Γράφει ὁ Θεόδωρος Ἐλευθεριάδης
Ἀκούσαμε πολλὲς
ζητωκραυγὲς ἀπὸ εἰδικοὺς καὶ μή,
τοῦτες τὶς μέρες. Βρέθηκε, λένε, τὸ σωματίδιο ποὺ δημιούργησε τὸν κόσμο ὁλάκερο. Δεκάδες χρόνια ἐρευνητικῶν
προγραμμάτων καὶ ἑκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Γιὰ νὰ βροῦνε οἱ τρανοί της ἐπιστήμης τὴν αἰτία
τῆς Γέννησης. Ὄχι δὲν εἶναι ὁ Θεός, ἀλλὰ τὸ μποζόνιο τοῦ Χιγκς. Εἴμαστε ἄψυχα ὄντα ποὺ λαμβάνουμε ὕλη, σάρκα
καὶ ὀστᾶ ἀπὸ αὐτό, καὶ ἀφοῦ πρῶτα γενίκημε πίθηκοι, φτάσαμε σήμερα νὰ εἴμαστε..γαϊδούρια
( νὰ μὲ συγχωρήσουν τὰ συμπαθῆ τετράποδα τὴν ἀσέβειά μου πρὸς αὐτὰ) ποὺ ἀφήνουμε,
στὸ ὄνομα τῆς ἐπιστήμης, ἑκατομμύρια παιδιὰ στὴν Ἀφρική, τὴν Ἀσία, τὴ Νότια Ἀμερικὴ νὰ πεθαίνουν ἀπὸ τὴν
πείνα καὶ τὴν ἔλλειψη ἐμβολίων. Ἂς κάνουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἀπίστευτοι λάτρεις τοῦ
πειράματος μία βόλτα στὸ Ἅγιον Ὅρος. Θὰ βροῦν στὰ ἀσκηταριὰ τοῦ γεροντάκια ἀγράμματα,
χτυπημένα ἀπὸ καιροὺς καὶ ἀσθένειες. Δάμασαν τὴν σάρκα τους, μὲ τὴ Χάρη Ἐκείνου.
Βλέποντας ὄχι μόνο τὸ μποζόνιο τοῦ Χιγκς, ἀλλὰ ὅλη τὴν πλάση. Ἀνοικτὸς ἀσύρματος ἡ ψυχή τους, προσεύχεται
καθημερινὰ γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς, τοὺς πονεμένους, τοὺς καταφρονεμένους, τοὺς
πλανεμένους. Πετώντας ἀπὸ ἕνα ἀπίστευτο μικρόκοσμο, σὲ ἕνα μεγαλειώδη
μεγάκοσμο. Περνώντας πνευματικὰ ἀπὸ....
τὸ ἄτομο
σὲ ὁλόκληρο τὸ Σύμπαν.Αὐτὸ τὸ Μεγαλεῖο της Δημιουργίας ποὺ βιώνουν καθημερινὰ δίπλα στὸν Τριαδικὸ
Θεό, ἀνεβαίνοντας στὸν Ἐπουράνιο Θρόνο τοῦ Βασιλέα τῆς Δόξης, γευόμενοι ρήματα ἄρρητα,
ψαλμωδίες ὑπερκοσμᾶ γλυκιές. Σὲ αὐτοὺς
προστρέχουν πολλάκις, μεγαλογιατροί, δικηγόροι, τρανοὶ ἐπιστήμονες. Γιὰ νὰ
μάθουν, νὰ διδαχθοῦν. Νήπια ἀκακίας, νικᾶνε μὲ τὸν Σταυροειδῆ βίο τους, τοὺς
τρανούς του κόσμου τούτου. Νικᾶνε τὸν θάνατο. Βλέποντας καθημερινὰ καὶ σὲ συνθῆκες ἐργαστηρίου πίστης τὸν Θεό. Ἀντικρίζοντας μὲ τὴν ἄσκηση, τὴν
προσευχή, τὴν νηστεία, τὴν ἀγρυπνία, τὴν ἀρρώστια ,τὴν Δημιουργία Του. Μαζί τους ἀντικρίζουν τὸν πραγματικὸ κόσμο πολλοὶ ἄλλοι
μοναχοί, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί του Ὀρθόδοξου κόσμου. Γευόμενοι τὸ σωματίδιο τῆς μετάνοιας, τῆς
συγχώρεσης, τῆς ταπεινότητας. Ἐκτοξευόμενοι μὲ ἕναν ἀσύγκριτα τρανύτερο ἐπιταχυντή,
αὐτὸν τῆς προσευχῆς, σιμὰ στὶς Ἐπουράνιες
Δυνάμεις, ἄδοντας τὸ Ἅγιος, Ἅγιος Κύριος
Σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς Δόξης σου».
Και τα μποζόνια βρε ''φωστήρες'' επιστήμονες ποιος τα δημιούργησε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη ζωή η επιστήμη την χωρίζει σε δυο κατηγορίες τον χρόνο και τον χώρο,και οι δυο μετρώνται απο το -άπειρο εως το +άπειρο όταν θα μας αποδείξουν τι υπάρχει εκει και αυτό που υπάρχει δεν είναι ο Θεός τότε θα έχουν δίκαιο όμως όσο τους αποδεικνύω τόσο απλά και επιστημονικά οτι υπάρχει θεός τοτε ας κάνουν μια προσευχή στην Παναγίτσα να τους φωτίσει!
Εκατοντάδες ναζιστές επιστήμονες, πυραυλικής και πυρηνικής τεχνολογίας, κατέφυγαν στους συμμάχους μας που τους δέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιστημονική κοινότητα, ξέρει να κουνά το δαχτυλάκι, αλλά δεν μπορεί να κάνει το αυτονόητο της πανεπιστήμης, την αυτοκριτική των πράξεών σου.
Μη μιλήσω επίσης για τις επιστημονικές δημοσιεύσεις (πολλές φορές του κιλού) που κατακλύζουν τα επιστημονικά περιοδικά.
Ο Άγιος Νεκτάριος είχε μιλήσει τέλεια για την επιστήμη και είναι η άποψη που ενστερνίζομαι στο χώρο που δραστηριοποιούμε:
Όλοι οι φυσικοί νόμοι (που γνωρίζουμε και πρόκειται να γνωρίσουμε ανασκευάζοντας τους προηγούμενους) είναι ο τρόπος του Θεού, η εφαρμογή των Νόμων Του αν θέλετε, στη φύση.
Απλά σκεφτείτε την ύλη και το πώς αντανακλά σε μας:
Το κερί, το αγνό το μελισσοκέρι. Έχει ελαστικότητα όπως πρέπει να είναι η ψυχή μας. Ζεσταίνεται και φλογίζεται όπως πρέπει να πυρώνεται η καρδιά μας με το λόγο Του Θεού. Όλη η διεργασία καύσης του μπορεί να αναλυθεί πνευματικά.
Αντίστοιχα, έναν κορμό τον κατεργάζεσαι και φτιάχνεις τράπεζα. Αντεχει μέχρι ένα σημείο χωρίς να σπάσει, ύστερα από ένα σημείο, από μία υπερβολή, "σπάει".
Οι παραλληλησμοί είναι αμέτρητοι. Η επιστήμη πρέπει να είναι εργαλείο για να εξυμνούμε το Δημιουργό και όχι να την αναδεικνύουμε σε νέο παπαδαριό, σε πάπα, με την κακή έννοια...