Περί τῶν Γαλιλαίων, ὧν τό αἷμα Πιλάτος ἔμιξε μετά τῶν θυσιῶν αὐτῶν

Ἁγίου Λουκᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ, ΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΙΛΑΤΟΣ ΕΜΙΞΕ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΘΥΣΙΩΝ ΑΥΤΩΝ

«Παρήσαν δέ τινές ἐν αὐτῶ τῷ καιρῶ ἀπαγγέλλοντες αὐτῶ περί τῶν Γαλιλαίων, ὧν τό αἷμα Πιλάτος ἔμιξε μετά τῶν θυσιῶν αὐτῶν, καί ἀποκριθεῖς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς• δοκεῖτε ὅτι οἱ Γαλιλαῖοι οὗτοι ἁμαρτωλοί παρά πάντας τούς Γαλιλαίους ἐγένοντο, ὅτι τοιαῦτα πεπόνθασιν; οὐχί, λέγω ὑμίν, ἄλλ΄ ἐάν μή μετανοῆτε, πάντες ὠσαύτως ἀπολεῖσθε.» (Λκ. 13, 1-3).
Ἄν νομίζετε ὅτι δέν μᾶς ἀφοροῦν ἐμᾶς αὐτά τά λόγια του Χρίστου κάνετε λάθος. Γιά μᾶς τά εἶπε. Πέστε μου, ὅταν ἐμεῖς σήμερα βλέπουμε κάποιον συνάνθρωπό μας νά παθαίνει ζημιά, δέν χαιρόμαστε καί δέν λέμε: δόξα τῷ Θεῶ, δέν εἶμαι τόσο ἁμαρτωλός ὅπως αὐτός καί δέν μέ τιμώρησε ἐμένα ὁ Θεός. Τέτοιους ἀκριβῶς ἀνθρώπους ἐλέγχει ἐδῶ ὁ Χριστός.
«ἤ ἐκεῖνοι οἱ δέκα καί ὀκτώ, ἔφ΄ οὖς ἐπεσεν ὁ πύργος ἐν τῷ Σιλωάμ καί ἀπέκτεινεν αὐτούς, δοκεῖτε ὅτι οὗτοι ὀφειλέται ἐγένοντο παρά πάντας τούς ἀνθρώπους τούς κατοικοῦντας ἐν Ἱερουσαλήμ; οὐχί, λέγω ὑμίν,... ἄλλ΄ ἐάν μή μετανοήσητε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε.» (Λκ. 13, 4-5). Οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι πού πάνω τους ἔπεσε ὁ πύργος στό Σιλωάμ καί τούς σκότωσε, ἦταν οἱ μεγαλύτεροι ἁμαρτωλοί στήν Ἱερουσαλήμ; Βεβαίως ὄχι, ἄν ὅμως δέν μετανοήσετε ὅλοι σας θά πεθάνετε μέ τόν ἴδιο τρόπο.
Βαριά πλήγματα καί συμφορές πού παθαίνουν κάποιοι ἄνθρωποι δέν σημαίνουν πώς οἱ ἄνθρωποι αὐτοί εἶναι πιό ἁμαρτωλοί ἀπό τούς ἄλλους. Ὁ Κύριος τους τά στέλνει αὐτά γιά νά συμμορφωθοῦν ἐκεῖνοι πού ἀκόμα μένουν ἀμετανόητοι καί τούς ὅποιους ὁ Κύριος ἀργεῖ νά τιμωρήσει, διότι περιμένει τήν μετάνοιά τους. Νά μή νομίζουμε ὅτι οἱ ἄλλοι εἶναι πιό ἁμαρτωλοί ἀπό μας. Πρέπει ἀντίθετα νά σκεφτόμαστε πώς εἴμαστε πιό ἁμαρτωλοί ἀπ' ὅλους.
Ὅταν βλέπετε κάποιον συνάνθρωπό σας νά δυστυχεῖ νά μήν τόν περιγελᾶτε καί νά μήν χαίρεστε ἐπειδή αὐτόν τιμώρησε ὁ Κύριος καί ὄχι ἐσᾶς. Ἀντίθετα, μέ φόβο βάλτε τόν ἑξῆς λογισμό: εἶμαι πιό ἁμαρτωλός ἀπ' αὐτόν, τότε γιατί αὐτόν καί ὄχι ἔμενα πλήγωσε ὁ Θεός; Καί νά μετανοεῖτε ὅταν βλέπετε τή συμφορά τοῦ πλησίον σας διότι λέει ὁ Κύριος: ἐάν μή μετανοήσητε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε.
«Ἤδη δέ καί ἡ ἀξίνη πρός τήν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται» (Μθ. 3, 10). Ὁ Κύριος περιμένει τήν μετάνοιά μας, ὅμως ἡ ἀξίνα εἶναι ἤδη ἕτοιμη καί τό δένδρο τῆς ζωῆς μᾶς μπορεῖ νά κοπεῖ ἄν δέν μετανοήσουμε. Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μᾶς εἶναι πολύ περιορισμένος καί δέν γνωρίζουμε πόσες μέρες μᾶς ἔμειναν ἀκόμα. Ὁ θάνατος βρίσκεται ἐπί θύρας, ἀνά πάσα στιγμή ἡ ἀξίνα πού θά κόψει τό δένδρο τῆς ζωῆς μᾶς μπορεῖ νά ἐνεργοποιηθεῖ.
Μετά τό λόγο του γιά τόν πύργο στό Σιλωάμ ὁ Κύριος εἶπε τήν παραβολή τῆς ἄκαρπης συκιᾶς, ἡ ὁποία τρία χρόνια δέν ἔδινε καρπούς. Ὁ κύριος του ἀμπελιοῦ εἶπε στόν ἀμπελουργό νά τήν κόψει. Ἐκεῖνος ὅμως ἐπειδή ἦταν ἄνθρωπος σπλαχνικός λυπήθηκε τή συκιά καί παρακάλεσε τόν κύριό του νά τήν ἀφήσει ἀκόμα γιά ἕνα χρόνο. «Κύριε, ἅφες αὐτήν καί τοῦτο τό ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περί αὐτήν καί βάλω κόπρια, καν μέν ποιήση καρπόν• εἰ δέ μῆγε, εἰς τό μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν» (Λκ. 13, 8-9). Ὑπάρχουν καί μεταξύ μας ἄνθρωποι πού μοιάζουν αὐτή τήν ἄκαρπη συκιά. Καί ἡ ζωή αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ἀνά πάσα στιγμή μπορεῖ νά κοπεῖ.
Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία εἶναι γιά μᾶς πολυεύσπλαχνη μητέρα, ἡ ὁποία ἱκετεύει τό Θεό, καί Τόν παρακαλεῖ νά εἶναι μακρόθυμος μέ μας. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία χρησιμοποιεῖ ὅλα τά μέσα γιά νά σταματήσει αὐτούς πού ἀκολουθοῦν τό δρόμο τῆς ἁμαρτίας καί νά τούς ὁδηγήσει στήν ὁδό τῆς μετάνοιας. Νά θυμόμαστε πάντα ὅτι ἡ ζωή μᾶς εἶναι πολύ σύντομη, ὅτι ὅλοι μας κουβαλᾶμε ἐπάνω μας τό φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἄλλοι μικρότερο καί ἄλλοι μεγαλύτερο, καί ὅτι εἴμαστε ἄκαρπη συκιά καί ὅτι ὁ Κύριος περιμένει ἀπό μᾶς τούς ἀγαθούς καρπούς τῆς δικαιοσύνης.
Νά θυμόμαστε ὅτι ἡ ἀξίνα πάντα βρίσκεται στή ρίζα τοῦ δένδρου τῆς ζωῆς μας καί νά μήν χάνουμε οὔτε μία στιγμή γιά νά προλάβουμε νά μετανοήσουμε πρίν ἡ ἀξίνα αὐτή μας χτυπήσει. Ἀμήν.
ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ
ΤΟΜΟΣ Β'
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ
Πηγή:Ι.Μ.Παντοκράτορος