεχιστές τους. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ μερικοὺς ἐξ’ αὐτῶν: Τὸν ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς, τὸν ἅγιο Νικόλαο Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς), τὸν ἅγιο Παΐσιο τὸν ἁγιορείτη, τὸν ἅγιο Γέροντα π. Φιλόθεο Ζερβάκο, τὸν ἅγιο Γέροντα π. Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη, τοὺς ἀείμνηστους Γέροντες π. Γεώργιο Καψάνη, π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, π. Γαβριὴλ Διονυσιάτη, π. Θεοκλητὸ Διονυσιάτη, τὸν ἐν ζωὴ ἅγιο Γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας κ.α. Ἐμεῖς οἱ ἐλάχιστοι, τί περισσότερο, ἢ τί διαφορετικότερο διδάσκουμε, σὲ σχέση μὲ ὅσα αὐτοὶ ἐδίδαξαν περὶ Οἰκουμενισμοῦ; Μπορεῖ νὰ μᾶς ἀποδείξει ὅτι αὐτοὶ παρουσίασαν κάποιον ἄλλο Οἰκουμενισμό, ξένο πρὸς αὐτόν, τὸν ὁποῖο ἐμεῖς παρουσιάζουμε; 

Κάνει λόγο ἐπίσης ὁ π. Γ. Φραγκουλάκης καὶ γιὰ τὴν ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας, τὴν ὁποία κατ’ αὐτὸν ἀποκαλεῖ «γελοία» πράξη. Γράφει: «Γιατί πέρα ἀπὸ ἀνορθόδοξα καὶ ἀντιεκκλησιαστικὰ αὐτὰ ποὺ σκαρφίζονται καὶ κάνουν (σ.σ. οἱ ἀντιοικουμενιστές), παρουσιάζοντας τὰ ὡς κορυφαῖες πράξεις ἀντίστασης δῆθεν, εἶναι γελοία. Ὅπως τελευταία τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας. Ὅλοι γνωρίζουμε πὼς τὰ ἀναθέματα, ὅπως καὶ τὰ ὑπόλοιπα κείμενα ποὺ περιέχονται στὸ Τριώδιο καὶ ἀφοροῦν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες εἶναι περικοπὲς τοῦ Συνοδικοῦ της Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Καὶ ὅμως ὑπῆρξαν ἀνίεροι ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι ἀνέδειξαν ἑαυτοὺς ἀνωτέρους Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ἀπήγγειλαν αὐτοσχέδιους ἀναθεματισμούς, χάρη ἐντυπωσιασμοῦ καὶ γιὰ νὰ ἀποσπάσουν τὰ εὖγε καὶ τὰ χειροκροτήματα αὐτῶν ποὺ ἀφιονίζουν στὸ ὄνομα δῆθεν τοῦ "ἀντιοικουμενιστικοῦ" ἀγώνα». Κατ’ ἀρχὴν τὸ Συνοδικό της Ὀρθοδοξίας δὲν περιλαμβάνει μόνον ἀναθέματα ἐναντίον αἱρετικῶν της περιόδου τῆς εἰκονομαχίας, ἀλλὰ περιλαμβάνει καὶ ἀναθέματα ἐναντίον πλήθους ἄλλων αἱρετικῶν, ὅπως τοῦ Βαρλαὰμ καὶ τοῦ Ἀκινδύνου. Μάλιστα ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀναθεματισμοὺς συμπεριλαμβάνει ὅλους μαζί τους αἱρετικούς: «Ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα». Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν εἶναι τυχαῖο, ἀλλὰ δείχνει ἀκριβῶς τὸν καθολικὸ χαρακτήρα ποὺ θέλησαν νὰ δώσουν οἱ ἅγιοι Πατέρες στὸ μνημειῶδες αὐτὸ κείμενο τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Γιατί λοιπὸν ἐξοργίζεται καὶ ἀγανακτεῖ ὁ π. Γ. Φραγκουλάκης, ἐπειδὴ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας καὶ κάποιοι κληρικοὶ τῆς Μητροπόλεώς μας συμπεριέλαβαν μεταξὺ τῶν αἱρέσεων καὶ τὸν Οἰκουμενισμό; Γιατί θεώρησε ἀνεπίτρεπτη καινοτομία τὴν προσθήκη στὰ ἀναθέματα καὶ ἄλλων αἱρέσεων; Μήπως ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι αἵρεση; Δὲν νομίζει ὅτι ἡ μὴ δημόσια στηλίτευση τῆς αἵρεσης δημιουργεῖ προϋποθέσεις συμπάθειας τῶν πιστῶν μὲ τὶς πλάνες; Ἄραγε ἔπεσαν ἔξω ὅλοι οἱ παρὰ πάνω μνημονευθέντες ἅγιοι Γέροντες, ποῦ ἐπεσήμαναν αὐτὴ τὴν αἵρεση; Ὄχι. Αὐτοὶ σίγουρα δὲν ἔπεσαν ἔξω. Ἐκεῖνος ποὺ πέφτει ἔξω, σίγουρα εἶναι ὁ π. Γ. Φραγκουλάκης καὶ οἱ ὅμοιοι μ’ αὐτόν. Ἐδῶ καὶ αἰῶνες ὑπῆρχε ἡ ὡραία συνήθεια νὰ ἀναγιγνώσκονται τὰ ἀναθέματα τὴν πανηγυρικὴ αὐτὴ ἡμέρα τῆς Κυριακῆς της Ὀρθοδοξίας. Δυστυχῶς τὰ τελευταία χρόνια, ἔπαυσαν νὰ ἀναγιγνώσκονται, προφανῶς κάτω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τῆς οἰκουμενιστικῆς λαίλαπας, ποὺ κυριαρχεῖ στὴν ἐποχή μας. Πέραν αὐτῶν γιατί νὰ ἀποτελεῖ καινοτομία ἡ προσθήκη ἀναθεμάτων καὶ νὰ μὴν ἀποτελεῖ καινοτομία ἡ μὴ μνημόνευση τῶν ἀναθεμάτων;