Ἡ φιλοξενία τοῦ Χριστοῦ (Κυπριακὸ Λαϊκό Διήγημα)

Μιὰ φορὰ ἦταν μιὰ γυναίκα. Εἰς τὴ στράταν τῆς μιὰν ἡμέρα ἐσυνάντησε τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Τὸν Χαιρέτησε, τοῦ ἔβαλε μετάνοια, τοῦ φίλησε τὸ χέρι καὶ τοῦ λέγει:
-Σὲ περιμένω αὔριο νὰ ΄ρθεῖς στὸ σπίτι μου. Θὰ κάμω ἑτοιμασία. Θὰ’ ρθεῖς?
-Θὰ ἔρθωΠηγε τότε ἡ γυναίκα,μάνι-μάνι σκούπισε,σφουγγάρισε, ἔβαλε τὰ τραπεζομάντιλα τῆς τὰ καλά… Τὰ ἔκαμε οὖλα ταιριαστά. Μαγείρεψε κιόλας, ἔβαλε τὰ πιάτα στὸ τραπέζι, ὅλα ἕτοιμα καὶ περίμενε τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ ‘ ρθεῖ. Περίμενε, περίμενε… Νάσου ἀνέφανε ἕνας γέρος.
– Κάμε ἐλεημοσύνη, κόρη μου.
– Χᾶτε, ἄμε στὴν δουλειά σου. Καρτερῶ ξένους ἐγώ.
Τὸν ἐδίωξε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο φάνηκε ἕνας ἄλλος.
– Μὰ πάει ἕνας, ἔρχαιτε ἄλλος; Ἐγὼ καρτερῶ ξένους, καὶ θὰ μοῦ κουβαληθεῖτε σεῖς οἱ γέροι; Λάμνετε στὴ δουλειά σας.
Ὕστερα φάνηκε μία γερόντισσα. Τὴν ἐδίωξε καὶ αὐτή.
Καρτέρει, καρτέρει, Χριστὸς δὲν ἐφάνη.
Τὴν ἄλλη μέρα, ἀπὸ τὸ πρωΐ βγῆκε ἔξω ἡ γυκαίκα. Πῆγε νὰ εὔρη τὸν Χριστό. Λαλεῖ του:
– Ἐχθὲς σὲ περίμενα νὰ ‘ ρθεῖς ὅλη μέρα κι ἔκαμα ἑτοιμασία…
– Ἦρθα τρεῖς φορές, λαλεῖ της, κι μ΄ἐδίωξες. Τρεῖς φορὲς ἦρθα καὶ...μ΄ἐδίωξες. Τρεῖς φορὲς ἦρθα καὶ μ ‘ ἔβγαλες ἔξω.
– Πότε ἦρθες; Δὲν σὲ εἶδα.
– Δὲν μὲ εἶδες; Ἐκεῖνος ὁ γέρος ποιὸς ἦταν; Ὁ ἄλλος ὁ ἄρρωστος ποιὸς ἦταν; Ἡ γερόντισσα ποῦ ἦρθε ποιὸς ἦταν;
Ἔμεινε τότε ἡ γυναίκα ξερὴ κι ‘ ἐθῶρεν τὸν. Δὲν ἤξερε τί νὰ πεῖ.
Τώρα ὅταν ἔρθει ἕνας φτωχός, νομίζουμε πὼς δὲν εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Δὲν ἀκούεις ποῦ λαλεῖ ὁ Χριστός: ἂν δὲν εἶδες ἐμένα, εἶδες τὸν ἀδελφό μου τὸν ἐλάχιστο;
πηγή: Πνευματικὰ Θησαυρίσματα
ἀπό:Ἀπόψεις γιὰ τὴν Μονὴ Βατοπαιδίου