Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Σάν νά ἀκούω τή φωνή τοῦ Νικόλα Ἄσιμου: «Ρέ μπαγάσηδες, τί δουλειά ἔχουν τά τραγούδια μου μέ τά Θρησκευτικά σας;»

Σέ ἄρθρο του γιά τίς σχεδιαζόμενες ἀλλαγές στό Λύκειο καί τήν εἰσαγωγή στά ΑΕΙ ὁ καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης κλείνει μέ ἕνα ΥΓ γιά τά Θρησκευτικά.                               Γράφει: Ὡς πρός τό περιεχόμενο τῆς διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν στά Σχολεῖα, τό νά μιλᾶς στά παιδιά ἑνός ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ λαοῦ γιά τή νιρβάνα, τήν μπούρκα ἤ γιά τίς ἐπωνυμίες τοῦ Ἀλλάχ καί τόν πανθεϊσμό τῶν ἰνδιάνικων φυλῶν στό ὄνομα μίας δῆθεν θρησκειολογίας (πού δέν διδάσκονται συστηματικά οὔτε οἱ θεολόγοι) ἀποτελεῖ μία ἰδιάζουσα παιδευτική σύλληψη στά ὅρια τοῦ curiosum καί τοῦ absurdum, ἐνδιαφέρουσα ἄν δέν ἐπρόκειτο νά ἐφαρμοσθεῖ σέ ἑλληνόπουλα. Ὁ εὐφυής καί εὐαίσθητος θεολόγος - μέ ἕνα γενικό κατάλληλο χρηστικό βοήθημα - θά μποροῦσε νά ἐξηγεῖ στούς μαθητές του (καί τό κάνει ἤδη συχνά) κάποιες παράλληλες θρησκευτικές ἀντιλήψεις ἤ διαφοροποιήσεις ἄν βρεθεῖ σέ τάξη μέ μαθητές ἄλλων θρησκευμάτων, διδάσκοντας τήν ἀγάπη, τήν ἀνεκτικότητα καί τήν ἀλληλοκατανόηση. Ἀλλά τό νά ἐπιστρατεύεις τούς καλλιτέχνες - κατ' ἐξοχήν ἐλεύθερα καί ἀνεξάρτητα πνεύματα - καί νά χρησιμοποιεῖς τό ἔργο τους γιά νά στηρίξεις τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στό σχολεῖο παραεῖναι τραβηγμένο. Ὁ Χατζιδάκις, ὁ Σαββόπουλος, ὁ Κηλαηδόνης, ὁ Τόκας καί τόσοι ἄλλοι...
 ἐκλεκτοί καλλιτέχνες πολιτισμό διδάσκουν μέ τόν τρόπο τους. Δέν διανοήθηκαν, νομίζω, ποτέ νά ἀποτελέσουν «οὐρά» τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, φερόμενοι νά συνδυάζουν τό ἔργο τους μέ ἀρχές τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Μωάμεθ ἤ τοῦ Βούδα. Σάν νά ἀκούω τή φωνή τοῦ ἀντισυμβατικοῦ καί ἀναρχικοῦ Νικόλα Ἀσιμου νά μᾶς φωνάζει ἀπό ψηλά: «Ρέ μπαγάσηδες, τί δουλειά ἔχουν τά τραγούδια μου μέ τά Θρησκευτικά σας;».