Ἑκουσίως ἀγρυπνῶν

Τοῦ Βασίλη Χαραλάμπους

Συνηθρισμένοι τ’ ἀπόβραδο

στὸν μικρὸ ναΐσκο γιὰ τὴν ἀγρυπνία

στὸ Κουτλουμουσιάνο Κελλίον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων

ὅπου ἄλλοτε τὸ βυζαντινομονάστηρο τ’ Ἀλυπίου

κι ὁ παλαιὸς ἀσκητὴ ὁλόρθος

ν’ ἀκουμπᾶ μονάχα στ’ «ἀκουμπιστήρι»

ἀντιπαλεύοντας μὲ τὸν νυσταγμὸ

πού συνηθᾶ στὸ νύχτωμα νὰ καραδοκεῖ.

Ἑκουσίως ἀγρυπνοῦσε ὁ γέροντας

ὑπὲρ τῶν  ἀκουσίως ἀγρυπνούντων θλιβομένων

ἔχοντας κείνη τὴ....

βεβαιότητα

πώς ὁ καλὸς Θεὸς τὴν ἱκεσία ἐτούτη θ’ ἀκούσει

καθὼς τῆς καρδιᾶς τ’ ἀποβαθο ἐπιποθεῖ.

Κι ὁ γέρων συνέχισε ἀκουμπισμένος

στὸ κεφαλοσκάλι ἐτοῦτο τῆς ὑπομονῆς

παρεμπρὸς στὰ καλογέρια ποὺ διαποροῦσαν.

Τὴ βραδιὰ ἐκείνη στὸν μικρὸ ναΐσκο

« πολλῶν πατὴρ γέγονε » ὁ πολιὸς γέρων.

*Τὸ περιστατικὸ τοῦτο ἔγινε στὸ Κελλίον τοῦ Ἀλυπίου μὲ τὸν Γέροντα  Παΐσιο

**«πολλῶν πατὴρ γέγονας»:  Ἀπὸ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου

*** «ἀκουμπιστήρι» -  ξύλο σὲ σχῆμα Τ ποὺ στηρίζονται οἱ μοναχοὶ στὶς ἀγρυπνίες.

Ἀπὸ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ «Ἄθωνος  δίκηρον»